Home
1
Насмевката на лицата на шехидите е едно од чудата на Кур`анот Сре 18 Апр 2012, 1:11 am
Muaz al Islam
Модератор
Насмевката на лицата на шехидите е едно од чудата на Кур`анот
Човекот живее во овој живот и мора да го напушти еден ден,моментот на смртта за секој човек е несомнено страшен;или е пекол или рај,ништо повеќе од ова.
Тогаш што е со моментот на смртта на жртвите(шехиди).Ништо не е повредно од давањето на животот во име на својот Создател.Сите тврдиме дека го сакаме Аллах но дали можеме да докажеме?Сите можат да зборуваат,да пишуваат,да се изразуваат поетски но малкумина се оние кои донесуваат цврст доказ за Неговата љубов.Само шехидот може да ја потврди својата љубов со доказ.
Едноставно,кога храбриот воин се воздржува да тргне на пат кога се надзира опасноста,тој тргнува непромислено и без разлика што може да му се случи,нема ништо друго на ум освен да го задоволи својот Создател.
Ако е дарежлив во таа смисла,тогаш Аллах е уште подарежлив;има многубројни хадиси кои укажуваат колку е висока и дарежлива Аллаховата награда за тие кои паднале како шехиди на Аллаховиот пат.
Прва награда на шехидот е,за разлика од сите мртви,живот во рајот со сите негови
уживања и благодети.
Во војната во Газа,од веродостојни извори велат:”Додека бевме зафатени од непријателските трупи на борбеното поле,наидовме на лице кое извикуваше:Рајот,рајот со прстот покажувајќи кон небото а следниот момент беше замолчен додека куршумот од страна на трупите на непријателите му помина низ неговата глава..”
Пратеникот а.с. во еден хадис вели:Шехидот прима многу награди од Аллах,а првата е дека го гледа своето место во рајот.Ова објаснува зошто шехидот извикувал “Рајот,рајот!”
Исто така сликите што ќе ги видите подоле сведочат за хадисот на Аллаховиот пратеник а.с.
Згора на тоа најистакната награда помеѓу друготе е Аллаховото задоволство со него.
Хероите,било колку да се силни,се повлекуваат или бегаат кога ќе наидат на ситуација опасна по живот,ја избегнуваат смртта или болките од раните но прашањето е “дали шехидот чувстува некаква болка кога е ранет?
Одговорот е јасен “Не”.
Пратеникот а.с. рекол:Болката што шехидот ја чувствува(поради раните) е иста на
онаа кога си каснат(од инсект).
Назнака на гревовите
Нема сомнеж дека моментот на смртта е неподнослив но она што го прави уште понеподносливо е тежок товар со гревови,наскоро тој ќе стои пред својот Создател,
како ќе го избегне црното мачење?
Ништо нема да му биде од корист.
Но кога станува збор за шехид,тогаш тоа е различно.
Во хадисот се вели: и ако човек полн со тешки,многубројни гревови се бори на Аллаховиот пат(со живот или пари) и остане стабилен во лицето на својот непријател се додека е убиен,неговото убиство ќе биде како бришач што ги отстранува сите гревови,мечот(што го убил) секако ги отстранува сите негови гревови.
Во друг хадис се спомнати наградите кои шехидот ги добива :
Аллах му се насмевнува,тој го гледа своето место во рајот,тој не воздивнува кога ја испушта својата душа,сите негови гревови се избришани освен долговите.
Мртвите луѓе се испрашувани за нивните дела кои ги направиле уште од првиот момент кога се погребани во “ во светот на Берзах”.
Прашањето е “дали шехидите се испрашувани?”
Еден човек дошол и го прашал пратеникот а.с. ова прашање:
“Зошто сите верници се испрашувани освен шехидите?”
Пратеникот му одговори: Доста му беше испрашувањето со мечот над неговата
глава.
Па според пратеникот а.с.,исмевањето низ кое поминува ќе го спаси,и нема да биде
испрашуван.
Има уште многу награди; пратеникот а.с. вели: “Земјата на военото поле нема да се исуши од шехидската крв се додека две жени од рајот го направат својот пат до него загрижени како да се две птици кои ја изгубиле придружбата од својот народ,во своите раце со облека многу поубава од овој живот и неговите уживања”.
Се пренесува дека Gaber синот на АбдАллах рекол: Кога таткото се сретнал со својот шехидлук,тој беше однесен кај пратеникот осакатен и исецкан.Отидов да му го откријам неговото лице но луѓето ме предупредија и тогаш слушнав една жена како вриска,пратеникот а.с. и се обрати велејќи и зошто плачеш?Твојот татко го
гушнаа крилјата на мелеците.
Колку голема награда,додека луѓето плачат тој се смее,се смее среќно затоа што ја
добива својата награда.
Неговите гревови се опростени(освен долговите)
Аллах е задоволен со него
Тој го гледа своето место во рајот
Тој е,за разлика од другите мртви,жив во рајот
Би можеле да прашате: Дали имаш некаков материјален доказ?
Да,имам,овие се слики од некои луѓе кои се сретнаа со својот шехидлук во војната
во Газа: ова се само малку-ги има уште многу.
Аллах во светиот Кур`ан вели:
169. И не сметајте ги за мртви оние кои загинаа на Аллаховиот пат. Но, не! Живи се. Кај Господарот нивни се снабдени,
170. и радосни се со она што им го даде Аллах од добрината Своја и донесуваат радосница за оние кои ќе им се приклучат по нив: Нема да стравуваат и нема да тагуваат.
171. Донесуваат радосница за бериќетот и добрината Аллахова, и дека Аллах, навистина, не ја смалува наградата на верниците.
172. Има голема награда за оние кои се оѕваа на повикот од Аллах и пејгамберот по задобиените рани, и кои добро работат и кои се богобојазливи... за нив има награда голема!-
173. на кои им рекоа луѓето: “Сите луѓе, навистина, се собрале против вас и чувајте се од нив” - и ова им го зголеми иманот и рекоа: “Аллах ни е Доволен. Е, само каков Закрилник е Он!”(Али-Имран 169-173)
Човекот живее во овој живот и мора да го напушти еден ден,моментот на смртта за секој човек е несомнено страшен;или е пекол или рај,ништо повеќе од ова.
Тогаш што е со моментот на смртта на жртвите(шехиди).Ништо не е повредно од давањето на животот во име на својот Создател.Сите тврдиме дека го сакаме Аллах но дали можеме да докажеме?Сите можат да зборуваат,да пишуваат,да се изразуваат поетски но малкумина се оние кои донесуваат цврст доказ за Неговата љубов.Само шехидот може да ја потврди својата љубов со доказ.
Едноставно,кога храбриот воин се воздржува да тргне на пат кога се надзира опасноста,тој тргнува непромислено и без разлика што може да му се случи,нема ништо друго на ум освен да го задоволи својот Создател.
Ако е дарежлив во таа смисла,тогаш Аллах е уште подарежлив;има многубројни хадиси кои укажуваат колку е висока и дарежлива Аллаховата награда за тие кои паднале како шехиди на Аллаховиот пат.
Прва награда на шехидот е,за разлика од сите мртви,живот во рајот со сите негови
уживања и благодети.
Во војната во Газа,од веродостојни извори велат:”Додека бевме зафатени од непријателските трупи на борбеното поле,наидовме на лице кое извикуваше:Рајот,рајот со прстот покажувајќи кон небото а следниот момент беше замолчен додека куршумот од страна на трупите на непријателите му помина низ неговата глава..”
Пратеникот а.с. во еден хадис вели:Шехидот прима многу награди од Аллах,а првата е дека го гледа своето место во рајот.Ова објаснува зошто шехидот извикувал “Рајот,рајот!”
Исто така сликите што ќе ги видите подоле сведочат за хадисот на Аллаховиот пратеник а.с.
Згора на тоа најистакната награда помеѓу друготе е Аллаховото задоволство со него.
Хероите,било колку да се силни,се повлекуваат или бегаат кога ќе наидат на ситуација опасна по живот,ја избегнуваат смртта или болките од раните но прашањето е “дали шехидот чувстува некаква болка кога е ранет?
Одговорот е јасен “Не”.
Пратеникот а.с. рекол:Болката што шехидот ја чувствува(поради раните) е иста на
онаа кога си каснат(од инсект).
Назнака на гревовите
Нема сомнеж дека моментот на смртта е неподнослив но она што го прави уште понеподносливо е тежок товар со гревови,наскоро тој ќе стои пред својот Создател,
како ќе го избегне црното мачење?
Ништо нема да му биде од корист.
Но кога станува збор за шехид,тогаш тоа е различно.
Во хадисот се вели: и ако човек полн со тешки,многубројни гревови се бори на Аллаховиот пат(со живот или пари) и остане стабилен во лицето на својот непријател се додека е убиен,неговото убиство ќе биде како бришач што ги отстранува сите гревови,мечот(што го убил) секако ги отстранува сите негови гревови.
Во друг хадис се спомнати наградите кои шехидот ги добива :
Аллах му се насмевнува,тој го гледа своето место во рајот,тој не воздивнува кога ја испушта својата душа,сите негови гревови се избришани освен долговите.
Мртвите луѓе се испрашувани за нивните дела кои ги направиле уште од првиот момент кога се погребани во “ во светот на Берзах”.
Прашањето е “дали шехидите се испрашувани?”
Еден човек дошол и го прашал пратеникот а.с. ова прашање:
“Зошто сите верници се испрашувани освен шехидите?”
Пратеникот му одговори: Доста му беше испрашувањето со мечот над неговата
глава.
Па според пратеникот а.с.,исмевањето низ кое поминува ќе го спаси,и нема да биде
испрашуван.
Има уште многу награди; пратеникот а.с. вели: “Земјата на военото поле нема да се исуши од шехидската крв се додека две жени од рајот го направат својот пат до него загрижени како да се две птици кои ја изгубиле придружбата од својот народ,во своите раце со облека многу поубава од овој живот и неговите уживања”.
Се пренесува дека Gaber синот на АбдАллах рекол: Кога таткото се сретнал со својот шехидлук,тој беше однесен кај пратеникот осакатен и исецкан.Отидов да му го откријам неговото лице но луѓето ме предупредија и тогаш слушнав една жена како вриска,пратеникот а.с. и се обрати велејќи и зошто плачеш?Твојот татко го
гушнаа крилјата на мелеците.
Колку голема награда,додека луѓето плачат тој се смее,се смее среќно затоа што ја
добива својата награда.
Неговите гревови се опростени(освен долговите)
Аллах е задоволен со него
Тој го гледа своето место во рајот
Тој е,за разлика од другите мртви,жив во рајот
Би можеле да прашате: Дали имаш некаков материјален доказ?
Да,имам,овие се слики од некои луѓе кои се сретнаа со својот шехидлук во војната
во Газа: ова се само малку-ги има уште многу.
Аллах во светиот Кур`ан вели:
169. И не сметајте ги за мртви оние кои загинаа на Аллаховиот пат. Но, не! Живи се. Кај Господарот нивни се снабдени,
170. и радосни се со она што им го даде Аллах од добрината Своја и донесуваат радосница за оние кои ќе им се приклучат по нив: Нема да стравуваат и нема да тагуваат.
171. Донесуваат радосница за бериќетот и добрината Аллахова, и дека Аллах, навистина, не ја смалува наградата на верниците.
172. Има голема награда за оние кои се оѕваа на повикот од Аллах и пејгамберот по задобиените рани, и кои добро работат и кои се богобојазливи... за нив има награда голема!-
173. на кои им рекоа луѓето: “Сите луѓе, навистина, се собрале против вас и чувајте се од нив” - и ова им го зголеми иманот и рекоа: “Аллах ни е Доволен. Е, само каков Закрилник е Он!”(Али-Имран 169-173)
