ابن محبوب عن أبي أيوب عن بريد بن معاوية قال سمعت أبا جعفر عليه السلام يقول إن يزيد بن معاوية دخل المدينة وهو يريد الحج فبعث إلى رجل من قريش فأتاه فقال له يزيد أتقر لي أنك عبد لي إن شئت بعتك وإن شئت استرقيتك؟ فقال له الرجل والله يا يزيد ما أنت بأكرم مني في قريش حسبا ولا كان أبوك أفضل من أبي في الجاهلية والإسلام وما أنت بأفضل مني في الدين ولا بخير مني فكيف أقر لك بما سألت فقال له يزيد إن لم تقر لي والله قتلتك فقال له الرجل ليس قتلك إياي بأعظم من قتلك الحسين بن علي عليه السلام ابن رسول الله صلى الله عليه وآله فأمر به فقتل حديث علي بن الحسين عليه السلام مع يزيد لعنه الله ثم أرسل إلى علي بن الحسين عليه السلام فقال له مثل مقالته للقرشي فقال له علي بن الحسين عليه السلام أرأيت إن لم أقر لك أليس تقتلني كما قتلت الرجل بالأمس؟ فقال له يزيد لعنه الله بلى فقال له علي بن الحسين عليه السلام قد أقررت لك بما سألت أنا عبد مكره فإن شئت فأمسك وإن شئت فبع فقال له يزيد لعنه الله أولى لك حقنت دمك ولم ينقصك ذلك من شرفك напиша:
Ебу Џафер (а.с.) рече:

„Језид ибн муавија стигна во Медина и сакаше да го изврши Хаџилокот. И така испрати по еден човек од Курејшите и така тој човек дојде кај него и така му рече Језид: „Се согласуваш со тоа, дека си мој роб и дека, ако сакам, можам да те продадам и ако сакам, можам да те зачувам? И така му одговори човекот од курејшите: „Се колнама во Аллах, о Језиде - ти не си повеќе великодушен од мене, човек од курејшите - ниту такоти беше по добар од мојот татко во пред исламското како и во исламското време, ниту имаш некоја предност према мене во религијата, ниту си подобар од мене - затоа, како можам да се согласам со тоа, што ме прашуваш? Језид на тоа му рече: „Ако не се согласиш со тоа, ќе те убијам!„ И така му одговори човекот: „Убиството на мене, нема да биде по трагично од убиството на ел-Хусејн ибн Али (а.с.), синот на Аллаховиот пратеник .„ И така нареди, човекот да се убие. Потоа разговорот со Али ибн ел-Хусејн (а.с. - синот на Хусејн ибн Али а.с.). И така испрати Језид по Али ибн ел-Хусејн (а.с.) и му рече истото како на курејшитот пред него. Тој му одговори: „Ако не се согласам, дали ќе ме убиеш исто како на човекот пред мене?„ Језид му одговори: „Да!„ Али ибн ел-Хусејн (а.с.) му рече: „Се согласувам и ќе бидам роб од насилство и ако сакаш, можеш да ме зачуваш и ако сакаш, можеш да ме продадеш.„ Језид рече: „Јас нема ниту твојата крв да ја побарам ниту нема честа твоја да се намали.„

[Кулајни, ел-Кафи 8/235; ел-Маџизи го аутентифицира во Мират ел-укул 26/178]

• Според пренесувањето беше еден едноставен човек од курејшите, по храбар од Али ибн ел-Хусејн. Тука забележуваме една дискредитација кон Ехлул Бејт, чесната Фамилија на ресул'Аллах . Постојано се дерат шиитите во масите, колку храбри биле членовите на Ехлул Бејт, како што и навистина биле - но во нивните книги, како што ни укажува предходниот лажен хадис, поднижени.
  

• Еден едноставен Курејшит е по храбар ја избра умирачката, а потеклото од Лавот ел-Хусејн ибн Али ел-Шехид (радихуАллаху Анх) толку едноставно се поднижува? Тука се опишува, дека Језид го уби на таткому и тој толку еднставно се робува? Чии син би го дозволил тоа? Ехлул Бејтот беше семејство со чест и храброст. Нивните глави секогаш беја подигнати и никогаш не се поднижувале. Ако би бил ваков хадис во сунитските книги забележан, ќе гледавем, како шиитите не нарекуваат „насиби„ итк.
  

• Исто така земаме поука од шиитскиот хадис, дека Али ибн ел-Хусејн (рахимуАллах) без проблем се поднижи со насилство и го прифати Језидовото Калифатство. Но дали неговиот татко Хусејн ибн Али (радихуАллаху Анх) исто така лесно го прифати Језидовото Калифатство? Или ја извади неговата сабја и револтира? Аргументите шиитски, дека неговата реакција резлутираше од малата подршка, која што ја имаше зад него, не може да се прифати - од како знаеме, дека таткому исто така имал мала поддршка - но сепак се обиди да не му се поднижува Језиду и да револтира кон него.
  

• Исто така е Језид, според шиите, неверник (Кафир), и Аллах забранува да му дадеш на Неверник заклетва - дури шиитската Такија тоа не го дозволува.
  

• Аллаховиот пратеник никогаш во неговиот живот, иако беше под уште по голем притисок, не му се поднижи на некој кафир - напротив - тој   продолжи со Даветот, како што Аллах бараше од него.