Home
1
Дозволено ли е учење куран, во време на менструацијa? Вто 13 Мар 2012, 11:24 pm
Abu Al-Amin
Брат
Прашање:
Дали е за жена дозволено да учи куран, додека има менструација?
Одговор:
Сета благодарност му припаџа на Аллах, субаханаху ве теала!
Ова е едно прашање, во кое ученјаците имаат различни мислења.
Множината на „фукаха„ (научници за фикх) викаат, дека е харам, пред да стане жената тахир (чиста), да го учи на куранот. Исклучливо во тоа се зикир и изрази, кои што не припаџаат на „тилава„ (рецитации од куранот), како на пример „бисмиллахи-р-Рахмани-р-Рахим„ - „Инна лиллахи ва инна илахи рајиун„ или слично, кои што се споменуваат како општи дови.„
Тие ги засноваат своите докази на забраната, дека жени кои што се во месечниот менструален циклус не смеат да учат куран, со различни докази - вклучувајќи следниве:
1. Менструацијата се третира исто како некој што е џунуб (нечистота после сексуален однос), бидејќи двете суштини бараат гусул. Овој вид базира на хадисот од али ибн аби талиб (радихуАллаху Анх), каде што се кажува, дека пејгамберот
, додека предавал учење на куран, никому не забранувал да учи со него - освен тие кои што биле во состојба на „џенаба„ (нечистота).„ (ебу давуд 1/281; ат-тирмизи 146; ан-несаи 1/144; ибн маџа 1/207; ахмад 1/84; ибн кхузаима 1/104 - ат-тирмизи го класира него како сахих-хасан (здрав-добар); ал-хафиз ибн хаџар рече: „Вистината е, дека овој тип на „хасан„ (здрав) хадис може да се користи за доказ.„)
2. Хадисот од ибн умар (радихуАллаху Анх), каде што пејгамберот вели: „Жена, која што се наоџа во менструална состојба, како и тој што е во нечиста состојба (џенаба), да не го учи куранот.„ (ат-тирмизи 131; ибн-маџа 595; ад-дарукунти 1/117; ал-баихаки 1/89). Овој хадис е даиф, затоа што во самиот ланец се стретнува „исмаил ибн ајјаш од хиџас„ - неговите пренесувања се даиф, како што е познато меџу научниците на хадиси. Шеих ал-ислам ибн тајмија (рахимуАллах) рече (21/460): „Според согласноста на научниците за хадиси, е даиф.„ (насб ар-раја 1/195; ат-талкхис ал-хабир 1/183)
Некои од учењаците ја гледаат оваа суштина, дека е дозволено да го учат куранот, додека имаат менструација. Тој вид е од имам малик, имам ахмад ханбал - исто така се ибн тајмија и ал-шаукани убедени, дека е точно. Тие алими ги спомнуваат следниве докази:
1. Генералниот принцип гласи, дека секоја една работа е дозволена, освен ако има доказ, кој што ни докажува дека неје дозволена. Во овој случај нема доказ, дека некоја жена што има менструација, не смее да го учи куранот. Шеих ал-ислам ибн тејмија рече: „Нема јасен сахих (здрав) текст, кој што ни кажува, дека е забрането да учат куран...Познато е, дека жените во време на ресулАллах добивале менструација, а тој учењето на куранот не им го забранал, како и споменувањето Аллахово, зикирот или упатувањето на дови.
2. Аллах (субаханаху ве теала) им нареди на муслиманите куранот да го рецитираат. Тој ги похвалува на тие што го учат и им ветува голема награда. Никој не је одтргнат од тоа - освен тие, за кои што има дефинитивен дкоаз (далил) - а таков доказ не постои, како што е горе наведено.
3. Аналогијата - меџу жена која што има менструација и некој, кој што е во нечиста состојба - ипак се извлекува, затоа што има разлика меџу двајцата. Тој што е во нечиста состојба (џенаба) има могучност нечистотата да ја одтргне, со земање на гузул (купање) итк. - но кај жена со менструација е инако, затоа што менструацијата трае обично во одреден период.
4. Забранување на рецитирањето од куранот за една жена, која што има менструација, повикува мамење шанса за добивање награда. Даље може според тоа да се деси, таја да заборави нешто од куранот - исто така може да е таја приморна дневно да го рецитира куранот, поради нејзината работа како учителка за куран или како ученичка на истиот.
Според горните аргументи се гледа, дека доказот од тие што дозволуваат жената во менструална состојба да го учи куранот е по јак. Ако неко ипак има сомнеж во сето ова, има могучност да се концентрира само на тие делови од куранот, кои што се важни за неа и за колку да не ги заборави.
Многу важно е да се забележи, дека се што е во предходниот текст наведено се однесува само за учење куран на памет. Ако се однесува за читање од самата книга (мусхаф-куранот), имаат други шериатски закони. Коректниот вид за таквото читање е, дека е забрането од мусхафот (куранот) нешто да се чита или него да го фати, ако се наоџа некој во нечистота, затоа што Аллах вели: „само на тие им је дозволено да го фатат, кои што се целосно чисти„ [56:79]. Во едно писмо за амр ибн хазм ги информира пејгамберот на жителите од јемен, дека: „Никој несмее на куранов да го фати, додека неје тахир (чист).„ (Малик 1/199; ан-насаи 8/57; ибн хибан 793; ал-баихаки 1/87.
Ал хафиз ибн хаџар доведува во неговиот коментар за предходниот хадис: „Една група од учењаците го класифицира него како сахих, затоа што е многу познат.„ Аш-шафии рече: „Од нив (учењаците во тогашното време) е докажано, дека Аллаховиот пратеник е креаторот на тоа писмо.„ Ибн абд ал-бар рече: „Овеа писмо е толку познато меџу исламските учењаци од сирата, што ниту иснад му е потребен. Прнесувањето е таватур, дека луџето го примие и акцептираа.„ Шеих ал-албани рече, дека хадисот е сахих. Ат-талкхис ал-хабир 4/17. Исто така и насб ар-раја 1/196; Ирва ал-гхалил 1/158.)
Хашијат ибн абидин, 1/159; ал/мајму 1/356; кашхаф ал-кина 1/147; ал-мугни 3/461; Наил ал-автар 1/226; Мајму ал-фатава 21/460; аш-шарх ал-мумти ли-ш-шаих ибн утајмин 1/291
А Аллах знае се нај добро!
Шеих мухаммад салих ал-мунаџид
Извор: [You must be registered and logged in to see this link.] (Прашање број 2564)
Резуме: Учење куран (на памет), по следење на предходните аргументи е дозволено. Учење куран директно од мусхафот (книгата-куранот) е забрането, според предходното објаснување. А целосното знаење е само кај Аллах!
Превод: Абу ал-амин мухаммад [[You must be registered and logged in to see this link.]
Дали е за жена дозволено да учи куран, додека има менструација?
Одговор:
Сета благодарност му припаџа на Аллах, субаханаху ве теала!
Ова е едно прашање, во кое ученјаците имаат различни мислења.
Множината на „фукаха„ (научници за фикх) викаат, дека е харам, пред да стане жената тахир (чиста), да го учи на куранот. Исклучливо во тоа се зикир и изрази, кои што не припаџаат на „тилава„ (рецитации од куранот), како на пример „бисмиллахи-р-Рахмани-р-Рахим„ - „Инна лиллахи ва инна илахи рајиун„ или слично, кои што се споменуваат како општи дови.„
Тие ги засноваат своите докази на забраната, дека жени кои што се во месечниот менструален циклус не смеат да учат куран, со различни докази - вклучувајќи следниве:
1. Менструацијата се третира исто како некој што е џунуб (нечистота после сексуален однос), бидејќи двете суштини бараат гусул. Овој вид базира на хадисот од али ибн аби талиб (радихуАллаху Анх), каде што се кажува, дека пејгамберот
, додека предавал учење на куран, никому не забранувал да учи со него - освен тие кои што биле во состојба на „џенаба„ (нечистота).„ (ебу давуд 1/281; ат-тирмизи 146; ан-несаи 1/144; ибн маџа 1/207; ахмад 1/84; ибн кхузаима 1/104 - ат-тирмизи го класира него како сахих-хасан (здрав-добар); ал-хафиз ибн хаџар рече: „Вистината е, дека овој тип на „хасан„ (здрав) хадис може да се користи за доказ.„)2. Хадисот од ибн умар (радихуАллаху Анх), каде што пејгамберот
вели: „Жена, која што се наоџа во менструална состојба, како и тој што е во нечиста состојба (џенаба), да не го учи куранот.„ (ат-тирмизи 131; ибн-маџа 595; ад-дарукунти 1/117; ал-баихаки 1/89). Овој хадис е даиф, затоа што во самиот ланец се стретнува „исмаил ибн ајјаш од хиџас„ - неговите пренесувања се даиф, како што е познато меџу научниците на хадиси. Шеих ал-ислам ибн тајмија (рахимуАллах) рече (21/460): „Според согласноста на научниците за хадиси, е даиф.„ (насб ар-раја 1/195; ат-талкхис ал-хабир 1/183) Некои од учењаците ја гледаат оваа суштина, дека е дозволено да го учат куранот, додека имаат менструација. Тој вид е од имам малик, имам ахмад ханбал - исто така се ибн тајмија и ал-шаукани убедени, дека е точно. Тие алими ги спомнуваат следниве докази:
1. Генералниот принцип гласи, дека секоја една работа е дозволена, освен ако има доказ, кој што ни докажува дека неје дозволена. Во овој случај нема доказ, дека некоја жена што има менструација, не смее да го учи куранот. Шеих ал-ислам ибн тејмија рече: „Нема јасен сахих (здрав) текст, кој што ни кажува, дека е забрането да учат куран...Познато е, дека жените во време на ресулАллах
добивале менструација, а тој учењето на куранот не им го забранал, како и споменувањето Аллахово, зикирот или упатувањето на дови.2. Аллах (субаханаху ве теала) им нареди на муслиманите куранот да го рецитираат. Тој ги похвалува на тие што го учат и им ветува голема награда. Никој не је одтргнат од тоа - освен тие, за кои што има дефинитивен дкоаз (далил) - а таков доказ не постои, како што е горе наведено.
3. Аналогијата - меџу жена која што има менструација и некој, кој што е во нечиста состојба - ипак се извлекува, затоа што има разлика меџу двајцата. Тој што е во нечиста состојба (џенаба) има могучност нечистотата да ја одтргне, со земање на гузул (купање) итк. - но кај жена со менструација е инако, затоа што менструацијата трае обично во одреден период.
4. Забранување на рецитирањето од куранот за една жена, која што има менструација, повикува мамење шанса за добивање награда. Даље може според тоа да се деси, таја да заборави нешто од куранот - исто така може да е таја приморна дневно да го рецитира куранот, поради нејзината работа како учителка за куран или како ученичка на истиот.
Според горните аргументи се гледа, дека доказот од тие што дозволуваат жената во менструална состојба да го учи куранот е по јак. Ако неко ипак има сомнеж во сето ова, има могучност да се концентрира само на тие делови од куранот, кои што се важни за неа и за колку да не ги заборави.
Многу важно е да се забележи, дека се што е во предходниот текст наведено се однесува само за учење куран на памет. Ако се однесува за читање од самата книга (мусхаф-куранот), имаат други шериатски закони. Коректниот вид за таквото читање е, дека е забрането од мусхафот (куранот) нешто да се чита или него да го фати, ако се наоџа некој во нечистота, затоа што Аллах вели: „само на тие им је дозволено да го фатат, кои што се целосно чисти„ [56:79]. Во едно писмо за амр ибн хазм ги информира пејгамберот
на жителите од јемен, дека: „Никој несмее на куранов да го фати, додека неје тахир (чист).„ (Малик 1/199; ан-насаи 8/57; ибн хибан 793; ал-баихаки 1/87.Ал хафиз ибн хаџар доведува во неговиот коментар за предходниот хадис: „Една група од учењаците го класифицира него како сахих, затоа што е многу познат.„ Аш-шафии рече: „Од нив (учењаците во тогашното време) е докажано, дека Аллаховиот пратеник е креаторот на тоа писмо.„ Ибн абд ал-бар рече: „Овеа писмо е толку познато меџу исламските учењаци од сирата, што ниту иснад му е потребен. Прнесувањето е таватур, дека луџето го примие и акцептираа.„ Шеих ал-албани рече, дека хадисот е сахих. Ат-талкхис ал-хабир 4/17. Исто така и насб ар-раја 1/196; Ирва ал-гхалил 1/158.)
Хашијат ибн абидин, 1/159; ал/мајму 1/356; кашхаф ал-кина 1/147; ал-мугни 3/461; Наил ал-автар 1/226; Мајму ал-фатава 21/460; аш-шарх ал-мумти ли-ш-шаих ибн утајмин 1/291
А Аллах знае се нај добро!
Шеих мухаммад салих ал-мунаџид
Извор: [You must be registered and logged in to see this link.] (Прашање број 2564)
Резуме: Учење куран (на памет), по следење на предходните аргументи е дозволено. Учење куран директно од мусхафот (книгата-куранот) е забрането, според предходното објаснување. А целосното знаење е само кај Аллах!
Превод: Абу ал-амин мухаммад [[You must be registered and logged in to see this link.]
