..


Постојат четири темели на неверство: Охолост, завист, лутина и страст.

Охолоста го спречува на човекот да биде покорен, зависта му забранува да прима совети и на други да ги дава, лутината го спречува да биде праведен а страста не му дозволува да се посвети на ибадет.

Кога инсан ќе го сруши темелот од охолоста, нему му станува полесно да се покорува, кога ќе го сруши темелот на зависта, нему тогаш му е полесно да прима и да дава совети, кога ќе биде срушен темелот од лутината тој постанува праведен и скромен, а кога ќе се сруше темелот на страстите, за него тогаш е лесно да се стрпи да биде честит и да се посвети на ибадет.

Поместувањето на брдата од нивното место, полесно е, отколку да се отстранат овие четири работи, поготово ако постанат цврсто всадени особини и постојан карактер. Оној кој ги поседува овие својства никако не може да истрае на некое добро дело, ниту пак да ја очисти својата душа. Било кога да настојува да се посвети на корисни дела, овие четири работи ќе му ја покварат таа негова иницијатива. Сите недостатоци кои можат да се најдат кај една личност, исклучиво произлегуваат од овие четири темели. Во моментот кога оние ќе задоминираат со човечкото срце, вистината му ја прикажуваат како невистина, а невистината како вистина, доброто ќе го гледакако зло, а злото ќе го гледа како добро, приближувајќи му го дуњалукот, а одалечувајќи го од Ахирет.

Ако застанеме и би подразмилиле околу неверството кое е присутно кај луѓето ќе забележиме дека тоа се втемелува токму на овие четири работи и дека народите пред нас токму се казнувани поради ова. Било кој да дозволи пристап на овие темели на неверство, себе си си ја отвора вратата на сите зла на овој и на идниот свет. А било кој да им ја затвори вратата, се заштитил себе си од сите зла кои го спречуваат во покорност и искреност, покајување, враќање кај Аллах , прифаќање на вистината, советување на муслиманите и понизност и скромност пред Аллах и Неговите створенија.

Овие четири работи се засновани врз чинот дека робот на го спознал својот Господар, но и тоа дека робот не се познава сам себе си, затоа што кога робот би го спознал својот Господар и Неговите совршени имиња и величенствени својства и би ги спознал своите слабости и ман, никогаш не би се охолел, лутел, ниту пак некому би му завидувал, затоа што зависта во својата основа преставува еден вид спротиставување на Аллах