Home
1
Алимите за тој што го навредува Мухаммед, а.с! Пет 27 Јан 2012, 4:20 pm
Muwehhid
Модератор
Во името на Аллах Милостивиот, Самилосен!
Абдуллах ибн Ханбел и ебу талиб, ученик на Ахмед пренесува дека Имам Ахмед оној кој че го навреди на Пратеникот с.а.в.с па рекол: “Се убива таква личност” Речено му е: Дали за ова има хадис? Рекол: Да, хадис од кои се слепи хадис кој го уби жената, па рекол: Слушнав како го навредува на Пратеникот с.а.в.с хадис од Хусеин од ибн Омер дека рекол: Кој ќе го навреди на Пратеникот с.а.в.с се Убива. А Омер ибн Абдул- Азиз одговорил: Се убива бидејќи оној кој го навредува на Пратеникот с.а.в.с е отпадник (Муртед) од исламот, а муслиманот не го навредува на Пратеникот с.а.в.с А Абдуллах додава: Го прашав Го прашав татко на оној кој проколнал на Пратеникот с.а.в.с, да ли се бара од него покајување, па рекол: Обврска му е да го убије и да не бара од него покајување. Халид ибн Велид го убил на човекот кој го проколнувал на Пратеникиот с.а.в.с и не барал покајување од него.( Ова предание го бележи Ебу Бекр Абдулазиз ибн Дзафер ел-Багдади (Умрел 363 г) во своето дело Ел- Кафи)
Мухаммед ибн Сухун, научник на маликискиот месхеб (умрел 265 х.г): Научниците се слогласни, да оној кој го вреѓа на Пратеникот с.а.в.с таквиот е кафир(Неверник), нему му се заканува Аллаховата Казна, а неговиот суд кај имамите е убиство, а кој се сомнева во неговиот куфур(Неверство) или казна е кафир(Неверник) . ( Ес-Саримул-месул ала шатими р –ресул од Шејхул – Ислам ибн Тејмијје стр 16)
Имам Малик ибн Енес (Умрел 179 х.г): Кој че го навреди на Пратеникот с.а.в.с се убива без барање на покајување .( Ел- Бејан ве-т- Тахсил 16/397 од Ибн Рушд ел- Куетубија)
Ешхаб ибн Абдулазиз, ученик на имам Малик и египетски муфитија (Умрел 204 х.г), се пренесува од Имам Малик: Кој од муслиманите или од неверниците го опсуе на Пратеникот с.а.в.с. Таквиот човек се убива и не се бара покајување од него. (Еш- Шифа фи тафифи хукуки –Мустафа од Кади Илјјада : 2/216, 217)
Кади ебу Јала (Умрел 458 х.г) : Ако го опсуе на Пратеникот с.а.в.с, таквиот се убива и не му се прима покајувањето, без разлика дали бил муслиман или кафир и таквиот договор престанува, како тоа што го пренесува Ахмед. (Ес- Сармул-месул ала шатими – р- ресул стр 555) Истоа така кажаал во своето дело, Ел-Мутемед: Кој че го навреди на Аллах или Неговиот Пратеник таквиот станува неверник, без разлика дали сметал дека вреѓанење е дозволено или не. Ако би кажал Јас тоа не го сметам за дозволено; тоа не че се зема за обзир во прописот (zahirul-hukm), по едното предание(Изговарање) и навистина стануа отпадник од исламот, бидејќи на надворешноста е спротивно на она што тој го рече, бидејќи тој нема никаква корист во вреѓање на Аллах и Неговиот Пратеник с.а.в.с, повече не е убеден во обврската на Обожавање на него, ниту пак го потврдува она што со што дојде Пратеникот с.а.в.с и тоја се разликува од пијаниците, Убиците и кратците кога вели: Јас тоа не го сметам за дозволено.. На нив че се верува во донесување на суд. Бидејчи имаат корист во правење на тие дела, која се добива со сладост, иако имаа убедување во неговата забрана. А ако му пресуди кафир, Тоа го правиме со вистински прописи, а што се однесува на внатрешноста, ако е искрен и она што го рекол, тој е муслиман, како што кажавме и за отпадникот(Zindika) дека не му се прима покајувањето во навдовершниот суд.
Ебу Мусаб ез – Захари (Умрел 242 х.г) и Ибн еби Увејс (Умрел 226 х.г) научниците на имам Малик пренесуваат: Го слушнавме на Малика како вели: ,, Koj го вреѓа( навредува) или го псуе, или го острамоти, или му наваѓа мании – Таквиот се убива, без разлика дали тој бил муслиман или кафир (Немуслиман) и не се бара од него покајувањето. (Еш- Шифа фи тафифи хукуки –Мустафа од Кади Илјјада : 2/216,)
Ибн ел- Мунзир (Умрел 318 х.г): Се согласни научниците дека се убива оној кој че го опсуе на Претеникот с.а.в.с, а од оние кои тоа го застапуваат овој став се Малик, Лекс Ибн Сад, Ахмед, Исхак ибн Ибрахим, а тоа е и Шафискиот Месхеб и вели: Се пренесува од Ен-Нуман (Односно Ебу Ханифе) – Не убива те го зиммија ( Китабија, заштитник на Исламската држава) бидејќи она на што тие се од Ширкот, е уште погоре. (Ел- Евсат фи – с-сунен вел- иџма вел интилаф 2/129 број 285 како и Ел- Иџма од Ибн Мунзира стр 153)
Ебул-Мевахиб ел-Акбер (Умер 439 х.г) : Обврска е за потврда на Пратеникот с.а.в.с да се даде тешка казна, а тоа е убиство, дали че се покае или не, без ралика дали бил зиммија (Китабија, заштитник на Исламската држава) или муслиман (Руусул- масаилил-хилагијје 2/129)
Ебу Али ибн еби Муса, Кадија на Куфа во своето време (Умрел 428 х.г) : Кој че го грди на Аллаховиот Пратеник с.а.в.с таквиот се убива и не се бара покајување од него, а кој го вреѓа (Го навредува) од зиммија (Китабија, заштитник на Исламската држава) се убива дури ако примал ислам. (Ел-Фару од Ибн Муфлиха 6/287)
Ебу Бекр ел-Фарис, научник од Шафискиот месхеб (Умрел 350 х.г) пренесува од Иџмаа на муслиманите дека е кажано кој че го опџује на Пратеникот с.а.в.с убиство, а оној кој че го опсуе на него не него со камшикување (Ова се наоѓа во неговата книга Ел-Иџма ,а го спомнува и Ибн Хадзер во Фетхул-Бариху 12/293 и Шефкани во Нејлул-евтар 7/380)
Ебу Мухаммед, ибн Кудаме ел-Макдиси (Умрел 260 х.г): Кој че го опцује на Аллах Возвишениот во релност или шала, таквиот станува неверник, а истоа така и оној кој се измејава на Аллах Возвишениот, во Неговите ајети, во неговите пратеници или во неговите книги. Возвишениот Аллах вели: А кога, пак, би ги прашал сигурно би ти рекле: “Да, ние само разговараме и се играме.” Кажи: “Со Аллах ли се исмевате и со ајетите Негови и со пејгамберот?” Не оправдувајте се! По верувањето ваше не верувавте. Ако и простиме на една ваша дружина, друга дружина Ние ќе казниме затоа што се овие, навистина, силници!. (Ет Тевба 65 -66) . (Ел- Мунги од ибн Кудаме 12/298)
Кадиија лјјад (Умрел 544 х.г): Умметот се согласил дека се убива оној кој му наваѓа мани , како и оној кој го ппсуе (Еш- Шифа фи тафифи хукуки –Мустафа, четврти дел 2/211)
Фахру –д-дин ер-Рази (Умрел 604 х.г) во коментарот на спомнатиот ајет рекол:.. По верувањето ваше не верувавте... (Ет-Тевба 66) Упатува на прописите:
- Први пропис: Измејавање на верата претставува неверство во Аллах, а тоа е поради исмеавањето кое го упатува на омаложување, а голем стол на иманот е величење на Возвишениот Аллах џ.ш го до крајни способности (Колку што е во можност) соединение на ова е невозможно.
- Втори пропис: Опсување на неисправност на говорот оној кој вели: Неверството се постигнува само со направените дела.
- Трет пропис: Oпсување на тоа да е говорот што излегуваа од нив е суштинско неверство, бидејчи беа мунафици порано и дека нивната недоверба на неверникот може да се утврди од време на време.
- Четврти пропис: Oпсување на тоа дека Куфур (неверување) од нив се одржа откако тие биле верни. (Тефсиру Рази 14/126 – 127)
Ебу Али Хасан ибн ел-Бена, ученик на Кадијата ебу Јала (Умрел 491 х.г) : ,, Ако го опсуе на Пратеникот с.а.в.с, обврска е да се убие и не му се прима покајувањето, а ако бил неверникм па примал ислам, одобреното мислење е да исто така треба да се убије и нема да се бара од него покајување. (Ел-Феру од ибн Муфлиха 6/287) и вели: Ставот на Маликиите е исто како нашиот. ( Еш- Шифа фи тафифи хукукил – Мустафа 2/264)
Шејшул – Ислам ибн Тејмијје рхм (Умрел 768 х.г) автор на делото: Ес-Саримул-меслул ала шатимир- р-Ресул (Искусна сабја на оној кој го вреѓа на Пратеникот) во наведеното дело рекол: Клевеникот, ако бил муслиман, тогаш станува неверник и се убива дивергенција (Тврдењето), тоа е ставот на четирите имами и други, по ова прашање од имамите се пренесува концензус, како што е Исхак ибн Рахавејх и други... (Страна 16) и рекол: Вреѓање (Навредување) на Аллах или Неговиот Пратеник с.а.в.с е неверство без разлика дали и смета клеветникот за забрането тоа или пак дозволено... (Страна 955)
Хафиз ибн Хздзер ел-Аскалани (Умрел 852 х.г) : Рекол,, Кој че го навреди на Пратеникот с.а.в.с со нешто што е очигледно со лажни обвиненијата, станува неверник по концензус на сите научници, а ако се покае, не че го спаси него обврската за убивање, бидејчи шеријатска казна (Хагг) за негова потврда е убиство, а хакот не престнува со покајувањето. (Фетхул-Бари фи шерхи сахихил- Бухари 12/ 294)
Нека е славен Аллах и нека е слават и селам на Мухаммед с.а.в.с.
Извор: Islam iman
Обработка: [You must be registered and logged in to see this link.]
Последната промена е направена од islam nur на Пет 27 Јан 2012, 6:21 pm. Мислењето е променето 6 пати. (Reason for editing : Променет е насловот на темата од: Научниците за опсуење/навреди на Пратеникотс.а.в.с, во нов наслов: Алимите за тој што го навредува Мухаммед, а.с.)