Home
1
Спомнување на Аллах и учење на куран Вто 15 Мај 2012, 1:55 pm
Muwehhid
Модератор
Во името на Аллах, Семилосниот, Милостивиот!
Ибн Тејмијје напишал: “ Спомнувањето на Аллах за срцето е тоа што е водата за рибата. И што ќе се случи со рибата кога ќе ја извадите од водата? Имамот Шемсуддин ибнул Кајјим во својата книга Ел-Вабил ес-Сајјиб запишал скоро осумдесет користи кои ги носи спомнувањето на Аллах. Ќе наведеме некои од нив.
Спомнувањето на Аллах е снабдување и за срцето и за душата. Ако му ја одземете на човекот, тој станува како тело кое сте му ја одзеле храната.
Спомнувањето на Аллах го оддалечува шејтанот , го потиснува и го крши, носи задовлоство до Семилосниот, Моќниот и Возвишениот, ги отстранува грижите и потиштеноста од срцето, го облекува во среќа и радост, го осветлува срцето и лицето, а тој што го споменува на Аллах има наметка на достоинство, благост и свежина/ Тоа влева љубов кон Аллах, страв од Него и упатување на се Нему. Тоа , истотака , го зголемува Аллаховото спомнување на Неговите робови, како што се вли во Куранот:
“Па, сеќавајте се на Мене, и Јас ќе се сетам на вас. И заблагодарувајте Ми и не бидете неверници!” (Ел- Бекаре 152)
Дури и кога ова би била единсвена награда за спомнувањето на Аллах, тоа би била доволна милост и чест, затоа што таквото срце е секогаш солободено и свесно за лошите дела.
Иако спомнувањето е едно од наједноставните облици на ибадет, милоста и честа кои ги носи не можат да се достигнат на ниту еден друг начин. Ебу Хурејре пренесува дека Пратеникот Мухаммед с.а.в.с, рекол: Кој ќе изговори : Ла илахе иллаллаху вахдеху ла шерике лех, лехул мулуку ве лехул ве хуве ала кулли шеј ин кадир (Нема друг бог совен Аллах, Единсвениот, Кој нема рамен на Себеси. Нему Му припаѓа секоја власт и благодарност, и Неговата моќ е над се), дневно по стотина пати, како да ослободил десет робови, а ќе му бидат впишани стотина добри дела, а избришани стотина лоши, а тој ден ќе биде и заштитен од шејтанот се додека ноќта не настапи. Освен тоа, никој не може да направи нешто повредно од тоа, освен тој што повеќе пати ќе ги изговори овие зборови. (Бухри, Китаб ед даават , 11/201 , Муслим, Китаб ез зикр ведуа 17/16)
Џабир пренесува дека Пратеникот, с.а.в.с рекол: За тој што ќе изговори: Субханаллахи ве би хамдихи (Славен нека е Аллах и Нему му припаѓа благодарноста), во џеннетот ќе му биде засадена палма. (Сахих Тирмизи, Китаб ед даават 9/433)
Ибн Месуд р.а рекол: Величењето на Аллах подраго ми е отколку да потрошам ист број на динари (Број колку што Го величам) на Аллаховиот пат.
Спомнувањето на Аллах е лек за тврдите срца. Еден човек му рекол на Ел Хасан: О Ебу Сеиде, се жалам на тврдината на моето срце. Тој на тоа му одговорил: Омекни го со спомнување на Аллах. Махул рекол: Спомнувањето на Аллах е знак на здравје, а спомнувањето на луѓето е како болест. Некој човек го прашал Селман: кое е најдобро дело? , а тој му рекол: Зарем не си го прочитал Куранот:
Тоа што Аллах ве споменува вас е поголемо од тоа што вие Го спомнувате Него! (Ел Анкебут 45) И сеќавањето на Аллах е најголена послушност.
Ебу Муса пренесува деке Пратеникот с.а.в.с рекол : Тој што го споменува Аллах во однос на тој што не Го споменува е како живиот во однос на мртвиот. (Бухари, Китаб ед даават 11/ 208 , Ел-Хаким, Китаб ед дуа 1/495)
Абдуллах ибн Бусур пренесува дека еден човек му рекол на Пратеникот Мухаммед с.а.в.с : Навистина мие многу од прописите на исламот, па кажи ми нешто што можам секогаш да го извршувам. Тој му рече: Јазикот секогаш нека ти биде влажен од споменувањето на Возвишениот Аллах. (Тирмизи, Китаб ед даават 9/314)
Постојаното спомнување на Аллах ги зголемува добрите сведоци за робот на Судниот ден. Тоа е средство кое го спречува да тргне по погрешниот пат, како што е клеветењето, пренесувањето зборови и слично на тоа. Јазикот или Го спомнува Алла и се присетува на Него или зборува погрешни нешта.
Кога му се отворени вратите на спомнувањето, отворен му е излезот кон неговиот Возвишен и фален Господар, низ кој ќе пронајде тоа што го бара. Ако Го најде Аллах , нашол се. Ако пропошти прилика, пропуштил се.
Постојат неколку начини на спомнување на Аллах: спомнување на Аллаховите имиња, Неговите својства, Неговото славање и упатување благодарност Нему. Сето ова може да има форма , каква што е: Нека е славен Аллах, благодарност му припаѓа на Аллах, Нема друг бог освен Аллах. Човекот може да Го спомнува Аллах кажувајќи ги неговите имиња и својства на пример: Возвишениот и Фален Аллах слиша се Неговиот роб ќе каже и ќе направи, или спомнувајќи го тоа што Тој го наредил тоа што Тој го забранил, како на пример: Возвишениот и Фален Аллах ни го наредува тоа и тоа, а го забранува тоа и тоа.
Аллах, робовите Негови можат да го спомнуваат зборувајќи за Неговите благослови, а најдобро спомнување на Аллах е учење на Куран, затоа што содржи лек за секој болест на срцето. Аллах Возвишениот кажува:
О , луѓе, веќе ви стигна пораката од Господарот ваш, и лек за вашите срца, и упатсво и милост за верниците. (Јунус 57)
Ние во Куранот го објавуваме тоа што е лек за милост за варниците. (Ел Исра 82)
Секоја болест на срцето е резултат на страст или сомнеж, а Куранот е лек за двете. Во него има доволно јасни знакови и докази со помош на кои може да се разликува вистината од невистината, така што ја лекува секоја болест на сомнежот која го уништува знаењето, разбирањето и перцепцијата , овозможувајќи им на луѓето да ги гледаат работите какви што навистина се.
Секој што пручува и дозволува срцето да му впие Куран ќе ги препознае вистината и лагат, и ќе може да ги разликува, токму така како што е во состојба да раликува ноќ и ден.
Тој ги лекува болестите кои се јавуваат поради страста, затоа што во него се наоѓаат мудрост , и добар и корисен совет. Со ова се препорачува избегнување на овосветските добивки и тежнеење кон ахиретот. Пратеникот Мухаммед с.а.в.с кажал: Тој што сака да ги сака Аллах и Неговиот Пратемик нека чита Куран. (Даиф, Мункер Види коментар на овој хадис во делото Тахзиб ет Тахзиб 2/222. Ибн Хаџер, Лисан ел Мизан, 2/185 и Ел Џами ес Сагир 6/150, Ес Сујути)
Куранот е најдобар начин човекот да се доближи до Господарот, Фален и Возвишен нека е Тој. Хабаб ибн ел Ерат му кажал на еден човек: Приближи Му се на Аллах колку што можеш повеќе и запомни дека најдобар начин е тој со којшто Тој е најзадоволен, а тое е да користиш негови зборови.
Ибн Месуд вели: Кој го сака Куранот тој ги сака и Аллах и Пратеникот. Осман ибн Аффан, р.а рекол: Да се вашите срца навистина чисти, никогаш не би им било доволно учењето на Аллаховите зборови.
Така најкорисна работа за Аллаховиот роб е непрекинато да Го спомнува
А срцата навистина, кога Аллах ќе се спомне , се смируваат. (Ер-Рад 28)
Најдобар зикр е рецитирањето на Аллаховата Книга.
Автор : Ибн Кајјим ел Џевзи, Ебу Хамдид Ел Газали, Ибн Реџеб ел Ханбели.
Обработка: Ahlu-Sunnah