Барањето на знаење е едно од најдобрите дела на Аллах, џелле шанху. Тој, Возвишениот, за оние кои се во потрага по знаење и кои ја изучуваат неговата благодарна вера припремал голема награда и високи степени во Џеннетот, како што тоа не упатуваат многу текстови од Кур’анот и суннетот.

Сите луѓе се согласуваат дека оној кој што знае е подобар од оној кој што не знае, и во тоа никој од оние со разум обдарени не се разединиле, како што тоа нас Возвишениот вели: “Кажи: Еднакви ли се оние кои знаат и оние кои не знаат? На Аллах се сеќаваат, навистина, даруваните со разбир!(Ез-Зумер 9) Аллах сведочи, а и мелеките и учените... (Али-Имран, 18) Аллах ќе ги воздигне меѓу вас оние кои им е дадено знаење. (Ел-Муџаделе, 11) Тој е Милостив па прашајте го за Него известениот! (Ел-Фуркан, 59) Ете, така од робовите Аллахови се плашат, секако учените. (Фатир, 28) Па, прашај ги Следбениците на Опомената ако вие, навистина знаете. (Ел-Енебија, 7)


Осман б. Еби-Севде рекол: Седен со Ебу Дерда, радијаллаху анху, во месџидот во Дамаск, па дојде еден човек и рече: ‘О Ебу Дерда! Ти дојдов, навистина, од медина, градот на Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем, затоа што слушнав дека пренесуваш хадиси од Аллаховиот Пратеник, саллалллаху алјхи ве селлем, и не дојдов поради друга потреба.”
Па, Ебу Дерда, радијаллаху анху, рекол: “Навистина го слушнав Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем, како кажува: “Кој оди по патот на науката , Аллах ќе му го олесни патот во Џеннет. Мелеките му ги шират своите крилја на оној што бара знаење задоволни за она тој што го работи. За опрост на гревовите за учениот човек се молат жителите на небесата и земјата, дури и рибите во водата. Учениот од побожниот е подобар толку клку што е месечината посјајна од ѕвездите. Учените се наследници на Аллаховите Пејгамбери, зашто пејгамберите во тоа што го оставиле не оставиле имот туку наука. Кој ќе ја одбере науката, го одбрал она најдоброто. (Забележува Ахмед (21715), Ебу Давуд (3643), Тирзмизи (2682, Ибн Маџе (223), Ибн Хиббан (88) и други и хадисот е хасен (добар) иако во ланецот на пренесувачи има некои слабости)

Муавија б. Ебу-Суфијан, радијаллаху анху, пренесува од Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем, дека рекол: “Кому Аллах му посакува добро ќе го подучи со прописите на верата.” (Забележува Бухари (71) и Муслим , 2436)

Затоа првите генерации на овој уммет волжиле големи напори во стекнувањето на знаењето. Некои дури ги доведувале во опасност на своите животи, здравјето и имотот за да би дознале и да ја научаат за Аллаховата благодарна вера од она што не го знаеле.

Се пренесува од благодарниот асхаб Ебу-Ејјубв ел-Енсари, радијаллаху анху, тргнал од Медина до Миср (Египет) за да се сретне со Укбе б. Амир, радијаллаху анху, бидејќи слушнал дека пренесува од Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем,  хадис кој што не го знаел. (Муснед од Имам Ахмед, 17391 , Рихлету фи талеби- хадис од хафиз Хатиб ел-Багдадија, 34-35)

Слично на ова направил и Џабир б. Абдуллах, радијаллаху анху, патувајќи месец  дена  за да го слушнел еден хадис кој не го знаел, иако тој лично слушнал многу хадиси од Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем. (Рихлету фи талеби-хадис, 31-33)

Такви примери во животот на првите генерации постојаат многу и сите се добро познари.
Забележува Хатиб ел-Багдади, рахимехуллах во своето дело  Рихлету фи телбели-хадис -40 со ланец на пренесувачи од Амир б. Селме, рахимехуллах, дека му кажал на познатиот имам Евзаи: ”Вече четири дена сум со тебе а не слушнав од тебе освен 30 хадиси!? Па Имам Евзаи, рахимехуллах, му одговорил: “ Ги потценуваш 30 хадиси за четири дена!? Навистина Џабир б. Абдуллах купил коњ и од Медина тргна за Миср (Египет) за да го слушне еден хадис кој што не го знаел од Укабе б. Амир, па потоа се вратил, а ти ги потценуваш 30 хадиси за четири дена!?
Имам Малик, рахимехуллах, рекол: “Го слушнав на Сеид б. Мусејјеб како кажува: “Денови и ноќи знаев да патувам само поради еден хадис.” (Рихлету фи телбели-хадис, 41-44)

Изучување на шеријатско знаење е подобро и повредно кај Возвишениот Аллах, џелле шанху, од сите видови (форми) на доброволниот ибадет, но ако тргне со искрена намера и тоа да биде примено во делата.


Ебу Хурајре, радијаллаху анху пренесува, дека рекол: “Да научам едно поглавје со знаење за наредбите и забраните, подобро ми е отколку 70 битки на Аллаховиот пат. (Ел-Феких вел-Мутефекких, 52)

Хасан ел-Басри, рахимехуллах. Кажува: “ Да научам едно поглавје со знаење и тогаш ќе го подучам на еден муслима подобро (подраго ми е) отколку да го имам целиот дуњалук па да го поделам на Аллаховиот пат. (Ел-Феких вел-Мутефекких, 53)

Имам Ибн-Шихаб ез-Зухури, рахимехуллах, рекол: “Изучување на суннетот е подобро од 200 години ибадет. (Таруху Димешк, 43/3)

Суфијан ес-Севери, рахимехуллах, кажува: “Не знам да има дело повредно од барањето на знаење и неговото памтење за оној на кого Аллах му посакува добро. (Суннен Дарими, 326)

Хасан б. Салих,рахимехуллах, рекол: “Навистина луѓето имаат потреба ова знаење – поради неговиот ахирет, како што се потребни јадењето и пиењето – поради неговиот дуњалук. (Суннен Дарими, 326)

Се пренесува дека некој човек му кажал на Ебу-Миџлиз, рахимехуллах,  додека го изучувале поглавјето од Фикх и од суннетот: “А зошто нас една сура од Кур’анот? Па на тоа му одговорил: “Јас не сум од оние кои што сметаат дека учењето на Кур’анот е подобро од ова што ние го работиме! (Ел-Фекиху вел-мутефеккин, 56)

Имам Јахја б. Еби-кесир, рахимехуллах, кажува: “Присуствување на предавање за шеријатските прописи и изучување на Кур’анот е како обавување на доброволен (нафиле) намаз. (Ел-Фекиху вел-мутефекин, 58, Вересетул-енебија шериху хадиси Ебид-дерда од Ибн Реџеб, стр. 22)

Пренесено е од Мутарриф б. Шиххир, рахимехуллах, дека рекол: “Знаењето е подобро од добрите дела. Зарем не гледате монархот кој што по целиот ден и целиот ноќ прави ибадет, а потоа кога ќе се раздени прави ширк. (Ел-Фекиху вел-мутефеккин, 67)

Имам Шафија, рахимехуллах,, рекол: “Нема ништо повредно, по извржувањето на фарзовите, од барањето на знаење” Па бил запрашан: “Зарем ни порбата на Аллаховиот пат? Рекол: “Ниту борбата на Аллаховиот пат! (Ел-Медхал од Бејхеки, 372)

Имам на ехил-суннетот Ахмед б. Ханбел, рахимехуллах, рекол: “Барањето на знаење е најдобро дело, но, за оние кои што имаат искрена намера. Бил запрашан: “ А како намерата (нијјет) да му биде искрена? Одговорил: “Треба да го има во предвид (на ум) дека со знаењето треба да биде понизен и од себе да се тргне незнаењето. Во друга прилика рекол: “Со знаењето не може ништо да се спореди, но, ако е со искрена намера (нијјет). (Ел-Фару од Ибн-Муфлиха, 2/339)

Го запрашал Ибрахим б. Хани на Иман Ахмед: “Што ти е подраго,  да седам во ноќите и да препишувам знаење или да клањам доброволни намази? Па Ахмед рекол: “Кога ќе го препишувам знаењето тогаш ги учиш прописите на својата вера. Мене тоа ми е подраго. (Ел-Фекиху вел-мутефекких, 58)

Затоа се пренесува дека Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем, рекол: “Кога ќе поминувате покрај џеннетските бавчи (градини) тогаш седите во нив. Прашале: “А што се тоа џеннетски бавчи (градини)? Рече: “ Тоа се Халки – крогови во кои се спомнува Аллах. (Хадисот го забалежува Ахмед 12523, Тирмизи 3510, Ебу-Јаала 3432 и други со даиф (слаб) ланец на пренесувачи од Енес, радијаллаху анху)

Во друго предание, кое што е исто така е слабо, кај Таберанија во Меџмул-кебир (11158) стои: “Средби каде се изучува знаење. Односно. Халки и средби во кои се изучува и подучува она што Аллах, џелле шанху, го објавил во Кур’анот и со она што дојде Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем, од суннетот.

Ибн Месуд, радијаллаху анху, за толкувањето на овој хадис вели: “Што се однесува до мене, јас мислам дека по тоа се подразбира (се мисли) на собири во кои се кажуваат приказни,  отколку собири во кои се изучува шеријатскиот пропис. (Ел-Фекиху вел-мутефеккин, 43 – со слаб ланец на пренесувачи)
 

 Извор: dzemat-sabah

Обработка: ahlu-sunnah