Прашање:

Дали се губи абдестот доколку крварам?

Одговор:

Сета благодарност му припаѓа на Аллах субаханаху ве теала!

Ако нечиста супстанца излезе од телото, мора едно од следниве три сценарија да се случиле:

1. Уринирање или голема нужда.

Тие супстанци (урината и изметот) го анулираат абдестот - според Куранот и суннетот како и по консензус (согласноста) на алимите.

Аллах вели (приближно значење: („...А ако сте болни или ако сте на пат или ако некој од вас изврши нужда, или ако ѝ пристапите на жената, а пo тоа не најдете вода, - тогаш рацете ваши допрете ги на чиста земја и со нив допрете ги лицата ваши и рацете ваши....„ (5:6)

Ат Тирмизи (96) забележува дека Сафва Ибн Ассал (р.А.) рекол: „Аллаховиот пратеник ни викаше, додека бевме на пат, нашите „кхуфуф„ (чевли од кожа, калчини и слично) за време до три дена да не ги соблекуваме, освен во состојба на џунуб, одење во тоалет, како и уринирање или спиење.„ (од ал-албани класифициран како сахих)

Абдестот се губи при вршење голема нужда, уринирање или спиење и треба да се повтори.

2. Ако излезе урина или измет од некоја друга страна.

Пример: Од стомакот - за време на операција. Во тој случај се губи абдестот, според предходниот доказ кој што (општо) докажува, дека абдестот од такви супстанци се поништува - без разлика дали излегува од предвиденото место или од друга страна.

3. Нечистотијата што потекнува од телото, не е урина или слично, него крв или повраќање, според одредени алими, кои што тврдат дека повраќаницата не е чиста.

Ова е прашање, во кое научниците не се согласуваат. Некои од нив, како имам Абу Ханифа и Ахмед Бин Ханбал, имаат став дека абдестот со тоа се анулира, но не постои согласност по прашање на детали, .

Тие алими се служат со различни докази - како на пример следниве:

- Зборовите на пејгамберот , кои стигнале до некоја жена што патела од истихада (вагинално крварење - не менструација: („Тоа потекнува од една вена, затоа, пред секој намаз обавувајго абдестот повторно.„ Тие учењаци рекоа: „Причина за потребата од земање абдест може да биде таа што крвта извира од некоја вена - како што е случајот кај секое крварење.„ (па донесоа кијас (одлука) според тој доказ, дека штом крвари некој, треба да го обнови абдестот).

- и хадисот забележан кај Тирмизи (87) кој што пренесува од Мада Ибн Аби Талха од Абу-Л-Дарда (радихуАллаху Анх), дека пејгамберот повратил, го прекратил постењето и потоа земал абдест. Понатаму кажува: Го сретнав на тхавба во џамијата во Дамаскус и го прашав за тоа. Тој ми рече: „Тоа е вистина; јас ја леев водата за неговиот абдест.„ (од Ал-Албани класификуван како сахих)

Голем број учењаци го имаа ставот дека таа нечистотија излезена од телото, не го анулира на абдестот, и го земаа за доказ тоа дека суштината и генералниот принцип се „абдестот не се анулира штом нема сахих пренесување што експлицитно укажува дека абдестот се анулира.„

Ан-невеви (рахимуАллах) рече: „Во оваа тематика мислам дека генералниот принцип е: Абдестот не се анулира, освен ако има шеријатски доказ дека тој се анулира. А во овој случај, нема таков доказ.„

Учењаците потоа им одговорија со ова:

Што се однесува за хадисот за жената што патела од истихад, рекоа: Пејгамберот сакаше со тоа да потенцира, дека не е менструација, него крв од некоја вена. И укажа дека во таква ситуација не смее да прекинува со намазот, него да продолжи со клајнање - но пред секој намаз да го обновува абдестот.

Ан-Невеви вели во Ал-Мајму: „Ако тој - хадисот за жената што патела од истихад - е сахих, се интерпретира така што нејзиното крварење не е како менструација, но сепак треба абдестот да се повтори, затоа што истекнува од истиот дел, каде што истекнува урината. Но не значи, дека истекнувањето крв од некој друг дел на телото значи да се повтори абдестот.„

Во врска со хадисот од тхавба (алимите) забележуваат различни точки:

- Тој хадис е даиф (слаб). Ан-Невеви во Ал-Мајму вели: „Во врска со одговорите што се користат со хадисот од Абу-Л-Дарда како доказ, може на различни начини да толкуваат - од кои што нај добриот одговор е дека тој хадис е даиф мудтараб (слаб).„ Тоа се потврдува исто така од Ал-Бејхеки како и други учењаци.

- А кога би бил сахих, во никој случај не докажува дека абдестот се анулира со повраќање, затоа што е само пренесување како реагирал пејгамберот во тој случај. Што докажува дека мустахаб абдестот после повраќање треба да се обнови, но не дека е задолжително.

Значи преданието на тој хадис воспоставува доказ дека повраќањето е нечисто (наџис), но во одговорт број 42929 заклучивме дека учењаците имаат различни мислења по ова прашање - но најверојатно е дека тоа е чисто, затоа што нема доказ што укажува дека абдестот се анулира.

Проверите и во: ал-мајму 2/63-65; ал-мугни 1/233, 234 и 1/247-250; аш-шарх ал-мумти 1/185-189.

А Аллах сѐ најдобро знае

Извор: Islam-QA.com (прашање број. 45666)

Резуме: „Крварење, како на пример од прст или од некој друг дел на телото (освен интимните делови) не го анулира абдестот, по мислење на множината од исламските научници, затоа што нема никаков валиден доказ што го потврдува тоа. Кијасот (одлуката) кој што се донесе (според хадисот за жената која што крварела) е тој - дека само крварење од интимни делови го анулира намазот - а не од други.„

Превод: Abu Аl-Amin Muhammad [[You must be registered and logged in to see this link.]