1 Мајката на шехидите Пет 01 Jул 2011, 5:50 pm
Muwehhid
Модератор
Во името на Аллах, Милостивиот, Сомилостен!
Зарем не си слушнало, мило детенце за писателката Ел Канса? Се вика Тумазер, ќерка на Амру синот на Шерид. Таа била најистакнатата жена на своето племе Бени Сулејм.
Родена е пред појавата на исламот, во времето на Ел џахилијет (време на незнаење). Била прв претставник на своето племе во однесување и во навики – добри и лоши. Не знаела за ислам, ниту слушнала за него. Најмногу се интересирала за рецитирање, поезија а знаела и многу приказни за Арапите и за нивните преданија. Можела да се натпреварува со други поети и учествувала со свето племе во борбите против непријателот, каде што ги поттикнувала и ги храбрела на војниците во борбите.
Еднаш започнала силна борба меѓу нејзиното и непријателското племе и се возвраќале нападите. Ал Канса ги охрабрувала во борбата и ги поттикнувала да се осветуваат. Кога нејзиниот брат Сатр паднал во борбата, го оплакувала и долго жалела по него! Облекла црни алишта од лута волна. Често пати ги собирала жените и им ги читала своите тажни песни во кои го оплакувала својот брат. Се случувало дури сите што ги слушале нејзините жални песни заедно да плачат со неа, да ги кинат алиштата и да ги кубат косите!
Понекогаш шетала по ридовите, па дури и планините, оплакувајќи го својот брат и рецитирајќи ги песните за неговите способности, авторитет и слава; спомнувајќи ја неговата младост и сила, опишувајќи го неговото херојство и пожртвуваност. За него создала претстава за бестрашлив херој, кој ги победува сите војници и од кој се тресат планини. Бил во состојба да убива диви ѕверови и да прави невозможно.
Тага чувствувала писателката Ал Канса за време на Ел-џахилијетот. Тоа било исто така резултат на однесувањето во тоа време, кое што и врз неа имало силно влијание. Знаела за освета и војување. Познавала бајка за верување во фигури и за култ на личноста, но ги негувала и добрите обичаи на тоа време, како што е срдечност, гостопримство, помагање на насреќните, искреност, верност и честитост.
Зарем не си слушнало, мило детенце за писателката Ел Канса? Се вика Тумазер, ќерка на Амру синот на Шерид. Таа била најистакнатата жена на своето племе Бени Сулејм.
Родена е пред појавата на исламот, во времето на Ел џахилијет (време на незнаење). Била прв претставник на своето племе во однесување и во навики – добри и лоши. Не знаела за ислам, ниту слушнала за него. Најмногу се интересирала за рецитирање, поезија а знаела и многу приказни за Арапите и за нивните преданија. Можела да се натпреварува со други поети и учествувала со свето племе во борбите против непријателот, каде што ги поттикнувала и ги храбрела на војниците во борбите.
Еднаш започнала силна борба меѓу нејзиното и непријателското племе и се возвраќале нападите. Ал Канса ги охрабрувала во борбата и ги поттикнувала да се осветуваат. Кога нејзиниот брат Сатр паднал во борбата, го оплакувала и долго жалела по него! Облекла црни алишта од лута волна. Често пати ги собирала жените и им ги читала своите тажни песни во кои го оплакувала својот брат. Се случувало дури сите што ги слушале нејзините жални песни заедно да плачат со неа, да ги кинат алиштата и да ги кубат косите!
Понекогаш шетала по ридовите, па дури и планините, оплакувајќи го својот брат и рецитирајќи ги песните за неговите способности, авторитет и слава; спомнувајќи ја неговата младост и сила, опишувајќи го неговото херојство и пожртвуваност. За него создала претстава за бестрашлив херој, кој ги победува сите војници и од кој се тресат планини. Бил во состојба да убива диви ѕверови и да прави невозможно.
Тага чувствувала писателката Ал Канса за време на Ел-џахилијетот. Тоа било исто така резултат на однесувањето во тоа време, кое што и врз неа имало силно влијание. Знаела за освета и војување. Познавала бајка за верување во фигури и за култ на личноста, но ги негувала и добрите обичаи на тоа време, како што е срдечност, гостопримство, помагање на насреќните, искреност, верност и честитост.