Home
1
Ставот на исламот за бричење на брадата Пет 06 Апр 2012, 4:23 pm
Muwehhid
Модератор
Во името на Аллах, Семилосниот, Милостивиот!
1. Аллаховиот шеријат кој го објавил на последниот Пратеникот Мухаммед с.а.в.с е постојан се до Судниот ден. Не се менуваат ниту пак место ниту време, ни луѓето. Наредбата останува наредба, забраната останува забранета, а дозволата останува дозволена.
2. Секоја наредба на Пратеникот с.а.в.с од неговиот Господар е дирекна наредба за неговите следбеници, освен ако дојде јасен и исправен шеријатски доказ да се однесува тоа само на Ресулуллах с.а.в.с.
3. Се што дошло во Куранот и Суннетот во императивна форма постои обврска за сите следбеници на Претеникот с.а.в.с, освен ако дојде исправен шеријатски доказ за таа наредба се спушта на ниво на степен Истихбаба. А познатот фикхско правило дека наредбата со себе станува обврска.
Докази од Куранот:
Возвишениот Аллах му вели на Харун: Харун рече: “О синко на мајка ми, не тегни ме за брадава и за косава... ( Таха 94) – Ова е јасен Курански доказ дека пуштањето на брадата била пракса на Аллаховите Пратеници и пред Мухаммед с.а.в.с.
Дел од исламските учењаци од овој ајет го земаат како доказ во обврската за пуштање на брадата, бидејчи сметаат дека шеријатот на пратениците пред нас вреди и за овој уммет освен ако не е негиран или измешан шеријатот на Мухаммед с.а.в.с. Во овој случај се работи за потврда за истиот пропис и тоа од Суннетот на Претникот с.а.в.с. како тоа што че го спомнеме покасно инша-Аллах. Коментирајќи го овој ајет шејх еш-Шинкити вели: Овој ајет укажува на обврска за пуштање на брадата и забрана за бричење. Тоа била праксата на Аллаховиот Пратеник нека е Аллахов мир и спас на сите нив.
Од Хашим ибнул-Аса ел-Умевија се пренесува дека бил испратен со еден човек, Херкул кралот од рума, да го повикува во ислам. Херкул помеѓу другото им покажал слики на некои поранешни Пратеници с.а.в.с насликани на парче свилeено платно. Во описот на тие Пратеници се вели: Нух а.с имал убава брада... Ибрахим а.с имал бела брада... Исхак а.с имал ретка брада... а Јакуб а.с личел на својот татко Исхак а во описот Иса а.с имал црна брада. Ова предание го бележи имам ел-Бејхеки во Делаилун-нубевех 1/386-389 (Преведено во скратена форма) Ибн Кесир вели: Степенот на исправноста на ова предание е добар. Зборовите на Ибну Кесир се земени од Ер-реду ала техзибил-лихје стр.7
Ајетот сам по себе не може да биде отказ за обврска за пуштање на брада, но е општо познато дека е Суннет да се толкува Куранот и кога хадисите кои наредуваат пуштање на брадата, забележани заедно со ајетот, цврстите докази се убедливи.
Докази од Суннетот:
1. Се пренесува од Ибну Омер р.а дека Пратеникот с.а.в.с рекол: “ Разликувај те се од мушриците (Неверниците), пушти те брада, а скратувај те ги мустаќите.
Овој хадис какои и сите останати, дојде во наредбена форма. Предходно спомнавме во фикското (Шеријатското) правило дека наредбата станува обврска, па пуштањето на брада е обврска, и исто така, скратување на мустаќите е обврска.
2.Пренесува Муслим од Ибну Омер р.а дека Пратеникот с.а.в.с рекол: Скратувај те ги мустаќите а пуштите брада.
Имам ел-Невеви во коментарот во Муслимовата сахих збирка го објаснува глаголот “у фуу” (Пушатање) , кој е употребен во овој хадис вели: Тоа значи: Пуште те ја да расте онаква каква што е и немојте да ја скратувате.
3.Се пренесува од Ебу Хурејре р.а дека Пратеникот с.а.в.с рекол: Скратувај те ги мустаќите и пуштите брада разликувај те се од поколниците на огнот.
4 .Бележи имам Муслим од Ибну Омер р.а дека Пратеникот с.а.в.с наредил да се скратуваат мустаќите и пуштање на брада.
5.Бележи Ибну Еби Шејбе од Џабир р.а дека рекол: Ни е наредено (од Пратеникот с.а.в.с) да пуштаме брада и да ги скратуваме мустаќите. Ова се најсаните хадиси во кои Пратеникот с.а.в.с наредил пуштање на брада. Да ли и покрај вакви јасни докази од веродостојни хадиски збирки има место за расправа? Како да се размислува на наредбата освен како наредба?! Зрем оние кои мислат дека Пратеникот с.а.в.с не може нешто да нареди или сметаат дека се што рекол, е само суннет, че го наведеме следниов доказ:
А) Аллах џ.ш вели : Повикот на пејгамберот меѓу вас не сметајте го како повикот ваш кој го упатувате еднинадруги. Аллах, секако, ги знае оние меѓу вас кои бегаат кришум. Оние кои се спротиставуваат на наредбата Негова нека бидат внимателни: ќе ги снајде искушение или ќе ги снајде казна болна! ( Нур 63)
Зарем бричењето на брадата не е спротивно од наредбата на Пратеникот с.а.в.с?
Б) Возвишениот Аллах џ.ш вели: Не е на верникот и на верничката, кога Аллах ќе одреди нешто а и пејгамберот Негов, да донесат избор за работите нивни. А оној кој е непослушен и кон Аллах и кон пејгамберот Негов... тој веќе скршнал во заблуда очигледна! (Ел-Ахзабн 36) Тоа значи , кога Аллах и Неговиот Пратеник Мухаммед с.а.в.с нешто че наредат.
Ес-Сави вели: Во ајетот е споманто Аллаховото име поради величење и да би се укажало на тоа дека одредбата на Пратеникот с.а.в.е е истовремено одредба и на Аллах тебареке ве те ала, бидејчи Возвишениот субханеху ве те ала за Мухаммед с.а.в.с вели: и не зборува по желба своја, туку тоа е само Објава што се објавува! (Ен-Неџм 3-4)
поводот за објава на ајетот (Ел-Ахзаб 36). Било незадоволството на Зејнеб бинту Дзахш со нардебата на Пратеникот с.а.в.с да се ожени со неговата некогашна посинка Зејда. Ибну Кесир во својот тефсир вели: Овој ајет генерално важи за сите и нема никакво право кога че дознае за Аллаховата наредба или наредбата на Пратеникот с.а.в.с да се спротиставува во тоа, нема право на слободен избор и не смее да го користи својот разум за да постапи поинаку.
Муслиманот секогаш мора, покорувај чи се , да биде задоволен за она што че пресуди Пратеникот с.а.в.с, дали тоа му се допаѓало или не. Возвишениот Аллах субахенху ве те ала вели: Но, не! Се колнам во Господарот твој! Оние не ќе веруваат се додека не те именуваат за судија за она за што се расправаат еднисодруги, се додека, потоа, не усетат во душите свои - за она за што ќе им пресудиш - теснотија, и се додека потполно не се предадат. (Ен-Ниса 65).
Ц) Еден од доказите е дека Пратеникот с.а.в.с може да нареди и хадис кој го пренесува Ебу хурејре во кој Ресулуллах с.а.в.с рекол: “ Не се плашете дека че му отежнам на својот уммет, јас им наредив да користат мисвак пред секој намаз. Значи Пратеникот с.а.в.с бил внимателен да не го оптерети на својот уммет, бидејчи да наредил секогаш да го користат мисвак тоа би било ваџиб (задолжително) да се изврши.
6.Се пренесува од Ибну омер дека Пратеникот с.а.в.с рекол: Скратувај те ги мустаќите и пуштите брада – Императивниот израз кој Пратеникот с.а.в.с го употребил во овој хадис е “У Фуу” и значи пуштање и оставање во ситуациа кава што е.
Овој глагол е наведен во Куранот на повеќе места. Во суре Ел- Бекаре, Возвишениот Аллах з.ш вели: Јес’елунке маза јунфикун кулил –афв, преводот на овој ајет е : …Те прашуваат што да делат, кажи: Вишокот!”.. (Ел-Бекаре 219) Односно, давајте она што че ви остане преку своите сопствени потреби. Аналогно на ова хадис како да сака да рече: пушти те брада да расте да се создаде вишок на енергија и должина.
7. Бележи имам Малик од Ибну Омер р.а дека Пратеникот с.а.в.с наредил скратување на мустаќите и пуштање на брада. А во хадисот од Ебу Хурејре Пратеникот с.а.в.с вели: Кој че ми се покори, му се покорува на Аллах, а кој ја одбива покорноста, ја одбива покорноста на Аллах.
Пуштање на брада е упата од Пратеникот Саллаллаху алејхи ве селлем.
Возвишениот Аллах вели:.. А она што ќе ви го даде пратеникот-прифатете го, а она што ќе ви го забрани- забранете го! Плашете се од Аллах! Аллах, навистина, е Жесток Казнувач!. (Ел-Хашр 7).
Во коментарот на овој ајет Ибну Кесир вели: “Што че ви нареди на вас тоа направете го, а што на вас че ви забрани оставете го, бидејчи Пратеникот с.а.в.с не наредува освен добро и не забранува освен зло”.
... Оние кои се спротиставуваат на наредбата Негова нека бидат внимателни: ќе ги снајде искушение или ќе ги снајде казна болна! (Ен-Нур 63)
Ибну Кесир коментирајчи го овој ајет вели: значењето на зборовите “искушение” и тоа во срцата беше неверство, лицемерство или новотариите, а зборовите или болно страдање да се случи боно страдање на доњаликот било убиство или спроведување на шеријатска казна над нив, или затворување и сл. Асхабите р.а добро сватиле за опасноста од свртување од патот на Пратеникот с.а.в.с. Ебу Бекр ес-Сиддик р.а најдобриот човек после Пратеникот с.а.в.с и негов прв халифа вели:Нема ништо Пратеникот с.а.в.с што го правел а јас да не го следев во тоа, и се плашам, ако би оставил нешто од Неговата пракса, да би залутал од правиот пат.
Во преданието ел-Харис Ибну Еби Усаме од Јахја Ибну Кесир се вели:” Дошол еден човек странец кај Пратеникот с.а.в.с со избричана брада и долги мустаќи па Ресулуллах , Мухаммед с.а.в.с го запрашал: Што те натера тоа да го направиш? Одговорил: Мојот господар така ми нареди. А Пратеникот Мухаммед с.а.в.с ми рече:” Мене Аллах ми нареди на пуштам брада и да ги скратувам мустаќите.
Мислење на Исламските правници за бричење на брадата.
Во текстот се спомнати многу Исламски правници за бричење на брадата , но еве за крај, нема да биде на одмет, да спомнам некои од нив.
1. Ибну Хазам ел-Енделусу вели: Исламските учењаци (Алими) се согласни дека бричење на целата брада не е дозволено.
2. Ибну Абдул-Берр во Ет-темхиду вели: Бричење на брадата е харам и тоа го прават оние кои ги имитираат на жените.
3. Шејхул-Ислам Ибму Тејмијје вели: Бричење на брадата е харам.
4. Големиот учењак (Алим) од ханефискиот месхеб Ибну Абидин вели: На човекот му е забрането да ја сечи својата брада, односно да ја бриче.
5. .Ес-Сеффаруби вели: Бричењето на братата е муслетун бидејчи Аллах с.в.т, ја направил брадата украс на луѓето..
6. Се пренесува од Ибну Асакир дека Омер Ибну Абдул-Азиз рекол: Бричењето на брадата е муслетун, а Пратеникот с.а.в.с тоа го забранил.
7. Али Махфуз вели: Согласни се учењаците (Алимите) од сите четири месхеби дека пуштањето на брадата е ваџиб а нејзинито бричење е харам.
8. Шејх Мухаммед Султан ел-Хадзенди вели: Бричењето на брадата е мекрух-тахримен, а тоа го прават припадниците на другите вери и поединци кои мислат дека се муслимани. А откако се наведени доказите, се утвордува - Ова е ставот на имамите на сите четири месхеби.
9. Ебу Бекр ел-Джезаири вели: Бричење на брадата е харам.
Шеријатски став спрема оние кои се исмејувани за пуштање на брада.
Возвишениот Аллах вели: А кога , пак би ги прашал сигурно би ти рекле: Да, ние само разговаравме и се играме. Кажи: Со Аллах ли се исмевате и со ајетите Негови и со Пејгамберот? Не оправдувајте се! По верувањето ваше не верувате. Ако и простиме на една ваша дружина Ние ќе казниме затоа што се овие , навистина , силници (Ет-Тевба 65-66)
Поводот на овој ајет е случај, кога групата на мунафици, го исмејувале на Пратеникот с.а.в.с и неговите асхаби р.а кога отидоја на Тебук, говорејчи: Не сме виделе слични на овие Куранџжијама (мислејчи на Пратеникот с.а.в.с и неговите асхаби), нема ништо подраго отколку да ги полнат своите стомаци, па лажат а на бојното поле нема по плашливци од нив.
Шејх Ебу-Фејд Ибнус-Саддик вели: Исмеавање на брадата е дело куфур, кое на човекот го исфрла од верата (го прави отпадник од оваа вера ислам). Со ова се согласуваат сите исламски учењаци (Алими), бидејчи тоа е исмеавање со она што се наредува во исламот.
Група од современи учењаци тврдат: Кој се исмејава на брадата(на оној кој што има брада) тој е муртед, отпадник од верата, бидејчи играње (заобиколување) на нешто што сугерира (Упатува) или поттикнува Куранот или Суннетот тоа се смета за куфур (Неверство) и отпадништо од исламот.
Шејхул-ислам Ибну Тејмијје вели: Кој го омаложува ма Пратеникот тој е неверник и неговата крв е халал, дозволено е да се убије по Концензус (Мислење на сите исламски учењаци) Омаложување и играње , исмејавање (заобиколување ) на брадата претставува еден од Наизразена форма на измејавање на Пратеникот с.а.в.с а Аллах субханеху ве те ала најдобро знае!.
Извор: dzemat-sabah
Обработка: Ahlu-Sunnah
