Home
1
Прашање за посредништво (Тевессул)? Чет 13 Сеп 2012, 8:58 pm
Muwehhid
Модератор
Бисмиллах ал рахман ал рахим
Шејх Абдулатиф б. Абдурахман, рахимехуллах , вели: Шејхул-ислам ибн Тејмије, рахимехуллах, бил запрашан за двајца луѓе кои што се расправеле па едниот рекол: Ние мораме да имаме посредник помеѓу нас и Аллах. Бидејчи ние не можеме да стигнеме до него освен така.
Што значи посредништво (Тевессул)? И да ли посредништвото е општо во секој поглед она што Аллах ни го наредил. Или постои објаснување? А потоа, рахимехуллах одговорил: Фала му на Аллах.
Ако (прашувачот) со тоа мисли дека мора постои врска која че ја достави Аллаховата наредба и верата тогаш тоа е вистина. Бидејчи створенијата не знаат што сака Аллах, и со што е тој задоволен, ниту што наредува или забранува.
Ниту што припремал за Своите евлии за награда или за Своите непријатели од тешкотија. Ниту знаат она што Аллах го заслужува од Неговите убави имиња и возвишени својства, кои што разбирањето (разумот) е немоќен да ги свати и покрие. И многу слично на тоа, не е можно да се разберат освен преку пратеникот кој што Аллах го испратил до Своите робови.
Но, ако поредувањето или врската ја сметаат која што мора да се земе за да биде врска меѓу робовите и Аллах во смисла на придобивање корист и отргување на штети- како да постои врска во снабдување на робовите, нивно потпомагање, упатување и слично при што ги молат и се надеваат од нив- ова е најголем ширк за кој Аллах ги нарекол мушрици неверници бидејчи освен Аллах ги зеле евлиите како посредници кои што наводно че им донесат корист или че им ја отргнат штетата.
Шефааат му припаѓа на оној кој што Аллах, Тебареке ве Те ала, че му го одобри,Тебареке ве Те ала, вели:
ٱللَّهُ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلسَّمَـٰوَ ٰتِ وَٱلْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِى سِتَّةِ أَيَّامٍۢ ثُمَّ ٱسْتَوَىٰ عَلَى ٱلْعَرْشِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِىٍّۢ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ
Аллах е Оној кој ги создаде и Земјата и небесата и она што е меѓу нив за шест дена, а потоа се утврди на Аршот. Вие , освен Него, немате ни поддржник ни поредник. Па, нема ли да се присетите? (Ел-Сеџде 4)
Возвишениот вели:
وَأَنذِرْ بِهِ ٱلَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوٓا۟ إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِۦ وَلِىٌّۭ وَلَا شَفِيعٌۭ
Опоменувај ги, со она што ти се објавува, оние кои се плашат ос тоа што ќе бидат збрани кај Господарот свој, за кои, освен Аллах, не ќе има ни заштитник ни посредник, - за да бидат богобојазливи! (Ел-Енам 51)
И вели:
قُلِ ٱدْعُوا۟ ٱلَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍۢ فِى ٱلسَّمَـٰوَ ٰتِ وَلَا فِى ٱلْأَرْضِ وَمَا لَهُمْ فِيهِمَا مِن شِرْكٍۢ وَمَا لَهُۥ مِنْهُم مِّن ظَهِيرٍۢ ﴿٢٢﴾ وَلَا تَنفَعُ ٱلشَّفَـٰعَةُ عِندَهُۥٓ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُۥ
Кажи: Повикајте ги оние кои, освен Аллах, ги замислувате. Не поседуваат ништо, ни колку глушка ситно, ни на небесата ни на Земјата:во нив оние не соучествуваат ништо а ниту, пак, Он од нив очекува помош некаква. Кај Него не користи поредувањето, освен за оној за кого Он ќе одобри. И кога од срцата нивни ќе го снема стравот ќе речат: Што рече Господарот ваш? Ќе речат: Вистината! , Он е Вишен и Голем! (Сафат 22-23)
Затоа ги наведил ајетите во ова значење додека не рекол: Возвишениот вели:
مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤْتِيَهُ ٱللَّهُ ٱلْكِتَـٰبَ وَٱلْحُكْمَ وَٱلنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا۟ عِبَادًۭا لِّى مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَـٰكِن كُونُوا۟ رَبَّـٰنِيِّـۧنَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ ٱلْكِتَـٰبَ وَبِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ ﴿٧٩﴾ وَلَا يَأْمُرَكُمْ أَن تَتَّخِذُوا۟ ٱلْمَلَـٰٓئِكَةَ وَٱلنَّبِيِّـۧنَ أَرْبَابًا ۗ أَيَأْمُرُكُم بِٱلْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ
На еден човек кому Аллах му објави и Книга и Мудрост и пратеништво не му одговара да им зборува на луѓето: Бидете мои. А не Аллахови робови! Туку зборува: Бидете Аллахови робови,зашто во Книгата поучувате и во неа истражувате. Нема да ви наредуваат да ги земете мелеките и пратениците за господари. Зарем ќе ви наредуваат неврство кога сте веќе муслимани? (Али Имран 79-80)
Возвишениот убјаснал дека сметањето на мелеките и добрите луѓе за господари е куфур. Оној кој мелеките и пратениците че ги земе за посредници, со тоа што че ги повикува, че се потпира на нив, милејчи ги за добро и отргнување на зло, како да бара опрост за гревовите, упата на срцето, отргнување на несреќа, ублажување на недостатоците, тој е кафир по концензус на муслиманите.
Тука се ина цела да се напомене дека оној кој што тврди да постојат поредници меѓу Аллах и Неговите створенија, како што се посредниците помеѓу кралевите и нивните поданици, таквата личност е мушрик. Или дури и повеќе ова е вера на мушриците, идолопоклониците. Тие говореле: Ова се кипови на Веровесниците и добрите луѓе, тие се посредници кои што се приближува до Аллах. Тоа преставува ширк кој што Аллах валидноста ја негирал на христијаните кога рекол:
ٱتَّخَذُوٓا۟ أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَـٰنَهُمْ أَرْبَابًۭا مِّن دُونِ ٱللَّهِ وَٱلْمَسِيحَ ٱبْنَ مَرْيَمَ وَمَآ أُمِرُوٓا۟ إِلَّا لِيَعْبُدُوٓا۟ إِلَـٰهًۭا وَ ٰحِدًۭا ۖ لَّآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَـٰنَهُۥ عَمَّا يُشْرِكُونَ
Ги земаат нивните свештеници и нивните калуѓери за господари покрај Аллах, а иа на Иса, синот на Мејрем. Им беше наредено да го обожаваат само еден Бог. Нема друг бог освен Него! Славен нека е Он, нас она што му го здружуваат. ( Ет-Тевба 31)
Во друг ајет Возвишениот вели:
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِى عَنِّى فَإِنِّى قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ ٱلدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا۟ لِى وَلْيُؤْمِنُوا۟ بِى لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ
И кога ќе те прашаат робовите Мои за Мене, па Јас су навистина, блиску. И се оѕвивам на довата на молителот кога ќе Ме замоли. Па , нека ми се оѕвијат, и нека во Мене веруваат за да бидат упатени. (Ел-Бекара 186)
Она што го кажал Шејхул ислам нема разединување меѓу муслиманите околу тоа. Туку работите кај овие залутани отидоја. Затоа што времето заминало, знаењето се заборавило, така да се навикнале да се обраќаат на некој друг освен Аллах во она што е само карактеристично за Него, Тебареке ве Те ала. (Minhadžu tasisi ve takdis, str. 353 – 360)
Десет работи кои го расипуваат исламот од шејх Мухаммед б. Абдул вехаб, рахимехуллах, стои:
Втората работа која што го расипува испамот: оној кој че го направи на некого за посредник помеѓу себе и Аллах, повикувајчи ги имолечи за нивен шефаат и потпирај чи се за нив, направил куфур по концензус. (Akidetu muvehhidin, str. 456.)
Извор:imamitewhida
Обработка: Ahlu-sunnah