Home
1
Куранот за облаците Саб 18 Фед 2012, 1:53 pm
Muwehhid
Модератор
Во името на Аллах Милостивиот, Самилосен!
Научиниците ги проучиле видовите сфатиле дека дождовните облаци се формираат и обликуваат според одреден систем и сигурни чекори, поврзани со одреден вид на ветар и облаци.
Еден вид дождовен облак е кумулонимбусот.Метролозите проучиле како кумулонимбсните облаци се формираат и како го создаваат дождот, градот и громот. Тие откриле дека кумулонимбсните облаци поминуваат низ следните чекори за да го продуцираат дождот:
1.Облаците биваат носени од ветарот:Кумулонмбусите почнуваат да се формираат како ветерот почнува да турка мали парчиња на облаци (кумулус облаците) до областа каде што овие облаци се конвергираат.
2.Спојување:Потоа помалите облаци се собираат заедно, формирајчи голем облак.
3.Натрупување: Кога малите облаци се здруѓуваат , струењето од внатрешната страна на големиот облак се зголемува. Струењето кое што поблиску до центарот на облакот е појако отколку она кое што е поблиску до краевите.
Ова струење му овозможува на телото на облакот да расте вертикално, со што облакот е исправен.
Ова вертикално растење на облакот му овожможува да се движи и да се издигне до постудените области на атмосферата, каде што капките на водата паѓаат и се формираат и почнуваат да растат во се поголеми и поголеми.
Кога овие капки на вода и град стануваат премногу тешки за да може струењето да ги издржи, тие почнуваат да паѓаат од облакот во форма на дожд, драд и сл.
Аллах џ.ш вели во Куранот: ,, Не гледаш ли дека Аллах , навистина , ги турка облаците? Потоа Тој ги спојува и ги натрупува едни над други. И гледаш како од нив излегува дожд. (Куран 24: 43)
Метролозите дури неодамна дојдоа до овие детали за формирање на облаците , за нивната структура и функција, со користење на софистицирана опрема како што се авионите, сателитите, компјутерите, балоните и друга опрема за проучувањето на ветерот и неговата насока, за да се измери влажноста со нејзината варијација, и да се одреди нивото на атмосферскиот притисок.
Предходниот стих (Ајет), откако ги спомнува облаците и дождот , зборува и за градот и молњата:
,, И како Тој од облаците на небото, како ридови големи, спушта град. Со него удира кого сака, а поштедува кого сака. Молњата Негова, ете , само што не ги ослепува очите! (Куран 24: 43)
Метеролозите , откриле дека кумулонимбусите , кои што испуштаат град, достигнуваат висина од 25 000 до 30 000 стапки (4,7 до 5,7 милји), како планините , како што стои во Куранот: ,, И како Тој од облаците на небото, како ридови големи, спушта град.
Овој стих( Ајет) може да не натера да прашаме , ,, Зошто во стихот (Ајетот) стои молњата Негова во делот кога говори за градот? Дали тоа значи дека градот е главниот фактор за произведување на Мелњата? Да видиме што вели книгата за ова, насловена како Метерологијата денес: Вели дека облакот се наелектризирува додека градот паѓа низ делот во облакот на суперладните капки и ледени кристали.
Течните капки се судираат со зрната од градот, тие се замрзнуваат со допирање и оспонодуваат ледената топлина.
Ова ја задржува површината на зрната потопла од градот, отколку на опкрожувачките ледени кристали. Кога зрната доаѓаат во контакт со кристал, се случува интересен феномен- електроните пловат од плодниот објект кон потоплиот објект.
Оттука, зрната биваат негативно напоени. Истиот ефект се случува кога суперладните капки доаѓаат во контакт со зрната град и тенките парчиња напозитивно напоениот мраз, пукаат.
Овие светло позитивно налектризирани честички тогаш се носат кон повисоките делови од облакот со помош на струењето.
Градот , останува со негативен напој, и паѓа на дното на облакот, со што понискиот дел од облакот бива негативно наелектрилизиран.
И тогаш овој негативен напој бива испуштен како молња. Од овој дел можеме да заклучиме дека градот е главниот фактор во продуцирањето на молњата.
Ова инфорамција за молњата е откријаена неодамна. Пред 1600 год , Аристотеловите идеи за метерологијата биле доминатни.
Како на пример , тој вели дека атмосферата содржи два вида на исфрлање, влажно и сурово.
Тој исто така рекол дека громот е звук на судир помеѓу сувото исфрлање со облаците во близината , и молњата е горење на суровото исфрлање со мал и слаб оган.
Постојат и некои идеи за метерологијата кои што биле доминантни во времето на објавувањето на Куранот , четринаесет векови.
Извор: Краток илустриран приказ на исламот
Обработка: Ahlu-Sunnah