Home
1
Pobivanje na Siiitskata zabluda!! Чет 07 Jул 2011, 3:46 pm
Ebu jasin
Нови член
Одбрана на чистиот Монотеизам.
Возвишениот кажува:
“ Војската наша, секако, е она која ќе победи.“ (Ес – Сафаат 173)
Аллаховата војска ќе надвладее со доказ и јазик, како што ќе надвладее со сабја и оружје. Меѓутоа да се плашиш за оној мувехид кој исполнува единственост на Аллах, Славен и Возвишен, и оди по тој пат, но нема оружје (знаење). Возвишениот Аллах нас ни ја дал како благодат својата книга која ни ја направил:
“ ... Објаснување за се и како упат и милост .“ (Ен – Нахл 89)
Неможе следбеникот на невистината да дојде со доказ, а да во Кур’ан нема она што ја негира и појаснува неговата невистина. Возвишениот кажува:
“ И тие не ќе донесат никаков приговор а Ние да не ти донесеме вистина и најдобро толкување. “(Ел – Фуркан 33)
Кур’анот е сигурен доказ за тебе или против тебе!
Рекол Аллаховиот Посланик Мухаммед салаллаху алејхи ве селлем:
“... Кур’анот е сигурен доказ за тебе или против тебе...“ (Бухари, 3/118 и Муслим 1151)
Возвишениот Аллах кажува:
“Ние од Кур’анот ти го објавуваме она што е Лек и Милост за верниците. А на неверниците само им ја зголемуваме загубата.“ (Ел Исра 82)
Шехадетот ’ЛА ИЛЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ’, значи ибадет само на Аллах и оставање секаков вид на ибадет на некој друг покрај Аллах. Оној кој би се изохолил над ибадетот спрема Аллах и не би Го обожавал, не е од оние кои сведочат ’ЛА ИЛЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ’. Затоа што оној кој го обожава Аллах и обожава некого друг покрај Него не е од оние кои сведочат ’ЛА ИЛЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ’.
“Мислиш ли дека мнозинството меѓу нив, навистина, слуша или разбира? Тие се како Стока (добиток). Тие се, токму, во далечна заблуда!“ (Ел Фуркан 44)
Како и секогаш и овој пат го докажуваме батилот и заблудата на шиите со докази од Кур’ан и суннет и нормално од исправна улема како од поранешните така и од сегашните.
Со тоа што оваа не е одговор на овој член (бидејќи нема достоен шија да се троши време) тука туку користам прилика елхамдулиллах да се одстранат сите сомнежи во поглед на овие непријатели на Аллаховата вера.
Шејх Абдуллах ибн Абдур Рахман Ебу Батин, кажува:
“Постапките на мушриците во ова време кај гробовите од привикување на мртвите, барање од нив исполнување на потреба, отклонување на штета, колење, заклетва на нив, и слично на ова ние кажуваме дека ова е голем ширк. И дека оној кој ќе го направи прави куфр. Оние кои ги обавуваат овие врсти на ибадет кај гробовите се кафири без сомнеж. Додека незналиците кои говорат вие ги прогласувате муслиманите за кафири, не го спознале исламот ниту тевхидот.
Јасно е дека исламот кај овие личности не е валиден. Затоа што ако не ги осудуваат и мрзат овие работи кои ги прават мушриците во ова време и не ги смета за важни тој не е муслиман.“(Меџмуату ресаил вел месаил. Трет дел. 1/644)
Шејх Мухаммед ибн Абдул Веххаб, рахимехуллах, за работите кои го поништуваат исламот кажува:
“Трето: Оној кој не ги прогласува мушриците за кафири, или има сомнеж во нивниот куфр или го прогласува нивниот правец за веродостоен, направил куфр.“
(Акидету Муввехидин, стр.456)
Следува она што заблудените Шии ја нарекуваат “Акида“ која е потполно спротивно на Акидата од муслиманите.
Ова е нивната заблуда:
. Оној кој ја оспорува Аллаховата Единственост (Тевхид) и Аллаховото исклучиво и апсолутно право на обожавање и наредување и забранување и пропижување и слчно.
. Оној кој оспорува проживување (со тело и душа) на оној свет, наградата која е припремена за верниците и казната која е припремена за неверниците и грешниците.
. Оној кој кажува дека сите вери се исправни
. Оној кој ја оспорува автентичноста на Кур’ан, и кажува дека Кур’анот не е целосен и дека има уште делови кои правоверните халифи го сокриле од очите на муслиманите.
. Оној кој кажува дека подобро е да се следат учените, евлиите, предводниците, него ли Посланикот салаллаху алејхи ве селлем.
. Оној кој кажува дека Шеријатот не одговара за потребите во денешно време.
. Оној кој кажува дека Џибрил алејхи селам ја изневерил посланицата која му беше доделена, па наместо објавата од Аллах да ја пренесе на Алија, он му ја доставил на Мухаммед салаллаху алејхи ве селлем.
. Оној кој ќе ја обвини на Ајша, радијаллаху анха за немора, после тоа што Кур’ан тоа мунафичко подметнување го разоткрива и ја потврдува чистотата и чест од Ајша радијјаллху анха..
. Оној кој тврди дека повеќето асхаби, радијаллаху анху, после смрта на Аллаховиот посланик го напуштиле исламот и одстапиле од Посланиковиот пат.
. Оној кој смета дека некоја личност, без обѕир на кој степен или положба е, може да излезе од рамките на Аллаховиот шеријат, и после тоа што ќе постигне одреден степен престанува да биде шеријатски обавезник и слично.
Главните обележја на шиитската (рафидиска) акида.
А тоа се:
. Тврдење дека Кур’анот е искривен и неавтентичен.
. Ставање Алија радијаллаху анху, пред Посланикот Мухаммед саллаху алејхи ве селлем.
. Вреѓање, пцуење, проколнување и обвинување за отпадништво и за искривување на Кур’анот на најдобрите луѓе после Посланикот Мухаммед саллаху алејхи ве селлем, - Ебу Бекр радијаллаху анху и Омер радијаллаху анху.
. Припишување на Алија радијаллаху анху, и на имамите атрибути кои само Аллах субханеху ве те’ала ги поседува, како познавање на гајб (скриеното).
Ние мора да знаеме дека сите научници од ехлис суннет вел џемаат на шиите ги прогласиле за неверници.
А не како што тие кажуваат и лажат дека тоа е само еден или двајца. А ние денес кога кажуваме дека шиите се неверници тоа на многумина тешко им доаѓа. Меѓутоа тоа е така поради што луѓето не ја познаваат суштината на оваа вера Ислам, а поготово не ја знаат суштината на шиизмот како вера.
Па кажуваат:
Како можат оние да бидат кафири кога клањаат, изговараат шехадет (делимично затоа што тие покрај Мухаммед салаллаху алејхи вее селлем го спомнуваат и Алија радијалаху анху) и се окренуваат према Каба?
Нека таквите се запрашаат како можат да бидат кафири Ебу Бекр и Омер и Осман, и сите асхаби кои му дадоа присега?
Тоа е верувањето на шиите со кое отпаднале од оваа вера. Оној кој ги смета асхабите за кафири, кафир е по текст на Кур’ан. Жените од Посланикот се мајки на верниците по текст од Кур’ан. А оние Ајша радијаллаху анха ја проколнуваат и обвинуваат за неморал.
Замислете каде е сега верувањето на овие отпадници. Нека е Аллахово проклетство над нив и над сите слични на нив.
Она што на почеток збунува и ги лаже на луѓето е тоа што шиите се повикуваат на Алија радијаллаху анху, а зар може некој да биде во заблуда ако го следи овој чесен асхаб?
Но вистината лежи на друга страна шиите го зедоа за Божанство но тоа Алија радијалаху анху никогаш не го прифатил и тие никогаш не го следеле во неговите дела.
А најдобар пример за тоа се и христијаните кои на Иса алејхи селам го зедоа за божанство а беа неверници, но ние знаеме дека Иса алејхи селам работеше и повикуваше во Тевхид (Аллахова Единственост) што била задача и цел на секој Посланик. А Иса ќе се одрекне од нив, ќе го сломи крстот - нивниот тагут и ќе ја убие свињата. А Алија радијјаллаху анху се одрекнал од шиите. Кога прв пат слушнал за нив и за таквото верување, ги собрал сите од таа залутана групација, наредил да се ископа дупка, запалил оган и живи ги горел за да сватат другите во колкава заблудда се овие луѓе. Но замислете тие тогаш рекле дека сега се посигурни дека Алија е божанство, затоа што само бог казнува со оган.
Верувањето на шиите било тајно се до третиот век кога ја зазеле Египет и Сирија и ја основале Фатимиската држава. Тогаш прв пат јавно ја обзнаниле својата вера и почнале да повикуваат во нејзе. Таа нивна Фатимиска држава конечен крај ставил Курд Салахудин Ејјуби елхамдулиллах, забранувајќи да се слави мевлуд кој тие го вовеле, протерувајќи ги и затворајќи ја Ал Азхар, која тие ја отвориле поради ширење на шиитскиот мезхеб. Значи конечниот крај на Исмаилите дошла од раката на Саллахудин Ејуби а со тоа е и крајот на таа држава која слепите следбеници на ’дванаесет имами’ ја нарекуваат ’праведен халифат’. Ова шиите никогаш не му го заборавиле на Курдите, па по доаѓањето на тагутот Хомеини на власт им претел на револуционерната гарда ако тие не го скршат курдскиот отпор он сам ќе го направи тоа.
Шиите биле прогонувани во текот на целата исламска историја како опасни еретици а нивната улема (научници) биле погубувани поради опасноста која ја предизвикувале, и биле закопувани надвор од исламски гробишта.
Во времето на некои владари шиите биле погубувани а посебно нивните водачи како Шемсудин Махмуд (во Дамаск 1384), Зејнуддин ибн Алија (во Истамбул 1558), Кади Нуруллах (во Индија 1610).
Исто така фетвата од Османлискиот султан Селим 1 во која наредил да се убие секој шија, наредува да со нив се постапува како со секој непријател немуслиман во војна и да нивните деца и жени можат да се земаат како робови.
Нивните Книги се преполни со хадиси кои нивната веродостојност невозможно е да се утврди. А оние токму на тие хадиси ја втемелиле својата вера. На тој начин оние порекнале три четвртини од сите хадиси. А во ’Ел Кафи’ која кај шиите е како “Сахихул Бухари“ кај муслиманите има 16 000 илјади хадиси сите измислени.
Кажува Шејхул ислам Ибн Тејмијје: “Кај мнозинството новотари она што им одговара на нивното мислење и страсти бидува вистина кај нив, и ако тој хадис е измислен и препишан на Посланикот салаллаху алејхи ве селлам. Она што е спротивно на нивното мислење го одбиваат, за разлика од ехлис суннет вел џемаат и научниците на кои целта им е да го следат Посланикот саллаху алјехи ве селлем и да го применуваат неговиот Суннет и да делуваат во основа на Шеријатот. А мнозинството од овие новотари своите ставови не ги темелат на Кур’ан и суннет туку на она што ќе го видат или слушнат од натприродните појави иако некои се вистина а некој лаж“
А нема сомнеж дека шејхул ислам ибн Тејмијје, рахимехуллах е еден од најголемите научници на ехлис суннет вел џемаат. Тоа го потврдиле и признале поранешните и сегашните муслимани, освен заблудените секти и тоа посебни шиите и нивните мушрички браќа суфии, обожавачи на гробови, чија заблуда и лажна големо им ја разоткри токму овој шејх рахимехуллах. Поради тоа срцата и градите на овие заблуден се стегнуваат кога станува збор за ехлис суннет вел џемаат.
Исламската џумхура (научници) ги смета шиите за кафири (неверници) поради тоа што свесно одстапиле од темелите на оваа вера. А понатака следуваат ставовите на поедини познати имиња од Исламот кои токму го потврдиле ставот во поглед на шиите.
Кажува Ибн Тејмијје:
“Дозволено е да се убие од нив секој оној кој повикува во нивната вера или е опасен на било кој начин, како што Алија ибн Ебу Талиб сакал да го убие на Абдуллах ибн Себе, првиот рафидија, па поради тоа побегнал далеку од него. “ (Суал фи Али ибн Еби Талиб 39)
Кажува Имам Бухарија Аллах да му се смилува: “Сеедно ми е дали клањал позади Џехмија (суфија) или Рафидија (шија), или би клањал позади Евреин или Христијанин. Нив не му се дава селам ниту е дозволено да се посетуваат. Не е дозволено да се жени од нивните жени. Нивното сведочење не се прифаќа, и не е дозволено да се јаде нивното месо.“ (Книга “Халку еф’алил – ибад“ од Имам Бухари, стр.125)
Пренесува ибн Кесир во својот тефсир кај коментарот од 29 ајет сура Ел Фетх следново:
“Од овој ајет извлекол заклучок Имам Малик во едно преданије од него, дека рафидиите кои ги мрзат на асхабите се неверници, затоа што асхабите ги предизвикуваат и лутат на рафидиите, па оној кој ги мрзи асхабите он е неверник а доказ е овој ајет. На истото ова толкување на овој ајет со Имам Малик се сложиле и други научници.“ (Ел Фисал, том2, стр 213)
(Тефсир ибн Кесир, том 4.стр.219. Тефсир “Рухул – Меа’ни“ од Алуси том.26. стр.116)
Кажува Имам Ел – Куртуби за овој коментар од Имам Малик: “Убаво рекол Имам Малик во својот цитат, и погодил во толкувањето и коментар на овој ајет. Затоа што кој ја намалува вредноста на само еден асхаб или го навреди, тој го отфрлува она што дошло од Господарот на световите и го поништува шеријатот од муслиманите.“ (Тефсир од Куртуби. Том 16. Стр.297)
Исто така кажува Имам Малик рахметуллахи алејх: “Оној кој ги пцуе асхабите на Аллаховиот Посланик, салаллаху алејхи ве селлем, не заслужува име муслиман, или рекол (кажува пренесувачот): нема никакво влијание во ислам.“ (Ова предание од Имам Малик го бележи Ел – Халлал во делото Ес – Суннех. Том. Стр557.)
Кога се работа за имам Ахмед од него се пренесени многу преданија дека шиите не се муслимани. Една од тие преданија е и следнава:
“Се пренесува од “Китабус – Суннех“ дека рекол имам Ахмед за рафидиите: “Оние се одрекнуваат од асхабите на Мухаммед салаллаху алејхи ве селлем, ги пцујат, ја омаловажуваат нивната вредност и заслуга, ги прогласуваат за неверници сите асхаби освен: Алија, Аммар, Микдад и Селман. Рафидиите немаат никво влијание во Ислам.“
(Ес – Суннед од Имам Ахмед стр. 82)
Рекол имам Хафиз Абдур Рахман Ел – Мехдијј (умрел 198. х.џ): “Рафидиите и Џехмиите се два посебни народи.“ (Имам Бухари во делото “Халку еф’алил – ибад“ стр.125.)
Пренесува Ел – Халлал од Мухаммед ибн Јусуф ел – Ферјаби (од него имам Бухари пренесува 26 хадиси, и е помеѓу најдобрите луѓе во своето време, умрел 212 х.џ): “Кажува Муса ибн Харун ибн Зијад: Го слушнав на Ел – Ферјаби кога човек го праша за оној кој го пцуе на Ебу Бекир, па одговорил: Он е неверник. Дали му се клања џеназе? Не одговорил. Што ќе правиме со него кога тој говореше Ла илахе иллаллах? Рекол: Не допирајте го со раце туку подигнете го со помош на дрва, па така закопајте го во некоја дупка.“ (Ес – Суннех од Халлал. Том2 стр.556)
Исто така рекол Имам Ебу Зура’х Ер – Рази (кој бил хафиз на хадис, знаел преку сто илјади хадиси а за кого се зборувало: “Оној хадис кој не го знае Ебу Зура’х тој хадис нема основа.“ Умрел 264 х.џ)
“Кога ќе видиш човек да ја омаловажува (намалува) вредноста на некој асхаб знај дека таквиот човек е еретик (отпадник). Затоа што неговите зборови водат во поништување на Кур’ан и Суннет.“ (Ел – Кифаје .стр. 49)
Кажува Ебу Мухаммед Абдуллах ибн Муслим ибн Кутејбе (умрел 276 х.џ):
“Претерувањето на рафидиите во љубовта према Алија, радијјалху анху, која се искажува преку давање предност над оние на кој сам Посланик салаллаху алејхи ве селлем, му дал предност, потоа тврдењето дека Алија учествува и дели Посланството со Посланик салаллаху алејхи ве селлем, исто така дека имамите го знаат гајбот (непознатото, скриеното) се тоа во себе содржи лаж, неверство (куфр), големо незнаење и глупост.“ (Ел – Ихтилафу филлафзи ве р – редду алел – џехмијјети вел – мусеббихети“, стр 47. Штампана 1349 х.џ во Египет)
Кажува Ел – Кади Ебу Је’ла (Познат научник во Усул Фикх во своето време, умрел 458 х.џ): “ Кога се работи за рафидиите и шеријатскиот став за нив ... кој ќе ги прогласи асхабите за неверници, или ги окарактеризира како неморални (фасици) со значење тој неморал да носи во оган – таквите се неверници.“ (Ел – Му’атемед. Стр. 267)
Кажува ибн Хазм Ел – Енделуси во своето познато дело Ел – Фисал: “Кога се работи за христијаните кои се бранат со тврдењето од рафидиите дека Кур’анот е променет, треба да знаат дека рафидиите не се муслимани. Рафидиите се секта која се појавила 25 година после смрта на Посланикот салаллаху алејхи ве селлем... И таа е групација која оди по патот на Евреите и христијанитево лаж и куфр (неверство).
А сега користам прилика да кажам и за нивната (АСЛ ДИН) односно основа на вера. А тоа ТЕКИЈЈА (мунафиклук, прикријување)
Посебна опасност во шиитската вера во принцип на лажење и криење на вистината пред другите (не шии, или по нив неверници) на кое го сметаат како што кажавме за основа во нивното верување а тоа е ТЕКИЈЈА (Тукја).
А еве што кажуваат за тоа и некои од нивните еминентни водачи:
Ибн Бабуј кажува: “ Веруваме дека текијаа е ваџиб, кој ќе ја остави како да го оставил намазот. (Ел Л – итикадаат 114)
“...не е верник кој не се служи со текијја.“ (Ел Кафи 2/217)
А иншАллах покасно ќе видиме дека шиитската вера не е ништо друго него продолжение на персискиот зороастријанизам со додаток на грчки неоплатонизам и персиско манихејство, завиткана во надворешно рубо на следачите на Алија радијаллаху анху и неговите потомци. Но сево ова не му е позната на обичната маса туку ова го знаат само како тие ги нарекуваат елита, оџи (Ајатоласи) кои имаат највисок степен во нивните друштва кои вешто го кријат ова и угодно живеат токму од давачките кои ги плаќаат ’верниците’ а тие се токму оние од кои се очекува да објаснат или помешаат сето тоа а другата маса со големо почитување и страв према нив премолчуваат. Тоа е еднаков добар рецепт кој пали не само кај шиите него и кај Дервишите (суфиите), Хиндусите, Будистите и Христијаните кај кои ’мистериите’ можат да се сватат само на оној свет.
Благодарност на Возвишениот Аллах на оваа наша совршена вера на разбирање, која не познава свештенство ниту никакво посредништво помеѓу робот и Створителот!
А што се работи за шиитската маса тие имаат најмногу сличности со овие секти (вери), нивната вера најмногу наличува на католиците или кривославните, хиндуизмот или шинтоизмот. Таа е вера на светци и икони, турбиња и празно верување.
Возвишениот кажува:
“ Војската наша, секако, е она која ќе победи.“ (Ес – Сафаат 173)
Аллаховата војска ќе надвладее со доказ и јазик, како што ќе надвладее со сабја и оружје. Меѓутоа да се плашиш за оној мувехид кој исполнува единственост на Аллах, Славен и Возвишен, и оди по тој пат, но нема оружје (знаење). Возвишениот Аллах нас ни ја дал како благодат својата книга која ни ја направил:
“ ... Објаснување за се и како упат и милост .“ (Ен – Нахл 89)
Неможе следбеникот на невистината да дојде со доказ, а да во Кур’ан нема она што ја негира и појаснува неговата невистина. Возвишениот кажува:
“ И тие не ќе донесат никаков приговор а Ние да не ти донесеме вистина и најдобро толкување. “(Ел – Фуркан 33)
Кур’анот е сигурен доказ за тебе или против тебе!
Рекол Аллаховиот Посланик Мухаммед салаллаху алејхи ве селлем:
“... Кур’анот е сигурен доказ за тебе или против тебе...“ (Бухари, 3/118 и Муслим 1151)
Возвишениот Аллах кажува:
“Ние од Кур’анот ти го објавуваме она што е Лек и Милост за верниците. А на неверниците само им ја зголемуваме загубата.“ (Ел Исра 82)
Шехадетот ’ЛА ИЛЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ’, значи ибадет само на Аллах и оставање секаков вид на ибадет на некој друг покрај Аллах. Оној кој би се изохолил над ибадетот спрема Аллах и не би Го обожавал, не е од оние кои сведочат ’ЛА ИЛЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ’. Затоа што оној кој го обожава Аллах и обожава некого друг покрај Него не е од оние кои сведочат ’ЛА ИЛЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ’.
“Мислиш ли дека мнозинството меѓу нив, навистина, слуша или разбира? Тие се како Стока (добиток). Тие се, токму, во далечна заблуда!“ (Ел Фуркан 44)
Како и секогаш и овој пат го докажуваме батилот и заблудата на шиите со докази од Кур’ан и суннет и нормално од исправна улема како од поранешните така и од сегашните.
Со тоа што оваа не е одговор на овој член (бидејќи нема достоен шија да се троши време) тука туку користам прилика елхамдулиллах да се одстранат сите сомнежи во поглед на овие непријатели на Аллаховата вера.
Шејх Абдуллах ибн Абдур Рахман Ебу Батин, кажува:
“Постапките на мушриците во ова време кај гробовите од привикување на мртвите, барање од нив исполнување на потреба, отклонување на штета, колење, заклетва на нив, и слично на ова ние кажуваме дека ова е голем ширк. И дека оној кој ќе го направи прави куфр. Оние кои ги обавуваат овие врсти на ибадет кај гробовите се кафири без сомнеж. Додека незналиците кои говорат вие ги прогласувате муслиманите за кафири, не го спознале исламот ниту тевхидот.
Јасно е дека исламот кај овие личности не е валиден. Затоа што ако не ги осудуваат и мрзат овие работи кои ги прават мушриците во ова време и не ги смета за важни тој не е муслиман.“(Меџмуату ресаил вел месаил. Трет дел. 1/644)
Шејх Мухаммед ибн Абдул Веххаб, рахимехуллах, за работите кои го поништуваат исламот кажува:
“Трето: Оној кој не ги прогласува мушриците за кафири, или има сомнеж во нивниот куфр или го прогласува нивниот правец за веродостоен, направил куфр.“
(Акидету Муввехидин, стр.456)
Следува она што заблудените Шии ја нарекуваат “Акида“ која е потполно спротивно на Акидата од муслиманите.
Ова е нивната заблуда:
. Оној кој ја оспорува Аллаховата Единственост (Тевхид) и Аллаховото исклучиво и апсолутно право на обожавање и наредување и забранување и пропижување и слчно.
. Оној кој оспорува проживување (со тело и душа) на оној свет, наградата која е припремена за верниците и казната која е припремена за неверниците и грешниците.
. Оној кој кажува дека сите вери се исправни
. Оној кој ја оспорува автентичноста на Кур’ан, и кажува дека Кур’анот не е целосен и дека има уште делови кои правоверните халифи го сокриле од очите на муслиманите.
. Оној кој кажува дека подобро е да се следат учените, евлиите, предводниците, него ли Посланикот салаллаху алејхи ве селлем.
. Оној кој кажува дека Шеријатот не одговара за потребите во денешно време.
. Оној кој кажува дека Џибрил алејхи селам ја изневерил посланицата која му беше доделена, па наместо објавата од Аллах да ја пренесе на Алија, он му ја доставил на Мухаммед салаллаху алејхи ве селлем.
. Оној кој ќе ја обвини на Ајша, радијаллаху анха за немора, после тоа што Кур’ан тоа мунафичко подметнување го разоткрива и ја потврдува чистотата и чест од Ајша радијјаллху анха..
. Оној кој тврди дека повеќето асхаби, радијаллаху анху, после смрта на Аллаховиот посланик го напуштиле исламот и одстапиле од Посланиковиот пат.
. Оној кој смета дека некоја личност, без обѕир на кој степен или положба е, може да излезе од рамките на Аллаховиот шеријат, и после тоа што ќе постигне одреден степен престанува да биде шеријатски обавезник и слично.
Главните обележја на шиитската (рафидиска) акида.
А тоа се:
. Тврдење дека Кур’анот е искривен и неавтентичен.
. Ставање Алија радијаллаху анху, пред Посланикот Мухаммед саллаху алејхи ве селлем.
. Вреѓање, пцуење, проколнување и обвинување за отпадништво и за искривување на Кур’анот на најдобрите луѓе после Посланикот Мухаммед саллаху алејхи ве селлем, - Ебу Бекр радијаллаху анху и Омер радијаллаху анху.
. Припишување на Алија радијаллаху анху, и на имамите атрибути кои само Аллах субханеху ве те’ала ги поседува, како познавање на гајб (скриеното).
Ние мора да знаеме дека сите научници од ехлис суннет вел џемаат на шиите ги прогласиле за неверници.
А не како што тие кажуваат и лажат дека тоа е само еден или двајца. А ние денес кога кажуваме дека шиите се неверници тоа на многумина тешко им доаѓа. Меѓутоа тоа е така поради што луѓето не ја познаваат суштината на оваа вера Ислам, а поготово не ја знаат суштината на шиизмот како вера.
Па кажуваат:
Како можат оние да бидат кафири кога клањаат, изговараат шехадет (делимично затоа што тие покрај Мухаммед салаллаху алејхи вее селлем го спомнуваат и Алија радијалаху анху) и се окренуваат према Каба?
Нека таквите се запрашаат како можат да бидат кафири Ебу Бекр и Омер и Осман, и сите асхаби кои му дадоа присега?
Тоа е верувањето на шиите со кое отпаднале од оваа вера. Оној кој ги смета асхабите за кафири, кафир е по текст на Кур’ан. Жените од Посланикот се мајки на верниците по текст од Кур’ан. А оние Ајша радијаллаху анха ја проколнуваат и обвинуваат за неморал.
Замислете каде е сега верувањето на овие отпадници. Нека е Аллахово проклетство над нив и над сите слични на нив.
Она што на почеток збунува и ги лаже на луѓето е тоа што шиите се повикуваат на Алија радијаллаху анху, а зар може некој да биде во заблуда ако го следи овој чесен асхаб?
Но вистината лежи на друга страна шиите го зедоа за Божанство но тоа Алија радијалаху анху никогаш не го прифатил и тие никогаш не го следеле во неговите дела.
А најдобар пример за тоа се и христијаните кои на Иса алејхи селам го зедоа за божанство а беа неверници, но ние знаеме дека Иса алејхи селам работеше и повикуваше во Тевхид (Аллахова Единственост) што била задача и цел на секој Посланик. А Иса ќе се одрекне од нив, ќе го сломи крстот - нивниот тагут и ќе ја убие свињата. А Алија радијјаллаху анху се одрекнал од шиите. Кога прв пат слушнал за нив и за таквото верување, ги собрал сите од таа залутана групација, наредил да се ископа дупка, запалил оган и живи ги горел за да сватат другите во колкава заблудда се овие луѓе. Но замислете тие тогаш рекле дека сега се посигурни дека Алија е божанство, затоа што само бог казнува со оган.
Верувањето на шиите било тајно се до третиот век кога ја зазеле Египет и Сирија и ја основале Фатимиската држава. Тогаш прв пат јавно ја обзнаниле својата вера и почнале да повикуваат во нејзе. Таа нивна Фатимиска држава конечен крај ставил Курд Салахудин Ејјуби елхамдулиллах, забранувајќи да се слави мевлуд кој тие го вовеле, протерувајќи ги и затворајќи ја Ал Азхар, која тие ја отвориле поради ширење на шиитскиот мезхеб. Значи конечниот крај на Исмаилите дошла од раката на Саллахудин Ејуби а со тоа е и крајот на таа држава која слепите следбеници на ’дванаесет имами’ ја нарекуваат ’праведен халифат’. Ова шиите никогаш не му го заборавиле на Курдите, па по доаѓањето на тагутот Хомеини на власт им претел на револуционерната гарда ако тие не го скршат курдскиот отпор он сам ќе го направи тоа.
Шиите биле прогонувани во текот на целата исламска историја како опасни еретици а нивната улема (научници) биле погубувани поради опасноста која ја предизвикувале, и биле закопувани надвор од исламски гробишта.
Во времето на некои владари шиите биле погубувани а посебно нивните водачи како Шемсудин Махмуд (во Дамаск 1384), Зејнуддин ибн Алија (во Истамбул 1558), Кади Нуруллах (во Индија 1610).
Исто така фетвата од Османлискиот султан Селим 1 во која наредил да се убие секој шија, наредува да со нив се постапува како со секој непријател немуслиман во војна и да нивните деца и жени можат да се земаат како робови.
Нивните Книги се преполни со хадиси кои нивната веродостојност невозможно е да се утврди. А оние токму на тие хадиси ја втемелиле својата вера. На тој начин оние порекнале три четвртини од сите хадиси. А во ’Ел Кафи’ која кај шиите е како “Сахихул Бухари“ кај муслиманите има 16 000 илјади хадиси сите измислени.
Кажува Шејхул ислам Ибн Тејмијје: “Кај мнозинството новотари она што им одговара на нивното мислење и страсти бидува вистина кај нив, и ако тој хадис е измислен и препишан на Посланикот салаллаху алејхи ве селлам. Она што е спротивно на нивното мислење го одбиваат, за разлика од ехлис суннет вел џемаат и научниците на кои целта им е да го следат Посланикот саллаху алјехи ве селлем и да го применуваат неговиот Суннет и да делуваат во основа на Шеријатот. А мнозинството од овие новотари своите ставови не ги темелат на Кур’ан и суннет туку на она што ќе го видат или слушнат од натприродните појави иако некои се вистина а некој лаж“
А нема сомнеж дека шејхул ислам ибн Тејмијје, рахимехуллах е еден од најголемите научници на ехлис суннет вел џемаат. Тоа го потврдиле и признале поранешните и сегашните муслимани, освен заблудените секти и тоа посебни шиите и нивните мушрички браќа суфии, обожавачи на гробови, чија заблуда и лажна големо им ја разоткри токму овој шејх рахимехуллах. Поради тоа срцата и градите на овие заблуден се стегнуваат кога станува збор за ехлис суннет вел џемаат.
Исламската џумхура (научници) ги смета шиите за кафири (неверници) поради тоа што свесно одстапиле од темелите на оваа вера. А понатака следуваат ставовите на поедини познати имиња од Исламот кои токму го потврдиле ставот во поглед на шиите.
Кажува Ибн Тејмијје:
“Дозволено е да се убие од нив секој оној кој повикува во нивната вера или е опасен на било кој начин, како што Алија ибн Ебу Талиб сакал да го убие на Абдуллах ибн Себе, првиот рафидија, па поради тоа побегнал далеку од него. “ (Суал фи Али ибн Еби Талиб 39)
Кажува Имам Бухарија Аллах да му се смилува: “Сеедно ми е дали клањал позади Џехмија (суфија) или Рафидија (шија), или би клањал позади Евреин или Христијанин. Нив не му се дава селам ниту е дозволено да се посетуваат. Не е дозволено да се жени од нивните жени. Нивното сведочење не се прифаќа, и не е дозволено да се јаде нивното месо.“ (Книга “Халку еф’алил – ибад“ од Имам Бухари, стр.125)
Пренесува ибн Кесир во својот тефсир кај коментарот од 29 ајет сура Ел Фетх следново:
“Од овој ајет извлекол заклучок Имам Малик во едно преданије од него, дека рафидиите кои ги мрзат на асхабите се неверници, затоа што асхабите ги предизвикуваат и лутат на рафидиите, па оној кој ги мрзи асхабите он е неверник а доказ е овој ајет. На истото ова толкување на овој ајет со Имам Малик се сложиле и други научници.“ (Ел Фисал, том2, стр 213)
(Тефсир ибн Кесир, том 4.стр.219. Тефсир “Рухул – Меа’ни“ од Алуси том.26. стр.116)
Кажува Имам Ел – Куртуби за овој коментар од Имам Малик: “Убаво рекол Имам Малик во својот цитат, и погодил во толкувањето и коментар на овој ајет. Затоа што кој ја намалува вредноста на само еден асхаб или го навреди, тој го отфрлува она што дошло од Господарот на световите и го поништува шеријатот од муслиманите.“ (Тефсир од Куртуби. Том 16. Стр.297)
Исто така кажува Имам Малик рахметуллахи алејх: “Оној кој ги пцуе асхабите на Аллаховиот Посланик, салаллаху алејхи ве селлем, не заслужува име муслиман, или рекол (кажува пренесувачот): нема никакво влијание во ислам.“ (Ова предание од Имам Малик го бележи Ел – Халлал во делото Ес – Суннех. Том. Стр557.)
Кога се работа за имам Ахмед од него се пренесени многу преданија дека шиите не се муслимани. Една од тие преданија е и следнава:
“Се пренесува од “Китабус – Суннех“ дека рекол имам Ахмед за рафидиите: “Оние се одрекнуваат од асхабите на Мухаммед салаллаху алејхи ве селлем, ги пцујат, ја омаловажуваат нивната вредност и заслуга, ги прогласуваат за неверници сите асхаби освен: Алија, Аммар, Микдад и Селман. Рафидиите немаат никво влијание во Ислам.“
(Ес – Суннед од Имам Ахмед стр. 82)
Рекол имам Хафиз Абдур Рахман Ел – Мехдијј (умрел 198. х.џ): “Рафидиите и Џехмиите се два посебни народи.“ (Имам Бухари во делото “Халку еф’алил – ибад“ стр.125.)
Пренесува Ел – Халлал од Мухаммед ибн Јусуф ел – Ферјаби (од него имам Бухари пренесува 26 хадиси, и е помеѓу најдобрите луѓе во своето време, умрел 212 х.џ): “Кажува Муса ибн Харун ибн Зијад: Го слушнав на Ел – Ферјаби кога човек го праша за оној кој го пцуе на Ебу Бекир, па одговорил: Он е неверник. Дали му се клања џеназе? Не одговорил. Што ќе правиме со него кога тој говореше Ла илахе иллаллах? Рекол: Не допирајте го со раце туку подигнете го со помош на дрва, па така закопајте го во некоја дупка.“ (Ес – Суннех од Халлал. Том2 стр.556)
Исто така рекол Имам Ебу Зура’х Ер – Рази (кој бил хафиз на хадис, знаел преку сто илјади хадиси а за кого се зборувало: “Оној хадис кој не го знае Ебу Зура’х тој хадис нема основа.“ Умрел 264 х.џ)
“Кога ќе видиш човек да ја омаловажува (намалува) вредноста на некој асхаб знај дека таквиот човек е еретик (отпадник). Затоа што неговите зборови водат во поништување на Кур’ан и Суннет.“ (Ел – Кифаје .стр. 49)
Кажува Ебу Мухаммед Абдуллах ибн Муслим ибн Кутејбе (умрел 276 х.џ):
“Претерувањето на рафидиите во љубовта према Алија, радијјалху анху, која се искажува преку давање предност над оние на кој сам Посланик салаллаху алејхи ве селлем, му дал предност, потоа тврдењето дека Алија учествува и дели Посланството со Посланик салаллаху алејхи ве селлем, исто така дека имамите го знаат гајбот (непознатото, скриеното) се тоа во себе содржи лаж, неверство (куфр), големо незнаење и глупост.“ (Ел – Ихтилафу филлафзи ве р – редду алел – џехмијјети вел – мусеббихети“, стр 47. Штампана 1349 х.џ во Египет)
Кажува Ел – Кади Ебу Је’ла (Познат научник во Усул Фикх во своето време, умрел 458 х.џ): “ Кога се работи за рафидиите и шеријатскиот став за нив ... кој ќе ги прогласи асхабите за неверници, или ги окарактеризира како неморални (фасици) со значење тој неморал да носи во оган – таквите се неверници.“ (Ел – Му’атемед. Стр. 267)
Кажува ибн Хазм Ел – Енделуси во своето познато дело Ел – Фисал: “Кога се работи за христијаните кои се бранат со тврдењето од рафидиите дека Кур’анот е променет, треба да знаат дека рафидиите не се муслимани. Рафидиите се секта која се појавила 25 година после смрта на Посланикот салаллаху алејхи ве селлем... И таа е групација која оди по патот на Евреите и христијанитево лаж и куфр (неверство).
А сега користам прилика да кажам и за нивната (АСЛ ДИН) односно основа на вера. А тоа ТЕКИЈЈА (мунафиклук, прикријување)
Посебна опасност во шиитската вера во принцип на лажење и криење на вистината пред другите (не шии, или по нив неверници) на кое го сметаат како што кажавме за основа во нивното верување а тоа е ТЕКИЈЈА (Тукја).
А еве што кажуваат за тоа и некои од нивните еминентни водачи:
Ибн Бабуј кажува: “ Веруваме дека текијаа е ваџиб, кој ќе ја остави како да го оставил намазот. (Ел Л – итикадаат 114)
“...не е верник кој не се служи со текијја.“ (Ел Кафи 2/217)
А иншАллах покасно ќе видиме дека шиитската вера не е ништо друго него продолжение на персискиот зороастријанизам со додаток на грчки неоплатонизам и персиско манихејство, завиткана во надворешно рубо на следачите на Алија радијаллаху анху и неговите потомци. Но сево ова не му е позната на обичната маса туку ова го знаат само како тие ги нарекуваат елита, оџи (Ајатоласи) кои имаат највисок степен во нивните друштва кои вешто го кријат ова и угодно живеат токму од давачките кои ги плаќаат ’верниците’ а тие се токму оние од кои се очекува да објаснат или помешаат сето тоа а другата маса со големо почитување и страв према нив премолчуваат. Тоа е еднаков добар рецепт кој пали не само кај шиите него и кај Дервишите (суфиите), Хиндусите, Будистите и Христијаните кај кои ’мистериите’ можат да се сватат само на оној свет.
Благодарност на Возвишениот Аллах на оваа наша совршена вера на разбирање, која не познава свештенство ниту никакво посредништво помеѓу робот и Створителот!
А што се работи за шиитската маса тие имаат најмногу сличности со овие секти (вери), нивната вера најмногу наличува на католиците или кривославните, хиндуизмот или шинтоизмот. Таа е вера на светци и икони, турбиња и празно верување.
