Home
1
МУЛТИ ДИМЕНЗИОНАЛЕН ПРОСТОР Пон 12 Дек 2011, 2:42 pm
Karşi yaka
Активен член
МУЛТИ ДИМЕНЗИОНАЛЕН ПРОСТОР
И небото Ние го подигнавме со моќтанаша, сигурно! И уштеможеме да направиме! И Земјата ние ја проширивме . Е само колку е личен Оној кој што ја проширил. ( Ез - Заријат 47- 48).
И Он е Аллах и на небесите и на Земјата; Он ја знае и вашата јавност и вашата тајност. (Ел - Ан-ам, 3). ...
Со заклучокот до кој што дојде астрофизиката, денес, е тоа дека, сиот Универзум заедно со димензијата на просторот и на времето, дојде во егзистенцијализмот како резултат на една огромна експлозија кој што се случила одеднаш. Овој феномен познат по иметоБинг Бенг потврдил дека Универзумот е створен од ништо како резултат на една експлозија од една единствена точка.
Во почетокот на минатиот век е откриено и докажано дека Универзумот се шири со голема брзина потикнат од некоја сила! Со други зборови во Куранот е објавено дека универзумот се ШИРИ, точно како што кажува и објаснува науката, и со тоа излегува на виделина фактот и вчудовиденоста со ајетот од Куранот, кој што зборува и употребува еден збор од денешново време за опишувањето на ова ширење. Овој аргумент е објаснет во Куранот, во едно време кога немаа ни најмалку знаење околу овие факти. Значи, од моментот на Биг Бенгот, Универзумот со голема брзина почнал да се шири, и таа постапка ден денес продолжува.
И небото Ние го подигнавме со моќтанаша ,сигурно! И уштеможеме да направиме! И Земјата ние ја проширивме . Е само колку е личен Оној кој што ја проширил.(Ез - Заријат 47- 48).
Рускиот физичар Александар Фридман и Белгискиот космолог Георгос Леамитре во 1992 год., тоа го потврдиле и кажале дека универзумот може да биде во состојба да се шири. Исто така и Хубеловиот закон-Едвин Хубле ја подржува таа теорија. Со Хубеловиот закон добиваме пропорционалност помеѓу далечината на галаксијата и неговата брзина на одалечувањето.
Колку е галаксијата одалечена, побргу се одалечува од нас. Потоа научниците Фред Хојле, Херман Банди и Томас Голд (Англичани), предлагаат нова теорија на постојана положба.
Според оваа теорија Универзумот постојано се шири а новата материја спонтано настанува во празнините.Ново настаната материја се акумулира и создава нови звезди. Празниот простор има позитивна енергија, така што, космолошката константа е причнителот за забрзаното ширење на празниот простор. Стефан Хањкин ги подржува горе наведените докази, дека, тие не ја докажуваат постојаната состојба, туку ширењето на Универзумот. Значи кога се мисли дека Месечината од земјата се одалечува, се мисли на тоа дека, со самото ширење на Универзумот, сите планетарни состојки се одалечуваат.
Месечината исто така успорува со брзината на кружење околу Земјата, така што, тоа успорување влиаје на продолжувањето на годишниот ден на земјата за 20 микро секунди. Наспроти тоа енергетското кружење на земјата се претвара во топлинска енергија и импулсно кружење кое се пренесува на Месечината, и со кружењето годишно се одалечува од земјата за четри сантиметри. Оваа појава е потврдена со ласерско мерење во 1995 год. од страна на Советската Академија на Науките, додека тоа ширење (одалечување) во Куранот тоа е кажано со самото појавување!
Сите места во космосот се исти, со исти закони на физиката, со ист почеток и крај, ние сме дел од тоа, ние сме дел од тој простор, кој со постоењето го ствараме, и дел од неговото време, кое настанува со нашата динамика и ритамот на живеење. Освен тоа горе што е наведено, во почетокот на дваесетиот век се случувале многу други збиднувања, односно големи промени во знаењетово за доживувањата на природата.
Очигледно е дека секое цврсто тело има ширење и четри диманзии, а тоа се; должина, ширина, висина, и траењето. Но поради човековата невозмозност на таквите доживувања, ние не сме спремни да тоа го забележиме. На крајот на деветнаесетиот век и во почетокот на дваесетиот век се раѓаат нови идеи и размислувања, време на раѓањето на димензијата на која името и е дадено простор -Универзум. И кога размислуваме за четвртата димензија, сетило за тоа сеуште немаме!
Самата претстава на четвртата димензија има отворени нови хоризонти. Она во продолжението ја има подобрено сликата на светот, овозможувајќи ни подобро следење на дотогашното знаење. Ако успееме свесно да ги запознаеме и доживееме сите три димензии, стануваме автоматски дел од Универзумот! Со откривањето на четвртата димензија, човекот добил нови сознанија за светот, со тоа што добил способност за ширење на неговото знаење.
Набргу се поставило прашање за можноста на постоењето на петата димензија. Првите претпоставки (теорија) за петата димензија, кажува дека постои пета димензија, непозната на човекот, огромна како Универзумот и вечна како безкрајот. Тоа е просторот помеѓу светлото, сенката, науката, - но и на празноверството, и се наоѓа помеѓу понорот на човековите мисли (страхови, психији...) и во врвот на неговото значење. Ова е димензијата на мечтите. Тој простор може да го наречеме и како една научна фантазма или паранормала (1).
Благодарение на Аллах! Кој ги создаде небесите и Земјата и Кој ја определил темницата и светлината (Ел - Ан-нам 1).
Во дваесеттиот век докажано е дека електро - магнетизмот е една врста на гравитација, но не она каде сеуште обично е објаснета во физиката. Електро - магнетизмот е гравитација и е невидлива сила (електро, магнетна...) и на петтата димензија на просторот.
Некогашната теорија за петтата димензија (види горе 1), до осумдесеттите години на минатиот век фрлена е во заборав. Тогаш почнале да се случуваат промени во модерната физика со откривањето на помалите честички во внатрешноста на атомот. До тогаш покрај гравитацијата и електромагнетизмот откриени се и две фундаментални сили, слаба и јака нуклеарна сила, сили кој го држат језгрото на атомот заедно, одржувувајќи ја стабилноста на материјата. Тоа се тие четри основни природни сили кој што создаваат и го одржуваат универзумот, но не се дава да се соединат.
Физичарите во новото време благодарение на технологијата влегуваат се подлабоко во бит'от на материјата со откривање на се помали и помали честички. Ги студираат неговите состојби и односот. Наоѓаат во внатрешноста на тој микро свет уште помали светови на стрингс'от, но немаат сеуште реактори со кои би можеле да измерат и да докажат за неговото постоење.
Во потрага на соединувањето на сите сили, во кој триењето на микрочестичките е опишано и докажано е скриеноста на димензијата. Според таа теорија објектите не се во времето и просторот, туку самиот простор време – честички, значи сите сме предизвикувачи на мулти димензионалниот простор, време кое не моземе да го видиме, но со нашето постоење го создаваме.
Денес со прикажувањето на просторот, како онотолошка категорија сеуште не е завршена (ниту пак некогаш ке биде завршена), и затоа со просторот се единствени примарни категории на знаењето.
Триумф над невидливото, на недопрениот ентитет, просторот како екстрат на постоењето, е карактеристика на новата слика на светот на новите сознанија, и вредна за да се запази просторот со енергетските полиња полни со вибрациони манифестации на енергијата која што го ствара.
Во модерната физика, Универзумот се покажува како динамична, невидлива целина, која што своето постоење за зал не го уклучува секогаш Посматрачот ( Створителот), и нас со нашето верување во Семоќниот Аллах, во Куранот, и законите кој што произлегуваат од Неа (и покрај сите аргументи), но факт е дека, со придонесот на физиката, нашето знаење се проширило надвор од границите на техниката, на наш начин на размислување во културата... и не доведол до основните промени на погледот на светот околу нас и промените на нашиот однос кон Универзумот и кон сите нас.
Интересно е и тоа да кажам дека, познатиот физичар Исак Њутн рекол: И СВЕ Е ОДНАПРЕД ОДРЕДЕНО!!!, и уште рекол;:Универзумот е роден со законите на физиката, но јас сметам дека треба да е физиката е родена со законите на Универзумот- Аллаховите закони.
Он е Оној кој ги создаде небесите и Земјата за шест дена а потоа се утврдил на Аршот (Универзум). Он знае и што влегува во Земјата и што излегува, што се спушта од небото и што се воздигнува кон него. Он е со вас каде и да сте. Аллах го гледа она што го правите! (Ел - Хадид 4)
И небото Ние го подигнавме со моќтанаша, сигурно! И уштеможеме да направиме! И Земјата ние ја проширивме . Е само колку е личен Оној кој што ја проширил. ( Ез - Заријат 47- 48).
И Он е Аллах и на небесите и на Земјата; Он ја знае и вашата јавност и вашата тајност. (Ел - Ан-ам, 3). ...
Со заклучокот до кој што дојде астрофизиката, денес, е тоа дека, сиот Универзум заедно со димензијата на просторот и на времето, дојде во егзистенцијализмот како резултат на една огромна експлозија кој што се случила одеднаш. Овој феномен познат по иметоБинг Бенг потврдил дека Универзумот е створен од ништо како резултат на една експлозија од една единствена точка.
Во почетокот на минатиот век е откриено и докажано дека Универзумот се шири со голема брзина потикнат од некоја сила! Со други зборови во Куранот е објавено дека универзумот се ШИРИ, точно како што кажува и објаснува науката, и со тоа излегува на виделина фактот и вчудовиденоста со ајетот од Куранот, кој што зборува и употребува еден збор од денешново време за опишувањето на ова ширење. Овој аргумент е објаснет во Куранот, во едно време кога немаа ни најмалку знаење околу овие факти. Значи, од моментот на Биг Бенгот, Универзумот со голема брзина почнал да се шири, и таа постапка ден денес продолжува.
И небото Ние го подигнавме со моќтанаша ,сигурно! И уштеможеме да направиме! И Земјата ние ја проширивме . Е само колку е личен Оној кој што ја проширил.(Ез - Заријат 47- 48).
Рускиот физичар Александар Фридман и Белгискиот космолог Георгос Леамитре во 1992 год., тоа го потврдиле и кажале дека универзумот може да биде во состојба да се шири. Исто така и Хубеловиот закон-Едвин Хубле ја подржува таа теорија. Со Хубеловиот закон добиваме пропорционалност помеѓу далечината на галаксијата и неговата брзина на одалечувањето.
Колку е галаксијата одалечена, побргу се одалечува од нас. Потоа научниците Фред Хојле, Херман Банди и Томас Голд (Англичани), предлагаат нова теорија на постојана положба.
Според оваа теорија Универзумот постојано се шири а новата материја спонтано настанува во празнините.Ново настаната материја се акумулира и создава нови звезди. Празниот простор има позитивна енергија, така што, космолошката константа е причнителот за забрзаното ширење на празниот простор. Стефан Хањкин ги подржува горе наведените докази, дека, тие не ја докажуваат постојаната состојба, туку ширењето на Универзумот. Значи кога се мисли дека Месечината од земјата се одалечува, се мисли на тоа дека, со самото ширење на Универзумот, сите планетарни состојки се одалечуваат.
Месечината исто така успорува со брзината на кружење околу Земјата, така што, тоа успорување влиаје на продолжувањето на годишниот ден на земјата за 20 микро секунди. Наспроти тоа енергетското кружење на земјата се претвара во топлинска енергија и импулсно кружење кое се пренесува на Месечината, и со кружењето годишно се одалечува од земјата за четри сантиметри. Оваа појава е потврдена со ласерско мерење во 1995 год. од страна на Советската Академија на Науките, додека тоа ширење (одалечување) во Куранот тоа е кажано со самото појавување!
Сите места во космосот се исти, со исти закони на физиката, со ист почеток и крај, ние сме дел од тоа, ние сме дел од тој простор, кој со постоењето го ствараме, и дел од неговото време, кое настанува со нашата динамика и ритамот на живеење. Освен тоа горе што е наведено, во почетокот на дваесетиот век се случувале многу други збиднувања, односно големи промени во знаењетово за доживувањата на природата.
Очигледно е дека секое цврсто тело има ширење и четри диманзии, а тоа се; должина, ширина, висина, и траењето. Но поради човековата невозмозност на таквите доживувања, ние не сме спремни да тоа го забележиме. На крајот на деветнаесетиот век и во почетокот на дваесетиот век се раѓаат нови идеи и размислувања, време на раѓањето на димензијата на која името и е дадено простор -Универзум. И кога размислуваме за четвртата димензија, сетило за тоа сеуште немаме!
Самата претстава на четвртата димензија има отворени нови хоризонти. Она во продолжението ја има подобрено сликата на светот, овозможувајќи ни подобро следење на дотогашното знаење. Ако успееме свесно да ги запознаеме и доживееме сите три димензии, стануваме автоматски дел од Универзумот! Со откривањето на четвртата димензија, човекот добил нови сознанија за светот, со тоа што добил способност за ширење на неговото знаење.
Набргу се поставило прашање за можноста на постоењето на петата димензија. Првите претпоставки (теорија) за петата димензија, кажува дека постои пета димензија, непозната на човекот, огромна како Универзумот и вечна како безкрајот. Тоа е просторот помеѓу светлото, сенката, науката, - но и на празноверството, и се наоѓа помеѓу понорот на човековите мисли (страхови, психији...) и во врвот на неговото значење. Ова е димензијата на мечтите. Тој простор може да го наречеме и како една научна фантазма или паранормала (1).
Благодарение на Аллах! Кој ги создаде небесите и Земјата и Кој ја определил темницата и светлината (Ел - Ан-нам 1).
Во дваесеттиот век докажано е дека електро - магнетизмот е една врста на гравитација, но не она каде сеуште обично е објаснета во физиката. Електро - магнетизмот е гравитација и е невидлива сила (електро, магнетна...) и на петтата димензија на просторот.
Некогашната теорија за петтата димензија (види горе 1), до осумдесеттите години на минатиот век фрлена е во заборав. Тогаш почнале да се случуваат промени во модерната физика со откривањето на помалите честички во внатрешноста на атомот. До тогаш покрај гравитацијата и електромагнетизмот откриени се и две фундаментални сили, слаба и јака нуклеарна сила, сили кој го држат језгрото на атомот заедно, одржувувајќи ја стабилноста на материјата. Тоа се тие четри основни природни сили кој што создаваат и го одржуваат универзумот, но не се дава да се соединат.
Физичарите во новото време благодарение на технологијата влегуваат се подлабоко во бит'от на материјата со откривање на се помали и помали честички. Ги студираат неговите состојби и односот. Наоѓаат во внатрешноста на тој микро свет уште помали светови на стрингс'от, но немаат сеуште реактори со кои би можеле да измерат и да докажат за неговото постоење.
Во потрага на соединувањето на сите сили, во кој триењето на микрочестичките е опишано и докажано е скриеноста на димензијата. Според таа теорија објектите не се во времето и просторот, туку самиот простор време – честички, значи сите сме предизвикувачи на мулти димензионалниот простор, време кое не моземе да го видиме, но со нашето постоење го создаваме.
Денес со прикажувањето на просторот, како онотолошка категорија сеуште не е завршена (ниту пак некогаш ке биде завршена), и затоа со просторот се единствени примарни категории на знаењето.
Триумф над невидливото, на недопрениот ентитет, просторот како екстрат на постоењето, е карактеристика на новата слика на светот на новите сознанија, и вредна за да се запази просторот со енергетските полиња полни со вибрациони манифестации на енергијата која што го ствара.
Во модерната физика, Универзумот се покажува како динамична, невидлива целина, која што своето постоење за зал не го уклучува секогаш Посматрачот ( Створителот), и нас со нашето верување во Семоќниот Аллах, во Куранот, и законите кој што произлегуваат од Неа (и покрај сите аргументи), но факт е дека, со придонесот на физиката, нашето знаење се проширило надвор од границите на техниката, на наш начин на размислување во културата... и не доведол до основните промени на погледот на светот околу нас и промените на нашиот однос кон Универзумот и кон сите нас.
Интересно е и тоа да кажам дека, познатиот физичар Исак Њутн рекол: И СВЕ Е ОДНАПРЕД ОДРЕДЕНО!!!, и уште рекол;:Универзумот е роден со законите на физиката, но јас сметам дека треба да е физиката е родена со законите на Универзумот- Аллаховите закони.
Он е Оној кој ги создаде небесите и Земјата за шест дена а потоа се утврдил на Аршот (Универзум). Он знае и што влегува во Земјата и што излегува, што се спушта од небото и што се воздигнува кон него. Он е со вас каде и да сте. Аллах го гледа она што го правите! (Ел - Хадид 4)
