1 Што го присилува на човекот да верува во Бог Сре 23 Ное 2011, 1:34 pm
Muwehhid
Модератор
Во Името На Аллах Милостивиот, Самилосен!
Што е тоа што човекот го присилува да верува во Бога?
Одговород на ова прашање може да се додаде ако се погледа положбата на човекот во овој космос. Човекот гледај чи го космосот забележува дека не е семоќен и дека самиот себеси не си е доволен. Природните појави од една страна и неговата краткотрајност му дава можност да ја сфати својата немоќ и скромна положба. Гледајќи се себеси и се околу себе тој мисли на оној кој ги создал и контролира овие појави и овој видлив свет.
Учењата сека човекот верувал затоа што не знаел да си ги објасни природните појави паѓаат во вода само со тоа што денес и оние кои ги знаат како настануваат природните појави. Веруваат во постоењето на едно разумно, Семоќно и Сезнајно битије кое ги создало и контролира овие појави и овој видлив свет. Идејата за големината на ова Врховно битије прави човекот понизно да ја спушти својата глава, а претставата за неговата семоќ да биде поврзана со Него и да бара помош од Него.
Верувањето во еден Бог е најголемото и најскапоценото богатство на што човекот може да биде сопственик во текот на својот живот. Токму ова е и содржината на овој краток труд кој има за цел да го насочи човекот кон тоа како да биде сопственик на ова најголемо богатство- верувањето во Бог. Навистина најголемото богатство што човекот може да го има е верувањето , бидејќи човекот е битие кое се раѓа и умира.
Со умирањето го остава своето матријално богатство што го стекнал во текот на својот живот, со смрта тој со себе го носи само ова верување и делата кои ги работел зависно од тоа дали верувал или не.
Целта на овој труд е да се разбере суштината на верувањето во еден Бог, како што Создавател и Владетел на овој свет и идниот свет и да не научи како да бидеме Неговие покорни суштества со кои ќе биде задоволенен од нашиот живот. Верувањето во еден Бог е наша потреба . Ние(Луѓето) добиваме двојна среќа, духовна и матријална на овој и идниот свет.
Бог ништо не добива ниту пак загубува нешто со нашето верување или неверување. Се што бара Бог- Аллах од нас е да му бидеме благодарни за се што ни дал: животот и се што ни е потребно за него.
Нека е славен Аллах што вака сакал да биде, а бидејќи се што постои е Аллахово, ние немаме ништо што можеме да му дадеме на Аллах. Дури и да жртвуваме дел ос нас самите за Аллах тоа не би претставувало ништо за Него зошто и тоа е Негова сопственост, Тој е Создател. На крајот на краиштата сете нешта, па и ние самите, кон Аллах се враќаме. Во таа смисла Аллах џ.ш
Во Куранот суре Зумер 7 ајет вели:
Па ако не верувате... та, Аллах, навистина, е независен од вас, и не е задоволен со неверувањето на робовите Свои, а ако, пак, Му се заблагодарувате, е задоволен со вас. И не ќе ја понесе никој тежината на бремето од друг, а потоа враќањето ваше води кон Господарот ваш... па, Он ќе ве извести за она што го работевте. Он, навистина, го знае она што е во градите ваши!
[You must be registered and logged in to see this link.]