1 Евлии (аувлија) и молењето со нивна помош Нед 01 Апр 2012, 3:09 pm
Abu Al-Amin
Брат
Ас саламу алејкум ва рахметуАллах ва Теала ва баракетуху!
- БисмИллахи Р'рахмани Р'рахимм -
Молење на Аллах, со помош од некојси исправен човек, е ширк ал-Акбар! Никој нема право да тврди, дека тоа е дозволено или легитимно, според исламската наука итк.!
Нажалост - низ исламскиов век истекна голем број на секти, како мартуидии (псојдо ханефити) или ешарии (псојдо шафиити) - кои што се на виситина убедени, дека побарување помош од мртви луџе е легитимно и исправно. Например, со следниве зборови:
- „О Аллах, според овој благословен човек, кој што лежи во гроб, те молам да ми ја исполниш следнава желба!„ или „О исправен човек, замолимусе на Аллах, да ми поможе во овој и овој случај, затоа што твоите дови се примани или, затоа што ти си другар негов итк.!„
Неможе никој да ги негира следниве начини на молење (од страна на тие што го практиуваат тоа) - и неможе никој од денешниве мартуриди, ашарии, суфии и шиити ова да го нарече дека е лага - затоа што праксата и акидата нивна е баш на вакви столбови створена.
Предходните (селефиите), нивните следбеници фклучливо со нас, никогаш не ги негирале изјавите, дека имаат и ке имаат авлии (благословни луџе) - и никогаш нема тоа да го одбиваме! Но - знаењето за нивното постовање, не значи дека ние сме во стање да одлучиме, кој е исправен, кој е благословен (евлија) итк.! Зашто? - Припадниците на „ахлу суннах„ се држат за јасните докази како и упомени, кои што се од Аллаховиот пратеник пренесени. И никој нема да биде во стање на јасните докази да ги уништи - се додека не стигнал денот на сметката, пред нашиот Господар, Аллах субаханаху ва теала! А сметката Негова е исправна!
- Ум ал-ала, една жена од анзариското племе, пренесува: „Исселениците од мека (мухаџирун) се поделиа (со фрлање на коцка или чоп) на жителите од ал-мадина. На нас падна Утхман ибн Мадун, што толку далго беше кај нас, додека се оболи од една болка, по која што почина. Кога почина, го исправме неговото тело и го завиткавме во крпи. Кога дојде Аллаховиот пратеник , го спомнав следново: „Аллахова благословија да биде на тебе, о абу-с-саиб (надименце на Утхман ибн Мадун)! Мојата одлука за тебе е, дека Аллаховата милост ја доби!„ Пејгамберот ме праша: „Кој те обавести за тоа, дека Аллах му се смилова?„ Јас му одговорив: „Таткоми и мајками да би биле жртви за тебе, о пратеник Аллахов! Кој да му се смилува освен Аллах?„ Пејгамберот рече: „Што се однесува за него, сигурноста од смртта го постигна. Се колнам во Аллах, се нај добро му пожелувам - но и се колнам во Аллах, ниту јас знам што ке се деси со мене - а јас сум Аллаховиот пратеник!„ Ум ал-ала продолжува: „Се колнам во Аллах, после тој случај, никогаш нема да го наречам некого исправен (чист/благословен)!„
Во предходното пренесување имаме јасно упоменување од нашиот прекрасен пејгамбер , за да не навлегуваме во состојби, од кои што немаме знаење - без разлика што кажува нашето срце и каде не носат нашите емоции. Вклучливо во тоа се гледа, дека и самиот ресулАллах немал познание од криеното - во прашање, дали Аллах му се смилува и му опрости на мртвиот, или не.
Ги прашуваме на мартуридите, суфиите, ашариите: „Дали имате знаење од состојбата на предхондите Алими (кои што без сомнеж ги примаме и сакаме), како имам абу ханифа рахимуАллах, имам аш-шафии рахимуАллах, имам малик рахимуАллах или имам ахмад ханбали рахимуАлла? Дали имате јасен докас, дека тие се светлици (евлии)? Дали неје доказот доволен - доказот, кој што ни укажува, дека дури за тие, кои што ја извршиле хиџрата, во нај тешкото време на муслиманите, не се знае, дали Аллах им ги прима нивните дела?
Без разлика, како изгледа тврдењето ваше - во самото спомнување на нив, дека тие (наведените алими или некојси суфиски шеихи) се евлии, имате контрадикција - затоа што и вие наддавувате „рахимуАллах„ - значи, АЛЛАХ ДА ИМ СЕ СМИЛУВА -
Ако сеуште сте убедени, дека тие се благословни (без разлика кој степен заземаат во науката на исламот), ви одговараме со следниве јасни изјави, од куран и суннет:
- Секое дневно цитириање на сура ал-фатиха ајет број 5, каде што Аллах субаханаху ве теала не подучува, кому да се молиме и од кого да бараме помош:
„Ние само Тебе Те обожаваме и ние само од Тебе помош бараме„!
- Наведениот доказ, забележан во сахих од ал-бухари број 1243:
„Се колнам во Аллах, се нај добро му пожелувам - но и се колнам во Аллах, ниту јас знам што ке се деси со мене - а јас сум Аллаховиот пратеник!„ Ум ал-ала продолжува: „Се колнам во Аллах, после тој случај, никогаш нема да го наречам некого исправен (чист/благословен)!„
Дали овие кратки црти, сеуште не се доволни за доказ, дека сте вие во опасна заблуда? Кој ви го дава знаењето на вашиот искривен пат? Зашто е давате на вашата филозофија повеќе „Хакк„ него на јасните изјави, кои што се пре јасни и слободни од сите интерпретации?
А за вашите бидати (новотарии), кои што сеуште покушувате, со сами интерпретирани докази, да ги оправдате, нема збор! Да видиме што ни се пренесува од ресулАллах за ова месела:
- Сахл ибн сад пренесува: „Го слушнав на Аллаховиот пејгамбер кога рече: „На денот (денот на сметката - јаум ул-кијама) ке бидам пред вас до водата. Кој што ке помине по крај мене, ке пие од неа и кој што ке се на пије од неа, нема никогаш више да биде жеден. Навистина - ке поминуваат и луџе, кои што ги познавам и кои што мене ме познаваат. Меџу нас ке се направи приделба!„ Абу саид ал-кудри наведи: Пејгамберот продолжи вака: „Кога ке се направи приделбата, ке речам: „Овие луџе се припадници мои!„ На тоа ке ми се одговори: „Ти не знаеш какви промени (во религијата) направиа после тебе!„ Јас на тоа ке речам: „Одтргнитего, одтргнитеги сите, кои што направи измена (во религијата) после мене!„
[Сахих од ал-бухари број 7050 и број 705]
А целата вистина е кај Аллах субаханаху ве теала!