1 Дали беше Фатима ел зехра лута на абу Бекир ес Садик? Пет 17 Дек 2010, 2:45 am
Abu Al-Amin
Брат
1. Дел
Побиванје на тврдењејето, дека Фатима (радиху Аллаху Анха) починала лута према Абу Бекир (радиху Аллаху Анх).
Од Рафидичка Страна можеме да најдиме, дека Фатима (р.А.) починала лута према Абу Бекир (р.А.). Тие, како секогаш, немаат други начин, од сем да користат слаби и пола вистински Пренесуванја, со нивна лична интерпретација.
Кај нив читаме ова:
Ова е една стара финта, со која тие покушуваат на следбениците од Ехлул Суннет да ги онесат во Заблуда.
Но сега да анализираме, што вика таја Рафидичка зекта за овој случај:
Точно е: Имам ел Бухари (во нивниот Џахиллок мислат рафидите, дека неговото име е „Сахих„, но вистински би требало да пише: „Во сахих од Ел Бухари„) пренесува од Мајката на Верниците Аиша (р.А.), дека Фатима (р.А.) имала еден диспут со Абу Бекир (р.А.) (за местото Фадак) - и дека по нејзиното знаење таја (Фатима (р.А.)) до смртта нејзина не зборувала више со него (Абу Бекир (р.А.)).
Да се вратиме на лажната игра од Рафиидите: Како прво, на вистина, тој Хадис е Сахих (Аутентичен) и забележан во Бухари, каде што Аиша во Тектстот вели, дека „по нејзино знаење„ Фатима (р.А.) до смртта нејзина не зборувала више со Абу Бекир (р.А). Никој не го одбива овој Хадис - но кадее тука позитивното мислење према Муслиманот? Колку пати треба да бараме добри Дела („хусун ел-тхан„) за нашите Браќа и Сестри во Ислам, пред да зборуваме нешто лошо за нив? 70 Пати, како што знаеме! Некоји Алими го објаснаа овој Хадис и викаат, дека Фатима (р.А) само поради Фадак никогаш не зборувала више со Абу Бекир (р.А). Тие објаснувања не се нај јаки, но го преставуваат на „хусун ел-тхан„. Но во врска со Ас-Садик (р.А.), не треба толку далеку да одиме:
1) Ако внимателно го чита некој Тектсот од тоа пренесување, одма ке свати, дека Аиша (р.А.) пренесува „по нејзино знаење„. Букавлоно: Таја неје без грежки, како што се Шиитските Имами по рафидичкото верување, и плус беше таја една Жена, која што ретко ја напушташе нејзината Куќа и што пренесуваше само тоа што знаеше. Секој искрен Човек би покушал да се осигура за оваа Ситација, и да најде некое потврдување од други Асхабии (р.А.), со целта, да се увери, дали било вистина така како што пишува тука.
2) Доста примери имаат од Асхабиите (р.А.), који што пренесуваат Случајеви по нивно знаење, што значи, дека некои Асхабии (р.А.) тоа не го знаеле. Тоа не значи, дека едните Асхабии (р.А.) биле на по низок степен према другите, него тоа е човечки дел - Само Аллах субаханаху ве Теала знае све. Во овој случај има едно аутентично пренесуванје, дека Фатима (р.А.) и Абу Бекир (р.А.) се смириле - тоа нормално на Рафиидите не им пасира, који мислат, дека Ехлул Бејт (р.А.) и Асхабиите (р.А.) биле до крај лути - но се то тоа не значи за Муслиманите, дека вакви Факти треба да се игнорираат (Помирувањето меџу Фатима (р.А.) и Ебу Бекир (р.А.)).
3) Сахих ел-Бухари неје книга која што е 100 % без грешки, како што викаат некоји Игноранти од нивните Икони (12´те Имами), него Сахих ел-Бухари е нај Аутентична Книга за Збирка Хадиси на Умметот. Тоа значи, дека во целина се сите пренесувања аутентични, но имаат и пренесувања, који што не го постигнуваат степенот на Сахих, него Хасан. Али тие Пренесувања се ипак Аутентични. Имаат и такви, који што се Аутентични, но нивниот Текст е „Матн„, кој што неје Аутентичен - или пренесувања, који што не можат на неговиот пренесувач да му се додели. Баш овој случај е за Хадисот, који што се цитира од Шиитска страна, што вели, дека тој бил пренесен од Аиша (р.А.). Ова пренесување не може да е се опиши на Аиша (р.А.) (и ако би било така, влегува одма објаснувањето од 2) Дел, дека Асхабиите (р.А.) не знаеле све) a тоа ке го докажеме со „Улум ал-Хадис„ (Наука на Хадиси).
Побиванје на тврдењејето, дека Фатима (радиху Аллаху Анха) починала лута према Абу Бекир (радиху Аллаху Анх).
Од Рафидичка Страна можеме да најдиме, дека Фатима (р.А.) починала лута према Абу Бекир (р.А.). Тие, како секогаш, немаат други начин, од сем да користат слаби и пола вистински Пренесуванја, со нивна лична интерпретација.
Кај нив читаме ова:
„Фатима (ас) почина лута кон Абу Бекир.„
Ова е една стара финта, со која тие покушуваат на следбениците од Ехлул Суннет да ги онесат во Заблуда.
Но сега да анализираме, што вика таја Рафидичка зекта за овој случај:
„Сахих ел Бухари пренесува, дека Фатима (а.с.) беше лута кон Абу Бекир и дека со него до смртта не зборувала.„
Точно е: Имам ел Бухари (во нивниот Џахиллок мислат рафидите, дека неговото име е „Сахих„, но вистински би требало да пише: „Во сахих од Ел Бухари„) пренесува од Мајката на Верниците Аиша (р.А.), дека Фатима (р.А.) имала еден диспут со Абу Бекир (р.А.) (за местото Фадак) - и дека по нејзиното знаење таја (Фатима (р.А.)) до смртта нејзина не зборувала више со него (Абу Бекир (р.А.)).
Да се вратиме на лажната игра од Рафиидите: Како прво, на вистина, тој Хадис е Сахих (Аутентичен) и забележан во Бухари, каде што Аиша во Тектстот вели, дека „по нејзино знаење„ Фатима (р.А.) до смртта нејзина не зборувала више со Абу Бекир (р.А). Никој не го одбива овој Хадис - но кадее тука позитивното мислење према Муслиманот? Колку пати треба да бараме добри Дела („хусун ел-тхан„) за нашите Браќа и Сестри во Ислам, пред да зборуваме нешто лошо за нив? 70 Пати, како што знаеме! Некоји Алими го објаснаа овој Хадис и викаат, дека Фатима (р.А) само поради Фадак никогаш не зборувала више со Абу Бекир (р.А). Тие објаснувања не се нај јаки, но го преставуваат на „хусун ел-тхан„. Но во врска со Ас-Садик (р.А.), не треба толку далеку да одиме:
1) Ако внимателно го чита некој Тектсот од тоа пренесување, одма ке свати, дека Аиша (р.А.) пренесува „по нејзино знаење„. Букавлоно: Таја неје без грежки, како што се Шиитските Имами по рафидичкото верување, и плус беше таја една Жена, која што ретко ја напушташе нејзината Куќа и што пренесуваше само тоа што знаеше. Секој искрен Човек би покушал да се осигура за оваа Ситација, и да најде некое потврдување од други Асхабии (р.А.), со целта, да се увери, дали било вистина така како што пишува тука.
2) Доста примери имаат од Асхабиите (р.А.), који што пренесуваат Случајеви по нивно знаење, што значи, дека некои Асхабии (р.А.) тоа не го знаеле. Тоа не значи, дека едните Асхабии (р.А.) биле на по низок степен према другите, него тоа е човечки дел - Само Аллах субаханаху ве Теала знае све. Во овој случај има едно аутентично пренесуванје, дека Фатима (р.А.) и Абу Бекир (р.А.) се смириле - тоа нормално на Рафиидите не им пасира, који мислат, дека Ехлул Бејт (р.А.) и Асхабиите (р.А.) биле до крај лути - но се то тоа не значи за Муслиманите, дека вакви Факти треба да се игнорираат (Помирувањето меџу Фатима (р.А.) и Ебу Бекир (р.А.)).
3) Сахих ел-Бухари неје книга која што е 100 % без грешки, како што викаат некоји Игноранти од нивните Икони (12´те Имами), него Сахих ел-Бухари е нај Аутентична Книга за Збирка Хадиси на Умметот. Тоа значи, дека во целина се сите пренесувања аутентични, но имаат и пренесувања, који што не го постигнуваат степенот на Сахих, него Хасан. Али тие Пренесувања се ипак Аутентични. Имаат и такви, који што се Аутентични, но нивниот Текст е „Матн„, кој што неје Аутентичен - или пренесувања, који што не можат на неговиот пренесувач да му се додели. Баш овој случај е за Хадисот, који што се цитира од Шиитска страна, што вели, дека тој бил пренесен од Аиша (р.А.). Ова пренесување не може да е се опиши на Аиша (р.А.) (и ако би било така, влегува одма објаснувањето од 2) Дел, дека Асхабиите (р.А.) не знаеле све) a тоа ке го докажеме со „Улум ал-Хадис„ (Наука на Хадиси).
Последната промена е направена од Abu Al-Amin на Нед 19 Дек 2010, 3:18 am. Мислењето е променето 1 пати