1 ИЗГОВАРАЊЕ “АМИН“ ПОСЛЕ ПРОУЧУВАЊЕ НА ФАТИХА Нед 18 Мар 2012, 12:48 am
Muaz al Islam
Модератор
ПРАШАЊЕ:
Каков е прописот за изговарање “амин“ после изговарањето на имамот „гајрил-магдуби алејхим веледдаллин“?
ОДГОВОР:
Суннет – препорачано е после изговарање „ве леддалин“ да се изговори „амин“ наглас без обзир дали клањачот бил имам, муктедија- оној кој клања зад имамот, или клања поединечно. Пренесено е за тој став се придржувале: Ибн Омер, Ибн ез-Зубер. А на исти став биле: Ес-Севри, ’Ата, Шафија, Јахја ибн Јахја, Исхак, Ебу Хајсеме, Ибн Еби Шејбе, Сулејман ибн Давуд и асхабур-р’ај. Основа за тоа е хадисот од Ебу Хурејре р.а., дека Аллаховиот Пејгамбер, саллАллаху алејхи ве селлем, рекол:
„Кога имамот ќе каже „амин“ и вие кежете, на оној чии што изговарање ке се поклопи со аминувањето на мелеките, ќе му бидат опростени гревовите кој ги направил“ (Бухари и Муслим)
Се пренесува од Ваил ибн Хуџр, р.а, дека Аллаховиот пејгамбер, саллАллаху алејхи ве селлем, после изговарањето на “ве леддаллин“, изговарал „амин“ подигнувајчиго својот глас. Ова преданије забележано е кај имам Ебу Давуд и Тирмизи со додаток: „При иговарањто го отежнувал гласот“ и се кажува во ова предание дека хадисот е: хасен- добар хадис.
Имам Ахмед забележал од Ебу Хурејре р.а, дека Аллаховиот Пејгамбер, саллАллаху алејхи ве селлем, рекол:
„Кога имамот ќе каже “ве леддаллин“ вие кажите ’амин’ затоа што и мелеките говорат ’амин’ а и имамот говори ’амин’. На оној што чие изговарање ќе се поклопи со аминувањето на мелеките, ќе му бидат опростени претходните гревови.“
{Фетве Стална комисија: Фетва број: 2079, 6 том, стр: 424}
[Превод:Muaz al Islam]
[You must be registered and logged in to see this link.]
Каков е прописот за изговарање “амин“ после изговарањето на имамот „гајрил-магдуби алејхим веледдаллин“?
ОДГОВОР:
Суннет – препорачано е после изговарање „ве леддалин“ да се изговори „амин“ наглас без обзир дали клањачот бил имам, муктедија- оној кој клања зад имамот, или клања поединечно. Пренесено е за тој став се придржувале: Ибн Омер, Ибн ез-Зубер. А на исти став биле: Ес-Севри, ’Ата, Шафија, Јахја ибн Јахја, Исхак, Ебу Хајсеме, Ибн Еби Шејбе, Сулејман ибн Давуд и асхабур-р’ај. Основа за тоа е хадисот од Ебу Хурејре р.а., дека Аллаховиот Пејгамбер, саллАллаху алејхи ве селлем, рекол:
„Кога имамот ќе каже „амин“ и вие кежете, на оној чии што изговарање ке се поклопи со аминувањето на мелеките, ќе му бидат опростени гревовите кој ги направил“ (Бухари и Муслим)
Се пренесува од Ваил ибн Хуџр, р.а, дека Аллаховиот пејгамбер, саллАллаху алејхи ве селлем, после изговарањето на “ве леддаллин“, изговарал „амин“ подигнувајчиго својот глас. Ова преданије забележано е кај имам Ебу Давуд и Тирмизи со додаток: „При иговарањто го отежнувал гласот“ и се кажува во ова предание дека хадисот е: хасен- добар хадис.
Имам Ахмед забележал од Ебу Хурејре р.а, дека Аллаховиот Пејгамбер, саллАллаху алејхи ве селлем, рекол:
„Кога имамот ќе каже “ве леддаллин“ вие кажите ’амин’ затоа што и мелеките говорат ’амин’ а и имамот говори ’амин’. На оној што чие изговарање ќе се поклопи со аминувањето на мелеките, ќе му бидат опростени претходните гревови.“
{Фетве Стална комисија: Фетва број: 2079, 6 том, стр: 424}
[Превод:Muaz al Islam]
[You must be registered and logged in to see this link.]