Home
1
Барање на Аллаховата прошка Вто 10 Jул 2012, 4:01 pm
Muwehhid
Модератор
Во името на Аллах Милостивиот, Семилосниот!
Прошката е штит од штетните последици на лошите дела и нивното практикување. Барањето на прошка се спомнува непрекинато во Куранот, а на некои места е наредено:
И молите Го Аллах да ви прости, бидејчи Аллах простува и Милостив е .( Ел-Музземмил 20)
На другите места Аллах го фали тој што бара прошка:
И кои во последните часови од ноќта за прошка молат. (Али имран 17)
А на некои места ни кажува дека Тој му простува на тој што бара прошка:
А кој ќе стори некакво зло или кон себе ќе згреши, па потоа ќе Го за моли Аллах да му прости- ќе види дека Аллах простува и дека е Милостив! (Ен-Ниса 110)
Барањето прошка често се врзува со покајанието, кога прошката се бара с о јазикот. Покајанието е оставањето на лошите дела со своето срце и тело. Б арањето прошка е налик на молитва, во смисла дека Аллах доколку сака, му се оѕвива и му простува на тој што тоа го бара од Него. Ова е особено случај кога довата доаѓа од срцето кое е оптеретено со лоши дела или се упатува во време најповолно за нејзинотот услишување, како што е рано наутро или веднаш после извршениот намаз. Се пренесува деке Лукман еднаш му кажал на својот син: Сине, создади навика со својот јазик да ги изговараш зборовите: Аллаху, прости ми, затоа што постои време во денот во кое Аллах нема да го одбие робот кој Му се обраќа.
Ел Хасан ел Басри рекол: Често барајте прошка од Аллах: во своите куќи, на ме ста, на пат, во чаршија, на состаноците, каде и да сте. Никогаш не знаете кога прошката ќе ви биде примена.
Ебу Хурејре пренесува дека Пратеникот Мухаммед, саллаллаху алјхи ве селлем, рекол: Се колнам во Аллах, се молам за прошка и Му се каам повеќе од седумнаесет пати на ден. ( Бухари, К итаб ед Дават 11/101)
Ебу Хурејре рекол дека го слушнал Пратеникот саллаллаху алјхи ве селлем, како рекол: Човекот направил грев , па кажал: Аллаху, сторив грев, па прости ми Ал лах рекол: Знае ли Мојот Роб дек а има Г оспдар Кој ги про с тува гревовите и му помага? Му простувам на Својот роб. Поминало време и човекот повторно го направил гревот , па рекол: Аллаху, сторив грев, па прости ми. Неговиот Господар рекол: Знае ли Мојот роб дека има Господар Кој ги простува гревовоте и му помага? По некое в реме човекот направил уште еден грев, па Аллах рекол: Знае ли Мојот роб дека има Господар Кој ги простува гревовите и му помага? Му п ростувам на С војот роб. Робе прави како сакаш. С ум ти подарил прошка. (Бухари, Китаб Техвид 13/466, Муслим, Китаб зикр вед дуа 17/75)
Аллах тоа го кажал три пати
Тоа значи дека човекот му е подарена прошка затоа што продолжил секој пат да Го бара кога направил грев. Се чини дека ова било применливо се додека неговото барање прошка не носело со себе намера за повторување на гревот.
Аиша р.а рекла: Среќен е тој што ( на Судниот ден) ќе најде многу дови за прошка меѓу своите дека.
Со други зборови, барањето на Аллаховата прошка е лек за сите лоши дела.
Катаде рекол: Овој Куран упатува на препознавањето на болеста и е нејзин лек. Вашата болест се вашите гревови, а ваш лек е барање на Аллахова Прошка.
Али ибн Ебу Талиб р.а рекол: Аллах не му дава вдахновение за барањето прошка на ниту еден роб кога Тој сака да го казни.
Автор: Ибн Кајим ел Џевзи, Ебу Хамди ел- Газали, Ибн Реџеб ел Хамбели.
Обработка: Ahlu-Sunnah