Home
1
Акаида на Мурџиите Нед 27 Окт 2013, 6:40 pm
Muwehhid
Модератор
.jpg)
Дефиниција за иман, Односно., потврда со зборови или запознавање, или признавање.
-Делото не влегува во суштината на иманот, ниту пак е дел од него, всушност тие не го забораваат степенот на делото во однос на иманот во целост, освен кај Џехм ибн Сафван и оние кои што го следаат во неговото претерување.
-Иманот не се намалува и не се зголемува, бидејќи означува потврда на нешто за што постои категорични став, па затоа не може да се зголемува и да се намалува.
-Грешниците се верници со комплетен (Целосен) иман онака како што потполно го потврдува верувањето и категорички нема да влезе во Џехеннем на Ахирет.
Тие имаат и други верувања како на пример: дека човекот го создава своето дело, а Аллах нема да биде виден на Ахирет, а тука е очигледно влијание на мутезлиите на нив.
Исто така сметаат дека имамет не е обврска, а ако имаметот е неопходен, без разлика од каде водата доаѓаа макар не би била од Корејшиите. Ова мислење го презеле од Хариџиите кои што се залагаа, но не го практикувале.
Верувањето на џехмијските мурџии е дека:
-Неверство во Аллах значи незнаење во Него (правдање со незнаење за куфур и ширк). Тоа е мислењето на самиот Џехм ибн Сафван.
-Дека иманот само запознавање на Бога, и дека не може да се разложи.
-Веруваат дека Џехеннемот и Џеннетот ќе исчезнаат, дека ќе исчезнаат нивните жители, и дека никој нема во нив да биде вечно.
Некои сметаат дека секој грев е голем грев, некои сметаат дека Аллаховата опрост на гревовите преку покајување е посебна Аллахова милост, а некои сметаат дека тоа се стекнува со заслуга.
Некои сметале дека е возможно веровесниците да направиле гревови, а некои потврдиле тевхид спрема мислењето на мутезлиите. Некои го застапувале мислењето на антропоморфизамот, некои го потврдиле гледањето на Аллах на Ахирет, а некои го негирале како што се мутезилиите. Се разединиле за мислењето за стварањето на Куранот. Некои кажале дека е створен, а некои дека не е створен, а некои останеле неопределени.
Се разединиле за мислењето за Кадерот (одредбата). Некои го негирале, а некои го застапувале мислењето на мутезилиите, а некои го потврдиле. Се разединиле за Аллаховите имиња и својства. Некои го застапувале мислењето на Абдуллах ибн Калаб, а некои мислењето на мутезилиите.
(Макалатул-Исламијјин,1/213,234)
Во продолжение подобро ќе ги објасниме правците во поглед на суштината на иманот, како што ги подредил Др. Сафер Ел-Хавали:
1. Иманот се состои од потврда на срцето, јазикот и делови на телото.
1. Ехлис-Суннех;
2. Хариџиите;
3. Мутезилиите;
2. Иманот е потврда на срцето и јазикот- ова е ставот на мурџиите од редовите на ханефиските правници.
Ибн Кулаб го застапуваше верувањето на мурџииските правници. Неговиот правец исчезна.
3.Потврда со јазикот и делови на телото- овој став го застапува сектата Гассаније. Оваа секта е непозната, а научниците не изнесиле ставот за нивното име.
4. Потврда исклучиво со срце.
1. Џехемиите;
2. Мерисиите;
3. Салихиите;
4. Ешариите;
5. Матуридиите.
5.Потврда исклучиво со јазикот – овој став го застапуваат Керрамиите Нивниот правец исчезна. Шејхул-ислам Ибн Тејмијје спомнал дека тие зборуваат: “Мунафикот е верник кој ќе биде вечно во Огнот, бидејќи верувал внатрешно, но не и надворешно. Во Џеннетот ќе влезе оној кој што верува надворешно и внатрешно.”
A) ОНИЕ КОИ ШТО ГО ЗАСТАПУВААТ СТАВОТ ДЕКА ИМАНОТ СЕ ПОЈАВУВА СО СРЦЕ, ЈАЗИК И ДЕЛОВИ И ТЕЛОТО.
1.Оние кои што велаат: иман е извршување на секоја обврска и оставање на секоја забрана. Целиот иман исчезнува со изоставање обврските и правање голем грев. Тоа се Хариџии кои што сторителот на големиот грев го сметаат за неверник.
2.Кај Мутезилиите сторителот на големиот грев е помеѓу два степени на дуњалукот (нерешен статус). Во поглед на неговиот конечена дестинација на Ахирет се согласуваат со Хариџиите.
3. Оние кои што велат дека иманот се состои од говор и дела, Односно., дела на срцето и деловите на телото. Секоја покорност е гранка или дел од иманот. Иманот се надополнува со надополнување на неговите гранки, а се намалува со неговите неговиот недостаток.
Меѓутоа, постојаат делови со кои што престанува иманот во целост ако се тие се појаваат, а со некои иманот се намалува.
Некои гранки на иманот се темелни и како нив исклучиво се остваруваат со верување.
Оние кои што се повикуваат на верување не го заслужуваат името на иманот (мумин) без постоење на овие темели. Некои од нив се обврска и без нив не да се заслужи име целосен иман (Мумин).
Некои од тие темели се потполнуваат преку оној кој што поседува иман кој што се качува на големи степени. Појаснување на ова се случува исклучиво преку шеријатските текстови, а ова е правецот на Ехлис- Суннет вел- Џемаат.
Б) ОНИЕ КОИ ШТО ЗБОРУВААТ ДЕКА ИМАНОТ СЕ СОСТОИ ОД ПОТВРДА НА СРЦЕТО И ЈАЗИКОТ.
1.Оние кои што делата на срцето ги воведуваат во суштината на иманот, тоа се стари мурџииски правници, и некои ханефиски мухаддиси од последните генерации.
2.Оние кои што ги водевуваат дела на срцето во суштината на иманот. Нивната идеја се разединила дека говорот на јазикот извадиле од иманот и го направиле само знак на верување. Тоа го застапуваат поголемиот дела на ханефиите матурдиите (во фикх Ханефиски а во акида Матуридиски).
Ц) ОНИЕ КОИ ШТО ГО ЗАСТАПУВААТ СТАВОТ ДЕКА ИМАНОТ СЕ ЗГОЛЕМУВА ИСКЛУЧИВО СО СОРЦЕТО.
1. Тие го наведуваат во иманот сите дела на срцето, а тие се останатите мурџииски секти, како што се јунусије, шемрије, тавемије.
2. Тие кои што зборуваат дека делото на срцето е единсвено, Односно., знаење (спознавање), како што е Џехем ибн Сафан.
3.Тие кои што зборуваат дека делото на срцето е единсвено, Односно., потврда, тие луѓе се ешариите и матуридије.
Автор: Др. Галиб Алијј Авадзи
Обработка: Ahlu-sunnh