Хадисот за Константинополе Султанот Мехмед ел-Фатих




Бисмиллахи Р‘Рахмани Р‘Рахим!

Според тоа, што во минатото време многу пати наведениот хадис се користи како доказ, дека Матуридиската Акида е нај исправната Акида, се одлучив да ја објаснам суштината, во врска со самиот хадис – иако во една друга тематика ја имав спомнато со кратки црти на истата.

Ескплицитно се работи за следниов Хадис:

Абдуллах бин Бишир ал-Бегави пренесува: Таткоми ми кажа, дека го слушнал на пејгамберот : „Навистина, Константинополе ќе се зароби, лидерот, колку благословен и прекрасен лидер. Армијата, колку благословна и прекрасна Армија.„

[Хадисот е забележан од Ахмед во неговиот муснад, од неговиот син во „Севаид 4/335; ел-Бухари во ет-Тарика ел-Кебир 2/81; ат-Тебарани во ал-муџ‘јам ел-Кебир 2/38; и ел-Хаким во ал-Мустадрак 4/468 од ал_Валид бин ал-Муџирах]

(Ел-Хаким за хадисот рече: „Хадисот има автентичен ланец (сахих); Имам ез-Зехеби го потврдува тоа.)

Турците, или, сите тие кои што ја имаат турската Акида, имено, Акидата на „Абу Мансур ал-Матуриди„, во секоја прилика докажуваат, дека Матуридискиот правец е тој, кој што од Аллах субаханаху ве теала е нај сакан – секако со користење на наведениот хадис.

Но како што ќе погледнеме, нема иџма меџу Исламските Алими, во смисла на автентицетот за тој хадис. Еден од тие, кои што го гледаат на Хадисот како „даиф„ (слаб), е Имам Хаџар ал-Аскалани. Исто така и Абу eл-Минхал ел-Абјади, раихуму‘Аллах, кој што рече:

„Ланецот на тој Хадис е слаб. Во врска со името „ Абдуллах бин Бишир ал-Бегави„ има контрадикции. [Таџил ел-менфах страна 213] – Никој не пренесува од него (Абдуллах бин Бишир ал-Бегави), освен ел-Валид – и никој немаше поверење во него (ел-Валид), освен ибн Хибан (5/135), како што беше негова пракса да им дава на тие поверење, кои што не беја познати.„

Шеих Хаммуд ат-Туваџари, рахиму‘Аллах, го објаснува хадисот во книгата „итхаф ал-Џамаах бима џа‘а фи-л-фитан ва-л-малахо, ва ашрат ас-Са‘ах 1/403-404„ така, дека робувањето од Султна Мухаммед ал-Фатих (Мехмед) на Константинополе во 857 година неје тоа, што е спомнато во хадисот – го наметнува следново објаснување:

„Затоа што робувањето после големата борба и пред истекнувањето на деџалот, за краток период, ќе биде. Робувањето ќе биде од Тахлил [опишувањето на: Ла илаха илла Аллах] и Такбир а не со голема совршина на Волјници и оружје, како што е спомнато во Хадисот. Робувањето ќе биде од Арапите, не од Турскиот народ.„

Шеих Ахмад Шакир рече:

„Робувањето на Константинополе ќе се деси во блиската или далечната иднина, која што му е само на Аллах позната. И тоа ќе биде вистинското робување, во време, во кое Муслиманите ќе се вратат во нивната Религија, од која што се предходно одалечиле. Што се однесува за робувањето врз Турците, пред нашево време, тоа е само припрема на огромното робување. После турското робување, се одзе владењето од муслиманските раце, од кога нивните владари таму јавно докажаа, дека не се муслимани и верници. Навлегоа во договори со законите на паганство и неверство, со противниците на исламот и судеа врз законите на истите. Но робувањето негово (Константинополе), со Аллахова дозвола, ќе стигне, како што ни укажа Аллаховиот пратеник .

Иако би се согласиле, дека самиот Хадис навистина е „сахих„, според кој доказ се тврди, дека истиот го опишува на Султан Мухаммед (Мехмед)? Другото прашање е - зашто тој хадис е за многу мина толку важен?

Одговорите се:

1. Хадисот се користи нај више од Турците, кои што се пре многу горди на нивниот Национален сопственост, сакајќи да го воздигнат имунитетот на нивниот народ и нивната историја.
2. Или тие се Матуридии, кои што сакаат да докажат, дека Акидата на „Абу Мансур ал-Матуриди„ е исправната – оти јасно е, дека Султан Мухаммад (Мехмед) ја имал истата Акида.

Секој, кој што имал дискузии и расправии со некој народ, кој што спаџа под наведените групи, воеднаш ќе свати, дека навистина е така, како што е под одговорите 1 и 2 опишано – аргументите се исти, дека Пејгамберот го слави и величи на Мехмед.

Но да се концентрираме на видот од тие, кои што спаџаат под вториот одговор. Тој народ сака со Хадисот да докаже, дека нивната расипана Акида е Акидата на Хакк. Нивното објаснување е тоа, дека Аллаховиот пратеник похвалува само на лидери и војници, кои што ја следат на исправната Акида. Истиот мит постои кај Салах ад-Дин ал-Ајуби, рахиму‘Аллах. Според нивниот вид, имаат само тие лидери поддршка од Страна на Аллах субаханаху ве теала, кои што имаат чиста Акида. Но Аллаховиот пејгамбер ни пренесува, како што е во сахих од Имам ал-Бухари како и во сахих од Имам Муслим забележано: „Навистина, Аллах ќе дозволи, оваа религија да добие победа со не валиден и не послушен човек.„ А ние ги чуваме нашите јазици, во врска со негативно зборување кон Салах ад-Дин ал-Ајуби и тврдиме, дека бил прекрасен лидер – но не значи дека неговата победа кон неверниците „мора„ да биде доказ за неговата здрава Акида – сето ова служи само за пример.

Следниов хадис, кој што е забележан во сахих од Имам ал-Бухари број 4/1114 Хадис 2897
И во сахих од ал-Муслим 1/106 Број 179, го поддржува нашето објаснување вака:

عن أ ابي هريرة رضي الله تعالى عنه أ ان رسول الله صلى الله عليه وسلم أ امر بلالأً يوم
خيبر فنادى بالناس: (اإنه لأ يدخل الجنة إ الأ نفس مسلمة، واإن الله ليؤيد هذا الدين
بالرجل الفاجر

Абу хурејра, радихуАллаху Анх, пренесува, дека Аллаховиот пратеник , на денот од Хајбар му наредил на Билал, радихуАллаху Анх, меџу луџето да извика:

„Навистина, во рајот никој нема да влези освен муслиманската душа. И навистина, можно е, Аллах да ја подржи оваа религија со лош човек.„

Значи, во никој случај неможе да се донесе доказ, дека некој, кој што добил една битка или кој што оробил некоја земја, е автоматски човек со исправна и чиста Акида. Тоа би било јасна негација кон Исламското учење и Хадисите на Аллаховиот пратеник , кои што се веродостојни и исправни.

Но прашањето во сето ова е – дали има некој доказ, кој што ја поддржува нашата теза, дека во хадисот за константинополе не се работи за Мухаммад ал-Фатхи? Читаме во сахих од Имам Муслим број 2897, вака:

عن ‏ ‏أبي هريرة ‏
‏أن رسول الله ‏ ‏صلى الله عليه وسلم ‏ ‏قال ‏ ‏لا تقوم الساعة حتى ينزل ‏ ‏الروم ‏ ‏بالأعماق ‏ ‏أو ‏ ‏بدابق ‏ ‏فيخرج إليهم جيش من ‏ ‏المدينة ‏ ‏من خيار أهل الأرض يومئذ فإذا تصافوا قالت ‏ ‏الروم ‏ ‏خلوا بيننا وبين الذين ‏ ‏سبوا ‏ ‏منا نقاتلهم فيقول المسلمون لا والله لا ‏ ‏نخلي بينكم وبين إخواننا فيقاتلونهم فينهزم ثلث لا يتوب الله عليهم أبدا ويقتل ثلثهم أفضل الشهداء عند الله ويفتتح الثلث لا يفتنون أبدا فيفتتحون ‏ ‏قسطنطينية ‏ ‏فبينما هم يقتسمون الغنائم قد علقوا سيوفهم بالزيتون إذ صاح فيهم الشيطان إن ‏ ‏المسيح ‏ ‏قد خلفكم في أهليكم فيخرجون وذلك باطل فإذا جاءوا ‏ ‏الشأم ‏ ‏خرج فبينما هم يعدون للقتال يسوون الصفوف إذ أقيمت الصلاة فينزل ‏ ‏عيسى ابن مريم ‏ ‏صلى الله عليه وسلم ‏ ‏فأمهم فإذا رآه عدو الله ذاب كما يذوب الملح في الماء فلو تركه ‏ ‏لانذاب ‏ ‏حتى يهلك ولكن يقتله الله بيده ‏ ‏فيريهم
دمه في حربته

„Времето нема да дојде, додека римјаните сеуште не стингале во ал-Амак или Дабиг. По тоа ке тргне една група со прекрасни и добри луџе кон нив. Кога ќе се сретнат со римјаните, ќе им наредат тие (римјаните): „Тргнитесе меџу нас и нашите робови, за да ги убиеме.„ Муслиманите ќе им одговорат: „Не, во Аллах. Нема да се одтргниме меџу вас и нашите браќа муслимани.„ Потоа ќе има голема борба – ¾ ќе избега (од муслиманите), и Аллах нема никогаш да им ја прима нивната тауба. ¾ ќе погинат, а тие ќе бидат нај големи шехиди кај Аллах. ¾ ќе ја добиат победата кон римјаните, и тие никогаш немат да спаднат под фитна. Тие ќе го оробат на Константинополе – нивните сабји ќе ги обесат на маслиновите дрва и ќе го изделат пленот меџу нив. Шејтанот ќе им шепне: „Деџалот ги завземи на вашите фамилии.„ И тие ќе стекнат кон нивните домовини. Но кога ќе стигнат во местото на шем, ќе излезе Деџалот – и тие ќе се спремаат за борбата против него. Ќе ги исправат нивните сафови, за да изваршат намаз. Во времето на Икамет, ќе слезе Иса алејхи салам и ќе сака да оди заедно со муслиманите. Кога ќе погледне Аллаховиот противник (Деџал) кон Иса алејхи салам, ќе падне на колена и ќе се стопи како сол во вода. Аллах ќе го убие и ќе го каже неговиот крв.„

Имам ат-Табари забележува под 1/699:

فإنهم إذا قام المهدي و فتحت القسطنطينية قتلهم، فذلك الخزي-

„Секој, кој што ќе му се спротиве на Имам ал-Махди, од кога ќе го освои на Константинополе, ќе биде казнат.„

Да напомениме: Имам ат-Табари рахиму‘Аллах, е еден од тие, кои што го забележува Хадисот, со кој што Матуридите или Турците покушуваат нивната Акида да ја оправдат – но никогаш не се обидиле да го изјаснат ставот на тие, кои што го забележуваат Хадисот за Константинополе.

Резуме:

Со Хадисот „... лидерот, колку благословен и прекрасен лидер. Армијата, колку благословна и прекрасна Армија...„ неможе во никој случај да се донесе како доказ, дека Мехмед, кој што ја имал Акидата на Матуридија, бил славениот лидер. Самиот Хадис неје од сите како сахих признат, затоа што „Абдуллах бин Бишир ал-Бегави„ не бил познат човек, и дека ибн Валид бил од голем број на Улемата познат како не сигурен пренесувач. Даље јасно тврди еден од пренесувачите на спомнатиот Хадис, дека наведеното робување ќе се постигне со Имам Мехди, кратко време пред истекнувањето на Деџалот ланету‘Аллах како и враќањето на Иса алејхи салам.

Исто така не може и не смее да се акцептира историчкиот факт како доказ, според причината, што Султан Мехмед го освоил на Константинополе, бил исправен и на Хакк – според доказите кои што не стигнаа од ресул‘Аллах , и кои што ни укажуваат дека тоа неје коректно: „.... можно е, Аллах да ја подржи оваа религија со лош човек...„ и „... Аллах ќе дозволи, оваа религија да добие победа со не валиден и не послушен човек...„.

Тие, кои што стекнале со фанатичното држење за расипаната Матуридиска Акида, никогаш не се слагале со јасните докази – него цврсто се држат кон нивните интерпретации, со цел, нивната расипана Акида да ја поддржат!

А целосната Вистина е кај Аллах субаханаху ве Теала!