Имам ахмед, рахимуАллах, рече: „Бев на пат и го видов на еден лопов, како ги крадеше на луџето. На истиот лопов го видов, како клањаше со нас во џамија - па му реков: „Неможе така со Аллах кон Аллах да се однесуваш, затоа што Аллах нема да то го прима намазот, додека правиш такви ствари. Па лоповот му рекол: „О имаме, измеџу мене и Аллах имаат полно затворени порти, па пожелувам макар една врата да ми е отворена (намас).„

После неколку месеци отидов на хаџ. Во време на извршување „таваф„, го видов на еден човек, близу кааба, додека зборуваше: „Се кајам, смилујмисе, не сакам више да се вратам во не послушност.„

Го сматрав и видов, дека е тој истиот лопов, па си реков сам: „Ја остави една отворена порта, па Аллах му ги отвори сите порти.„

Браќа и сестри - немојте да ги затворате сите порти измеџу вас и Аллах, ако си грешник и правиш големи гревови. Можда баш таја порта ке ви ги отвори на сите порти. Немојте да го напуштате намазот.