ДУШАТА БЕЗ ВЕРА Е НЕСТАБИЛНА, НЕРВОЗНА, ИЗГУБЕНА И ИСПЛАШЕНА


Душата без иман и без вера не е стабилна, нервозна е, изгубена и исплашена.
Нестабилна е заради тоа што душата без вера е како празен брод со кој ветровите на морскиот шир си играат. И која и да е временска промена да настапи, бродот се лула, час налево час надесно.

Она на кое никако не се обраќало внимание сега му доаѓа на главата на овој брод, кој не наоѓа ништо што би го стабилизирало и што би го довело до сигурност, до копното. Секоја душа која се прифати до некои закони во однесувањето и некои одредени методологии на верување, а не се во прашање закони и методологии кои Аллах, џелле шануху, Ги пропишал на верниците, и е Задоволен со нив, заради кои и испраќал толку пратеници – нема да постигне своја среќа, ниту самата душа ќе биде одморена, ниту пак ќе постигне некаква цел во својот живот!

Она со кое Аллах, џелле шануху, единствено е задоволен е Неговата Книга исправна, која ниту од почеток, ниту на крај не соодржи во себе никакви неправилности, тоа е објава од Величенствениот и Мудриот. Во склоп на сето наведено се вбројува и сето она кое Пратеникот Мухаммед, саллаллаху алејхи ве селлем, го доставил како објава од својот Господар, појаснувајќи ни го Аллаховиот, џелле шануху, законик, Шеријат, ради остварување на добра кај умметот, спасувајќи ги од заблуди и лутања, лечејќи ги нивните души и гради. Само од овие два извори на животот, душата може да биде стабилна и може нормално да се движи, и да биде потполно сигурна во својата сегашност, но и во својата иднина.

Нервозна е заради тоа што Аллах, џелле шануху, во секој човек вдахнува чувство и желба за добра иднина, како и страв од евентуални несакани последици, како во тој правец и би се движел. Човекот оди час на лево час на десно како би пронашол макар дел од она што би ја остварил неговата надеж или ќе му даде одмор за неговата душа. Оваа душевна нервоза и нестабилност не може да ја отстрани ништо, освен јекинот – вистинско и длабоко убедување, кое единствено е во состојба да го отстрани она што произведува нервоза.

Верувањето во Аллаховите, џелле шануху, одредби, биле тоа добри или лоши, со поседување на убедување дека Аллаховите, џелле шануху, одредби се неизоставно осварливи, и со искрено задоволство со сето она што Аллах, џелле шануху, ни Го доделил – тоа се најјаки столбови врз кои се потпира јекинот – вистинско и длабоко убедување, како тоа инаку се наведува хадисот на Ибн Абас, радијаллаху анху.

Изгубена е заради тоа што секоја личност која се движи без упатта и без спознанието на Аллаховиот, џ.ш., шеријат, кој Го пропишал на Своите робови – таков е како човекот кој тргнал на пат, но не го знае ниту патот ниту правецот! Патиштата на верата – ’ибадетот и ’акидата, се како патишта кои водат од место во место. ОНОЈ КОЈ СЕ УПАТИ ПО ПОЗНАТИОТ ПАТ, СЛЕДАЈЌИ ГИ ЗНАЦИТЕ НА УПАТСТВОТО ТОЈ ПО СИГУРЕН ПАТ СЕ УПАТИЛ, ДОДЕКА СИТЕ ДРУГИ ПАТИШТА МОЖАТ ДА НАПРАВАТ ДА СЕ ИЗГУБИМЕ ИЛИ ДУШАТА НЕРВНО ДА НИ ПОПУШТИ. Патувањето по таков несигурен пат ја плаши душата, бидејќи таа се плаши по себе од разни лоши последици, стравува по својот живот и својот иметок, како што Аллах, џелле шануху, и вели: „И навистина, ова е вистинскиот Мој пат, па држете те се кон него, и други патишта не следите, како не би ве одвоиле од Неговиот пат - ете, тоа Он ви го наредува, да можете од гревот да се чувате.“ (Ел-Енам, 153)

Нема мир и сигурност за поединецот и заедницата без иман и верување во Аллах, џелле шануху, и без следење на Неговиот Шеријат. Верникот непрекинато е животна сигурност и смиреност, заради тоа што е верник- тој кој го предава својот живот на Аллах, џелле шануху, задоволен е со Неговите одлуки, покорен е со Неговиот Шеријат, и се надева на Неговите награди.

Личноста која го изгубила иманот и која останала без вистинска вера – како да биде мирна?! Како да биде мирна, а не верува во Аллах, џелле шануху, Величенствениот, во чија рака е сета власт над сè што постои. Личноста без вера непрекинато се плаши за себе и својот имот, и ако некаква несреќа ја снајде веднаш скршнува и попушта психички или физички!

Личноста без иман не се надева на севапите и наградите од Аллах, џелле шануху, така да таа цело време е нестабилна и е секогаш е во несреќа и мачење. Аллах, џелле шануху, вели: „Сигурни ќе бидат само оние кои веруваат и верувањето свое со многубоштво не го помешаат, тие на вистинскиот пат ќе бидат.“ (Ел-Енам, 82)