1 Заблудата од Ешариско – Матуридиска акида! Сре 07 Сеп 2011, 6:52 pm
Monoteizam
Редовен член
1. Извор за прифаќање на верата.
Кај нив на првото место го зазема разумот како најважно средство за прифаќање на верските аргументи...
Наспроти нив кај исправната улема од ехлис суннет вел џемаат секако првото место го зазема Аллаховата книга и суннетот од Неговиот Посланик саллаллаху алејхи ве селлем.
2.Тевхид.
Кај ехлис суннет вел џемаат постојат три врсти на тевхид (Рубубијјет, Улухијет и Есма’и вес Сифаат), додека ешариите тевхидот го сведуваат само на тевхид рубубијјет и скоро готово во нивните книги не ќе најдеш спомнување на тевхид улухијјет. Во нивните книги скоро и да не постои предупредувањето од ширк и патиштата кои водат кај него. Кај ехлис суннет вел џемаат прва должност на која го задолжил Аллах својот роб - е тевхид, спротивно кај ешариите тие кажуваат дека робот прво треба да разгледа а потоа верување.
Ешариите кажуваат: ’Кој ќе поверува во Аллах без претходно истражување, разгледување таквиот е мукалид (слеп следбеник), дури има и такви кои за ваквиот инсан кажуваат дека е кафир... а мнозинството од нив кажуваат дека таквиот е само грешник.
3. Иман.
Кај ехлис суннет вел џемаат, иманот преставува целина од нијет, дела и говор..
Додека кај ешариите и матуридиите делата не влегуваат во Иман!!! Тие негираат дека делата се рукн од Иманот без кои не може да биде потполн (односно било кој дел да се негира од Иманот тоа е Неверство) дури има и такви кои кажуваат дека и говорот не е дел од Иманот.
Шејхул Ислам Ибн Тејмијје, рахимехуллах рекол:
“Селефите постигнале иџмаа дека иманот се состои од дела и говор. Иманот се зголемува и смалува. А тоа значи говор на срцето и дела на срцето, а потоа говор на јазикот и телесни дела.“
(Ел – Фетава 7 том, 672 стр)
Шејх Мухаммед ибн Абдул Веххаб рахимехуллах е прашан:
Оној што прашал рекол: “Размислував за иманот, неговата снага и слабост, т.с дека неговото место е во срцето и дека богобојазноста е негов плод и составен дел т.с дека со неговата снага се засилува а со слабоста слабее. “
Па одговорил Шејх Мухаммед ибн Абдул Веххаб рахимехуллах:
“Твојот став е дека иманот е во срцето, а концензус од селефите е дека иманот е во срцето и органите заедно. Како што тоа Аллах го спомнал во сурето Ел – Енфал и други. А што се однесува за она што е во срцето и она што е во останатите органи, тој се зголемува и намалува. Тоа е нешто познато селефиите се плашеле за човек со слаб иман заради лицемерство, или потполно губење на иманот.
И кажува: ’Тоа е мезхеб од имам Ахмед, ибн Ибрахим, Абдуллах ибн Мухалед, Абдуллах ибн Зубејр ел – Хумејд, Сеид ибн Менсур и други со кои седевме и од нив зедовме знаење. Од нивните ставови беше и тоа дека иманот е говор, дело и нијет, како и строго придржување до Кур’ан и суннет и дека иманот се зголемува и намалува.“
4. Кур’ан.
Кај ехлис суннет вел џемаат Кур’анот е Аллахов говор и не е створен!!! Додека ешариите и матуридиите и покрај нивните настојувања теоретски да им се спротистават на му’атезилите во нивното тврдење дека Кур’анот е створен, всушност говорот од ешариите и матуридиите е идентичен ист со тврдењето од му’атезилите.
Кај коментарот од познатото ешариско акаидско дело Џевхере кажува:
“Не е дозволено да се каже дека Кур’анот е створен освен, кога е во прашање поучувањето на другите“ (Шерх Баџури алел Џевхере 64 – 66)
5. Аллахови Својства.
Општо е познато искривувањето на Аллаховите Својства од страна на ешариите и матуридиите, и нивното ограничување сифатите на седум (Живот, Говор, Знаење, Слух, Вид, Посакување и Моќ), а сите други останати потполно ги одбиваат и негираат што секако тоа е противречно кај акидата од ехлис суннет вел џемаат.
Покрај горе спомнатите работи, ешариите со ехлис суннет се разликуваат и во разбирањата на поимот кадер (па заради тоа од нив произлегува сектата кадерии), исто така и рационалното разбирање на поимите убаво и грдо и други мес’ели. Нивната омраза и нетрпеливост спрема Научниците од ехлис суннет е општо позната, па дури некои го протекфириле на Шејхул Ислам ибн Тејмијје, ибн Кајјим, па улемата од Неџд итн.
Кај нив на првото место го зазема разумот како најважно средство за прифаќање на верските аргументи...
Наспроти нив кај исправната улема од ехлис суннет вел џемаат секако првото место го зазема Аллаховата книга и суннетот од Неговиот Посланик саллаллаху алејхи ве селлем.
2.Тевхид.
Кај ехлис суннет вел џемаат постојат три врсти на тевхид (Рубубијјет, Улухијет и Есма’и вес Сифаат), додека ешариите тевхидот го сведуваат само на тевхид рубубијјет и скоро готово во нивните книги не ќе најдеш спомнување на тевхид улухијјет. Во нивните книги скоро и да не постои предупредувањето од ширк и патиштата кои водат кај него. Кај ехлис суннет вел џемаат прва должност на која го задолжил Аллах својот роб - е тевхид, спротивно кај ешариите тие кажуваат дека робот прво треба да разгледа а потоа верување.
Ешариите кажуваат: ’Кој ќе поверува во Аллах без претходно истражување, разгледување таквиот е мукалид (слеп следбеник), дури има и такви кои за ваквиот инсан кажуваат дека е кафир... а мнозинството од нив кажуваат дека таквиот е само грешник.
3. Иман.
Кај ехлис суннет вел џемаат, иманот преставува целина од нијет, дела и говор..
Додека кај ешариите и матуридиите делата не влегуваат во Иман!!! Тие негираат дека делата се рукн од Иманот без кои не може да биде потполн (односно било кој дел да се негира од Иманот тоа е Неверство) дури има и такви кои кажуваат дека и говорот не е дел од Иманот.
Шејхул Ислам Ибн Тејмијје, рахимехуллах рекол:
“Селефите постигнале иџмаа дека иманот се состои од дела и говор. Иманот се зголемува и смалува. А тоа значи говор на срцето и дела на срцето, а потоа говор на јазикот и телесни дела.“
(Ел – Фетава 7 том, 672 стр)
Шејх Мухаммед ибн Абдул Веххаб рахимехуллах е прашан:
Оној што прашал рекол: “Размислував за иманот, неговата снага и слабост, т.с дека неговото место е во срцето и дека богобојазноста е негов плод и составен дел т.с дека со неговата снага се засилува а со слабоста слабее. “
Па одговорил Шејх Мухаммед ибн Абдул Веххаб рахимехуллах:
“Твојот став е дека иманот е во срцето, а концензус од селефите е дека иманот е во срцето и органите заедно. Како што тоа Аллах го спомнал во сурето Ел – Енфал и други. А што се однесува за она што е во срцето и она што е во останатите органи, тој се зголемува и намалува. Тоа е нешто познато селефиите се плашеле за човек со слаб иман заради лицемерство, или потполно губење на иманот.
И кажува: ’Тоа е мезхеб од имам Ахмед, ибн Ибрахим, Абдуллах ибн Мухалед, Абдуллах ибн Зубејр ел – Хумејд, Сеид ибн Менсур и други со кои седевме и од нив зедовме знаење. Од нивните ставови беше и тоа дека иманот е говор, дело и нијет, како и строго придржување до Кур’ан и суннет и дека иманот се зголемува и намалува.“
4. Кур’ан.
Кај ехлис суннет вел џемаат Кур’анот е Аллахов говор и не е створен!!! Додека ешариите и матуридиите и покрај нивните настојувања теоретски да им се спротистават на му’атезилите во нивното тврдење дека Кур’анот е створен, всушност говорот од ешариите и матуридиите е идентичен ист со тврдењето од му’атезилите.
Кај коментарот од познатото ешариско акаидско дело Џевхере кажува:
“Не е дозволено да се каже дека Кур’анот е створен освен, кога е во прашање поучувањето на другите“ (Шерх Баџури алел Џевхере 64 – 66)
5. Аллахови Својства.
Општо е познато искривувањето на Аллаховите Својства од страна на ешариите и матуридиите, и нивното ограничување сифатите на седум (Живот, Говор, Знаење, Слух, Вид, Посакување и Моќ), а сите други останати потполно ги одбиваат и негираат што секако тоа е противречно кај акидата од ехлис суннет вел џемаат.
Покрај горе спомнатите работи, ешариите со ехлис суннет се разликуваат и во разбирањата на поимот кадер (па заради тоа од нив произлегува сектата кадерии), исто така и рационалното разбирање на поимите убаво и грдо и други мес’ели. Нивната омраза и нетрпеливост спрема Научниците од ехлис суннет е општо позната, па дури некои го протекфириле на Шејхул Ислам ибн Тејмијје, ибн Кајјим, па улемата од Неџд итн.