Home
1
Аллах на милостивите им ја укажува својата милост Нед 12 Aвг 2012, 7:49 pm
Muwehhid
Модератор
Бисмиллах ал рахман ал рахим
Милосрдието е Аллахов џ.ш. подарок, кој што тој, Бескрајно Милостив го всадува ова својство во срцето на добрите и племенитите побожни луЃе.
Верничкото, побожно срце, срцето Што верува во Единствениот Бог џ.ш. е преполно со голема милосрдна љубов, со милосрдна светлост.
Аллах џ.ш. во Кур,анот објавил:
Те испративме (Мухаммеде) само од милост кон луЃето.( Кур,ан; 21 : 107 )
А, Аллах е благ и простива. ( Кур,ан; 2 : 225 )
А, Аллах простува и е сомилостен.( Кур,ан; 25 : 70 )
И навистина Аллаховата милост е безмерна. Тој го награди човечкиот род со Упатства и со Учители како сите Пратеници: Адем а.с., Ибрахим а.с., Муса а.с., Иса а.с. и уште многу познати и непознати и конечно да се стави печат на сите Учители-упатувачи на исправно живеење со последниот Аллахов џ .ш. Пратеник, добар, племенит, скромен и милостив, Мухаммед, син на Абдуллах, нека биде Аллахова милост на него.
Треба искрено да го молиме на Аллах џ.ш. да ги исполни човечките срца со милосрдие ( сочувствителност). На таа човечка споеобност Широко и се отвораат капиите на џеннетот. Тоа е Правиот пат, Големиот пат кон соврШенство на душата.
Во битката на Бедар, каде што со Аллахова помош победиле муслиманите, биле заробени многу мушрици. Мухаммед савс наредил со заробените да се постапува на најдобар начин. Заробените се поделени по муслимански семејства во Медина, каде што јаделе исто што и домашните, муслиманите; носеле иста облека како и муслиманите, а работеле исто што и муслиманите.
Таквите постапки во тоа време биле пресврт во дотогашниот метод на војување. Наредената сочувствителност, исламот ја внесил дури во војна. Хуманата постапка кај многу заробеници разбудила симпатии кон исламот. Жвотот на заробените мушрици меѓу муслиманите многу придонесол да се уверат дека исламот е навистина нешто ново, големо и убаво, нешто што сигурно Ќе им донесе среѓа на луѓето.
Кога ги пуштиле на слобода со договорениот откуп, ослободените мушрици ја рашириле веста во еден дел на Арабија за племенитоста и милосрдноста на Аллаховиот Пратеник Мухаммед савс и на исламот, како и за братството, еднаквоста, љубовта и слогата која што владее меѓу муслиманите. Наскоро, многумина примиле ислам, кога ја запознале суштината на исламот, неговата исправност и големина.
Во битката на Ухуд, 11 шеввал, 3 година по Хиџра, на ранетиот Мухаммед савс во најтешките моменти му пружале помош и го молеле да ги проколке неверниците и надуените мушрици. А тој, наместо да проколнува, рекол: Не сум испратен да проколнувам, туку да повикувам и укажувам на вистината!
Една година по Хиџра во Мекка завладеала глад. Мушричкиот првенец Ебу Суфјан му се обраќа на Мухаммед савс во Медина со молба да им испрати храна и да се нахранат изгладнетите. Слушајќи го тоа, последниот Ресулуллах милосрдно испраќа храна за помош во Мекка, да им помогне на загрозените, на оние кои што го протерале од родниот крај. Пејгамберот савс ниту за момент не помислил поинаку, иако Мекканските мушрици му нанесле многу зла и него и на другите муслимани. Тој беШе и е вистински пример за неговите наследници во сочувство и помош.
_ Кога 8 -та година по Хиџра, Мухаммед савс влегол со муслиманите во Мекка, сите мушрици премреле од страв, очекувајќи одмазда за злочините и неправдите, што им ги направиле на муслиманите, пред нивно преселување. Но исламот е идеја на милосрдие, љубов и спас на двата света, Прав пат, а Мухаммед савс,Последен Аллахов гласник за Верување. Кога завртил околу ќабата , Мухаммед савс застанал на вратата и ја искажал Кур,анската порака да го слушнат сите од тукушто насобраната маса од народот во Мекка:
О, Луѓе! Ние вас од еден човек и една жена ве
создадовме и на народи и племиња ве поделивме
за подобро да се запознаете. Најугледен кај Аллах
е оној што најмногу се плаши од Него, Аллах навистина се
знае, и Нему ништо не му е скриено. ( Кур,ан; 49 : 13 )
Сите присутни биле восхитени од милосрдноста на Ресулуллах савс. Еден од најпрекрасните луѓе што некогаш се родил на Земјата, стоел пред ќабата, застапувајЌи се за милосрдие, љубов, еднаквост, се во името на Аллах џ.ш.
А на оние пак што им нанеле големи болки на муслиманите, од појавата на исламот до тој ден , им рекол: Одете, сите сте слободни. ќе ви речам како Што им рекол Јусуф а.с. на своите браќа: - Денес нема ниту да ве прекорам. Нека ви опрости Аллах, а Тој е Најмилостив, меѓу милосните.
Ваквите постапки ги освојуваат душите и срцата на луѓето. Биле причина и најтврдокорните противници на исламот, потполно да го засакаат исламот со своето срце.
Со исламот, човекот станувал човек.
Мухаммед савс советувал:
Не заборавете дека милосрдноста е едн од темелите на исламот;
Во џеннетските бавчи ќе влезат само оние што имаат искрено, чисто и сочувствително срце;
Прораднал и настрадал оној човек, кому Аллах џ.ш. не му дал милост;
Не припаѓа кај нас тој што не е милостив кон нашите помлади и кој не ги почитува нашите постари;
Аллах нема да ја искажува Својата Милост на оние луѓе кои не се милостиви кон другите луѓе;
Најдобри се оние верници кои во несреќа ќе се стрпат, а кога се моќни ќе опростат.
Храбриот Салахуддин, ослободителот на Палестина, во историјата влегол, не само како голем јунак, туку и како човек со големо срце. Кога го опколил Ерусалим, меѓу крстоносците завладеало глад. Многумина тајно излегувале надвор од ѕидините на градот и доаЃале до муслиманските војници, молејќи за храна. Салахуддин наредил на сите гладни да им се помогне со храна, а на болните со лекови.
За време на третата Крстоносна војна, англискиот крал, Ричард, Лавовски срце, тешко се разболел. На молба на витезите на Ричард, Салахуддин го испратил својот личен лекар кој Што го излекувал на кралот Ричард.
Ги гледаме милосрдните и хумани постапки на Салахуддин, кој не само што опростувал, туку и им помагал на непријателите, кога им била потребна помош. Простувал, бидејЌи верувал во Аллах џ.ш., бидејќи бил убеден во науката Ислам, бидејќи го следел примерот на Аллаховиот Пратеник Мухаммед савс.
Така, неговата сабја од една, и неговите милосрдни постапки од друга страна, ги освоиле тврдините на Ерусалим.
Просторите во човечкото срце се малечки, покрај милосрдност да носат и големо непријателство што како отров го растура човечкото суштество. Треба да настојуваме милосрдието во нас да победува, тоа да биде нашиот траен придружник. Тоа е лек што ги лекува човечките души и Што ги води на патиштата кон милоста на Аллах џ.ш. Животот е многу краток, па зошто да го поминеме во лутина или отровно мрзење?
_ Му,минот треба да ги разбира луѓето, да се обидува да ги разбере, да простува каде што е можно, каде што дозволува исламот. Во името на милосрдноста, поради победа над грубоста, треба да го отстрануваме злото Што му нанесува несрќа на човекот. А Што е зло? Еве Што е зло: секое Шејтаново дело, секоја негова намера. Милосрдноста и опростувањето се како брат и сестра. Двете својства заедно го убиваат лошото Што се јавува низ омраза и насилство и го искорениваат од човечките срца.
Срцето кое Што знае да опростува, сигурно ги освојува другите срца и на сите им ги отвора патиШтата кон посветла душа.
Виктор И го во романот Клетници опишува чуден резултат на милосрдно опростување. Побегнатиот робијаш Жан Валжан навратува да преноЌи кај некој добар човек. Човекот му изразил најголемо гостопримство, без да се интересира кој е неговиот гостин. Утрото, станувајќи порано, робијашот Жан украл се Што може да стигне кај својот домаќин - доброчинител: ги собрал сите сребрени свеЌници и избегал. Не отишол далеку и бил фатен од редовна полициска патрола. Патролата ги довела крадецот и свеЌниците пред сопственикот, чекајќи негова изјава. Добриот човек за момент застанал, а потоа им рекол на полицајците да го пуштат невиниот човек, Жан, велејЌи дека доброволно му ги поклонил сребрените свеЌници на непознатиот човек. Слушајќи и гледајќи, Жан се запрепастил.
Ненавикнат на такви постапки кон него, збунет, милосрдната постапка на добриот човек од темел го стресила. Дури сега разбрал дека покрај лошото постои и добро, кое по својата сила е огромно. Оттогаш Жан станал добар човек и низ целиот свој живот носел само љубов и милосрдност.
Мухаммед савс рекол: Жими Аллах, во џеннет Ќе влезе само оној Што Ќе биде сочувствителен. -Асхабите го запрашале: - Зарем сите ние не сме сочувствителни, Аллахов Пратенику?, на Што тој им одговорил:
Моите следбеници Ќе влезат во џеннет со Аллахова милост, со чисто срце, со дарежлива душа и поради сомилоста Што Ќе ја имаат кон сите муслимани, а нема да влезат во џеннет само поради извршување многу намаз и многу савм (воздржување, пост).
Така советувал Мухаммед савс. Ние денес понекогаш сретнуваме луѓе кои ни трошка милосрдност немаат во себе. Тежок е човечкиот живот кога срцето му е исполнето со отровно мрзење, што го посеал Шејтанот. Болен, јаден и неподнослив е тој живот. Верниците мораат да знаат дека нема вистински иман во човечкото срце, кое не е исполнето со милосрдност. Затоа ако си сакаат за себе вистинска вера, му,мините мораат да бидат милосрдни. Тоа го бара Аллах џ.ш. од верникот. Тоа го советувал и Аллаховиот Пратеник савс: И милостивиот Аллах им укажува милост на милостивите. (хадис)
И затоа секоја мајка верничка нека го учи своето чедо на милосрдност што достигнува до најдалечните граници кои што Аллах џ.ш. ги дозволува. Нека го учи на милосрдност кон трошка леб што паЃа на подот, милосрдност кон вредната мравка, кон убавата птица, кон растението. Нека го учи на милосрдност кон човекот, кон се што е живо и неживо.
Тоа нека биде она милосрдие или сочувство што ќе ги стресува и најтврдокорните човечки срца. Од таквите срца да ги тргнуваат оковите на злобност и мрзење, да ги ослободуваат од шејтанските окови на злото. Зборот и постапката со милосрдност широко ја отвораат џеннетската врата.
На чувствителните души им се разоткриваат тајни, кои се за многумина скриени. Не наслутувани сознанија, дотогаШ непознати, извираат од мракот и се појаснуваат во највидливо светло. Бескрајна среќа го исполнува милосрдното срце со целата исполнетост и убавина кои што човекот воопшто може да ги замисли. Овие вредности ги зближуваат луѓето, донесуваат мир и радост, најавуваат ведра иднина во достоинството и почитувањето, онака како што бара Аллах џ.ш.
Автор: Исмет У.шехибрахимовиќ
Обработка: Ahlu-sunnah