1 Рија Нед 08 Апр 2012, 8:42 pm
Muwehhid
Модератор
Во името на Аллах, Семилосниот, Милостивиот!
Етимолошки Рија е јавно манифестирање на нешто, за другите да го видат. Терминолошки- Јавно исполнување на дела на покорност за да го видат други и да го пофалат.
Прописот на Рија
А) Кога во делата има малку Рија тогаш се работи за мал Ширк.
Б) Кога делата целосно или воглавно се со Рија тогаш се работи за Голем Ширк. Ваквото дело не може да го направи верник и е од особините на лицемерите.
Опасност на Рија
1. Таа е мал Ширк. Божјиот пратеник саллаллаху алејхи ве селлем, рекол: Она од што најмногу се плашам за вас е Малиот Ширк. Кога го прашале што е мал Ширк одговорил Рија (да исполниш дело за да бидеш виден или пофален). (Ахмед во својот Муснед. Алимот Шуајб Ел Арнаут истиот го отценува како хадис кој има силен синџир на пренесувачи).
2. Нема да биде простен доколку тој што чини Рија не се покае: Аллах, субханеху ве те ала вели: Аллах нема да прости ако нешто Му се здружува, а ќе прости се освен тоа кому Тој сака! (Ен-Ниса 48) Со овој пропис се опфатени малиот и големиот Ширк доколку нема покајание од нив.
3. Го поништува делото во кое им Рија . Божјиот Пратеник саллаллаху алејхи ве селлем, вели:Аллах , субаханеху те ала вели: Јас сум тој што најмалку има потреба некој да му се здружува (да му се чини ширк). Кој ќе направи дело во кое Мене ќе ми го здружи некого го оставам и него и неговото дело/ неговиот ширк. (Муслим)
4. Тоа е поопасно од искушението до Деџалот Божјиот Пратеник , саллаллаху алејхи ве селлем , вели: Дали сакате да ве известам за она што за вас повеќе ме плаши од Деџџал? Рекоа: Секако Божји Пратенику. Рече: Скријениот Ширк Човекот станува да клања намаз и го заувавува истиот затоа што знае дека не го гледа. (Ахмед, Албани го отценил како хасен/ добар)
Прописите за дело кое ќе се помеша со Рија (претворување)
Делото помешано со Рија има три можни форми:
1. Делото во основа да е поттикнато од желбата да биде виден од луѓето. Ваквото дело е ширк и таквиот ибадет е ништовен.
2. Делото во основа да се чини во име на Аллах а во текот на тоа дело да се прави Рија Во ваквата ситуација има две можни реакции:
А). Човекот да се бори да ја надвладее оваа состојба, да не се препушти и да не е задоволен со истата. Во оваа ситација Ријата која се појавува не влијае врз дело.
Б) Да биде задоволен со оваа состојба кога чини нешто не само во име на Аллах, да и се препушти на истата и да не ја отстрани.
Прописот поврзан со ваквото дело е следниот:
-Доколку вториот дел на делот не се надврзува на неговиот почеток тогаш првиот дел каде нијетот бил искрен е исправен додека вториот дела на делото (каде се појавува Ријата) е ништовен.
Пример е ситуација кога човек на почетокот дава милостина во одредена вредност искрено само за Аллах и потоа повторно дава милостина за да биде виден или пофален. Првата милостина е примена додека втората е ништовна.
- Доколку делото е зелосно поврзано, почетокот со неговиот завршеток, тогаш целото дело е ништовно.
Пример е човек кој станал да клања за Алах два реката и во текот на клањањето се појавила Рија која тој не се обидел да ја прекине или да ја спречи. Во ваквата ситуација целиот намаз е ништовен.
3. Ријата да се прави по завршување на ибадетот. Во оваа ситација Ријата нема никакво влијание врз делото.
Прашање: Човекот слуша како го фалат и се радува поради тоа? Даквото радување не е грев и се смета за Рана добра вест за верникот (Муслим)
Прашање: Човекот престанува да работи заради луѓето (целосно престанал со работа а причина се луѓето)? Да се остави некое дело заради луѓето е исто така Рија.
Разликата помеѓу Рија и Сума?
Ријата е поврзана со сетилото за вид. Работи за да биде виден од луѓето и да биде пофален.
Сумата е поврзана со сетилото за слух. Работи нешто за да биде слушната и за да биде пофалена од луѓето.
Како се лечи оваа состојба?
1. Преку потсетување за вредноста на искреноста Ихласот.
2. Преку свеснот за опаснот од Рија која ги поништува делата.
3. Преку потестување на Ахиретот (Оној свет)
4. Преку свеснот дека во рацете на луѓето не е ниту користа ниту штетата..
5. Преку довата: Аллахумме ини е узу бике ен ушрике бике шејен ве ене е алемуху ве естагфируке лима ла еалему. Аллаху мој од Тебе барам заштита знаејќи да не Ти здружам некого и од Тебе барам прошка за тоа што го правам не знаејќи ( а е Ширк).
Настанувањето на човекот со својот ибадет да го придобие ово свет.
Со ова мислиме на човек кој чини дело кое е исклучиво за да добие дирекна овоземнина корист.
Примери се:
1. Кога некој чини Хаџ само со цела да заработи матријална корист.
2. Кога учествува во битка само заради воениот плен.
3. Работи како муезин само заради платата.
4. Учи и бара верско знаење само заради дипломата и да дојде до работно место.
Исламскиот пропис за ова дело:
Се дели на два дела:
А) Доколку сите дела на човекот или нивното мнозинство се во ваква форма тогаш се работи за голем Ширк.
Б) Доколку со оваа цел (овоземна корист) работи само одредено дело се работи за мал Ширк и таквото дело е ништовно.
Опасноста од настојувањето на овој свет да се заработи преку ибадети кои ги прави
Аллах, субхабеху те ала , вели:
На тие што сакаат животот на овој свет и убавините негови, Ние ќе им ги дадеме плодовите на нивниот труд и на него нема ништо да им се украси. Нив на овој свет само оган ќе ги гори; таму нема да имаат никаква награда за тоа што на Замјата го правеле и залудно че им биде се што направиле. (Худ 15-16)
Аллаховиот Пратеник саллаллаху алејхи ве селлем вели: Тој што бара знаење , она со кое се бара Аллаховото задоволство, и истото го бара за да заработи некој овоземна корис, нема да го почуствува мирисот на Џеннетот (Ахмед и Ебу Давуд, Албани истиот го отценил како Сахих)
Автор: Абдуллах ибн Ахмед Ел Хавил
Обработка: Ahlu-Sunnah