Султан Орхан е вториот султан на отоманската држава кој што го наследил на својот татко Осман. Влател 35 години и бил на суфискиот бекташиски тарикат. Историчарите спомнуваат дека дека ги потпомогнувал на Римјаните против Србите, бидејќи Римскиот цар му ветил дека ќе му ја даде својата ќерка за жена. (Погледни: Тарих Ед-Девлах, стр. 125)

Бекташкиот тарикат кој што го спомнав предходно бил суфиски, шитски, батин тарикат кој што го основал Ханкар Мухаммед Бекташ Ел-Хурасани, го што го проширил во Турција во 764 година. Бекташкиот тарикат е мешовина на верување во вахетул- вуџуд (веување дека Аллах се наоѓа во се, како во објектите така во живите створенија), обожавање на шејховите, шитска акаида по прашањето на имамите (12 непогрешливи имами) и претерување по прашањето на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем, на начин со кој се излегува од верата.

Од верувањето на Бекташиите се зборовите на мурид (ученик) кој мора да ги изговори ако сака да стане следбеник на тарикатот: Доаѓам на вратата со желба за вистината како просјак, потврдувајчи го на Мухаммед и Хајдар (Али, радијаллаху анху), барајчи тајни и земање на корист од нив, како и од Зехра (Фатима, радијаллаху анху) и Шубејра и Шебера (Хасан и Хусеин, радијаллаху анху) А потоа се вели: Со љубов се предавам како слуга на Ел-Аббаз фамилија и моето засолниште е кај ел-Хадздз Бекташ водич на евлиите. А на својот шејх му се обрачаат со зборовите: Твоето лице е светилка и светилник на упатсвото. Твоето лице укажува како вистината изгледа. Твоето лице е Хаџџ, умра и зијарет. Твоето лице е покорна кибла на лидерство. Твоето лице е резиме на Куранот.

Бекташиите се на акидата на ешарии рафидије (Екстремни шиити). Во својата акида имаат компоменти од батинијската акаида, а начинот на кој што ги посетуваат на гробовите, таквите работи се премногу ужасни за да се спомнаат. За повеќе информации погледни во Ел-Фикр ес-суфи фи дев ел-китаб вес-суннах, стр. 409-424.

Султан Мехмед 2 ел-Фатих (п 888 х.г)

Тој е еден од најпознатите султани на оттоманстака држава и владел 31 години. По освојувањето на Цариград во 857 хиџретска година, го открил гробот на Ебу Ејјуб Ел-Енсарија, радијаллаху анху и изградил надробен споменик на над него, а покрај него изградил месџид (џамија) кој што го украсил со бел камен. Над надгробниот споменик на Ебу Ејјуб изградил маузоле. Една од церемониите на Османлиите (кога го поставуваат новиот слутан), кои слепо ги следеле на своите султани, бидејќи таа церемонија содржела посета на месџидот пред маузолеј во голема парада. Потоа новите султани влегувале во маузолеј и шејхот на мевлевијскиот тарикат им ја предавал сабјата на султанот Осман први (основачот на отоманската дестинација). (Погледни: Ед-Девлах Ел-Усманијјах: Девлах исламијјах муфтара алејха, 1/64)

Султан Фатих бил првиот кој што направил темел граѓанскот и казненото право. Го земенал во шеријат во потврдените казни кои што се спомнуваат во Книгата и суннетот, Односно, заб за заб, око за око, а воведло парична казна. Целиот процес на овие закони го завршил Султан Сулејман Ел-Кануни.(Погледни: Тарих Ед-Девлах Ел-Алијјах, стр 177 и Фетх Ел-Кустантинијјах ве Мухаммед Ел-Фатих, стр 177)

Султан Фатих исто така донесол законска одредба, која е применувана и после неговата смрт, во која се дозволува на султанот кој што ќе дојде на власт да ги убије на сите свои браќа за да биде сигуен за да остане престолот во неговите раце. А тој сам го започнал владењето на убиството на братот Ахмед. (Погледни: Ед-Девлах Ел-Усамијјах: Девлах Исламијја....,1/64 и Тарих Ед-Девлах Ел-Алијјах, стр. 164)


Султан Сулејман Ел-Кануни (законодавец п. 974 х.г)

Тој е исто така еден од најпознатите султани на оттоманската држава и владел 46 години. Кога го освоил Багдад, изградил маузолеј (тече) над гробот Ебу ханифе. Ги посетил светите места на рафидиите во Неџаф и Карбела и ги санирал рафидиските градби кои почале да пропаѓаат. (Погледни:Ед-Девлах Ел-Усамијјах: Девлах Исламијја....,1/25 и Тарих Ед-Девлах Ел-Алијјах, стр. 233)

Султан Сулејман го носел прекарот Ел-Кануни (законодавец), бидејќи бил првиот кој што ги воведе европските закони меѓу муслиманите и кој што наредил на нивно спроведување во судовите. Ова одлука ја донесе под влијание на христијаните и евреите. (Погледни: Вакиуна ел-муасир,стр 160 и Тарих Ед-Девалах Ел-Алијјах стр. 177 и 198)


Обработка: Ahlu-sunnah