1 Но,не бидете уверени дека се безгрешни душите ваши Чет 01 Мар 2012, 8:19 pm
Muwehhid
Модератор
Во името на Аллах, Семилосниот, Милостивиот!
Возвишениот Аллах џ.ш вели:
فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَىٰ
...Но, не бидете уверени дека се безгрешни душите ваши. Аллах најдобро ги знае оние кои се чуваат од гревови. (Ен-Неџем 32)
Ет-Тебери вели: За Аллаховите зборови: не бидете у верени дека се безгрешни – Возвишениот вели:
Не сведочите за себе дека сте добри, чисти, без гревови и непослушност како што се пренесува од Ибн Хамид дека рекол:
Се пренесува од Махрана дека суфијан рекол: Го слушнав на Зејд ибн Еслема како погледнува на овој ајет и вели:
не бидете у верени дека се безгрешни. – Не го чистите/ ослободувај те од себе( грешки и гревови).
Аллаховите зборови: Аллах најдобро ги знае оние кои се чуваат од гревови.- Возвишениот Аллах вели:
Твојот господар Мухаммеде знае за неговите робови кои се плашат од казната Негова па поради тоа го избегнуваат грешењето.
Тефсир ат Табери: 22/140
Хафиз Ал-Бегави вели во кометарот за овој ајет:
فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَىٰ
...Но, не бидете у верени дека се безгрешни душите ваши. Аллах најдобро ги знае оние кои се чуваат од гревови. (Ен-Неџем 32)
Ибн Аббаз рекол: Не фалите се / истакнувајчи се себеси.
Ал-Хасан рекол: Аллах поседува знаење за секого, што работи и каде че отиде, затоа не фалитесе/ истакнувајчи се себеси не сметај те се за безгрешни, и немојте да се воздигнувате поради добрите дела кои што сте ги направиле.
Ал Калаби и Муаљати рекле: “ Луѓето имале мал обичај да направат добро дело а потоа да речат: “Нашиот намаз, нашиот пост, нашиот хаџџ... па Аллах го објавил овој ајет: Аллах најдобро ги знае оние кои се чуваат од гревови. Односно оние кои се добри, покорни и искрени спрема Возвишениот Аллах и Величествениот.
Тефсир ал Багави: 7/143
Ибн Кесир вели: Но, не бидете у верени дека се безгрешни- значи да се пофалуваш, да си задоволен со себе и да ги спомнуваш своите добри дела(било јавно или сам себеси да веруваш дека си вреден) Аллах најдобро ги знае оние кои се чуваат од гревови.
А на друго место Возвишениот вели:
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُزَكُّونَ أَنفُسَهُم ۚ بَلِ اللَّهُ يُزَكِّي مَن يَشَاءُ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا
Не ги гледаш ли оние кои ги чистат своите души? Но, не! Аллах чисти кого сака. И ним не ќе им се направи штета ни колку голушка урмина.(Ен-Ниса 49)
Имам Муслим бележи во својот Сахих: Ни пренесе нас Амр од Накаида... дека Мухаммед ибн Амру ибн ата рекол:
وقال مسلم في صحيحه: حدثنا عَمْرو الناقد، حدثنا هاشم بن القاسم، حدثنا الليث، عن يزيد بن أبي حبيب، عن محمد بن عمرو بن عطاء قال: سميت ابنتي بَرّةَ، فقالت لي زينب بنت أبي سلمة: إن رسول الله صلى الله عليه وسلم نهى عن هذا الاسم، وسميت بَرَّة، فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم: "لا تزكوا أنفسكم، إن الله أعلم بأهل البر منكم". فقالوا: بم نسميها؟ قال: "سموها زينب
На својата ќерка е понудив име Буррах (А тоа значи: таа која на другите им прави добро, корисна на другите) па Зејнеб бинт Еби –Селаме ми рекла дека Аллаховиот пратеник, саллаллаху алејхи ве селем, го забранил ова име и рече: Не пофалувајте се. Навистина Возвишениот Аллах знае кои се доброчинители меѓу вас. Па го прашале: Како да ја викаме ? рече: Викате ја Зејнеб.
Ова е потврдено и во хадисот кој го бележи имам Ахмед: Аффан нас ни пренесе дека Вехејб рекол... од Ебу Бекр дека рекол:
مدح رَجُلٌ رجلا عند النبي صلى الله عليه وسلم، فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم
ويلك! قطعت عُنُقَ صاحبك -مرارًا-إذا كان أحدكم مادحا صاحبه لا محالة فليقل: أحسب فلانا -والله حسيبه، ولا أزكي على الله أحدا-أحسبه كذا وكذا، إن كان يعلم ذلك
Некој човек го пофалувал на еден друг човек пред Пратеникот , саллаллаху алејхи ве селем, па Аллаховиот Пратеник му рече: Тешко тебе! Ја уби главата на својот другар (Повторувајчи го тоа повече пати). Кога некој од вас треба да ги пофалува на другите нека каже: “ Го сметам за таков а Аллах најдобро знае. Пред Аллах не пофалувам никого, но мислам дека е таков и таков, ако е така тој знае(Аллах) за него.
Овој хадис го бележи Бухари, Муслим, Ебу Давуд, Ибн Маџе, а преку Халид ал –Хазза.
Имам Ахмед пренесува од Хемам ибн ел-Хариса кој вели:
جاء رجل إلى عثمان فأثنى عليه في وجهه، قال: فجعل المقداد بن الأسود يحثو في وجهه التراب ويقول: أمرنا رسول الله صلى الله عليه وسلم إذا لقينا المداحين أن نحثو في وجوههم التراب
Дошол некој човек кај Осман , радијаллаху анху, и почнал да го пофалува во лице, а тогаш Микдад ибн ел-Есвед ја фрли прашината говорејќи: Аллаховиот Пратеник , саллаллаху алејхи ве селем ни нареди, кога че го стретнеме некој да го пофалува на друг човек- да му фрлиме прашина во очи.
Ова го бележи Муслим и Ебу давуд
Тесфир ибн Кесир: 7/462
Обработка: Ahlu-Sunnah