1 Учење на суре јасин во време на умирањето Саб 10 Мар 2012, 12:05 am
Abu Al-Amin
Брат
وسئل الشيخ عبد العزيز بن باز : هل قراءة سورة ( يس ) عند الاحتضار جائزة ؟
فأجاب :
" قراءة سورة (يس) عند الاحتضار جاءت في حديث معقل بن يسار أن النبي صلى الله عليه وسلم قال : ( اقرأوا على موتاكم يس ) صححه جماعة وظنوا أن إسناده جيد ، وأنه من رواية أبي عثمان النهدي عن معقل بن يسار ، وضعفه آخرون ، وقالوا : إن الراوي له ليس هو أبا عثمان النهدي ولكنه شخص آخر مجهول . فالحديث المعروف فيه أنه ضعيف لجهالة أبي عثمان ، فلا يستحب قراءتها على الموتى . والذي استحبها ظن أن الحديث صحيح فاستحبها ، لكن قراءة القرآن عند المريض أمر طيب ، ولعل الله ينفعه بذلك ، أما تخصيص سورة (يس) فالأصل أن الحديث ضعيف فتخصيصها ليس له وجه " انتهى .
"فتاوى ابن باز" (13/93) .
وسئل الشيخ ابن عثيمين رحمه الله : هل قراءة سورة (يس) عند المحتضر ثابتة في السنة أم لا ؟
فأجاب :
" قراءة ( يس ) عند المحتضر سنة عند كثير من العلماء , لقوله صلى الله عليه وسلم : ( اقرأوا على موتاكم يس ) ، لكن هذا الحديث تكلم فيه بعضهم وضعفه ، فعند من صححه تكون قراءة هذه السورة سنة ، وعند من ضعفه لا تكون سنة . والله أعلم " انتهى .
"فتاوى ابن عثيمين" (17/72) .
وقال أيضاً :
" ( اقرأوا على موتاكم يس ) هذا الحديث ضعيف ، فيه شيء من الضعف ، ومحل القراءة إذا صح الحديث عند الموت إذا أخذه النزع ، فإنه يقرأ عليه سورة يس ، قال أهل العلم : وفيها فائدة وهو تسهيل خروج الروح ، لأن فيها قوله تعالى : ( قِيلَ ٱدْخُلِ ٱلْجَنَّةَ قَالَ يٰلَيْتَ قَوْمِى يَعْلَمُونَ * بِمَا غَفَرَ لِى رَبِّى وَجَعَلَنِى مِنَ ٱلْمُكْرَمِينَ ) فيقرأها عند المحتضر هذا إن صح الحديث ، وأما قراءتها على القبر فلا أصل له " انتهى .
"فتاوى ابن عثيمين" (17/74) .
Многомножината од алимите на ханефитскиот, шафиитскиот и ханбелитскиот мезхеб се на тој стаф, дека учењето на суре јасин, во време на умирање, е суннет. Донесоа за тоа тврдење многу бројни хадиси, кои што сите не се слободни од „слабина„.
Така го пренесуваат имам ахмед (19789) и ебу давуд (3121) на тој хадис, дека пејгамберот рекол: „читајте суре јасин на тој што умира„. Имам ан-невеви, ибн хаџар како и ал-албани (р.а.) го класифицираа него како даиф (слаб).
Но имам ахмед ханбал рахимуАллах забележува и пренесува преку сафван (р.А.), дека алимите во тогашното време биле на тој стаф, дека читањето на суре јасин, во време на умирањето, е „суннет„. Ова пренесување (тврдењето, дека според доказите биле тогашните алими на тој стаф) е аутентично, на кое што Ибн тејмија р.А. се држи (ал икхтијарат 91) и вели: „Учење куран за умрен, од кога тој починал, е бидат, но инако е со читањето на суре јасин, се додека уште неје умрен човекот - тоа е пожелено.„
Имам малик го гледа тоа како „мекрух„ - не пожелено, да се чита суре јасин во време кога умира човекот, затоа што тој го има стафот, дека нема сахих хадис за тоа тврдење.
Ибн бин баз (р.А.) [фетва бин баз 13/93]: За читањето на суре јасин не стигна хадисот од мукхал ибн јасир, каде што ресулАллах рекол: „Читајтего на суре јасин за тие кои што умираат.„ Овој хадис е од некои алими аутентичен, од оние, кои што го гледаат неговото учење како суннет - но ова пренесување е даиф (слабо), според тие алими што го гледаат дека неје суннет.„
Ибн усејмин (р.А.) беше прашан за тоа, дали е суннет суре јасин да се чита, додека умира човекот. Тој одговори: „Кај голем број од научниците е учењето (читањето) на суре јасин суннет, според хадисот на ресулАллах : „Читајтего на суре јасин за тие кои што умираат„. Но истиот хадис е од други алими класифициран како даиф (слаб). Знали, кој што го гледа хадисот како сахих (аутентичен), тогаш го гледа учењето за суннет, кој што го гледа како даиф (слаб), тогаш тоа не го гледа како суннет.„
Даље во таја фетва вели: „Но за учењето на куран покрај гроб, за ова нема доказ.„
А Аллах нај добро знае