1. Почнавме со една прошетка во „британската библиотека за многу ретки книги„ (British Library´s
Rare Books), каде што имаат пред 1975 година, куцани книги. Имаа 72 забелешки по името на „Хампер„,
но во никоја не се работише за нашава тема. Најдовме едно издавание со насловот „Хамперови Мемоари„.
Но тие мемоари беја од „Војвода од глостер„, кој што неговиот однос со тогашната владителна
фамилија го опишува. Уредниците на книгата, која што ја сакавме, ја имаа и со други имиња наречено,
како „иделна колониа„ или „Англискиот шпион во исламските држави„. Да не спомнуваме, дека со никој,
иту со сличен наслов (како шпион), не можевме да најдиме таква книга. Со денешнава техника, е
барањето на такви, ретки книги, лесон - но и со интензивно барање, никаков резултат
не постигнавме. Секој нормален човек ке свати, дека таја книга е фиктивна и измислена, се,
за штедење на шеих мухаммед ибн абдул вехаб.

2. Хампер тврди, дека во 1710 година, како 20 годишен, отишол во истанбул. Потоа
се вратил во лондон, за да патува поново, за базра во 1712 година. Патувањето по море
траело 6 месеци. Но тоа тврдење е ирационално, затоа што патување со брот (во тоа време)
никогаш не траело, меџу енглесак и арапскиот голф.


Даље тврди, дека го сретнал на шеих ет-таи, еден од алимите во базра. После тоа го
сретнал на еден столар со името абдул риза, иранско потекло, со кого почнал заедно да работи.
Исто така го сретнал на еден млад дечко, кој што зборувал турски, презиски и арапски. Тој
носел студентска ношна и бил познат како мухаммед ибн абдул вехаб. Ова тврдење на запоснавање
е без сумја, голема лага, затоа што мухаммед ибн абдул вехаб е роден во 1703 година и имаше
9 години, а со 12 години таткому аранжира свадба за него. После една посета во хиџас за извршување
на хаџот, се врати назат во Наџ и остана кај таткому за да студира. Во тоа време никаде
не отиде, до 1722, кога отиде во мекка, медина и базра. Значи неје можно, тој и фктивниот хемпер
во базра да се сретнати, затоа што опишаните години не се тачни. И сите алими, који што ја
студирале биографијата на шеихот, тоа го тврдат и воисто го одбиваат тврдењето, дека тој
отишол во турска или перзиа.

3. Во таја книга пишува исто, дека шеихот пожелувал да патува за истанбул, но хемпер го советувал
тоа да не оди, затоа што имал страф од османлиите. Наместо тоа, му предложил да патува за исфахан,
и шеихот го послушал на тоа. Тоа е исто голема лага! Сајид абдул халим ел-џунди цитира во „ел имам
мухаммед ибн абдул вехаб„ (the victory of the salafimethod): „Дискутираф со шеих бин баз, кој што
го негираше изјавувањето, дека мухаммед ибн абдул вехаб патувал во курдистан и иран. Шеих бин баз
ми рече, дека добил информации од неговите шеихи, воисто од внуците на ибн абдул вехаб а особено
од неговиот шеих мухаммед ибн ибрахим.„

4. Хампер тврди даље, дека шеихот го почнал својот давет во 1143 година (после хиџра). Ова е
првиот и последен пат, каде што се спомнува хиџретскиот календар во книгата. Докажува исто, дека
нема познавање од историчките факти, затоа што шеихот 3 години пред смртта на неговиот татко
(1153 хиџра), а даветот го почна после смртта на неговиот татко!!!