Правиме напори во повикувањето на ислам.
Кога по долготрајните внатрешни конфликти и немири, Мухаммед а.. го зацврстил убедувањето и должноста со која е вдаховен, првите напори биле насочени кон убедувањето на неговото семејство во вистиноста на неговата вера .
Единсвеното Божјо, презирот спрема иделоатријата, должноста која го образува човекот дај потчини својата волја кон Цоздавателот, ова се едноставните вистини во што едноставо сакал да го следат.
Првата преобратена личност беше неговата верна сакана сопруга, Хатиџа која уште пред 15 години, кога тој како нејзин полномошник успешно тргувал, му ја понудила раката со зборовите:
Ја те сакам, бидејќи си ми рамен по род и по полеме и бидејќи светот те почитува , и поради твојата чесност, поради убавината на твојот карактер и вистинољубивоста на твојот говор.
Хатиџа го спасила од сиромаштија и му дала можност да живее во социјална положба која му припаѓа по раѓањето. Но , оваа материјална поткрепа на Хатиџа не е нешто во споредба со нејзината вредност, духовна поддршка и сочуство во неговите душевни грижи, со нежно сочуство и охрабрување во часовите на потиштеност.
Хатиџа умрела во 619. Година , три години пред хиџра. До овој момент, во текот на 25 години брачен живот, Хатиџа секогаш била подготвена да му дава сочуство и охрабрување кога неговите непријатели го прогонувале и кога го мачеле сомнежи и страв.
Ибн Исхак, еден од пишувачите на пратеникот , велии Еве вака Хатиџа поверувала и посведочила во вдахновенијата кои дошле од Бога и му помогнала во неговата обврска. Така , Господарот бил наклонет на Двојот Пратеник да му го олесни товарот бидејчи кога и да слушнел нешто што го натажувало, потресен од одбивањето на неговиот народ, тој че се врател кај неа и Бог го тешел преку неа, затоа што таа го уверувала и му го олеснувала товарот, ја потврдувала својата верба во него и му го олеснувала потценувањето на луѓето. Меџу првите верници биле неговите посветени деца Зејд и Али и неговиот верен другар Ебу Бекр, за кога во понатамошните години Пратеникот често ќе речел:
Низ многуте години на мојот повик кон верата, не најдов никого што не покажуваше чудење, колебање и сомневање, освен Ебу Бекр. Кога зборував за исламот, тој ниту се чудеше, ниту бил многу ценет ос неговите сограџани поради неговиот висок морал, моќ и бистрина.
Откако го примил исламот, Поголемиот дел од имотот го потрошил откупувај чи муслимански робови кои, поради приврзаноста кон исламот, биле изложени на мака од нивните господари.
Под неговото влијаније , поради големата слава, петмина од најраните преобратеници биле додадени кон бројот на верниците, и тоа : Сад б. Ебу Векас- идниот освојувач на Персија , Зубејр б. Авам, кој истовремено бил роднина на Пратеникот и на неговата сопруга Талаха , кој подоцна ќе биде проследен со своето јунаштво Богатиот трговец Абдурахман б. Аваф и третиот халиф Осман.
Осман бил прв изложен на насилство, неговиот чичко го фатил и го врзал, велејчи му : Зарем ти претпочиташ друга религија над онаа на твоите предци? Се колнам дека нема да го пуштам се додека не ја напуштиш таа нова вера!, на што Осман му одговорил: Се колнам во Господарот дека никогаш нема да ја напуштам оваа вера! Кога чичкото видел дека е олку цврст и приврзан кон својата вера , го пуштил.
Пратеникот во третата година од својата мисија успеал околу себе да собере една група од приврзаници, особено робови и сиромашни лица. Охрабен од успехот на овиее лични обиди, презел нови мерки и почнал јавно да го проповегува исламот.
Ги повикувал роднините на еден состанок и ги поканувал да ја прифатат неговата бера Ниеден арап , рекол тој , не и понудил на својата нација повредни принципи отколку јас вам . Ви го носам она што ќе ве направи среќни на овој свет и на оној свет.
Кој од вас ќе ми помогне во ова? Сите биле тикви. Единсвено Али, со ентузијазам на момче, извикал: Пратенику на Бога, Јас ќе ти помогнам. По оваа, присутните почнале да се растураат со потценувачка смеа.
Мухаммед а.с не се откажал од својата намера поради овој неуспех, туку им се обраќал кога и да му се дала можност, но неговите објави и напомнувања не резултирале со нешто друго освен со исмејување и презир.