1 Каде е „Аллах„? ...случајот на ел-мизи (р.А.)... Чет 23 Дек 2010, 1:04 am
Abu Al-Amin
Брат
1. Дел
Историјата на имам ел-мизи (Каде е Аллах)
Следниов исторички случај би требало на секој суфија и секој Ашарија да го донеси на степен на добро размислување:
Ибн кесир (рахимуАллах) вели во ел-бидајах:
وكان للشيخ تقي الدين من الفقهاء جماعة يحسدونه لتقدمه عند الدولة وانفراده بالأمر بالمعروف والنهي عن المنكر وطاعة الناس له ومحبتهم له وكثرة أتباعه وقيامه في الحق وعلمه وعمله ثم وقع بدمشق خبط كثير وتشويش بسبب غيبة نائب السلطنة وطلب القاضي جماعة من أصحاب الشيخ وعزر بعضهم ثم اتفق ان الشيخ جمال الدين المزي الحافظ قرأ فصلا بالرد على الجهمية من كتاب أفعال العباد للبخاري تحت قبة النسر بعد قراءة ميعاد البخاري بسبب الاستسقاء فغضب بعض الفقهاء الحاضرين وشكاه إلى القاضي الشافعي ابن صصرى وكان عدو الشيخ فسجن المزي فبلغ الشيخ تقي الدين فتألم لذلك وذهب إلى السجن فأخرجه منه بنفسه وراح إلى القصر فوجد القاضي هنالك فتقاولا بسبب الشيخ جمال الدين المزي فحلف ابن صصرى لا بد أن يعيده إلى السجن وإلا عزل نفسه فأمر النائب باعادته تطييبا لقلب القاضي فحبسه عنده في القوصية أياما ثم أطلقه ولما قدم نائب السلطنة ذكر له الشيخ تقي الدين ما جرى في حقه وحق اصحابه في غيبته فتألم النائب لذلك ونادى في البلد أن لا يتكلم احد في العقائد ومن عاد إلى تلك حل ماله ودمه ورتبت داره وحانوته فسكنت الامور
„Некои јуристи (Фукаха) беја навидни на ибн тејмијах, затоа што имаше контакти со владителите, затоа што тој сам лошото го забрануваше а доброто го удобруваше, затоа што луџето, со голем број, му беја послушни, затоа што беше за вистината и затоа што имаше големо знаење, кое што практуваше.
Во дамаскус имаше голема вознемирост меџу народот, затоа што заменикот на држвниот прецедател, не беше присустен (во тоа време беше во египет). Ашаритскиот судија нареди, некои од учениците на ибн тејмија, да се обсудат за казна.
Во исто време читаше ел-мизи еден дел од книгата на имам ел-бухари „Халаф аф´аал ел-ибаад„ под турбето „наср„ (во умајидската џамија)...некои од ашаритските судии, који што беја присутни, станаа лути и се плакаа кај шафиитскиот (ашаритскиот) судија ибн сасраа (ابن صصرى), кој што беше еден од неговите душмани. Ел-мизи се однесе поради тоа во затвор.
Таја вест го стигна на ибн тејмија, која што го направи тажен. Отиде во затворот и успеа да го ослободи ан ел-мизи. После тоа отиде во паластот и го најде на судијата. Двајцата се караа и цврсто дебатираа поради ел-мизи, се додека судијата се заколна, дека: „Или ел-мизи ке оди пак во затвор, или тој ке ја напушти својата позиција како судија.„ (Овој случај стигна до египет) и заменикот на државниот прецедател нареди, ел-мизи поново да се затвори, за да го задоволи на (ашаритскиот) судија – но наредбата беше, ел-мизи да се затвори во градот цусае (асџут / египет), значи во негова близина. После тоа тој поново го ослободи на ел-мизи.
Кога се врати заменикот на државниот владител, го извести ибн тејмијах за тоа, што се случи со неговите ученици во време на неприсуството негово. Заменикот беше на тоа тажен и нареди (во дамаскус), дека никој не смее више да дебатира за теологија, а секој кој што не се држи на таја наредба, ке му се земе ноговото имање, и неговиот крв ке се одобри! Исто така ке биде неговата куќа срушена, дур биде рамна со земјата. Ситуаицјата после ова, се стабилизира...„
Ибн Хаџар рече во ал-дурар ал-каминах:
في ثاني عشر رجب قرأ المزي فصلا من كتاب أفعال العباد للبخاري في الجامع فسمعه بعض الشافعية فغضب وقالوا نحن المقصودون بهذا ورفعوه إلى القاضي الشافعي فأمر بحبسه فبلغ ابن تيمية فتوجه إلى الحبس فأخرجه بيده
„Во месецот реџеп 712 (Хџ.) читаше ел-мизи еден дел од книгата на eл-бухари „Халаф аф´аал ел-ибаад„ во умајидската џамија. Некоји шафиити (ашариити) го слушнаа и се налутија. Тие рекоа: „Ние сме тие, што ни зборуваш намерно со тоа.„ Го однесоа на суд пред еден шафиитски судија (ашарија), и тој осуди, да се затвори. Оваа вест го стигна на ибн тејмија, кој што одие во затворот и кој што успеа со неговите раце, да се ослободи...„
شرع المزي يقرأ كتاب خلق أفعال العباد للبخاري وفيه فصل في الرد على الجهمية فغضب بعض وقالوا نحن المقصودون بهذا فبلغ ذلك القاضي الشافعي يومئذ فأمر بسجنه فتوجه ابن تيمية وأخرجه من السجن فغضب النائب فأعيد ثم أفرج عنه
„Ел-мизи почна да ја чита книгата на eл-бухари „Халаф аф´аал ел-ибаад, во која што има еден дел против „џахмизите„. Некоји шафиити (ашариити) го слушнаа и се налутија. Тие рекоа: „Ние сме тие, што ни зборуваш намерно со тоа.„ Во истиот ден се извести и судијата шафиитски (ашаритски) и тој нареди затвор за него. Ибн Тејмија отиде за тој да се ослободи, но џаменикот на главниот прецедател одлучи сепак тој да се затвори. Покасно се ослободи ел-мизи.„
Ел-закхави рече во ел-Дав´ el-Лаами´:
وامتحن بسبب قراءته خلق أفعال العباد للبخاري
„...ел-мизи се испита поради читањето од книгата на eл-бухари „Халаф аф´аал ел-ибаад...„
Последната промена е направена од Abu Al-Amin на Чет 23 Дек 2010, 2:51 am. Мислењето е променето 1 пати