Home
1
Верувај во Аллах, а биди кафир во тагут Сре 25 Сеп 2013, 8:54 pm
Muwehhid
Модератор
Муслиманот треба да знае дека Аллах е глава и почеток (потекло) на сешто и на секое створеније. Најцврстата работа која Аллах им ја наредил на Адемовите синови да ја научаат и да ја направаат (практикуваат), пред клањајне намаз, давање зекает, или било друго дело на ибадет- да верува во Едноштвото на Аллах (Тевхид) и да се држи настрана (избегнува) и да не верува (да направи куфур- неверување) во тагут. Поради оваа причина Аллах ги створил на створенијата, испрачал пратеници, објавувал Книги и наредил џухад и шехадет (смрт). Поради ова постои непријателство помеѓу ер-Рахман (Милостивиот) и следбениците на шејтанот, и поради ова исламска држава и исламски халифет ќе бидат втемелени.
Аллах рекол:
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْأِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ
И џиновите и луѓето Ние ги создадовме само да Не обожаваат. (Ез-Заријат,56)
Тоа значи да се обожава само Аллах.
Тој исто така рекол:
وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ
И Ние за секој народ, секако, испративме пратеник: “Обожавајте Го Аллаха и избегнувајте ги тагутите. (Ен-Нехл,36)
Ова верување, е верување да нема ништо повредно обожавање, освен Аллах- е основа на исламот. Без неа нема да биде примена давата, џихад, пост, зекает, ниту хаџџот.
Човекот не може да се сочува од џехеннемскиот огон, освен со ова верување, бидејќи тоа е единсвена врска (јаже), за кое Аллах им гарантира на своите робови дека нема да ги прекине. Останатите врски од оваа вера нема да бидат доволни за спас од џехеннемскот огон, без оваа врска.
Аллах рекол:
قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لا انْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
Во верат нема насилство зошто патот вистински јасно се одделува од заблудата. Оној кој не верува во Тагут, а верува во Аллах веќе го дофатил најцврстото јаже во кое нема искинатина. Аллах е Слушач и Зналец! (Ел-Бекара,256)
Аллах исто така рекол:
وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَى فَبَشِّرْ عِبَادِ
А оние кои го избегнуваат обожавањето на киповите и кои на Аллах Му се обраќаат... за нив има радосница. Па, зарадувај ги робовите Мои. (Ез-Зумер,17)
Обрати внимание како Аллах зборува за Куфур (неверување, одрекнување, негирање) во Тагутите пред да го спомне верувањето во Него; како почна со негација пред потврдување. Аллах наредил тевхид со зборовите “Ла илахе иллАллах”, кои што укажуваат на овој голем принцип најцврста врска (јаже). Затоа, нема искрено верување во Аллах без крај (целосно) негирање на останатите божества. Лажни божества во кои човекот мора да направи куфур (неверување, одрекнување, негирање) и чии што обожавање мора да се избегне, за да би ја следел врската (јажето) најцврста безбедност (сигурност) не се само камењата, кипови, дрвјата и гробовите, кои се прави ибадет со сеџде, приближување (упатување дова) или заклетва, туку тоа опфатува многу повече од тоа. Тоа содржи се што се обожава и што се прифача да биде обожававано освен Аллах, било кои работи од дела на ибадет.
Зборот “тагут” доаѓа од зборот тугјан што значи надминување на границата/ ограничувањето. Делата на ибадет се вклучуваат и тоа: сеџде, руку, приближување (упатување на дова), заклетва,.. Послушание кон законот е исто така дела ибадет.
Аллах за христијаните рекол:
اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَاباً مِنْ دُونِ اللَّهِ
Ги земаат нивните свештеници и нивните калуѓери за господари покрај Аллах. (Ет-Тевба,31)
... иако тие не правеле сеџде ниту руку на своите свештеници, тие ги следеле и се согласувале со нив во забранување на дозволените работи и во дозволување на забранетите работи. Затоа Аллах правењето на работите од овие свештеници ги нарекол господари и богови (освен Аллах), бидејќи Послушанието( покорувањето) кон законот е ибадет, и тоа не смее да биде за никој друг освен за Аллах, бидејќи Аллах е единсвен кој што пропишува закони. Затоа секој кој што тоа ќе го направи – ќе биде мушрик.
Доказ за тоа е спорот кој што се слушил во времето на Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем, помеѓу следбениците на ер-Рахман (Милостивиот) и следбениците на шејтанот, околу месото од мртвите животни. Мушриците сакале да ги убедаат на муслиманите дека нема разлика помеѓу животните кои што муслиманите ќе ги заколаат и животните кои што сами умираат, зборувајчи дека мртвото животно го убил Аллах. Затоа Аллах го спуштил Својот суд и рекол:
وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ
Ако им бидете послушни вие ( во сметањето на Аллаховиот харам – дека е халал), навистина, ќе бидете многубошци. (Ел-Енам,121)
Затоа зборот “тагут” го вкучува на секој еден кој себеси ќе се направи законодавец со Аллах, владари, преставници во парламентот (законодавното тело-власт), бидејќи секој од овие ги надминува своите граници. Човекот е сторен за да биде Аллахов роб и Аллах му наредил да го прифати Неговиот суд, но човекот тоа го отфрли (одби) и ги прекрши свите (од Аллах поставени) граници. Тој сакаше себеси со Аллах да се изедначи, и да учествува во донесување на закони со Аллах, што не му е дозволено на ниту еден човек, освен на Аллах аззе ве џелле. Ако некој ги надминува своите граници и тоа го прави, тој со тоа себеси се прави законодавен господар и тој че биде еден од главешините на тагутот. Неговиот ислам и неговиот тевхид нема да бидаат прифатени, се додека не почне тоа да го негира да направи (куфур, неверување, одрекнување) во се она што го направил, тоа да го избегнува, и да се бори да се ослободи од своите следбеници и помагачи.
Аллах рекол:
يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلالاً بَعِيداً
…”посакуваат да им се суди пред Тагут а веќе им беше наредено да не веруваат во него. Шејтанот сака да ти талкне во беспаќе далечно. (Ен-Ниса, 60)
Муџахид рекол:
“Тагут е шејтан во човечка форма, кои што луѓето му се обраќаат за суд и кои што го следаат.
Шејхул-ислам ибн Тејмијје рекол:
“…од оваа причина, оној кој суди без обрачање на Светата книга (куран)- е тагут.” (Mеџмул- фетва, том 28 , стр. 201)
Ибнул-Кајјим рекол:
“Тагут е секој еден кој што ќе ги надминува своите граници, сеедно дали ќе биде обожаван, следен или ќе му се покорува. Исто така тагут на еден народ е оној кој што тие го земаат за судија со Аллах и Неговиот Пратеник, или го обожаваат покрај Аллах, или до следат без консултација на Аллах и Неговиот Пратеник, или му се покоруваат во работите кои што се непокорност на Аллах.”
Tој исто така рекол:
“Кој не суди и не се враќа за судот на она со што дојдоја Аллаховите пратеници, тој всушност следи лажно божество (тагут).” [ Илмул-мувеккин, том 1. Стр 50]
Едно од обожаваните божеста денес, во кој секој мувеххид мора да направи куфур (неверување), во нив и неговите следбеници, со тоа да би ја следел најцврстата врска (јаже) и да се сочува од џехеннемскиот огон- се пролазните (смртниците), од страна на луѓе кои што се направија богови така наречените законодавство.
Аллах рекол:
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ وَلَوْلا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
Имаат ли оние божества кои им го пропишуваат во верата она што Аллах не им го дозволи? Да не беше зборот на Одлуката ќе им беше пресудено, сигурно! А за зулумќарите има, навистина, казна болна! (Еш-Шуара, 21)
Луѓето ги следеле овие законоданци (демократи, секуларисти) и се согласија да донесуваат закони, како право и карактеристика (форма/ фунција) за нив, за нивните парламенти, и за нивните локални, регионалните и меѓународните структури. Тие тоа го покажале преку своите закони и устави.
Член 51. од кувајтскиот устав стои: “Законодавната власт е водена од страна на принцот и парламентарното мнозинство, во склад со уставот.”
Член 25 од јорданскиот устав стои: “Законодавната власт е во рацете на кралот и парламентарното мнозинство.
Член 86. Од египетскиот устав стои: "Парламентот има улога во законодавната власт.”
Према тоа, тие станале господари секој оној кој што ќе им се покори и ќе ги следи, или ќе се согласува со нив, во нивниот куфур и ширк, токму така како што Аллах рекол за христијаните, кога тие ги следеле на калуѓерите и свештениците. Следбениците и предводниците на денешната демократија се уште полоши (нечисти), бидејќи тие свештеници тие го тоа направија, но тоа не го направија со правен систем, и не правеле устави и книги. Тие исто така не казнувале на секој кој што тоа не го прифатил или практикувал. Тие исто така не правеле за Аллаховата вера да ја прилагодат (координираат), како тоа што го праваат овие тагити.
Ако дојде до разбирање на ова што го пишуваме, тогаш треба да знаеш дека најголем чекор за оваа најцврста врска (јаже) и најголем чекор на неверство во ова Човечко направено божество- е врв на исламот.
Обработка : Ahlu-sunnah