Home
1
Shirku në Sundimin e Allahut (Rububijen e Tij) Пет 26 Aвг 2011, 3:02 pm
muharem fazli
Талиб
Shirku në Sundimin e Allahut (Rububijen e Tij)
Kjo kategori e shirkut i ka dy grupe:
a) Shirku në shoqërim-Ne si Muslimanë besojmë se Allahu Vetë ka Kontroll Absolute,e Mbikëqyr dhe e Furnizon gjithë universin.Ata që e bëjnë këtë lloj të shirkut,ende besojnë se Allahu është Krijuesi i gjithë gjithësisë,mirëpo disa pjesë të këtij krijimi luajnë disa role në këtë botë.
Një shembull klasik për këtë është edhe koncepti i Trinisë së shenjtë (I Ati,i biri dhe shpirti i shenjtë),që e kanë të Krishterët.Të Krishterët besojnë se Zoti Vetë nuk i rregullon punët e qenieve njerëzore.Ata besojnë se dy pjesët e tjera të Trinisë,siç janë Jezusi dhe shpirti i shenjtë,gjithashtu luajnë rol në jetën e nje-rëzve.P.sh. Jezusi sipas tyre shpall Ditën e Gjykimit ndërsa shpirti i shenjtë ju ndihmon të Krishterëve në jetën e tyre të përditshme.
Këto cilësi duhet t'i takojnë normalisht vetëm Allahut.
Në anën tjetër edhe Hindusët bëjnë një shirk të tillë,duke i marrë disa qindra zota të ndryshëm për t'i rregulluar aspektet e ndryshme të jetës së tyre.
Fatkeqësisht edhe disa Muslimanë kanë rënë në këtë lloj të shirkut.
Shumë prej Muslimanëve të nën-kontinentit Indian kërkojnë ndihmë dhe mbësh-tetje prej njerëzve të mirë të“shenjtë”që kanë vdekur.
Njëri ndër njerëzit e“shenjtë”,që këta Muslimanë i drejtohen me lutje,është edhe Imam Abdul Kadër el Xhilanii (1),të cilin e kanë ngritur si zot duke i dhënë këtij njeriu atribute që i takojnë vetëm Allahut,siç është p.sh. el Gauth (burimi më i madh i ndihmës).
b) Shirku në mohim -
Përgjatë shumë shekujve,shumë filozofë dhe të tjerë e kanë mohuar ekzistencën e Allahut.Budizmi dhe Xhainizmi janë ndër fetë më të mëdha të botës,që kanë koncepte të tilla të besimit.Gjatë shekullit 18 dhe 19,përparimi i shkencës ka bërë që shumë“shkencëtarë” të deklarojnë se Zoti na paska qenë vetëm pjellë e imagjinatës njerëzore.Duke mohuar ekzistencën e Ligjvënësit Suprem,ata njerëz që pohojnë se Zoti nuk ekziston automatikisht i bëjnë vetët e tyre si zota të fatit të tyre.Disa ateistë i japin vetes së tyre pjesë të krijimtarisë,që në të vërtetë i takojnë vetëm Allahut të madhërishëm.Duke mohuar Allahun,ata thonë se kjo botë është e përhershme,që nuk ka as fund e as fillim.Dhe ne e dimë që kështu është vetëm Allahu.
Shirku në emrat dhe cilësitë e Allahut të Patëmeta dhe të Lartësuar (Esma ue Sifat)
Kjo kategori e shirkut ndahet në dy grupe:
a) Shirku duke i dhënë Allahut cilësi të njerëzve
Teuhidi kërkon që të besohet Allahu me emrat dhe vetitë e Tij,dhe që këto në asnjë mënyrë nuk janë të ngjashme me ato të njerëzve.Ata njerëz që kryejnë mëkatin e kësaj kategorie,i përshkruajnë Zotit të Patëmeta dhe të Lartësuar emra dhe veti që në të vërtetë i takojnë qenieve njerëzore.Të Krishterët këtu merren prapë si shembull i kryerjes së këtij mëkati të rëndë.
Në Bibël mund të gjeni shembujt e shumtë,ku Zotit i përshkruhen cilësi që në të vërtetë i takojnë vetëm qenieve njerëzore.Në librin e Gjenezës thuhet se Zoti e ka krijuar tërë botën brenda gjashtë ditëve,pastaj në ditën e shtatë ka pushuar (Allahu na ruajt nga kjo thënie e shëmtuar!!).
Në vendet tjera të Biblës gjejmë shembuj,ku kinse Zoti është penduar për atë çfarë ka bërë dhe ka shprehur keqardhje! (Allahu na ruajt nga ky shirk!!).
Kjo formë e shirkut,disa njerëz i ka shpjerë edhe përtej çmendurisë.
Në Indi shumë Hindusë e adhurojnë perëndinë Shinga Lingham.Ky është një idhull që paraqitet në formën e organeve që paraqesin gjenitalet e meshkujve.
Për Hindusët,kjo paraqet fuqinë reproduktive të Zotit.Hindusët e shprehin dashurinë për këtë idhull duke e lyer me qumësht,me gjalpë,ujë,duke i ofruar bukë,etj.
Këto veti,që i përshkruhen Zotit,paraqesin një akt të madh mizorie ndaj Krijuesit të Patëmeta.Allahu i Patëmeta dhe i Lartësuar iu përgjigjet këtyre injorantëve në Kuran, duke thënë:“Asgjë nuk është sikur Ai. Ai sheh gjithçka dhe dëgjon gjithçka”. (Kaptina esh-Shuura 42:11)
b) Shirku në Hyjnizim -
Kjo formë e shirkut kryhet kur qenieve njerëzore i jepen emra dhe veti,që në realitet i takojnë vetëm Allahut.Dhe në këtë mënyrë,këta njerëz ngrihen në shkallën e hyjnisë nga injorantët e ndryshëm.Jezusi,Buda,Zaratustra,dhe figura tjera fetare të kohës së kaluar,janë shndërruar në perëndi, duke u konsideruar si personifikim i Zotit.Edhe në këtë shekull janë shfaqur kulte të ndryshëm,ku shumë prijës të këtyre kulteve e kanë shpallur veten hyjni.
Sai Baba (2), David Koresh (3), Guru Rajnishi (4), dhe figura tjera të kulteve të ndryshme kanë deklaruar të kenë veti që në të vërtetë i takojnë vetëm Allahut të Patëmeta dhe të Lartësuar.
Shirku në adhurim (Ibadah)
Kjo kategori e shirkut ndahet në dy grupe:
a). Shirku i Madh (Shirk el-Ekber) -
Ne si Muslimanë besojmë se të gjitha aktet e adhurimit duhet t'i drejtohen dhe të bëhen vetëm për Allahun,të vetmin Zot të vërtetë.Njerëzit që fizikisht i bëjnë adhurimet për dikë tjetër përveç Allahut, bëjnë shirk të madh.Duke e kryer këtë akt,njerëzit bëjnë mizorinë (padrejtësinë) më të madhe në botë,e cila rezulton në fund me vendosjen e tyre në skëterrën e xhehenemit përgjithmonë.
Të Krishterët zakonisht të gjitha adhurimet e tyre i bëjnë jo në emër të Zotit.
Prandaj shumë të Krishterë përkulen para statujave të Krishtit,Marisë,dhe per-sonave tjerë të shenjtë të Krishterimit.
Edhe muslimanët kanë rënë në këtë kategori të shirkut.
Me mija ose miliona Muslimanë injorantë i gjejmë sot duke bërë pelegrinazhe në varrezat e njerëzve të mirë dhe të “shenjtë”.Në këto varreza,këta Muslimanë kryejnë vepra që e cenojnë rëndë Teuhidin (Njësinë e Zotit).
Këta Muslimanë injorantë,në varreza kryejnë edhe aktet e faljeve,bëjnë therjen e kurbaneve në këto varreza për hir të shpirtrave të njerëzve të “shenjtë” të vdekur, dhe sillen gjithashtu edhe rreth e përqark tyre.Shumë prej tyre madje kërkojnë nga të vdekurit që t’ua falin mëkatet e tyre,t’ua plotësojnë dëshirat e fëmijëve të tyre,etj!(Allahu na ruajt prej këtyre injorantëve!).Të gjitha këto vepra bien në kundërshtim të plotë me atë çfarë Allahu na urdhëron në Kuran:
“Thuaj: Me të vërtetë namazi im,kurbani im,jeta ime dhe vdekja ime janë vetëm për Allahun,Zotin e botëve.” (Kaptina el- Enam 6:162)
Kjo kategori e shirkut sot,është e përhapur tek të gjithë njerëzit e botës,dhe kjo me të vërtetë është një mizori e madhe,që të ndërpret rrugën për në shpëtim.
b) Shirku i vogël (Shirkul Asghar) -
Mahmud Bin Lubejid transmeton se i Dërguari i Allahut ka thënë:
“Gjëja që më së shumti i frikohem për ju është shirku i vogël”.
Shokët e tij e pyetën:
“Na trego çka është shirku i vogël, o i Dërguari i Allahut”.
Pejgamberi (salallahu alejhi ue selam) tha:
“T'i bësh gjërat sa për sy e faqe (er Rija).Me të vërtetë në Ditën e Gjyk-imit,Allahu do t'u thotë njerëzve,kur t'i marrin shpërblimet e tyre:
“Shkoni tek ata,të cilëve u lavdëroheshit në botë (dunja) dhe shihni se a do të merrni ndonjë shpërblim prej tyre”.
(Hadithi është i vërtetë. Transmetohet nga Ahmedi, Bejhekiu dhe Taberani)
Çdo adhurim i yni duhet të bëhet vetëm për hir të Allahut të Patëmeta dhe të Lartësuar,i cili na mban të gjallë, të furnizuar,të ushqyer,etj.
Veprat nuk duhet të bëhen për t'i kënaqur ata të cilët nuk kanë bërë gjë në krah-asim me atë çfarë ka bërë Allahu për ne.Shfaqja sa për sy e faqe dhe lavdërimi, sot janë bërë sëmundje tek shumë njerëz në mbarë botën,duke ua larguar atyre përmes kësaj edhe atë sinqeritet të vogël që e kanë në zemrat e tyre.
Prandaj Islami është i vetmi sistem që i rregullon këto vepra,duke e mënjanuar rrezikun e rënies në mëkatet e shirkut,dhe duke e vënë rrezikun në kontekstin e duhur.
Njohja e rrezikut të shirkut duhet të jetë mësim primar.
Edhe Muslimanët edhe jomuslimanët duhet ta dinë se mëkatet e shirkut kanë bërë që bota të bie në këtë gjendje shkatërruese që është.Duke e larguar njeriun prej adhurimit të Allahut,ka bërë që shumë njerëz t'i adhurojnë qeniet njerëzore, duke e hapur në këtë mënyrë shtegun e tiranisë,mizorisë,shkatërrimit të botës dhe përfundim në zjarrin e përhershëm të xhehenemit.Përpjekjet e njeriut që të jepet vetëm pas kësaj jete (jetës së kësaj bote), atij ia largon mundësinë që ai të shpëtojë në botën tjetër të përhershme,e që do të ishte suksesi dhe fitorja më e madhe për të.Me të vërtetë shirku (idhujtaria) është padrejtësia dhe mizoria më e madhe në botë!
_______________________________________
(1). Abdul-Kadir el-Xhilani qe lindur në Xhilan (Iran) në vitin 1077 p.e.s. Ai qe një jurist i shkollës Hanbelite i Ligjit Islamik. Atij i janë atribuuar rrejshëm shumë mrekulli, duke ngritur atë deri në një pozitë hyjnore. Ai vetë qe mjaft i ashpër kundër atyre që kundërshtonin Teuhidin. Rendi Sufitë Kadirij është emërtuar sipas tij. Ai vdiq në vitin 1166 p.e.s.
(2). Sai Baba është një njeri i “shenjtë”, i cili kishte fituar lojalitetin e miliona njerëzve anë e mbanë botës për shkak të kultit të tij multi-religjioz. Ai hyjnizohet deri në atë masë, saqë ithtarët e vet zgjohen në mëngjes çdo ditë për t'iu lutur atij.
(3). David Koresh ka qenë udhëheqës i një dege të sektit Davidian, selia e të cilit ndodhej në Uako të Teksasit në SHBA. Koresh i kishte ri-interpretuar mësimet e Biblës për të shpallur veten bir të Zotit. Ky kult qe shuar në vitin 1993, kur zjarri vrau shumicën e ithtarëve të Koreshit pas një përleshjeje të armatosur me Agjencinë Federale të Hetimeve (FBI).
(4). Guru Rajnishi qe udhëheqës i komunës më të madhe Amerikane gjatë të tetëdhjetave. Ky kult humbi qëndresën pasi qe akuzuar për tentim vrasje të një politikani Amerikan.
La haule ue la kuuete ila bilahil alijil adjim
بسم الله الرحمن الرحيم
Bismil-lahir-Rahmanir-Rahim
Bismil-lahir-Rahmanir-Rahim
Kjo kategori e shirkut i ka dy grupe:
a) Shirku në shoqërim-Ne si Muslimanë besojmë se Allahu Vetë ka Kontroll Absolute,e Mbikëqyr dhe e Furnizon gjithë universin.Ata që e bëjnë këtë lloj të shirkut,ende besojnë se Allahu është Krijuesi i gjithë gjithësisë,mirëpo disa pjesë të këtij krijimi luajnë disa role në këtë botë.
Një shembull klasik për këtë është edhe koncepti i Trinisë së shenjtë (I Ati,i biri dhe shpirti i shenjtë),që e kanë të Krishterët.Të Krishterët besojnë se Zoti Vetë nuk i rregullon punët e qenieve njerëzore.Ata besojnë se dy pjesët e tjera të Trinisë,siç janë Jezusi dhe shpirti i shenjtë,gjithashtu luajnë rol në jetën e nje-rëzve.P.sh. Jezusi sipas tyre shpall Ditën e Gjykimit ndërsa shpirti i shenjtë ju ndihmon të Krishterëve në jetën e tyre të përditshme.
Këto cilësi duhet t'i takojnë normalisht vetëm Allahut.
Në anën tjetër edhe Hindusët bëjnë një shirk të tillë,duke i marrë disa qindra zota të ndryshëm për t'i rregulluar aspektet e ndryshme të jetës së tyre.
Fatkeqësisht edhe disa Muslimanë kanë rënë në këtë lloj të shirkut.
Shumë prej Muslimanëve të nën-kontinentit Indian kërkojnë ndihmë dhe mbësh-tetje prej njerëzve të mirë të“shenjtë”që kanë vdekur.
Njëri ndër njerëzit e“shenjtë”,që këta Muslimanë i drejtohen me lutje,është edhe Imam Abdul Kadër el Xhilanii (1),të cilin e kanë ngritur si zot duke i dhënë këtij njeriu atribute që i takojnë vetëm Allahut,siç është p.sh. el Gauth (burimi më i madh i ndihmës).
b) Shirku në mohim -
Përgjatë shumë shekujve,shumë filozofë dhe të tjerë e kanë mohuar ekzistencën e Allahut.Budizmi dhe Xhainizmi janë ndër fetë më të mëdha të botës,që kanë koncepte të tilla të besimit.Gjatë shekullit 18 dhe 19,përparimi i shkencës ka bërë që shumë“shkencëtarë” të deklarojnë se Zoti na paska qenë vetëm pjellë e imagjinatës njerëzore.Duke mohuar ekzistencën e Ligjvënësit Suprem,ata njerëz që pohojnë se Zoti nuk ekziston automatikisht i bëjnë vetët e tyre si zota të fatit të tyre.Disa ateistë i japin vetes së tyre pjesë të krijimtarisë,që në të vërtetë i takojnë vetëm Allahut të madhërishëm.Duke mohuar Allahun,ata thonë se kjo botë është e përhershme,që nuk ka as fund e as fillim.Dhe ne e dimë që kështu është vetëm Allahu.
Shirku në emrat dhe cilësitë e Allahut të Patëmeta dhe të Lartësuar (Esma ue Sifat)
Kjo kategori e shirkut ndahet në dy grupe:
a) Shirku duke i dhënë Allahut cilësi të njerëzve
Teuhidi kërkon që të besohet Allahu me emrat dhe vetitë e Tij,dhe që këto në asnjë mënyrë nuk janë të ngjashme me ato të njerëzve.Ata njerëz që kryejnë mëkatin e kësaj kategorie,i përshkruajnë Zotit të Patëmeta dhe të Lartësuar emra dhe veti që në të vërtetë i takojnë qenieve njerëzore.Të Krishterët këtu merren prapë si shembull i kryerjes së këtij mëkati të rëndë.
Në Bibël mund të gjeni shembujt e shumtë,ku Zotit i përshkruhen cilësi që në të vërtetë i takojnë vetëm qenieve njerëzore.Në librin e Gjenezës thuhet se Zoti e ka krijuar tërë botën brenda gjashtë ditëve,pastaj në ditën e shtatë ka pushuar (Allahu na ruajt nga kjo thënie e shëmtuar!!).
Në vendet tjera të Biblës gjejmë shembuj,ku kinse Zoti është penduar për atë çfarë ka bërë dhe ka shprehur keqardhje! (Allahu na ruajt nga ky shirk!!).
Kjo formë e shirkut,disa njerëz i ka shpjerë edhe përtej çmendurisë.
Në Indi shumë Hindusë e adhurojnë perëndinë Shinga Lingham.Ky është një idhull që paraqitet në formën e organeve që paraqesin gjenitalet e meshkujve.
Për Hindusët,kjo paraqet fuqinë reproduktive të Zotit.Hindusët e shprehin dashurinë për këtë idhull duke e lyer me qumësht,me gjalpë,ujë,duke i ofruar bukë,etj.
Këto veti,që i përshkruhen Zotit,paraqesin një akt të madh mizorie ndaj Krijuesit të Patëmeta.Allahu i Patëmeta dhe i Lartësuar iu përgjigjet këtyre injorantëve në Kuran, duke thënë:“Asgjë nuk është sikur Ai. Ai sheh gjithçka dhe dëgjon gjithçka”. (Kaptina esh-Shuura 42:11)
b) Shirku në Hyjnizim -
Kjo formë e shirkut kryhet kur qenieve njerëzore i jepen emra dhe veti,që në realitet i takojnë vetëm Allahut.Dhe në këtë mënyrë,këta njerëz ngrihen në shkallën e hyjnisë nga injorantët e ndryshëm.Jezusi,Buda,Zaratustra,dhe figura tjera fetare të kohës së kaluar,janë shndërruar në perëndi, duke u konsideruar si personifikim i Zotit.Edhe në këtë shekull janë shfaqur kulte të ndryshëm,ku shumë prijës të këtyre kulteve e kanë shpallur veten hyjni.
Sai Baba (2), David Koresh (3), Guru Rajnishi (4), dhe figura tjera të kulteve të ndryshme kanë deklaruar të kenë veti që në të vërtetë i takojnë vetëm Allahut të Patëmeta dhe të Lartësuar.
Shirku në adhurim (Ibadah)
Kjo kategori e shirkut ndahet në dy grupe:
a). Shirku i Madh (Shirk el-Ekber) -
Ne si Muslimanë besojmë se të gjitha aktet e adhurimit duhet t'i drejtohen dhe të bëhen vetëm për Allahun,të vetmin Zot të vërtetë.Njerëzit që fizikisht i bëjnë adhurimet për dikë tjetër përveç Allahut, bëjnë shirk të madh.Duke e kryer këtë akt,njerëzit bëjnë mizorinë (padrejtësinë) më të madhe në botë,e cila rezulton në fund me vendosjen e tyre në skëterrën e xhehenemit përgjithmonë.
Të Krishterët zakonisht të gjitha adhurimet e tyre i bëjnë jo në emër të Zotit.
Prandaj shumë të Krishterë përkulen para statujave të Krishtit,Marisë,dhe per-sonave tjerë të shenjtë të Krishterimit.
Edhe muslimanët kanë rënë në këtë kategori të shirkut.
Me mija ose miliona Muslimanë injorantë i gjejmë sot duke bërë pelegrinazhe në varrezat e njerëzve të mirë dhe të “shenjtë”.Në këto varreza,këta Muslimanë kryejnë vepra që e cenojnë rëndë Teuhidin (Njësinë e Zotit).
Këta Muslimanë injorantë,në varreza kryejnë edhe aktet e faljeve,bëjnë therjen e kurbaneve në këto varreza për hir të shpirtrave të njerëzve të “shenjtë” të vdekur, dhe sillen gjithashtu edhe rreth e përqark tyre.Shumë prej tyre madje kërkojnë nga të vdekurit që t’ua falin mëkatet e tyre,t’ua plotësojnë dëshirat e fëmijëve të tyre,etj!(Allahu na ruajt prej këtyre injorantëve!).Të gjitha këto vepra bien në kundërshtim të plotë me atë çfarë Allahu na urdhëron në Kuran:
“Thuaj: Me të vërtetë namazi im,kurbani im,jeta ime dhe vdekja ime janë vetëm për Allahun,Zotin e botëve.” (Kaptina el- Enam 6:162)
Kjo kategori e shirkut sot,është e përhapur tek të gjithë njerëzit e botës,dhe kjo me të vërtetë është një mizori e madhe,që të ndërpret rrugën për në shpëtim.
b) Shirku i vogël (Shirkul Asghar) -
Mahmud Bin Lubejid transmeton se i Dërguari i Allahut ka thënë:
“Gjëja që më së shumti i frikohem për ju është shirku i vogël”.
Shokët e tij e pyetën:
“Na trego çka është shirku i vogël, o i Dërguari i Allahut”.
Pejgamberi (salallahu alejhi ue selam) tha:
“T'i bësh gjërat sa për sy e faqe (er Rija).Me të vërtetë në Ditën e Gjyk-imit,Allahu do t'u thotë njerëzve,kur t'i marrin shpërblimet e tyre:
“Shkoni tek ata,të cilëve u lavdëroheshit në botë (dunja) dhe shihni se a do të merrni ndonjë shpërblim prej tyre”.
(Hadithi është i vërtetë. Transmetohet nga Ahmedi, Bejhekiu dhe Taberani)
Çdo adhurim i yni duhet të bëhet vetëm për hir të Allahut të Patëmeta dhe të Lartësuar,i cili na mban të gjallë, të furnizuar,të ushqyer,etj.
Veprat nuk duhet të bëhen për t'i kënaqur ata të cilët nuk kanë bërë gjë në krah-asim me atë çfarë ka bërë Allahu për ne.Shfaqja sa për sy e faqe dhe lavdërimi, sot janë bërë sëmundje tek shumë njerëz në mbarë botën,duke ua larguar atyre përmes kësaj edhe atë sinqeritet të vogël që e kanë në zemrat e tyre.
Prandaj Islami është i vetmi sistem që i rregullon këto vepra,duke e mënjanuar rrezikun e rënies në mëkatet e shirkut,dhe duke e vënë rrezikun në kontekstin e duhur.
Njohja e rrezikut të shirkut duhet të jetë mësim primar.
Edhe Muslimanët edhe jomuslimanët duhet ta dinë se mëkatet e shirkut kanë bërë që bota të bie në këtë gjendje shkatërruese që është.Duke e larguar njeriun prej adhurimit të Allahut,ka bërë që shumë njerëz t'i adhurojnë qeniet njerëzore, duke e hapur në këtë mënyrë shtegun e tiranisë,mizorisë,shkatërrimit të botës dhe përfundim në zjarrin e përhershëm të xhehenemit.Përpjekjet e njeriut që të jepet vetëm pas kësaj jete (jetës së kësaj bote), atij ia largon mundësinë që ai të shpëtojë në botën tjetër të përhershme,e që do të ishte suksesi dhe fitorja më e madhe për të.Me të vërtetë shirku (idhujtaria) është padrejtësia dhe mizoria më e madhe në botë!
_______________________________________
(1). Abdul-Kadir el-Xhilani qe lindur në Xhilan (Iran) në vitin 1077 p.e.s. Ai qe një jurist i shkollës Hanbelite i Ligjit Islamik. Atij i janë atribuuar rrejshëm shumë mrekulli, duke ngritur atë deri në një pozitë hyjnore. Ai vetë qe mjaft i ashpër kundër atyre që kundërshtonin Teuhidin. Rendi Sufitë Kadirij është emërtuar sipas tij. Ai vdiq në vitin 1166 p.e.s.
(2). Sai Baba është një njeri i “shenjtë”, i cili kishte fituar lojalitetin e miliona njerëzve anë e mbanë botës për shkak të kultit të tij multi-religjioz. Ai hyjnizohet deri në atë masë, saqë ithtarët e vet zgjohen në mëngjes çdo ditë për t'iu lutur atij.
(3). David Koresh ka qenë udhëheqës i një dege të sektit Davidian, selia e të cilit ndodhej në Uako të Teksasit në SHBA. Koresh i kishte ri-interpretuar mësimet e Biblës për të shpallur veten bir të Zotit. Ky kult qe shuar në vitin 1993, kur zjarri vrau shumicën e ithtarëve të Koreshit pas një përleshjeje të armatosur me Agjencinë Federale të Hetimeve (FBI).
(4). Guru Rajnishi qe udhëheqës i komunës më të madhe Amerikane gjatë të tetëdhjetave. Ky kult humbi qëndresën pasi qe akuzuar për tentim vrasje të një politikani Amerikan.
La haule ue la kuuete ila bilahil alijil adjim