Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

Кај самиот шехадет ЛА ИЛЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ ги спомнавме врстите и единките со кои се опфаќа поимот Ибадет.
Пример: разни обреди, па апсолутна покорност, потчинетост, опфаќа исто така и барање пресуда (Хукум) итн.

Ако Техакумот е ибадет дали може да се насочи на некој друг покрај Аллах?
Дали има разлика помеѓу руку, сеџде, дова и Техакумот како ибадет?

Кажува Возвишениот:

“И Судот не Му припаѓа на никој друг, освен на Аллах. Ви нареди само Него да го обожавате. Е, тоа е постојаната вера, но мнозинството меѓу луѓето незнаат ! “ ( Јусуф 40 )

Овој дел од ајетот односно неговата формулација и значење доаѓа токму како и значењето од Шехадетот.

Прво НЕГАЦИЈА!!!
После ПОТВРДА!!!

Селам Алејкум

ИншАллах ќе продолжиме.

Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

“Не ги гледаш ли оние кои мислат (тврдат) дека веруваат во она што ти се објавува и во она што беше пред тебе објавено; посакуваат да им се суди пред Тагут а веќе им беше наредено да не веруваат во него. Шејтанот сака да ги талне во беспаќе (заблуда) далечно.“ (Ен Ниса 60)

Од споменатиот ајет гледаме дека Возвишениот Аллах, оној кој се парничи (се тужи, бара пресуда) пред тагут го третира за неверник во Него поради тоа дело. Кажува

Шејх АбдурРахман бин Хасан Алу Шејх, кај коментарот на овој ајет :
“...Затоа што парничењето пред тагут е иман (верување) во него .“ (Фетхул – Меџид, 345 стр)

“А оние кои не судат според она што го објави Аллах – та, неверници се!“ (Ел Маиде 44)

“Зар оние да имаат божанства ( шурека ) кои им го пропишуваат во верата она што Аллах не им го дозволил? “ ( Еш Шура 21 )

“А оној кој му прави голем ширк на Аллах отишол во далечна заблуда “ ( Ен Ниса 116 )

“Ги повикуваат покрај Аллах оние кои неможат ни да им наштетат ни да им користат.Тоа е, токму скршнување во далечна заблуда “ ( Ел Хаџџ 12 )

Ибн Тејмијје рахимехуллах, кажува :
“Во верата од муслиманите неминовното е познато, а и по согласност на сите муслимани, е дека секој кој ќе дозволи следење некој друг дин покрај ислам или следење некој друг закон (шеријат) покрај шеријатот од Мухаммеда саллаллаху алејхи ве селлем - е КАФИР. Неговиот куфр е како од куфрот од оние кои веруваат во еден дел од Книгата, а не веруваат во нејзиниот други дел. Како што рекол Возвишениот:

„Оние кои не веруваат во Аллах и Неговиот Посланик, и сакаат да разделат помеѓу Аллах и Неговиот Посланик, говорат :’ Веруваме во некои, а во некои не веруваме ’ и сакаат да земаат пат помеѓу тоа; таквите, оние се прави неверници, а Ние на неверниците им припремивме казна понижувачка “

Појаснување дека барање пресуда (Техакум) е ибадет исто како руку, сеџде и дова.

Секоја благодарност му припаѓа на Аллах, Господар на световите, нека е салават и селлам на најплеменитиот Веровесник и Посланик Мухаммед саллаллаху алејхи ве селлем на неговата фамилија и сите асхаби.
А потоа:
Вистината ја кажал Аллаховиот Посланик саллаллаху алејхи ве селлем, кога рекол дека имотот е една од работите за кои најмногу стравува за својот уммет. Луѓето денес, заслепени се од желбата за имот, запоставувајќи ја својата вера и верските прописи до таа мера што не внимаваат околу покорноста на тагут, како би оствариле некои ситни дуњалучки интереси. Наместо да бидат свесни дека тагутите неможат да донесат никакво добро, но доаѓаат само со неред и неправда тие одат кај нив и ги бараат изгубените права.
Поради важноста и опасноста по ова прашање од една страна, и нејаснотијата и непознавањето од друга страна, ќе пробаме да го разјасниме ова прашање и ќе укажеме на некои грешки врзани за него.

1.Возвишениот Аллах кажува ( во преводот на значењето во овој ајет):

“Не ги гледаш ли оние кои сметаат дека веруваат во она што ти се објавува и во она што беше пред тебе објавено; посакуваат да им се суди пред Тагут а веќе им беше наредено да не веруваат во него. А шејтанот сака да ги однесе во далечна заблуда “ ( Ен – Ниса 60 )

Од споменатиот ајет гледаме дека Возвишениот Аллах оној кој се суди пред тагут го смета за верник во него поради тоа негово дело. Кажува шејх АбдурРахман Алу Шејх, кај коментарот од овој ајет:
“ ... Затоа што судењето пред тагут е иман во него.“ ( “ Фетхул – Меџид “ ...345 стр )
Друг доказ од овој ајет е зборот од Возвишениот “сметаат“.
Кажува Сулејман ибн Абдуллах Алу Шејх:
“Зборот од Возвишениот “сметаат“ преставува негирање на она што тие самите себе си го препишуваат од иман. Од таа причина Он не рекол: “ Не ги гледаш ли оние кои веруваат ...?“ Затоа што да би навистина верувале во Аллах никогаш не би сакале да се судат пред тагут, ниту пак Аллах за нив би рекол “ сметаат “, затоа што овој збор во поголем број од случаите се употребува за оној кој повикува нешто лажно, затоа што работи спротивно на она што тој збор повикува и работи по она што го негира“ ( “ Тејсурул – Азизил – Хамид “. 418 стр )

Потоа кажува:
“ Во споменатиот ајет има доказ дека оставањето на судење пред тагут (а тоа е секој суд покрај Кур’ан и суннет) е строга должност, т.с секој оној кој се суди пред тагут не е му’мин и не е муслиман вооппшто. (“Тејсурул – Азизил – Хамид “. 419 стр)

Трет доказ од споменатиот ајет е Говорот од Возвишениот: “. А шејтанот сака да ги однесе во далечна заблуда “ Возвишениот Аллах нас ни појаснува дека зборовите “ далечна заблуда “ значат голем ширк и куфр, како што стои во ајетот “ А оној кој му прави ширк на Аллах отишол во далечна заблуда “ Исто така кажува Возвишениот:“ Се моли покрај Аллах на она што неможе да му донесе ниту штета ниту корист, а тоа е таа далечна заблуда. “ Секој оној кој покрај Аллах моли некого други отишол во далечна заблуда, затоа што молитвата на некој друг покрај Аллах е од врстите на голем ширк. А оној кој би се судил пред нечиј друг закон покрај Аллаховиот отишол во далечна заблуда затоа што судењето пред тагут е од врстите на голем ширк. Воедно, кој ги прати Кур’анските ајети ќе види дека било каде што Аллах ќе спомене “ далечна заблуда “ се однесува на голем ширк и голем куфр. Кажува Шејх Сади во коментарот на овој ајет:
“ Оној кој би се судил пред нечиј суд покрај Аллаховиот и судот од Посланикот го зел тоа за свој господар и така се суди пред тагут.“ (“Кавлу Седид ала Китабит – Тевхид “).

Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

2.Возвишениот Аллах кажува :

“Судот му припаѓа само на Аллах, а Он ви нареди да не правите ибадет никому освен Нему.“ ( Јусуф 40 )

Во споменатиот ајет гледаме дека Аллах својот говор го отпочнува со зборовите: “Судот му припаѓа само на Аллах ...“ а тоа е судење по Неговите прописи и пропишување на истите, и тоа е од Аллаховиот Рубубијјет, затоа што тоа е од Неговите дела.
Секое дело, од Аллаховите дела неминовно повлекува со себе ибадет упатен само Нему Возвишен од страна на Неговите робови, така од иман (Верување во Аллаховото Господарство) во Аллаховиот Рубубијјет произлегува тевхид ел Улухијје (Тевхид Ибадет).
Од Аллаховите дела на пример, е дека Он Возвишениот ги опскрбува створенијата, спушта дожд дава корист и отстранува штета, а ибадет кој робовите нему му го упатуваат е барање дожд, риск барање помош и заштита од Него Возвишениот, затоа што Он е Тој Кој може да донесе корист или да отстрани штета.
Кога робот ќе поверува дека Аллах е Тој Кој опскрбува, Кој Му дава помош на несреќен но меѓутоа упатува дова на некој друг покрај Аллах (Бедевиј или Џејлани) и бара помош од нив на таквиот не му користи неговиот иман и признавањето на Аллаховиот Рубубијјет, затоа што таквиот е мушрик во Аллаховиот Улухијјет затоа што упатува дова и бара помош (а тоа е ибадет) од некој друг покрај Аллах.
Исто така, оној кој признава и верува дека Аллах е Тој Кој суди во акида, ибадет и шеријат, од тоа верување во Рубубијјетот од Возвишениот произлегува дека Он е Судија и дека ибадетот судење смее да му се упати само Него (т.с по Неговиот закон и суд). Ако човек ибадетот судење му го упати на некој друг или по некој друг закон или суд покрај Неговиот суд таквиот направил ширк во Улухијјет и тогаш не му користи иманот ниту признавањето на Рубубијјетот т.с неговото убедување дека Аллах е судија.
Муслиман, мувехид неправи разлика измеѓу тоа дека Аллах е Тој Кој опскрбува од што произлегува ибадет барање опскрба и тоа дека оној кој го упатува овој ибадет на некој друг покрај Аллах, со тоа прави голем ширк и измеѓу тоа дека Аллах е Тој Кој суди помеѓу своите робови, од што произлегува ибадет барање пресуда со Неговиот закон и тоа дека оној кој ќе го упати овој ибадет на некој друг покрај Аллах прави голем ширк.
Тоа јасно се гледа од зборовите на Возвишениот: “Судот му припаѓа само на Аллах..“ .
Прво спомнал Рубубијјет, а потоа на тоа го надоврзал Улухијјетот, а тоа се зборовите“ да не правите ибадет никому освен Нему.“
3. Хадисот кој го бележи имам Бухари во својот “ Сахих “:
Кажува Аллаховиот Посланик саллаллаху алејхи ве селлем: “Аллаху, Тебе ти се предадов, во Тебе поверував, На Тебе сум наслонат, Тебе ти се враќам, во Името Твое се расправам, Пред Тебе се судам, Опрости Ми го она што било и она што ќе биде, она што тајно или јавно го направив, Ти си Мој Бог, Нема други Бог освен Тебе. “
Кажува имам Ибн Кајјим во коментарот на овој хадис:
“ ... Па спомнал приближување кон Аллах, пофалувајќи Го и со Слава признавајќи Му ибадет, а потоа побарал опрост. “ (“ Ел – Медариџ, 32 / 1“)
Ибн Кајјим споменува три работи од оваа дова како би му се приближил на Аллах: Пофалување Нему Возвишен, Славење и признавање, ибадет само Нему – а тоа е наслонување само на Него, враќање Нему, одрекување поради Него и барање пресуда пред Неговиот суд – а потоа барање опрост. Овој хадис е јасен доказ дека барањето пресуда е ибадет (техакум) како што е тевесул и инаба. Ќе поставиме едно прашање како би ја појасниле уште оваа месела. Зашто Аллах кабур кој го обожаваат луѓето го нарекол тагут? Дали го нарекол тагут поради самата изградба над него и тоа што се издигнал? Нема сомнеж дека Аллах не го нарекол тагут поради тоа, туку го нарекол тагут од една друга причина, а тоа е ибадетот кој се упатува на тој кабур како таваф, сеџде, колење курбан. Исто така Аллах го нарекол тагут секој судија и секој закон кој е спротивен на Аллаховиот закон, само од една причина а тоа е ибадет судење и барање пресуда која му се упатува покрај Аллах.

Почитувани форумџии дали сме јасни со ова што го пишуваме до сега??

Како да имам впечаток дека никој не ме следи во ова што го пишувам или обратното сите сте начитани .

Кхајрен имаме уште многу да пишуваме околу оваа мес’ела затоа што денес имотно правните прашања се најзастапени и тука најлесно луѓето се поведуваат по страсти и при тоа барајќи пресуда и правда пред Тагутските Судови а негирајќи го Совршениот Аллахов Шеријат.
Нема да брзам ако имате некакви прашања секако бујрумте да се објаснат да се расчистат сите сомнежи.
Доволен ни е Аллах како заштитник.

Вес селаму алејкум

Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

Сепак почитувани што би рекол босанец идемо далје


“Судот Му припаѓа само на Аллах. Ви нареди само Него да го обожавате. Е, тоа е постојаната вера, но мнозинството меѓу луѓето незнаат!“ (Јусуф 40)

Во споменатиот ајет гледаме дека Аллах го почнува својот говор со зборовите“ Судот му припаѓа само на Аллах...“ , тоа е судење по неговиот пропис и пропишување на истите, а тоа е од Аллаховиот рубубијјет (Единственост во Господарство), затоа што тоа е од Неговите дела. Секое дело од Аллаховите дела неминовно со себе повлекува ибадет упатен Него Возвишениот, од страна на Неговите робови, така од иманот (верувањето), во Аллаховиот рубубујјет произлегува тевхид ел – улухијје (Единственост во Ибадетот), од Аллаховите дела на пример се дека Он Возвишениот ги опскрбува створенијата, спушта дожд, дека дава корист и отстранува штета, а ибадетот кој Него му го упатуваат Неговите робови е барање дожд, опскрба барање помош итн. Кога робот ќе поверува дека Аллах е Тој Кој опскрбува но меѓутоа упатува дова на Бедевиј или на Џејлани и бара опскрба од нив, на таквиот не му користи неговиот иман и признавањето на Аллаховиот рубубујјет (Господарство).
Затоа што таквиот е мушрик (многубожец) во Аллаховиот улухијјет (ибадет), затоа што упатил дова и барал помош (опскрба) (а тоа е ибадет) од некој друг покрај Аллах.
Исто така оној кој признава и верува дека Аллах е Тој Кој суди во Акида(исламско верување) ибадет и шеријатот, од тоа верување во рубубијјетот (Господарството) од Возвишениот произлегува дека Он е Судија и дека ибадетот за судење (парничење) смее да му се упати само Него ( т.с по Неговиот Закон и Суд ).
Ако некој човек ибадетот за судење(парничење) му го упати на некој друг или по некој друг закон, или суд покрај Аллаховиот Суд таквиот направил ширк во Аллаховиот улухијјет (ибадет) и тогаш не му користи иманот ниту признавањето на Аллаховиот рубубијјет, т.с неговото убедување дека Аллах е судија.

Муслиман, мувехид неправи разлика измеѓу тоа дека Аллах е Тој Кој опскрбува од што произлегува ибадетот барање опскрба и тоа дека оној кој ќе го упати овој ибадет на некој друг покрај Аллах со тоа прави голем ширк и измеѓу тоа дека Аллах е Тој Кој Суди помеѓу своите робови, од што произлегува ибадетот парничење (судење) со Неговиот Закон и тоа дека оној кој ќе го упати овој ибадет на некого друг покрај Аллах прави голем ширк. Тоа јасно се гледа од зборовите на Возвишениот :
“Судот му припаѓа само на Аллах ...“ Прво спомнато е рубубијјетот, а потоа на тоа се надоврзува и улухијјетот а тоа се зборовите “ ... А Он наредил да не правите ибадет на никој друг освен Нему.“

Ќе продолжиме иншАллах!!!

Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

Драги Форумџии гледам дека не поставувате прашања А тоа значи дека вие сте начитани елхамдулиллах, според тоа чувствувам потреба да одиме напред иншАллах со објаснување на оваа мес’ела. Одиме!!!

Ибн Кесир, рахимехуллах, рекол:
“... И како што судат Татарите(а тие биле народ кои по нападите на Халифатот делимично прифатиле ислам) од нивната кралска регулатива (сијасат) зедени од нивниот крал Џингис Кан, кој им поставил (составил)Јасик .
Се работи за книга во која се собрани прописи (закони) кои тој ги презел од различни законодавства: еврејството, христијанството, исламот и други, а во него има голем број на прописи кои тој ги составил од своите страсти и размислувања, па тоа кај неговиот народ постанало следење на закон со кој му даваат предност (на срцето, јазикот или делото) над Аллаховиот суд, Книгата и суннетот на Неговиот Посланик Мухаммед с.а.в.с. Било кој тоа да го направи – тој е КАФИР против кого должност е борба се додека не се врати на судот од Аллах и Неговиот Посланик, така да покрај него да не зема ништо друго за судија, ни во мало ниту во големо “ (Тефсир ... , 2 /67)

Шејх еш - Шенкити, рахимехуллах, кажува:
“Ширк на Аллах во Неговиот суд и ширк Нему во ибадетот; двата се од исто значење, меѓу нив нема апсолутно никаква разлика.Така оној кој следи некое уредување (низам), покрај Аллаховиот низам и законодавството покрај Аллаховото законодавство - исто како оној кој прави ибадет на кипови и сеџда на идоли. Меѓу нив нема никаква разлика во било кој поглед. И двајцата се МУШРИЦИ во Аллах.“ ( Адва’ул- Бејан, 7/162 и Навакидун - Иман, 297 стр )

Ибн Кајјим, рахимехуллах, преселил 751 х.г, кажува :
“Во Кур’анот дошло, а постои и веродостоен концензус, дека динот Ислам го дерогирал секој друг дин (вера) пред него и дека оној кој се придржува на она со што дошол Тевратот и Инџилот, а не го следи Кур’анот – тој е кафир. Аллах го анулирал го нзанегирал секој закон кој бил во Тевратот и Инџилот и другите вери, и на џиновите и на луѓето обавезни им ги направил прописите од Исламот. Така нема харам, освен оној кој Исламот го направил харам, нити фарз обавеза освен на оној на кој Исламот го обавезил “ (Ахкаму – Ехлидх – Дхимме , 1/259)

Селамун Алејкум

Хукум - Техакум(Суд, Судство, закон, законодавство, барање пресуда) се е тоа ибадет, а знаеме дека ибадетот е само Аллахов односно никој не заслужува да биде обожаван освен Аллах.

Инил хукму илла лиллах - Судот му припаѓа само на Аллах. (Сура Јусуф)

Ме интересира едно, ако збориме за македонија или некоја европска држав ,треба да се има на ум дека ове држави во нема шериат и каде неможе да се суди според него шо друго ни преостанува.
Дали сме толку силни и моќни да ние можиме да воспоставиме шеријат, сигурно не, ние само можиме да го посакуваме тоа ,а да го оствариме незнам.
Како ние да си го бараме нашеѕо право, а за ова шо в ие си разговарате ќе го оставиме за на АХИРЕТ

Токму така, констатацијата ти е вистинита во оваа држава каде што ние денес живееме на жалост нема шеријат зошто?? Тоа е првото прашање.

Втора работа, не само оваа држава туку воопшто денес не постои држава во која се суди по шеријат целосно (има држави во кои шеријатот е имплементиран делимично, што не значи дека во минатото немало држави кои суделе потполно со шеријат, а тоа што денес не постои - одговорот треба да го побараш на друго место) сите држави кој повеќе кој помалку трчаат по Демократија како систем на живеење. И истите тие демократи - не муслимани им пропишуваат на своите поданици она што Аллах и Неговиот Посланик го забраниле.

А на твоево прашање се одговоара на еденоставен начин, ти во постовите предходни имаш потполни одговори врз основа на Кур’ан и Суннет па иџмма од Улема и не си го нашол одговорот, а тоа значи или не си ги прочитал, или си ги прочитал па не си ги разбрал (ако е така наврати се повторно иншАллах ќе ти стане јасно) а она третото кое што не сакам да го помислам дека ти одбиваш јасни докази, Ајети, Хадиси и Иџммаа од Муслиманите.
Тогаш твоја должност е да донесеш докази а знаеш какви, затоа што твој говор не е никаков доказ.

Јас само едно те прашувам: Во кој случај е оправдано да му се направи ширк на Аллах???А за истоиот да бидеш оправдан кај Аллах???
Толку за почеток.

Совет до тебе подобро е, ако имаме нешто нејасно од оваа совршена вера во која нема никаков сомнеж, тука на дуњалук да расчистиме затоа што на ахирет ќе биде касно. ВАллахи Еалем
Бујрум

Добро брат, доказите веќе се овдека доставени и ја не противречам на овие докази, но ти кажими брате :“ Ако мене ми е направена неправда, каде би ја барал правдата во кои судови и пред какви кадии, според кои закони или дасе остави тоа така да се повторува???

Ес селамун алејкум

Ибрет тука не треба никакви коментари веќе братот Монотеизам ги изнесе доказите од Шеријат, повеќе од јасно е што треба да се прави во вакви случаи, но никако да се прави КУФР ИЛИ ШИРК,па иако ни е нанесена неправда, за тоа врати се на сирата од Посланик алејхи селам и на првите муслимани па и на подоцните дека зулум му се правело но во секој случај ширк или куфр не правале. Аллах да не сочува од тоа.
А за Техакум диретно ако имаш ти лично тогаш бујрум да го разгледаме како и во кој случај да се постапи.
Барак Аллаху фикум.

Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух
Гледам дека ги прифаќаш доказите но некаде застануваш?Каде? Јас лично знам каде е проблемот но за оваа месела треба малку време да се одвои и пред се искреност во прифаќање на сите докази. Но како и во сите дијалози кои што сум ги имал тука во Македонија посебно никој не го објаснил или не дошол или пак не се сака ова да се разјасни и да се прифати нормално, а тебе само едно те мачи а тоа е и од сите, што ако мене некој ми украде или нанесе штета или или или многу други работи. Треба на Суд да одам да го тужам? Така тоа ли е првото? Ако е тоа зарем штетата што ќе ти ја направат поголема е од онаа да направиш ортак - здруженик некој друг покрај Аллах?? Зарем ширкот не е најголема неправда, како пред Аллах ако земеш за судија овој или оној тагут а Аллах тоа не го прифаќа??
Зарем не треба да се стрпиме на момент кога ни е најтешко кога ни е направен зулум и да Довиме и бараме од Аллах помош.
Оваа била пракса на сите АСАХАБИ:О АЛЛАХОВ ПОСЛАНИКУ СЛУШАМЕ И СЕ ПОКОРУВАМЕ.
Па каде се сите овие примери да ги ставиме во пракса. Но никако да правиме ШИРК ИЛИ КУФР НИКАКО.Следува болна казна за која малку сме свесни дека е вистина.
Повејќе мои зборови несакам да користам се плашам од Аллах да не погрешам некаде. Затоа што Аллховиот Говор е Совршен. Па наврати се на тие ајети и види ги сите Хадиси од Посланик салалаху алејхи ве селлем, и ред асхаби па улема има полно докази.
А го молам на Аллах да не направи од истрајните, и Нему покорни муслимани, да ја зголеми нашата богобојазност, да не заштити од ширк и куфр тајно и јавно, О Аллах после што ни ја покажа светлината не скратувај ни ја затоа што ние ќе бидеме од изгубените, Ти упатуваш кого сакаш а оставаш во заблуда кого сакаш па упатине нас на вистината, подариму на Мухаммед саллаху алејхи ве селлем ел Весиле а нас воведине во Џенетул Фирдевс.
Аллахуме Амин, Амин, Амин.
Ве селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

Како сте ми ценети форумџии?
Незнам како е кај вас но тука веќе имаме скоро 60 цм снег.
Тоа е причината за нашата честа присутност на форумов . Малку да се насмееме.

Нејсе што би рекле нашиве би сакал да продолжам на темава и да обрнам малку повеќе внимание и иншАллах би сакал да одговориме на сите сомнежи (шубхи) кои денес се присутни околу оваа мес’ела а верувајте ми денес токму оние кои требаше (Ефендии, Имами, Даи’и)заради Аллахово задоволство да ги решат овие прашања - тие се виновни и предводници на оваа заблуда во која повикуваат со цел да задоволат или да се здобијат со ситна дуњалучка корист.

Една од многуте сомнежи кои се подметнати е следната:
Одговор на шубхата (сомнеж) подметната на ибн Аббас радијАллаху анху (“Куфр дуне куфр“)!(мал куфр со кој не се излегува од вера)

Или со други зборови, Аллаховите непријатели само кај коментарот на 44 Ајет од сура Ел Маиде го подметнуваат еден од најголемите сомнежи а тоа е дека Ибн Аббас рекол за овој ајет “Куфр дуне куфр“)!(мал куфр со кој не се излегува од вера)

Одговор:

“А оние кои не судат според она што го објави Аллах – та, неверници се!“ (Ел – Маиде 44)
А што се однесува на она што се пренесува од ибн Аббас нека Аллах биде задоволен со него дека рекол:
“Куфр дуне куфр (под куфр, мал куфр)“
Ова предание не е автентично од него затоа што ова го забележале ел – Мервизи во “ Тахзим Кадр ес – Салах“ (2/512) и Ел – Хаким во својот “ Мустедрек“ (2/313) преку Хишам ибн ел – Хуџејр, а тој од Тавус, а он од ибн Аббас, нека Аллах биде задоволен со нив.
Меѓутоа, Хишам е окарактеризиран како слаб пренесувач од страна на имам Ахмед, Јахја ибн Ме’ина, ел – Укајл, исто така и од страна на една друга група на научници.

Али ибн ел – Медини рекол:
“Читав пред Јахја ибн Сеид: ’Пренесува ибн Џурејџ од Хишам ел – Хуџејр...’,па Јахја ибн Сеид ме прекина, кажувајќи: ’Јас не обраќам внимание на него ( на она што тој пренесува ) ’, па јас го прашав: ’ Да го прецртам овој хаддис? ’ Тој одговори: ’ Да’. “
Ибн Ујејне рекол:
“Не земавме ништо од она што се пренесува преку Хишам ел – Хуџејр, доколку не наидевме на тоа истото пренесено по друг пат. “

А оваа изјава од ибн Аббас е нешто што се пренесува само од Хишам (т.с не е потврдена со друг ланец на пренесувачи ) и покрај тоа во спротивност е со она што пренесале останатите доверливи пренесувачи, како што Абдуллах ибн Тавус пренесува од својот татко дека рекол:

“Прашан е ибн Аббас за ајетот: “...А оние кои не судат според она што го објави Аллах – та, неверници се!“ Рекол : “Тоа е куфр.“

Во друго предание се кажува дека рекол:
“Во тоа има куфр“

Трето предание кажува дека рекол:
“Тоа е доволно за негов куфр “
Ова го забележале АбдурРезак во својот “Тефсир “, (1/191), ибн Џерир (6/256) и Веки’а во “Ахбар ел – Кудат “ (1/41), и други со сахих (веродостојни)ланци на пренесувачи.

Ова е она што е потврдено од ибн Аббас, нека Аллах биде задоволен со него, затоа што тој го генерализирал (воопштил) овој ајет, неограничувајќи го.

Преданието од Хишам ел – Хуџејр е мункер гледано од две страни:
Прва страна: Тоа е непотврдено (непоткрепено) предание, само од Хишам.

Втора страна: Негово спротивставување на оние кои се по веродостојни пренесувачи од него.
А неговите зборови (од ибн Аббас): ’Тоа е куфр’ и ’Во тоа има куфр’ зборуваат за воопштеноста од овој ајет.
Во асл (основа) во поглед на куфр – тоа е куфр екбер (т.с голем куфр, врста со која сторителот излегува од рамките на ислам), како што шејхул ислам ибн Тејмијје, Аллах да му се смилува рекол во “Ел – Иктида “ ( 1/208 ), освен доколку е ограничен или доаѓа нешто да го промени.

А зборовите од жената на ибн Кајс:
“Но јас го мрзам неверството (ел – куфр) во ислам (ел – ислам) “ – ги бележи Бухари (бр.5.273) од ибн Аббас, Аллах нека биде задоволен со нив – не се во спротивност со ова прво правило и не го негираат овој потврден асл(основа) во оваа секција, затоа што таа кажала: “...Во ел – ислам.“ А тука станува збор за чиста дерогација, која укажува дека куфрот во овој случај е помал од куфр екбер (голем куфр) и не е исправно да се каже дека куфр екбер (голем куфр) може да постои внатре во ислам.
А да е во овој случај куфрот воопштен, поради тоа што пред него има ’лам’, а не ограничен тогаш стварноста од ова изјава и она за што е употребена би дошла до умовите (би се посомневале во исправноста од она што е речено)(т.с луѓето би се посомневале дека таа мислела на куфр екбер).
Поради тоа таа одбила такво погрешно разбирање со ограничувањето: “... Во ел – ислам “, а ова е јасно за оној кој размислува.

Циклус одговори на шубхи (сомнежи) со кои се охалалува Техакум (Судење, барање пресуда пред Тагут)

Одговор на сомнежот:

Прв сомнеж:
Ова нивна шубха е најлоша, а тоа се нивните зборови:
“Ова не е Техакум (барање пресуда, судење), туку барање право, кое во спротивно би било изгубено.“

Одговор на првиот Сомнеж:

Кажуваме: Да знаеш дека инсанот (човек) некогаш кажува збор кој не привлекува внимание; кога би се помешал овој збор со морето – истото би го заматило. Слично на ова му рекол Аллаховиот Посланик саллалаху алејхи ве селлем на Аиша радијаллаху анха, а хадисот го бележат Ет – Тирмизи и Ебу Давуд.
Така нас Аллаховиот Посланик саллалаху алејхи ве селлем ни обавести дека муслиманите ќе ги следат патиштата од оние кои биле пред нив од евреи и христијани, па кажува во хадисот кој го бележи Муслим:

“Навистина ќе ги следите патиштата од оние кои биле пред вас во потполност, па ако тие би влегле во гуштерова дупка вие би ги следеле нив.“ Рекоа: Аллахов Посланику дали се тоа евреите и христијаните? Па Аллаховиот Посланик одговорил: А кој друг ако не тие!?“

СубханАллах, како во овој уммет се појавиа оние кои ги следат овие патишта и се изигруваат со Аллаховите наредби, исто како што се изигрувале Асхабус – Себт (оние кои згрешиле во сабота) од синовите Исраилови, па поради тоа Аллах ги проколнал и ги претворил во мајмуни и свињи. Кога Аллах им наредил да не ловат во сабота, тие се послужиле со измама и го постигнале она што го посакале, па Аллах ги претворил во мајмуни и свињи поради оваа голема измама и одвратно дело, а да направеле онака како што Аллах им наредил, секако за нив би било подобро. Кажува ебу Ејуб Ес - Сихтијани во делото ’Ел – Мухталим’:

“Сакаат да го лажат на Аллах онака како што се лажат мали деца, а да ја извршеа наредбата онака како што им беше наредено би било подобро за нив.“

Ако казната е ваква за оние кои направиле ваква подлост (измама) во споредни работи во верата, каква е тогаш казната за оние кои тоа го прават во основа на верата?
Нема сомнеж ниту еден муслиман дека техакумот, решавање барање пресуда помеѓу тужените, е дело на органите, а не на срцето и јазикот, па оној кој кажува дека одењето на суд не е техакум – освен ако човекот со срцето занијети да се суди пред тагут, сметајќи дека неговата пресуда е подобра од Аллаховата.
Овој е ист како и оној кој кажува дека правење сеџде во права смисла не ќе биде сеџде, освен ако човекот е убеден дека оној на кого му се прави таа сеџда тоа и го заслужува, исто како и оној кој кажува дека правење таваф околу кабур не е таваф освен ако оној кој го прави тавафот е убеден дека со правење на тој таваф ќе добие некаква корист од оној кој се наоѓа во гробот.
Имам ибн Кајјим рахимехуллах, им одговорил на оние кои сметаат дека ’Ибадет’ не ќе биде ибадет се додека неговиот сторител не би сметал дека тоа што го прави е ибадет па кажува:
“И од врста на ширк е кога некој ќе му направи сеџде на својот шејх. Тоа е ширк од оној кој го направил ова сеџде и од оној на кого му се прави. Но за големо чудење е она што го зборуваат тие: “Тоа не е сеџде туку ставање својата глава пред нозете од шејхот од почит и понизност.“ На ваквите им се одговара: Нарекувајте го тоа како сакате, а сеџде е ставање главата на под пред оној на кого му се прави.“
И ние им одговараме на ваквите: “Нарекувајте го тоа како сакате, но Техакум – е разрешување тужба помеѓу тужените.“
Напомена
Кога човек во некоја кафирска земја (држава) би бил обесправен, би му била нанесена неправда така што би му бил одземен имот или би бил физички нападнат и слично, и ако во ваков случај би се повикала полиција – како би се побарала помош од нив од вакви насилници – истото не се третира како техакум (судење пред тагут) и тоа го знае секој кој има барем и најмалку знаење околу оваа ме’села. Оваа работа се третира како помогнување кафирот против кафир (исти’ана) и истата работа секако не е куфр. Ако муслиманот би бил способен случајот сам да го реши или со помош од свој браќа верници – тоа секако би било подобро. Кажува Аллаховиот Посланик салалаху алејхи ве селлем:
“Силен верник е подобар од слаб, а во двајцата има хајр.“
Овој хадис упатува на телесна сила, и исто така упатува и на иманска сила.

Ова вече негаде сум го читал од вас, па нели целиот живот и работа на еден човек е ИБАДЕТ , ја тоа не го порекнувам, но овој екстремизамшо го кажувате, колку е изводлив на овие европски простор,како ние тоа би го направиле, според ова шо го имаш пишувано секој еден шо ќе се појави на суд за некоја работа по некој си афтиматизам веднаш тој е за вас и сличните на вас е неверник,тоа значи дека секој човек кој имал потреба од овдешниве судови вие веднаш го протекфирувате. Дали е дозволен толкав екстремизам во исламот???
Аллах џ.ш. да не упати и зацврсти во Динот!!!

Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

“Ова вече негаде сум го читал од вас, па нели целиот живот и работа на еден човек е ИБАДЕТ , ја тоа не го порекнувам, но овој екстремизамшо го кажувате, колку е изводлив на овие европски простор,како ние тоа би го направиле, според ова шо го имаш пишувано секој еден шо ќе се појави на суд за некоја работа по некој си афтиматизам веднаш тој е за вас и сличните на вас е неверник,тоа значи дека секој човек кој имал потреба од овдешниве судови вие веднаш го протекфирувате. Дали е дозволен толкав екстремизам во исламот???
Аллах џ.ш. да не упати и зацврсти во Динот!!!“

Ибрет, твоето елементарно не познавање на Основата од Исламот без која нема име Ислам, те доведе до ситуација да ги игнорираш сите докази (Кур’ан, Суннет, Концензус и Иџмаа од Муслиманите) и што е најлошо го нарекуваш ЕКСТРЕМИЗАМ, ПЛАШИ СЕ ОД АЛЛАХ.
А нас ДОВОЛЕН НИ Е АЛЛАХ КАКО ЗАШТИТНИК, против тебе и против секој кој мисли дека може да наштети на оваа дава.

Ако твојот живот е ИБАДЕТ, како што кажуваш а јас ти докажав дека Техакумот е Ибадет, ДАЛИ ПОРАДИ БИЛО КАКВА ПРИЧИНА МОЖЕ ДА СЕ НАПРАВИ ИБАДЕТ НА НЕКОЈ ДРУГ ПОКРАЈ АЛЛАХ???
Одговорот мислам дека ти е повеќе од јасен, а јас нема да губам повеќе време со тебе, врз тебе ВОСПОСТАВЕН Е АРГУМЕНТ. А ти Ехлен ве Сехлен докажи дека ова кое го пишуваме е екстремизам, твојов батил говор не е доказ!!!
Немој да бидеш од оние за кои Аллах тебарек ве те’ала кажува:

“Меѓу луѓето, има и такви кои зборуваат: “И во Аллах и во Денот Ахиретски веруваме,“ – А, тие, токму, не веруваат. Оние (со своите дела) на Аллах и на оние кои веруваат сакаат секако, да ги измамат, но не усетуваат дека самите себеси се лажат.“ (Ел Бекаре 8 – 9)

“Ете така Аллах ги запечатува срцата од оние кои не сакаат да знаат.“ (Ер – Рум 59)

“Сеедно е, навистина, на оние што не веруваат ќе ги опоменуваш или нема да ги опоменуваш: оние, сепак, нема да веруваат. Аллах ги запечати и срцата нивни и ушите нивни, а пред опулот е завеса, и за нив има казна голема.“ ( Ел Бекаре 6 – 7 )

“На оној што ќе го остави Аллах во неговата сплетка ти никогаш не ќе можеш било што да му осигураш од Аллах. Срцата на онаквите Аллах несака да ги очисти. За нив на овој свет има надоместок, а на Ахирет има казна голема.“ ( Ел Маиде 41 )

“Сметаш ли дека мнозинството меѓу нив, навистина, слуша или разбира? Тие се како добиток. Тие се токму во беспаќе!“ (Ел Фуркан 44)

“Аллах, навистина нема да опрости да Му се здружува здруженик, а се освен ова простува кому сака .“ (Ен – Ниса 48)

Уште еднаш те предупредувам пред да постираш нешто добро прочитај затоа што на ваков начин изнесуваш САМО ЛАГИ ОБВИНУВАЊЕ бз никаков доказ.
Каде прочита дека ние имаме напишано дека само оној кој ќе влезе во суд станува неверник???? Каде???

Кој е тој Екстремизам??? Објасни.

Ес селамун алејкум

На кратко Ибрет до тебе и до сите нормално без да продолжуваме со пишување постови без да биде потребно а гледам дека тука има незнаење од страна твоја за оваа Мес’ела односно Техакум која верувај е од Основа на Ислам тоа веќе е јасно и докажано. Фундаментална грешка е што ти мислиш дека овие докази се од Монотеизам или од Хакк или Од Талибул Хакк итн значи да не набројувам.
Значи на овој форум има начин на докажување и тоа:

1. Кур’ан - Аллахов говор
2. Хадис - Говор (постапка) Од Мухаммед саллалху алејхи ве селлем.
3. Асхаби - Значи Постапка од исправните претходници
4. Концензус на Улема - Улема на која им е потврдено нивното знаење

Нормално има и други но се разгледуваат каде и како но знај дека никако не следиме слепо овој или оној.
А ти кажи ми каде постира некаков доказ кој е поразличен од ова, а ние секако да погрешивме во тоа?
И друго со кое право го игнорираш сево ова зарем не не е доволно ова?
Или ти тотално не го разбираш ова што јас и констатирам дека е така затоа што гледам две грешки кај тебе основни од кои произлегуваат тие сомнежи.
Прво: Каде и кој тоа текфира некој кој ќе влезе во судница или полиција или било која тагутска установа, затоа што судницата, полицијата се гранки од тоа ако имаш некој ваков изнеси доказ бујрум?
Второ: Јасно е правилото од оној кој не го знае Техакумот не правејќи разлика помеѓу оној кој ТУЖИ и оној кој е ТУЖЕН има огромна разлика тука. Да појаснам иншАллах.
Оној кој е тужен НИКАКО нема одговорност пред Аллах тебареке ве те ала(оди во судница и прави Куфр во тагут негирајќи ги нивните закони) и тука ти кажувам дека никој не ТЕКФИРА ваков НИКОЈ (ако знаеш ти некој а ние не сме тие, токму таквите претеруваат и не го разбираат Техакумот)
А улема она исправна а не тагутска (па дури и тие текфираат оној кој покренува тужба) каде веќе е постирано и изнесено многу нивни ставови и докази ТЕКФИРААТ секој оној кој покренува парница ТУЖИ.
Тоа е докажано веќе зошто таквиот се вади од оквирите на ислам.
Прво значи било кој тука треба со знаење да им пристапува на овие работи без да избрзува и ако се работи против она што некој до тогаш го знаел. А јас знам колку кај вас во македонија се зборувло за ова, ова е табу тема, а ако не се знае па прашајте бе луѓе не е срамота но никако немојте без докази и плус да го нарекуваш патот од Муслиманите ЕКСТРЕМИЗАМ па како што викат босанцине(Бој се Аллаха) плаши се од Аллах нанесуваш зулум и неправда на овие Муслимани и кога ќе разбереш јавно треба да се извиниш да побараш халалук (опрост)најпрво пред Аллах тебареке ве те, ала а потоа од сите нас.
Мој совет е да седнеш да ги земеш сите докази и да ги анализираш упатувај дова до Аллах да ти даде исправно знаење и да ја гледаш секогаш вистината како вистина а лагата како лага. А ако после не ти биде јасно нешто бујрум ние сме тука но пробај со Ахлак и Едеб како што оди редот. Тука сме да го појасниме сето она што е матно и веќе со години помешано каде никако не се зборувало ова туку народот исполнет со партии, демократија, џахилијет и многу други работи но оваа вера ИСЛАМ е јасна и човек треба да ги отвори градите и срцето ако е искрен за сите докази и да практикува и да даде се од себе секој посебно а резултати секако ќе има а го молам на Аллах ако не тука иншАллах на Ахирет. А го молам Него Возвишениот да ги состави нашите срца, да не соедини и на дуњалук и на Ахирет, го молам на Аллах да му подари на Мухаммед саллалху алејхи ве селлем ел Весиле а нас да не воведе во Џеннетул Фирдевс. Амин ЈА РАББ ЈА ХАЈУ ЈА КАЈУМ.

Ме интересира како ние би постапиле ако западниме во ваква и слична работа?

Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

Кхајрен ова се најчесто поставувани прашања, а за одговорот ќе те вратам кај сирата (Животот) од нашиот Посланик саллаллаху алејхи ве селлем, посебно во Меканскиот период. Има една многу добра книга за која сигурен сум дека ќе се сложиме дека таа преставува една од најдобрите биографии, а мислам дека е преведена и на Македонски јазик “Запечатена Џеннетска Напивка“ тоа е насловот од книгата.
Или вратисе на сура Ибрахим, и сура Јусуф па погледни како постапиле овие Аллахови пратеници кога се нашле во една ваква ситуација.

А ние секако дека имаме одговор, ќе ги употребиме сите расположливи средства кои шеријатот ни ги дозволува но НИКАКО, и во НИКОЈ случај не смее да му се здружи партнер на Аллах тебареке ве те’ала во неговото ЗАКОНОДАВСТВО.
Затоа што штетата од направениот ширк е ВЕЧЕН ЏЕХЕННЕМ - а штета од не барање пресуда од тагут е губиток на дуњалучки средства а награда на Ахирет ЏЕННЕТ.

Имаш избор?? Нели !!!

Несмееш да признаеш ничиј УСТАВ.....
Ничиј закон, Ничиј суд..... Треба да ги шутнеш да ги одбиеш, да ги негираш тоа е Ислам и Хукм а сето ова е Основа на Исламот без која нема име ислам.
Каква врска имаат тогаш уставните тагутски шејтански реформи со ислам???
Се што не пропишал Аллах, тогаш кој е тој кој пропишува закони покрај Аллах???
Шејтан ланетуллахи алејх.

Размисли за ова што ти го кажувам!!!

Доволен ни е Аллах како заштитник.

Ла Хавле Вела Куветте ИллаБиллах.

Вес селаму алејкум.

Ес селамун алејкум

Прашањњето е објаснето во претходниот пост но секако два три збора и тука.

Проблемот односно забраната тука е ако НИЕ тужиме, значи тогаш апсолутно прифаќаме друг закон покрај Аллаховиот. Значи улемата тука јасно дала одговор дека земањето тагутот да ти пресуди е ИМАН - Верба во него.
Од ајетот:Зарем не ги гледаш оние кои мислат дека веруваат во она што... значи сура Ен Ниса 60
Кажува Аллах тебареке ве те ала дека тие само посакувале да се судат (куфр) самото одење да ти се суди (куфр) и нормално чинот или потчинувањето на тој законодавец (куфр) од тука гледаме дека во едно дело значи во еден чин БАРАЊЕ ДА ТИ ПРЕСУДИ ТАГУТ има три куфрови.
Понатака во истата сура ајет 65 : Но не! се колнам во Господарот твој... сура Ен Ниса значи самиот ајет објаснува дека услов е да ни се суди по шеријат а при тоа никаква тегоба(тежина) да не усетуваме во нашите гради. Замисли ги сега ти оние кои ова го негираат и кажуваат и наведуваат свои оправдување.!!! Аллах да не сучува од тоа.
А што се работи како би постапиле ние ако некој нас не ТУЖИ тоа е јасно од самиот шеријат кажуваме дека ние сме МУСЛИМАНИ (значи со едеб и ахлак смирено го искажуваме тоа) и дека нас МУСЛИМАНИТЕ наредено ние да се судиме само пред Аллахов закон (ова е услов за валиден ислам, или ова е КУФР ВО ТАГУТ значи негација на секој друг закон, лажно божество и т.н) тоа би било доволно. А прашањата после што ако вака или што ако онака само е отежнување и ништо повеќе.

Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

Продолжуваме иншАллах...

Втор одговор на шубхи(сомнежи) со кои се охалалува Техакум (Судење, барање пресуда пред Тагут)

Одговор на сомнежот:

Втор сомнеж:
Ова е исто така нивна шубха, и кажуваат:

“Оние сакаат (посакуваат) да се судат пред Тагут, а ние не сакаме“

“Не ги гледаш ли оние кои мислат (тврдат) дека веруваат во она што ти се објавува и во она што беше пред тебе објавено; посакуваат да им се суди пред Тагут а веќе им беше наредено да не веруваат во него. Шејтанот сака да ги талне во беспаќе далечно.“ (Ен Ниса 60)

И врз основа на овој ајет рекле:
“Оние поради кои, е објавен овој ајет сакале да се судат прад Тагут затоа што не биле задоволни со пресудата Аллахова и пресудата од Неговиот Посланик, а што се однесува на нас – ние тоа не го сакаме.“
Одговорот на оваа шубха (сомнеж) е од повеќе аспекти:

Прв аспект: Умметот е сложен дека оној кој ќе упати јасен ибадет на некој друг покрај Аллах - постанува неверник, мушрик со голем ширк со кој сторителот излегува од вера, сеедно дали тој е задоволен или не.

Втор аспект: За доказ земаат нејасен говор (мутешабих), а го оставаат она што е јасно (мухкем), кое Аллах Возвишениот го појаснува на повеќе места во Кур’ан и кажува: “Наредено им е да не веруваат во него.“ и исто така кажува “Чувајте се од Тагутот.“ Ако ги знаеме јасните (мухкем) докази, на нив ги враќаме оние најасни (мутешабих).

Кажува Имам Мухаммед ибн АбдулВеххаб, објаснувајќи ги својствата на куфр во Тагут, помеѓу другото кажува:

“Да бидеш цврсто убеден во неисправноста за ибадет на некој друг покрај Аллах, да го оставиш, да го мрзиш и да ги протекфираш оние кои ова го прават и да искажеш надворешно непријателство спрема нив.“ (Меџму’атут – Тевхид)

Кога човек би верувал во неисправноста на ибадетот спрема тагут, а потоа истиот не би го одбил – со тоа не би направил куфр во тагут т.с не би бил муслиман. Исто така, ако би верувал во неисправноста од тој ибадет спрема тагут и би го оставил, но не би го замрзил тагутот, т.с искажувајќи љубов спрема него – исто така тој не направил неверство во тагут.

Трет аспект: Оние кои обожаваат кабури и прават таваф околу нив зборуваат:

“Да, ние правиме таваф околу нив и ова дело им го упатуваме нив, но со тоа ние не сакаме ширк.“
Секој мувехид знае дека овој нивни шејтански говор е батил (невалиден), лажен.

Па која е тогаш разликата помеѓу оние кои одат да се судат пред тагут и оние кои прават таваф околу него???

Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

Одиме со третиот сомнеж и негов одговор.

Трет одговор на шубхи(сомнежи) со кои се охалалува Техакум (Судење, барање пресуда пред Тагут)

Одговор на сомнежот:

Трет сомнеж:

“Ако техакумот (судење,барање пресуда) се сложува со шеријатските прописи, тогаш тој е дозволен.“

Оние кои се заблудени кажуваат:

“Ако барањето пресуда во некој случај не е сложна со шеријат – тогаш не е дозволено да се бара пресуда пред тагут. Меѓутоа ако таа пресуда е сложна со шеријатските прописи, како што е праведна пресуда или враќање на имот – тогаш оваа пресуда е дозволена.“

Овој говор е невалиден батил од две причини:

Прво: Ние не гледаме во резултатот од пресудата, дали ќе биде праведно пресудено или не, туку гледаме во уставот и законот по кој се суди, без оглед на тоа што ќе биде ’Праведно’ пресудено. Чинот е дека ќе се суди пред тагут. Затоа што кога Возвишениот Аллах рекол: “... сакаат, посакуваат да им се суди пред тагут“ , мислејќи со тоа на Ка’б ибн Ешреф и причина за куфр ја направил – решавање на спор пред тагут. Значи Аллах не го направил куфр тоа што Ка’б ибн Ешреф неправедно пресудил или затоа што земал мито. Ако тоа би бил случај, тогаш тоа би значело и кадија (судија) муслиман кој суди по шеријат, кога во некој спор би зел мито – би бил кафир, а тој говор е секако без сомнеж неисправен.

Втор: Ние, исто така, не гледаме во правото од човекот и дали ќе му биде праведно пресудено или не, туку гледаме во Аллаховото право, Силниот, а тоа е Тевхид и куфр во тагут, потоа оставање на тагутскиот суд, текфирење на тагутите, предупредување на луѓето од него... Како е возможно луѓето да ги предупредувате од тагутите, а вие сте први кои пред него се судите, барајќи од него проклет, решавање на вашите спорови?

Понатака кажуваме: На секој оној кој се плаши од Аллах, должност му е од Него вистински да се плаши, и да ги остави расправиите околу оваа мес’ела, користејќи слаби и неприфатливи докази само со цел да би го потпомогнал своето мислење, затоа што ова е прашање – од Тевхид и ширк. Ако човек на луѓето би им дозволил тужење пред тагут и барање пресуда од него, истото докажувајќи го со разумски докази, тој со таквата постапка ќе биде од оние кои повикуваат во ширк на Аллах Возвишениот и ќе го носат грев на својот врат и техакумот од сите оние на кои им дозволил да бараат пресуда пред тагут.
Човек или ќе говори со знаење и ќе им објаснува на луѓето дека тоа е ширк со докази од Кур’ан и суннет, или ќе молчи и ќе седи во својата куќа и подобро би било да каже незнам така би го поштедил уметот од фитна (шер) од своите лажни фетви.

“... А оние кои не судат според она што го објави Аллах – та, неверници
се !“ ( Ел Маиде 44 )

Ес селаму алејкум ве рахметуллах ве берекатух.

Четврти одговор на шубхи(сомнежи) со кои се охалалува Техакум (Судење, барање пресуда пред Тагут)

Одговор на сомнежот:

Четврти сомнеж:

“Техакумот (судење, барање пресуда) е мал ширк, неговиот сторител не ќе биде мушрик се додека не го охалали“

Исто така и оваа шубха кој е говор од некои и кажуваат дека техакумот е мал ширк и неговиот сторител не ќе биде мушрик се додека не го охалали.
На сите ни е познато дека ’Ибадетот несмее да се упати на никого друг покрај Аллах, освен Нему Возвишениот’. Ибадетите како што се: Дова, барање помош, колење, таваф, давање заклетва, барање пресуда (техакум), страв, надеж, љубов, и друго и истите се делат на три врсти:

1.Ибадети кои што се поврзани за верувањето (нијјет, намера).
2.Ибедети на јазикот.
3.Ибадети поврзани со останатите органи.

Што се однесува на видливите ибадети кои се поврзани за јазикот и делата, како што се дова, барање помош, колење, таваф, барање пресуда и друго; кој би ги упатил на некој кип или мртви, или тагути – западнал во голем куфр и тој е кафир и не е неопходно истиот да го охалали.

А што се однесува на невидливите ибадети, кои се повразни за верувањето, како страв, надеж, љубов и друго; сторителот мора да ги искаже со јазик или со другите делови за да би било видливо неговото неверство, затоа што тие се невидливи ибадети кои се поврзани за верување, а тоа е во срцето. Со тоа неисправно е од таа страна да се споредува техакумот со делата на срцето.