Ideal напиша:Можеби напорен сум, но ете ме интересира пак да прашам нешто:
Кои се условите за да мене ми биде примена довата и во кое време е најдобро ја да учам дова???
Аллах џ.ш. да ве награди!
Не си воопшто напорен. Без никаква сомнеж можеш да поставуваш прашања!
Пред да ти го одговорам твоето прашање, ги молам на сите членови да знаат, дека ние сме ништо! Јас лично сум „Мисикиин„ - никој и ништо, пишувам само она, што го знам!
----
Како прво треба секој човек да биде на вистина искрен и со цела концентрација во тоа што сака да го прави, значи во довата.
Анас, радихуАллаху анх, пренесува, дека пејхамберот
рекол:
„Кога сака некој од вас да се моли, да се моли со убделивост и искреност за неговата ситуација, и да не вели: „О Аллах, мој Господе, ако сакаш дај ми„ - дека никој нема, што може на Аллах да го присили. (сахих од ел-бухари број 6338 како и број 6339 пренесен од ебу хурејра радихуАллаху анх)
А самите дови се во секое време доброволни и дел од „НАЈ ГОЛЕМ„ ибадет.
Аллах субаханаху ве теала вели во Куран-и Керим:
Кога ке та прашаат моите службеници за Мене, кажи им, јас Сум Блиск, јас го одговарам на повикот од повикувачот, кога Ми се моли. Тогаш оставиги да клањаат! (2:186)
А нај доброто време за упатување на дови е последната третина во ноќта, како што не учи ресулАллах
.
Ебу хурејра (радихуАллаху анх) пренесува - Пратеникот Аллахов,
, рече:
„Нашиот Господар, субаханаху ве теала, се доближува во секоја последна третина од ноќта кон небото на овој свет, и вели: „Кој ме повикува, за да го Слушнам? Кој Ми се моли, за да Му Дадам? Кој бара опрост, за да Му Опростам?„ [Сахих од ел-бухари Број. 1145]
Наравно, само Аллах субаханаху ве Теала одлучува, дали ке ги ни прима довите наши. Важно е, нашиот надеж никогаш да не го губиме во Аллаховата милост.
Аллах субаханаху ве Теала да ни омогучи нашите дови секогаш да ги упатуваме со искреност, смирение, убедливост и јако вервуање во нашето молење. Амин!