Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

Четврти одговор на шубхи(сомнежи) со кои се охалалува Техакум (Судење, барање пресуда пред Тагут)

Одговор на сомнежот:

Четврти сомнеж:

“Техакумот (судење, барање пресуда) е мал ширк, неговиот сторител не ќе биде мушрик се додека не го охалали“

Исто така и оваа шубха кој е говор од некои и кажуваат дека техакумот е мал ширк и неговиот сторител не ќе биде мушрик се додека не го охалали.
На сите ни е познато дека ’Ибадетот несмее да се упати на никого друг покрај Аллах, освен Нему Возвишениот’. Ибадетите како што се: Дова, барање помош, колење, таваф, давање заклетва, барање пресуда (техакум), страв, надеж, љубов, и друго и истите се делат на три врсти:

1.Ибадети кои што се поврзани за верувањето (нијјет, намера).
2.Ибедети на јазикот.
3.Ибадети поврзани со останатите органи.

Што се однесува на видливите ибадети кои се поврзани за јазикот и делата, како што се дова, барање помош, колење, таваф, барање пресуда и друго; кој би ги упатил на некој кип или мртви, или тагути – западнал во голем куфр и тој е кафир и не е неопходно истиот да го охалали.

А што се однесува на невидливите ибадети, кои се повразни за верувањето, како страв, надеж, љубов и друго; сторителот мора да ги искаже со јазик или со другите делови за да би било видливо неговото неверство, затоа што тие се невидливи ибадети кои се поврзани за верување, а тоа е во срцето. Со тоа неисправно е од таа страна да се споредува техакумот со делата на срцето.

Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

Петти одговор на шубхи(сомнежи) со кои се охалалува Техакум (Судење, барање пресуда пред Тагут)

Одговор на сомнежот:

Петти сомнеж:
“Постојат ’научници’ кои издале фетва дека техакумот е дозволен“

Заблудените кажуваат:

“Постојат научници кои издале фетва дека тоа е дозволено“

Одговор на оваа шубха (сомнеж):

Рекол имам Ахмед рахимехуллах:
“Им се чудам на овие луѓе... Го спознале исправниот сенед (синџир на пренесувачи),па повторно се држат за ставот од Суфијан, а Аллах Возвишениот кажува:

“Нека се припазат оние кои постапуваат спротивно од наредбата Аллахова, за да не би ги снашла некаква фитна или болна казна.“

Рекол ибн Абас радијаллаху анху:
“Се плашам над вас да не паднат камења од небо, јас вам ви кажувам рекол Аллаховиот посланик салаллаху алејхи ве селлем, а вие зборувате рекол Ебу Бекр и Омер.“

Рекол имам Малик рахимехуллах:
“Од сечиј говор се зема и остава, освен од власникот на овој кабур (мислејќи на Мухаммед салаллаху алејхи ве селлем).“
Имам Малик рахимехуллах, јасно предупредувал дека оној кој би го оставил говорот од Омер радијаллаху анху, а би го прифатил говорот од Ибрахим ен – Нехаи, треба да се покае. Па каква е тогаш состојбата од оној кој би го оставил говорот од Аллаховиот Посланик салаллаху алејхи ве селлам, поради говор од некој кој е на понизок степен од Ибрахим ен – Нехаи рахимехуллах, и говорот на слични на него?

Рекол Суфијан ибн Ујејјне:

“Се наслонил Раби’а со наведната глава и почнал да плаче, па го прашале што е тоа што го расплакало, па тој рекол: ’Видливо приправање (рија, охолост, кибр) и скриена шехва (следење страсти). Луѓето кај своите шејхови се како мали деца пред своите мајки, тоа што ќе им го забранат – веднаш го оставаат, а тоа што ќе им го наредат – тоа и го прават ...“

Рекол Абдуллах ибн Му’темир:
“Нема разлика помеѓу стока и човек кој слепо следи.“
(Меѓмуатут – Тевхид рисала 8 )

Оние кои се оправдуваат дека тоа е прашање по кое се разединила улемата, кажуваат дека и едните и другите имаат право на свое мислење. Им одговараме со Аллахова помош, дека, кога е во прашање акидата – нема разединување помеѓу ехлис суннет вел џемаат, освен во споредни прашања, како што е разединувањето од асхабите по прашањето дали Аллаховиот Посланик салаллаху алејхи ве селлем на Мираџ го видел на Аллах тебареке ве те ала или не, и слични вакви прашања. Меѓутоа кога е во прашање основа на верата (Асл Дин), тука нема никакво разединување – тука неможе да биде разединување затоа што само едната страна е исправна додека другата е во заблуда.

Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

Шести одговор на шубхи (сомнежи) со кои се охалалува Техакум (Судење, барање пресуда пред Тагут)

Одговор на сомнежот:

Шести сомнеж:

“Принуден (дарура) сум на техакум (Судење,барање пресуда) пред тагут, затоа што денес не постои шеријатски суд“

Говор од оние кои кажуваат:
“Денес не постои шеријатска власт која би ми го вратила моето право, така што јас сум принуден тоа да го направам.“

Одговорот на оваа шубха (сомнеж) може да биде во две точки:
Прва: А таа преставува предупредување со говорот од Возвишениот Аллах тебареке ве те ала кога кажува:
“Затоа што дале предност на овој свет над ахирет, а Аллах нема да упати на прав пат народ невернички.“

Кажува шејх Мухаммед ибн АбдулВеххаб во своето дело ’Кешфуш – Шубухат’, поврзано за овој ајет:
“Јасно е кажано дека ова неверство и казна не се поради убедување или незнаење, или мрзење на верата и љубов спрема куфр. Не, туку поради љубов спрема дуњалук, кој ги извадил надвор од вера.“

Муслиманите кои веруваат во Аллах и во Судниот Ден не им е дозволено да му дадат предност на дуњалучкото уживање над верата, без оглед дали се работи околу тоа дали се бара некаква позиција или власт, или пак поради зачувување на имот, затоа што зачувувањето на ДИНОТ е поважно од зачувување на имотот.

Кажува Аллховиот Посланик саллалаху алејхи ве селем:
“Нека пропадне робот на динарот и дирхемот, и роб на свилата, кога ќе му се даде, задоволен е, а кога не му се дава – поцрвенува, лут е...“ (Ел – Бухари)

Втора: На секого кој ова го кажува го потсетуваме со Аллаховиот говор:
“Не ги стврив луѓето и џиновите за ништо друго освен Мене да ме обожаваат, ибадет да ми прават, не сакам од нив ниту опскрба, ниту пак исхрана. Аллах е тој кој опскрбува, Оној кој силна снага и моќ поседува.“
Аллах Возвишениот ја појаснува причината поради која ги створил своите робовите, а тоа е обожавање само Него Возвишениот, а нивната опскрба Аллах им ја загарантирал.
Кажува Аллаховиот Посланик, саллалаху алејхи ве селлем:

“Кажува Возвишениот Аллах: “О сине од Адем, позанимавај се со мојот ибадет, ќе ти ги исполнам твоите гради со богатство и ќе ја отстранам сиромаштијата од тебе, а ако не би го направил ова што ти го наредувам – ќе ти ги наполнам рацете со работа, а твојата сиромаштија ќе ти ја оставам.“
(Го бележи имам Ахмед, погледни во Сахихул – Џами’а)
Напомена:
Има и од оние кои зборуваат дека ајетите “... сакаат, посакуваат да им се суди пред тагут а наредено име е да не веруваат во него...“ биле објавени поради мунафикот кој отишол кај Каб ибн Ешреф да му пресуди во некој спор со еден евреин, несакајќи суд пред Аллаховиот Посланик салаллаху алејхи ве селлем, што значи дека – покрај исламскиот суд – отишол пред тагутски суд. Меѓутоа, кажуваат дека со оглед на тоа што денес не постои исламски суд, не е куфр да се отиде пред тагутски суд за да се реши некаков спор т.с одењето кај тагут би бил куфр само во случај ако постои исламски суд. Ова го докажуваат споменувајќи ја причината поради која е објавен овој ајет.
Вистина е тоа дека ајетот е објавен поради споменатата случка. Меѓутоа, ајетот дошол во општ смисол и не постои никаков доказ со кој прописот на куфр би можел да се сведе само во случај кога не постои исламски суд. А смислата е во општеноста на ајетот, а не во посебноста и причината поради кој е објавен. А ако прописите ги сведеме само на причината за објава на ајетите – тогаш од шеријатот не би останало ништо, затоа што повеќето ајети се објавени поради некоја причина, така да не е можно да се докажува на начин на кој оние докажуваат. Значи, ајетот дошол во општа смисла, а тоа е дека секое судење пред тагут е куфр, а вие немате доказ со кој би докажале дека ајетот е специФичен само за оние кои го остават исламскиот суд, а да го прифатат тагутскиот суд, како мунафиците од времето на Аллаховиот Посланик, салаллаху алејхи ве селлем .
А што се работи со говорот на оние кои кажуваат дека се принудени тоа да го направат – овој говор исто така не е исправен од две причини.

Прва: После тоа што од претходниот говор ни постана јасно дека судење поради решавање спор е ’Ибадет’, исто како колење или заклетва, треба да знаеш дека некои луѓе ги измешале поимите и не прават разлика измеѓу принуда (дарура) и присила (икрах), така да, со тоа нашле оправдание кај оној кој ќе направи куфр, а нема сомнеж дека ова е батил (неисправно), затоа што дарура (нужда, принуда) не бидува освен кај грев (а не кај куфр), а што се работи за куфр – човек несмее да направи а да се правда да е принуден, туку мора да биде присилен со убиство или мачење да би бил оправдан. Принуда (дарура) е човек да биде принуден да направи помала од две штети како би избегнал онаа поголема штета, така кога би бил принуден да направи блуд или да јаде мрша (месо од пцовисано животно), би дал предност јадење на месо над блуд. А што се работи за ширк – па ширк е најголем (фесад) неправда кој постои и нема ништо полошо од ширк. Присила (икрах) е мачење на човек на таков начин да му се заканува со пропаст и тоа е начинот кој во ваков случај Аллах Возвишениот дозволил да се изговорат зборови на куфр. Кажува Возвишениот Аллах: “... освен оној кој е присилен, а срцето му остане смирено во иман...“ Аллах во овој ајет негира секое лажно оправдание со кое луѓето сакаат да го оправдаат својот куфр и прифаќа само присила како оправдание на стореното дело куфр.
Втора: Ќе ги прашаме оние кои ова го кажуваат, користејќи ваков пример: Кога би постоела некоја влада која обожава кипови, која би надвладеала над некој човек и му го одзела имотот, и при тоа одбивајќи да му го вратат имотот кажуваат:
“Нема да ти го вратиме имотот се додека не принесеш жртва на овој кабур (гроб) и додека не направиш таваф околу него.“
Нашето прашање е:
Дали на ваквиот човек му е дозволено да му принесе жртва на овој кумир, затоа што е принуден, за да би го вратил својот имот? Дали со оваа постапка ќе го отстрани од него прописот од ширк кој се врзува за него!? Сакаме одговор на ова прашање.
Ќе завршиме со говорот од научникот, алимот, во своето време Сулејман ибн Сахман, кога бил прашан за судењето барањето пресуда пред Тагут, кој го оправдуваат со принуда (дарура), па тој одговорил:
“Втората констатација: ...После твоето спознавање дека Техакумот барањето пресуда пред тагут дека е куфр, да знаеш дека Аллах во Својата Книга спомнал дека куфрот е полош од убиство, па рекол: “А Фитната (ширк) е поголема од убиство.“ А на друго место кажува: “А фитната е полоша од убиство.“ Фитната во овие реченици значи куфр, па кога би завојувале селаните и жителите на градовите така што сите би погинале – подобро би било отколку да се постави тагут, кој ќе суди со закони спротивни од Аллаховиот закон, а кој закон Аллах го испратил по својот Посланик саллалаху алејхи ве селлем.
Трета констатација: Ако кажеме дека тужењето пред тагут е куфр, а знаеме дека предмет од нашата тужба е дуњалучки, па како тогаш може да ти биде дозволено да направиш куфр поради тоа? Навистина човекот нема да верува и да биде верник се додека Аллах и Неговиот Посланик не му бидат повеќе сакани од се друго, и се додека Аллаховиот Посланик саллалаху алејхи ве селлем не му биде повеќе сакан од родителите, децата и сите луѓе. Па кога целиот дуњалук би ти отишол – НЕ Е ДОЗВОЛЕНО ДА СЕ СУДИШ ПРЕД ТАГУТ ПОРАДИ ТОА. Кога би бил принуден, а во исто време би добил право на избор; или да се судиш пред тагут или да го изгубиш целиот дуњалук – би ти било ОБАВЕЗА ДОЛЖНОСТ да го одбиеш имотот и целиот дуњалук и НЕ ТИ ДОЗВОЛЕНО ДА СЕ СУДИШ ПРЕД ТАГУТ.
(Дурер ес – Сенијје 10/510)

Почитувани јас мислам дека со Аллахова дозвола одговоривме, барем на дел од сомнежите кои секојдневно се појавуваат околу оваа важна мес’ела.

Мислам дека нема потреба повеќе да се оптоваруваме, имав намера да одиме со спомнување на имиња од денешните повикувачи во заблуда и оние кои кажуваат дека ние сме хариџии по овие мес’ели, а то се мес’ели кои влегуваат во Асл Дин и без нивно познавање нема ислам, но сепак нема тоа да го направам ќе се задоволиме со Аллаховиот говор, Суннетот и секако иџммата и концензусот од исправната Улема.

Бујрумте ако имате прашања, или ако нешто не е јасно да се обидеме заедно да разјасниме.

БаракАллаху фикум.

,,Темава е многу убава и аргументирана и докажана,но сепак доколку се има нејаснотити од одредени членови може да се до објасни ,

Селам Алејкум

Monoteizam напиша:Токму така, констатацијата ти е вистинита во оваа држава каде што ние денес живееме на жалост нема шеријат зошто?? Тоа е првото прашање.

Втора работа, не само оваа држава туку воопшто денес не постои држава во која се суди по шеријат целосно (има држави во кои шеријатот е имплементиран делимично, што не значи дека во минатото немало држави кои суделе потполно со шеријат, а тоа што денес не постои - одговорот треба да го побараш на друго место) сите држави кој повеќе кој помалку трчаат по Демократија како систем на живеење. И истите тие демократи - не муслимани им пропишуваат на своите поданици она што Аллах и Неговиот Посланик го забраниле.

А на твоево прашање се одговоара на еденоставен начин, ти во постовите предходни имаш потполни одговори врз основа на Кур’ан и Суннет па иџмма од Улема и не си го нашол одговорот, а тоа значи или не си ги прочитал, или си ги прочитал па не си ги разбрал (ако е така наврати се повторно иншАллах ќе ти стане јасно) а она третото кое што не сакам да го помислам дека ти одбиваш јасни докази, Ајети, Хадиси и Иџммаа од Муслиманите.
Тогаш твоја должност е да донесеш докази а знаеш какви, затоа што твој говор не е никаков доказ.

Јас само едно те прашувам: Во кој случај е оправдано да му се направи ширк на Аллах???А за истоиот да бидеш оправдан кај Аллах???
Толку за почеток.

Совет до тебе подобро е, ако имаме нешто нејасно од оваа совршена вера во која нема никаков сомнеж, тука на дуњалук да расчистиме затоа што на ахирет ќе биде касно. ВАллахи Еалем
Бујрум

Па ајде расчисти и објасни му на братот како да се постави во одредени ситуации кога и покрај неговата волја треба да се појави на суд?

“Па ајде расчисти и објасни му на братот како да се постави во одредени ситуации кога и покрај неговата волја треба да се појави на суд?“

Многу често и јасно а и на многу места објаснивме дека ибадет не смее да се насочи на никој друг освен на Аллах, па соодветно со тоа дека Техакумот, Хукмот е ибдет исто како руку, сеџде, дова, не СМЕЕ ДА МУ СЕ НАСОЧИ НА НИКОЈ ДРУГ ОСВЕН НА АЛЛАХ. (врати се на темава и ќе видиш дека сето тоа убаво е објаснето).

Вратисе на сура Ибрахим, и сура Јусуф па погледни како постапиле овие Аллахови пратеници кога се нашле во една ваква ситуација.
Куфр во Тагут, Иман во Аллах тоа ти е услов за исправен ислам.

А ние секако дека имаме одговор, ќе ги употребиме сите расположливи средства кои шеријатот ни ги дозволува, но НИКАКО, и во НИКОЈ случај не смее да му се здружи партнер на Аллах тебареке ве те’ала во неговото ЗАКОНОДАВСТВО па да бараш пресуда од Тагут.
Затоа што штетата од направениот ширк е ВЕЧЕН ЏЕХЕННЕМ - а штета од не барање пресуда од тагут е губиток на дуњалучки средства а награда на Ахирет ЏЕННЕТ.

Имаш избор?? Нели !!!

Несмееш да признаеш ничиј УСТАВ.....
Ничиј закон, Ничиј суд..... Треба да ги шутнеш да ги одбиеш, да ги негираш тоа е Ислам и Хукм а сето ова е Основа на Исламот без која нема име ислам.

Се што не пропишал Аллах, тогаш кој е тој кој пропишува закони покрај Аллах???
Шејтан ланетуллахи алејх.

Може да се развие плодна аргументирана дебата, но со јасни докази а не со рекла кажала.

Бујрум ако имаш други прашања.

Секој муслиман се бори, идеал му е, Аллаховиот збор да биде над сечив друг, Аллаховиот суд да биде над сите други, но вие во вашето текфирење го прогласувате за неверник секој оној кој суди по она што Аллах џ.ш. не го објавил, без да направете било каков исклучок по тоа прашање.

Вие немате одговор и конкретни решенија во сите оние случаеви каде човекот едноставно под присила е приморан да застане пред световните судови (кои не се шеријатски).

Епа ај кажи ми кое е чарето. Дај ми илач (лек) не само празно дробење слама кое е резултат на недоволното познавање по прашањето на техакум, препишано од нечија книга.

П.С. Ќе се развие плодна и аргументирана дискусија, немај гајле, иншАллах.

Заради твое понатамошно влегување во дебати и секако заради твоето добро, користи малку аргументи ОВОЈ БАТИЛ ГОВОР не ти е доказ.

“но вие во вашето текфирење го прогласувате за неверник секој оној кој суди по она што Аллах џ.ш. не го објавил, без да направете било каков исклучок по тоа прашање.“ Доказ за ова!!!

Во спротивно ова е уште едно дело на јасен ШИРК!!!

“Не ги гледаш ли оние кои мислат (тврдат) дека веруваат во она што ти се објавува и во она што беше пред тебе објавено; посакуваат да им се суди пред Тагут а веќе им беше наредено да не веруваат во него. Шејтанот сака да ги талне во беспаќе (заблуда) далечно.“ (Ен Ниса 60)

Од споменатиот ајет гледаме дека Возвишениот Аллах, оној кој се парничи (се тужи, бара пресуда) пред тагут го третира за неверник во Него поради тоа дело. Кажува

Шејх АбдурРахман бин Хасан Алу Шејх, кај коментарот на овој ајет :
“...Затоа што парничењето пред тагут е иман (верување) во него .“ (Фетхул – Меџид, 345 стр)

“А оние кои не судат според она што го објави Аллах – та, неверници се!“ (Ел Маиде 44)

“Зар оние да имаат божанства ( шурека ) кои им го пропишуваат во верата она што Аллах не им го дозволил? “ ( Еш Шура 21 )

“А оној кој му прави голем ширк на Аллах отишол во далечна заблуда “ ( Ен Ниса 116 )
Ибн Тејмијје рахимехуллах, кажува :
“Во верата од муслиманите неминовното е познато, а и по согласност на сите муслимани, е дека секој кој ќе дозволи следење некој друг дин покрај ислам или следење некој друг закон (шеријат) покрај шеријатот од Мухаммеда саллаллаху алејхи ве селлем - е КАФИР.

Седни убаво договори се што ќе прашуваш зашто вака само се брукаш и ништо друго.
Или викни некој поучен па да можеме да се разбериме.

Секако дека Присилата (Икрах) преставува препрека за текфир, и ние таквите кои се под присила не ги текфириме.

Чарето ти го кажав многу пати и на многу места, но ти и таквите како тебе не сакаат да го видат.

Monoteizam напиша:Секако дека Присилата (Икрах) преставува препрека за текфир, и ние таквите кои се под присила не ги текфириме.

Чарето ти го кажав многу пати и на многу места, но ти и таквите како тебе не сакаат да го видат.

Опа, гледам напредок кај тебе. Сега веќе почна да одделуваш некои препреки за текфир за разлика од вчера. Аферим!

-Една работа треба да ти биде јасна:

Кога пишуваш тема(препишуваш, зошто ти не си кадарен ниту еден збор твој да напишеш и поврзеш),оди до крај и види како завршува истата. Не се залетувај како твојот пулен Неџад Балкан алијас Ебу Мухаммед, кој во почетокот доста препишуваше од шејх Макдиси без да види како завршува неговото дело Селасинија, па кога ги прочита препреките за Текфир, немаше друго освен да го протекфири и него.

Значи дојдовме до една заедничка точка која не спречува да ги текфириме муслиманите а која се вика ЕЛ - ИКРАХ (ПРИСИЛА)!

Има ли уште некоја препрека за текфир или ова е едната единствена?

Селамуналејкум!!
За да се дискутира околу една месела потребно е да се има знаење.Во овој форум нормално е дека има членови од секаков тип на знаење односно незнање. Па затоа ги молам сите оние кои немаат знаење односно поседуваат делимично знаење да се запрашаат дали бараат знаење или сакаат само онака да им пројде времето или немаат со кого да се расправаат па ето ајде на форум!!
Секако има тука членови кои сакаат да научат нешто од оваа Возвишена вера, јас Валлахи научив од секого по нешто па макар тоа било да се работи и за абдест!!!
Па затоа да се запрашаме зошто сме тука членови односно која ни е нам целта, да ги задоволиме нашите страсти или да го добиеме Аллаховото субхане ве те ала задоволство!!!
И уште нешто најголем грев е Валлахи да зборуваш за Аллаха без знаење!!
Братот се потруди да објасни некои работи дури отиде до таму во ситници да објасни колку е опасно незнаењето во нашите простори околу Тахакумот, а гледам одма даваме реплики на нешто што и самите не сме го разбрале, го молам на Возвишениот Аллах субхане ве те ала да го награди братот „Монотеизам„ со Џеннетул фирдевс за трудот, Аллахумме амин ја Рабб!!!

А да се споменуваат имиња на личности нема фајде, Валлахи да ви кажам јас сум од постарите генерации односно одподавна кој почнал со таканаречената селефиска дава, и да ви кажам дека ги знам сите даии лично сум се дружел како на македонските простори така на босанските простори а и во гермаснското говорно подрачје познавам доста од ним лично, и ако почниме со кажување на имиња и вреѓање на некои личности никаде нема да стигниме. Тука на овој форум сум досега затоа што има голем хајр, секако има некои гршки кои го молам на Возвишениот Аллах субхане ве те ала да ни ја поправи нашата слабост и да не упати на прав пат, Аллахумме амин!

Затоа од мене насихат еден да учиме а не да се расправаме ако се има аргумент бујрум а не на некој подмол начин да не речам мунафички халалете за овој израз!!

Селамуналејкум ве рахметуллах!!

Опа, гледам напредок кај тебе. Сега веќе почна да одделуваш некои препреки за текфир за разлика од вчера. Аферим!

-Една работа треба да ти биде јасна:

Кога пишуваш тема(препишуваш, зошто ти не си кадарен ниту еден збор твој да напишеш и поврзеш),оди до крај и види како завршува истата. Не се залетувај како твојот пулен Неџад Балкан алијас Ебу Мухаммед, кој во почетокот доста препишуваше од шејх Макдиси без да види како завршува неговото дело Селасинија, па кога ги прочита препреките за Текфир, немаше друго освен да го протекфири и него.

Значи дојдовме до една заедничка точка која не спречува да ги текфириме муслиманите а која се вика ЕЛ - ИКРАХ (ПРИСИЛА)!

Има ли уште некоја препрека за текфир или ова е едната единствена?

О човеку лани намерно или од незнаење вршише конфузија помеѓу поимите Дарура (Принуда) и Икрах (Присила) секако за да би ги збунил оние кои те слушаа и кои те читаат и за да би дал погрешна претстава дека тоа е едно исто и дека тоа е препрека и оправдување за оние кои ќе направат куфр и ширк. Но ајде со ред.

Намерно погрешно го цитираше куранскиот ајет (и мушрикот од чиј текст си преведил Билал Хоџич ти ни читаше а и тој ја има направено истата грешка Мушрик Кафир ги оправдува своите босански браќа даии, ако погледнете не постои ниту еден превод од Кур’ан на босански и секаде преводот на Кур’анскиот ајет е преведен како ПРИСИЛА и на ниту едно место не е преведен како ПРИНУДА зошто? Кажува Аллах тебареке ве те’ала во еден Кур’ански ајет “Каде се одметнувате Аллах да ви убие“ ) од сура Ен Нахл 106 и кажуваш оној кој е ПРИМОРАН т.с Дарура, така што намерно ги бунише овие мукалиди кои те слушаа, а се со цел верувај ми да би ги оправдал оние кои не се ПРИСИЛЕНИ т.с Икрах, затоа што во Кур’анскиот ајет се оправдува куфр и ширк под ПРИСИЛА а не под ПРИНУДА, (се чудам зошто не си го зел преводот од Хасан Џило каде и тој го има преведено како ПРИСИЛА) твоето срце е запечатено!!! Ла Хавле Вела Кувете ИллаБиллах, еве го куранскиот ајет:
“ Оној кој не верува во Аллах по неговото верување, освен ако е присилен, а срцето му е смирено со верување, ќе ја предизвика лутината Аллахова. А за оние кои, исто така, ќе ги исполнат градите со неверство има казна голема.“ (Ен Нахл 106)
Ќе ви ја пуштам снимката па сами да се уверите во ова..
Ајде отвори ја нашата книга и види дека уште пред една година ти имав спомнато дека присилата е единствена препрека за текфир.

Покрај другите препреки за Текфир кои ги спомнуваше тогаш а знам дека сеуште не си разбрал, па следејќи го слепо вашиот Шејх Макдиси Аллах да го упати - спомнуваш дека и Грешката (во што) е препрека во текфир, па Џехл (незнаење), Тевил (погрешно толкување), па Икрах (Присила која е единствена препрека ) и Таклид (слепо следење).

Ајде да видиме што кажува улемата секако исправна:
Во Асл дин (Основа на верата) нема оправдување во те’вил (погрешно толкување), иџтихад (погрешна фетва), таклид (слепо следење), и од џехл (незнаење).

Шејх Абдуллах ибн АбдурРахман Ебу Батин кажува:
Постојат и такви кои тврдат дека на сторителите на куфрот кои тоа го направиле, поради иџтихад, грешка, следејќи или од незнаење – дека тоа му е оправдание. Меѓутоа, ова е спротивно на Кур’ан и суннет и концензус, во што нема сомнеж, заради тоа што мора да се спротивстави на основата. А оној кој одбие основа направил куфр без сомнеж. Исто како што некој би се воздржал во прогласување за неверник на оној кој се сомнева во Мухаммедовото саллалаху алејхи ве селлем, посланство и слично на тоа. (Дурерус – Сенијје 12/72 - 73)

Кажува уважениот шејх Ебу Батин, рахимехуллах :

“ Научниците од сите правни школи спомнале многу работи, кои неможеме да ги преброиме, од зборови, дела и убедувања, чии сторители постануваат неверници, и тоа не го ограничиле само на тврдоглави (инаетчии т.с оние кои направиле престап после спознавањето). Затоа секој оној кој тврди дека сторителот на куфр е оправдан од те’вил (погрешно толкување, сваќање ), иџтихад ( вложување максимален труд од страна на исламски научник во доаѓање до шеријатски пропис), слепо следење (Таклид) или незнаење (џех) – се спротивставува на Книгата, суннет и иџма’а, без никаков сомнеж. Со тоа што тој неминовно мора да го поништи тој свој темел. Затоа што, кога би се докрај држел на својот темел – несомнено би постанал кафир ( неверство поради кое се заслужува казна што незначи дека не го изгубил името на ислам поради првото. Но разликата во говорот на улемата измеѓу губење на името ислам и добивање на името куфр, кое со себе повлекува казна), како кога би се воздржал од текфир од оној кој сомнева во посланицата (понатака, нема разлика измеѓу оној кој го руши тевхидот и посланицата, и оној кој не верува во Судниот Ден (верување во проживувањето и Судниот Ден е во фитрата на секој човек, така да нема ислам без убедување во проживувањето и полагање рачун пред Судијата, па макар да би се работало за времето од мрачното незнаење и немање можност за стекнување на знаење). Па ако не го текфири првиот – зошто тогаш не постапи исто и во прашањата за посланицата и Судниот Ден ? , од Мухаммед салалаху алејхи ве селем“.
(Ед – Дурерус – Сенијје ,12/ 72 – 73)

Кажува шејх АбдулЛатиф ибн АбдурРахман Алу Шејх :

“ Колку групи настрадале само поради намалено знаење и непознавање на границата и суштината ( на имињата ). Колку се поради тоа грешки и маки појавиле. Како на пример правилата кои гласат :“ Ислам и ширк се две, една на друга спротивни работи, неможат да се состават, ниту да исчезнат, така да ниту една не остане ( и ниту пак двете да исчезнат ) “. А незнаењето за нивната суштина ( т.с ислам и ширк ) или само за една воведило многу во ширк и обожавање ( ибадет ) на добри луѓе, и тоа се поради непознавање суштината и немање исправна престава за нив ... “ ( Минхаџут – Те’сис, 12 стр )

П.С. Има да ти дишам во врат се додека не се потврди јавно вашата извитопереност, расипаност и џахилско познавање и толкување на исламот.

Не секирај се нема да те испуштам, од километри се гледа Тагут како тебе!!!

Поентата ми е да го притеснам Монотеизам да признае дека според него и неговата хариџиска секта и фитна која ја правта

Сам си падна во бездната кој ја нас ни ја припремаше ТЕ ПРИТЕСНА ДА ЈА ПРИЗНАЕШ ВИСТИНАТА АЛЛАХ УШТЕ НА ДУЊАЛУК А ТЕШКО ТЕБЕ НА АКХИРЕТ.

Спремни ти се доказите те чекаат.

Шејхот Аллах да го награди одговорил уште пред 100 години на шубхата (Сомнежот),ДЕНЕС НЕ ПОСТОИ ШЕРИЈАТСКА ДРЖАВА, ПА ЗАТОА МОРАМЕ (ПРИНУДЕНИ СМЕ) НАШЕТО ПРАВО ДА ГО БАРАМЕ ПРЕД ТАГУТСКИ ЗАКОНИ, оваа шубха сеуште ја користат оние кои целта им е да го тргнат Аллахов светло, Доволен ни е Аллах како Заштитник.

Ибн Кесир, рахимехуллах кажува:

“ Кој ќе го остави совршениот (Ал – мухкем, јасен, последен) шеријат, објавен на Мухаммед син од Абдуллах, печат на сите веровесници, и бара суд во друго, дерогирано законодавство, ќе биде неверник. Па како е тогаш со оние кои бараат суд (техакум) во Јасик (закон на Џингис Кан) и му даваат предност над него? Кој ќе го направи тоа – ќе биде неверник по иџма’а (концензус на муслиманите). Рекол Возвишениот Аллах : “ Зарем оние сакаат џахилијетски суд?! А чиј суд е подобар од Аллаховиот за народот кој е цврсто убеден? “ Рекол Возвишениот “ Но , не !Се колнам во Господарот Твој! Оние не ќе веруваат се додека не те именуваат за судија за она за што се расправаат еднисодруги, се додека, потоа не усетат во душите свои – за она за што ќе им пресудиш – теснотија, и се додека потполно не се предадат .“ Вистината ја рекол Величенствениот Аллах.“

( Ел – Бидаје Вен – Нихаје, 13 / 119 во говорот за случувањата 624 х.г и податоци за Џингис Кан)

Шејхул – Ислам Ахмед ибн Тејмијје.

Кажува шејх ибн Тејмијје, рахимехуллах:
“Од оној момент кога научникот ќе го остави она што го знае од Аллаховата Книга и суннетот од Неговиот Посланик, и почнува да следи суд од судии (владари) спротивни на Аллаховиот суд, и судот од Неговиот Посланик – бидува муртед кафир, заслужува казна на дуњалук и ахирет.

Рекол Возвишениот:

“Елиф, лам, мим, сад. Книга која ти се објавува! Па, нека во градите твои не ти се стеснува од неа за да не опоменуваш со неа. Опомена за верниците: Следете го она што ви се објавува од Господарот ваш и не следете, освен Него, други божанства! Малку е она што вие поука земате! “ (Ел – Араф 1- 3)

А кога би бил тепан и затваран и би му се чинела неправда на разни начини како би го оставил она што го знае од Аллаховиот закон и законот од Неговиот Посланик кој е обавезен за следење, и би следел суд од некој друг – заслужува Аллахова казна.

Напротив, негова обавеза е да се стрпи па макар и кога би доживувал непријатност во Аллахово име. Ова е Аллаховиот суннет со Веровесниците и нивните следбеници.

Рекол Возвишениот Аллах:

“ Елиф, лам, мим. Зарем луѓето мислат дека ќе бидат оставени ако кажат: ’ Веруваме ’ А да не бидат проверени ( ставени на искушение )? Ние ги искушававме оние пред нив Аллах сигурно ќе покаже на оние кои се искрени и сигурно ќе покаже на лажговците. “

( Меѓму’ул – Фетава, 35/373 )