1 Надеш во Аллаховата Милост Саб 05 Фед 2011, 8:40 pm
Muwehhid
Модератор
Во Името На Аллах џ.ш Милостивиот, Самилосен!
Милосрдието е Аллахов џ.Ш. подарок, кој Што Тој, Бескрајно Милостив
го всадува ова својство во срцето на добрите и племенитите побожни луЃе.
Верничкото, побожно срце, срцето Што верува во Единствениот Бог џ.Ш. е
преполно со голема милосрдна љубов, со милосрдна светлост.
Аллах џ.Ш. во Кур,анот објавил:
Те испративме (Мухаммеде) само од милост кон луЃето.
( Кур,ан; 21 : 107 )
А, Аллах е благ и простива. ( Кур,ан; 2 : 225 )
А, Аллах простува и е сомилостен. ( Кур,ан; 25 : 70 )
И навистина Аллаховата милост е безмерна. Тој го награди човечкиот
род со Упатства и со Учители како сите Пејгамбери: Адем а.с., Ибрахим
а.с., Муса а.с., Иса а.с. и уШте многу познати и непознати и конечно да
се стави печат на сите Учители-упатувачи на исправно живеење со
последниот Аллахов џ .Ш.
Пратеник, добар, племенит, скромен и милостив, Мухаммед, син на Абдуллах, нека биде Аллахова милост на него.
Треба искрено да го молиме на Аллах џ.Ш. да ги исполни човечките срца
со милосрдие ( сочувствителност). На таа човечка споеобност Широко и се
отвораат капиите на џеннетот. Тоа е Правиот Пат, Големиот пат кон
соврШенство на дуШата.
Во битката на Бедар, каде Што со Аллахова помоШ победиле муслиманите,
биле заробени многу муШрици. Мухаммед савс наредил со заробените да се
постапува на најдобар начин.
Заробените се поделени по муслимански семејства во Медина, каде Што
јаделе исто Што и домаШните, муслиманите; носеле иста облека како и
муслиманите, а работеле исто Што и муслиманите. Таквите постапки во тоа
време биле пресврт во дотогаШниот метод на војување. Наредената
сочувствителност, исламот ја внесил дури во војна.
Хуманата постапка кај многу заробеници разбудила симпатии кон
исламот. Жвотот на заробените муШрици меЃу муслиманите многу придонесол
да се уверат дека исламот е навистина неШто ново, големо и убаво, неШто
Што сигурно Ќе им донесе среЌа на луЃето.
Кога ги пуШтиле на слобода со договорениот откуп, ослободените
муШрици ја раШириле веста во еден дел на Арабија за племенитоста и
милосрдноста на Аллаховиот Пратеник Мухаммед савс и на исламот, како и
за братството, еднаквоста, љубовта и слогата која Што владее меЃу
муслиманите.
Наскоро, многумина примиле ислам, кога ја запознале суШтината на исламот, неговата исправност и големина.
Во битката на Ухуд, 11 шеввал, 3 година по Хиџра, на ранетиот
Мухаммед савс во најтеШките моменти му пружале помоШ и го молеле да ги
проколке неверниците и надуените муШрици.
А тој, наместо да проколнува, рекол: Не сум испратен да проколнувам, туку да повикувам и укажувам на вистината!
Една година по Хиџра во Мекка завладеала глад. МуШричкиот првенец Ебу
Суфјан му се обраЌа на Мухаммед савс во Медина со молба да им испрати
храна и да се нахранат изгладнетите.
СлуШајЌи го тоа, последниот Ресулуллах милосрдно испраЌа храна за
помоШ во Мекка, да им помогне на загрозените, на оние кои Што го
протерале од родниот крај.
Пејгамберот савс ниту за момент не помислил поинаку, иако Мекканските
муШрици му нанесле многу зла и него и на другите муслимани. Тој беШе и е
вистински пример за неговите наследници во сочувство и помоШ.
Кога 8 -та година по Хиџра, Мухаммед савс влегол со муслиманите во
Мекка, сите муШрици премреле од страв, очекувајЌи одмазда за злочините и
неправдите, Што им ги направиле на муслиманите, пред нивно преселување.
Но исламот е идеја на милосрдие, љубов и спас на двата света, Прав Пат,
а Мухаммед савс,Последен Аллахов гласник за Верување.
Кога завртил околу ќабата , Мухаммед савс застанал на вратата и ја
искажал Кур,анската порака да го слуШнат сите од тукуШто насобраната
маса од народот во Мекка:
О, ЛуЃе! Ние вас од еден човек и една жена ве
создадовме и на народи и племиња ве поделивме
за подобро да се запознаете.
Најугледен кај Аллах
е оној Што најмногу се плаШи од Него, Аллах навистина се
знае, и Нему ниШто не му е скриено.
( Кур,ан; 49 : 13 )
Сите присутни биле восхитени од милосрдноста на Ресулуллах савс. Еден
од најпрекрасните луЃе Што некогаШ се родил на Земјата, стоел пред
ќабата, застапувајЌи се за милосрдие, љубов, еднаквост, се во името на
Аллах џ.Ш.
А на оние пак Што им нанеле големи болки на муслиманите, од појавата
на исламот до тој ден , им рекол: Одете, сите сте слободни. ќе ви речам
како Што им рекол Јусуф а.с. на своите браЌа: - Денес нема ниту да ве
прекорам. Нека ви опрости Аллах, а Тој е Најмилостив, меЃу милосните.
Ваквите постапки ги освојуваат дуШите и срцата на луЃето. Биле
причина и најтврдокорните противници на исламот, потполно да го засакаат
исламот со своето срце.
Со исламот, човекот станувал човек.
Мухаммед савс советувал:
Не заборавете дека милосрдноста е едн од темелите на исламот;
Во џеннетските бавчи Ќе влезат само оние Што имаат искрено, чисто и сочувствително срце;
Прораднал и настрадал оној човек, кому Аллах џ.Ш. не му дал милост;
Не припаЃа кај нас тој Што не е милостив кон наШите помлади и кој не ги почитува наШите постари;
Аллах нема да ја искажува Својата Милост на оние луЃе кои не се милостиви кон другите луЃе;
Најдобри се оние верници кои во несреЌа Ќе се стрпат, а кога се моЌни Ќе опростат.
Храбриот Салахуддин, ослободителот на Палестина, во историјата
влегол, не само како голем јунак, туку и како човек со големо срце. Кога
го опколил Ерусалим, меЃу крстоносците завладеало глад. Многумина тајно
излегувале надвор од ѕидините на градот и доаЃале до муслиманските
војници, молејЌи за храна.
Салахуддин наредил на сите гладни да им се помогне со храна, а на болните со лекови.
За време на третата Крстоносна војна, англискиот крал, Ричард,
Лавовски срце, теШко се разболел. На молба на витезите на Ричард,
Салахуддин го испратил својот личен лекар кој Што го излекувал на кралот
Ричард.
Ги гледаме милосрдните и хумани постапки на Салахуддин, кој не само
Што опростувал, туку и им помагал на непријателите, кога им била
потребна помоШ. Простувал, бидејЌи верувал во Аллах џ.Ш., бидејЌи бил
убеден во науката Ислам, бидејЌи го следел примерот на Аллаховиот
Пејгамбер Мухаммед савс.
Така, неговата сабја од една, и неговите милосрдни постапки од друга страна, ги освоиле тврдините на Ерусалим.
Просторите во човечкото срце се малечки, покрај милосрдност да носат и
големо непријателство Што како отров го растура човечкото суШтество.
Треба да настојуваме милосрдието во нас да победува, тоа да биде
наШиот траен придружник. Тоа е лек Што ги лекува човечките дуШи и Што ги
води на патиШтата кон милоста на Аллах џ.Ш. Животот е многу краток, па
зоШто да го поминеме во лутина или отровно мрзење?
..... Продолжува
Милосрдието е Аллахов џ.Ш. подарок, кој Што Тој, Бескрајно Милостив
го всадува ова својство во срцето на добрите и племенитите побожни луЃе.
Верничкото, побожно срце, срцето Што верува во Единствениот Бог џ.Ш. е
преполно со голема милосрдна љубов, со милосрдна светлост.
Аллах џ.Ш. во Кур,анот објавил:
Те испративме (Мухаммеде) само од милост кон луЃето.
( Кур,ан; 21 : 107 )
А, Аллах е благ и простива. ( Кур,ан; 2 : 225 )
А, Аллах простува и е сомилостен. ( Кур,ан; 25 : 70 )
И навистина Аллаховата милост е безмерна. Тој го награди човечкиот
род со Упатства и со Учители како сите Пејгамбери: Адем а.с., Ибрахим
а.с., Муса а.с., Иса а.с. и уШте многу познати и непознати и конечно да
се стави печат на сите Учители-упатувачи на исправно живеење со
последниот Аллахов џ .Ш.
Пратеник, добар, племенит, скромен и милостив, Мухаммед, син на Абдуллах, нека биде Аллахова милост на него.
Треба искрено да го молиме на Аллах џ.Ш. да ги исполни човечките срца
со милосрдие ( сочувствителност). На таа човечка споеобност Широко и се
отвораат капиите на џеннетот. Тоа е Правиот Пат, Големиот пат кон
соврШенство на дуШата.
Во битката на Бедар, каде Што со Аллахова помоШ победиле муслиманите,
биле заробени многу муШрици. Мухаммед савс наредил со заробените да се
постапува на најдобар начин.
Заробените се поделени по муслимански семејства во Медина, каде Што
јаделе исто Што и домаШните, муслиманите; носеле иста облека како и
муслиманите, а работеле исто Што и муслиманите. Таквите постапки во тоа
време биле пресврт во дотогаШниот метод на војување. Наредената
сочувствителност, исламот ја внесил дури во војна.
Хуманата постапка кај многу заробеници разбудила симпатии кон
исламот. Жвотот на заробените муШрици меЃу муслиманите многу придонесол
да се уверат дека исламот е навистина неШто ново, големо и убаво, неШто
Што сигурно Ќе им донесе среЌа на луЃето.
Кога ги пуШтиле на слобода со договорениот откуп, ослободените
муШрици ја раШириле веста во еден дел на Арабија за племенитоста и
милосрдноста на Аллаховиот Пратеник Мухаммед савс и на исламот, како и
за братството, еднаквоста, љубовта и слогата која Што владее меЃу
муслиманите.
Наскоро, многумина примиле ислам, кога ја запознале суШтината на исламот, неговата исправност и големина.
Во битката на Ухуд, 11 шеввал, 3 година по Хиџра, на ранетиот
Мухаммед савс во најтеШките моменти му пружале помоШ и го молеле да ги
проколке неверниците и надуените муШрици.
А тој, наместо да проколнува, рекол: Не сум испратен да проколнувам, туку да повикувам и укажувам на вистината!
Една година по Хиџра во Мекка завладеала глад. МуШричкиот првенец Ебу
Суфјан му се обраЌа на Мухаммед савс во Медина со молба да им испрати
храна и да се нахранат изгладнетите.
СлуШајЌи го тоа, последниот Ресулуллах милосрдно испраЌа храна за
помоШ во Мекка, да им помогне на загрозените, на оние кои Што го
протерале од родниот крај.
Пејгамберот савс ниту за момент не помислил поинаку, иако Мекканските
муШрици му нанесле многу зла и него и на другите муслимани. Тој беШе и е
вистински пример за неговите наследници во сочувство и помоШ.
Кога 8 -та година по Хиџра, Мухаммед савс влегол со муслиманите во
Мекка, сите муШрици премреле од страв, очекувајЌи одмазда за злочините и
неправдите, Што им ги направиле на муслиманите, пред нивно преселување.
Но исламот е идеја на милосрдие, љубов и спас на двата света, Прав Пат,
а Мухаммед савс,Последен Аллахов гласник за Верување.
Кога завртил околу ќабата , Мухаммед савс застанал на вратата и ја
искажал Кур,анската порака да го слуШнат сите од тукуШто насобраната
маса од народот во Мекка:
О, ЛуЃе! Ние вас од еден човек и една жена ве
создадовме и на народи и племиња ве поделивме
за подобро да се запознаете.
Најугледен кај Аллах
е оној Што најмногу се плаШи од Него, Аллах навистина се
знае, и Нему ниШто не му е скриено.
( Кур,ан; 49 : 13 )
Сите присутни биле восхитени од милосрдноста на Ресулуллах савс. Еден
од најпрекрасните луЃе Што некогаШ се родил на Земјата, стоел пред
ќабата, застапувајЌи се за милосрдие, љубов, еднаквост, се во името на
Аллах џ.Ш.
А на оние пак Што им нанеле големи болки на муслиманите, од појавата
на исламот до тој ден , им рекол: Одете, сите сте слободни. ќе ви речам
како Што им рекол Јусуф а.с. на своите браЌа: - Денес нема ниту да ве
прекорам. Нека ви опрости Аллах, а Тој е Најмилостив, меЃу милосните.
Ваквите постапки ги освојуваат дуШите и срцата на луЃето. Биле
причина и најтврдокорните противници на исламот, потполно да го засакаат
исламот со своето срце.
Со исламот, човекот станувал човек.
Мухаммед савс советувал:
Не заборавете дека милосрдноста е едн од темелите на исламот;
Во џеннетските бавчи Ќе влезат само оние Што имаат искрено, чисто и сочувствително срце;
Прораднал и настрадал оној човек, кому Аллах џ.Ш. не му дал милост;
Не припаЃа кај нас тој Што не е милостив кон наШите помлади и кој не ги почитува наШите постари;
Аллах нема да ја искажува Својата Милост на оние луЃе кои не се милостиви кон другите луЃе;
Најдобри се оние верници кои во несреЌа Ќе се стрпат, а кога се моЌни Ќе опростат.
Храбриот Салахуддин, ослободителот на Палестина, во историјата
влегол, не само како голем јунак, туку и како човек со големо срце. Кога
го опколил Ерусалим, меЃу крстоносците завладеало глад. Многумина тајно
излегувале надвор од ѕидините на градот и доаЃале до муслиманските
војници, молејЌи за храна.
Салахуддин наредил на сите гладни да им се помогне со храна, а на болните со лекови.
За време на третата Крстоносна војна, англискиот крал, Ричард,
Лавовски срце, теШко се разболел. На молба на витезите на Ричард,
Салахуддин го испратил својот личен лекар кој Што го излекувал на кралот
Ричард.
Ги гледаме милосрдните и хумани постапки на Салахуддин, кој не само
Што опростувал, туку и им помагал на непријателите, кога им била
потребна помоШ. Простувал, бидејЌи верувал во Аллах џ.Ш., бидејЌи бил
убеден во науката Ислам, бидејЌи го следел примерот на Аллаховиот
Пејгамбер Мухаммед савс.
Така, неговата сабја од една, и неговите милосрдни постапки од друга страна, ги освоиле тврдините на Ерусалим.
Просторите во човечкото срце се малечки, покрај милосрдност да носат и
големо непријателство Што како отров го растура човечкото суШтество.
Треба да настојуваме милосрдието во нас да победува, тоа да биде
наШиот траен придружник. Тоа е лек Што ги лекува човечките дуШи и Што ги
води на патиШтата кон милоста на Аллах џ.Ш. Животот е многу краток, па
зоШто да го поминеме во лутина или отровно мрзење?
..... Продолжува