Потеклото на зборот “Суфии, Суфизам“


“И кога ќе им се рече: “Следете го она што го објави Аллах!“ Тие

велат: “Но, не! Ние го следиме она што го затекнавме од предците

наши!“ И тогаш ли кога предците нивни не сфаќаа ништо и не се

упатуваа?!“ (Ел Бекаре 170)


Зборот “суфи“ (суфија) доаѓа од Теврат, еврејски, и значи – стражар,

чувар, штитеник (евлија) итн.



“Сине човеков, те поставив за стражар (суфи) во куќата Изрелова.

Кога ќе го слушнеш зборот од мојата уста, ќе ги предупредиш во мое

име.“ (Језекиел 3:17)



Во Кур’анот се наоѓаат Аллахови и шејтански заштитници, затоа треба

јасно да се разликуваат кој и каков заштитник е, а шејтанските

заштитници се многу и во повеќе врсти.



“Оние кои веруваат се борат на Аллаховиот пат, а оние кои не

веруваат, се борат на патот од Тагутот. Затоа борете се, тогаш, против

шејтанските заштитници. Сплетката од шејтанот, навистина, е

слаба!“ (Ен Ниса 76)



“Alladhiina amanuu yuqatiluunafii sabiili Allahi waalladhiina kafaruu

yuqatiluunafii sabiili alttaghuuti faqatiluu awliyaa-al-schschaytani inna

kayda alschschaytanikana daAAiifan“



“Еллезине амену јукатилуне фи себилиАллахи веллезине кеферу

јукатилуне фисебили Тагути фекатилу евлијаа ал шејтан инне кејде

шејтани кане даифан.“



Исламските научници се разединуваат по прашањата за потеклото на

изворот околу поимот ’Суфизам’.



Едните сметаат дека поимот ’Суфизам’ е извлечен од зборот ел – Сафа

што значи ’Бистрина Чистотија’ на умот и срцето.



Додека пак другите сметаат дека произлегува од зборот ел – Сафф што

значи дека тоа се луѓе кои секогаш се во првите сафови во намаз.



Трети пак кажуваат дека ’Суфија’ се нарекува секој еден кој е сличен на

Асхабите кои биле наречени Ехлу – Суфа (Сиромашни жители на џамијата

од Посланикот саллаллаху алејхи ве селлем).



Четврти пак кажуваат дека ’Суфии’ биле наречени затоа што носеле

облека препознатлива за нив од Суфа (Волна).



А петти пак кажуваат дека зборот ’Суфизам’ е превземен од грчкиот поим

’Сопх’ што во превод значи мудрост.



Како и да е, со сигурност се знае дека, за време од животот на Ресул

саллаллаху алејхи ве селлем НЕ СЕ БЕЛЕЖИ постоење на вакви поими:

Суфии, Суфизам, Тесаввуф, Текија, Дервиш, Муфтија, Мутевелија,

Ваиз, Меншура, Мешихат, Вакуф, Техвид, Мевлуд, Ахмедија, Тесбих,

Турбе, Довиште, Тарикати итн итн... Овие се поими кои настанале

после неговата смрт. Посланикот саллаллаху алејхи ве селлем и

неговите чесни Асхаби знаеле само за Џамии (Месџиди), Текиите за

нив биле НЕПОЗНАТИ.



Зухдот (духовноста, мистицизмот - долгиот ибадет и зикр преведен

подоцна како Суфизам - како правец “ако постоел со такво име“ а

доказите се сосема спротивни дека нема никакви аргументи кои би го

потврдиле истото) во почетокот се јавил како форма на подучување, која

се концентрирала околу мислењата и ставовите на одредени научници кои



имале свој посебен метод во насочување на учениците во правец на

усовршување на знаењето и праксата. На самиот почеток тие во ништо не

се разликувале од другите правци – Мезхебии, и тие биле само морални и

методолошки правци. НИКАКО не биле спротивни и контрадикторни во

однос на Акаидските и Шеријатските прописи. Разликата била само во

начинот на воспитување и доведување на ученикот на правиот пат.



Она по кое се препознаваат ДЕНЕС, СУФИИТЕ а која е нивна

ОДЛИКА во секојдневието од: Осамување од останатиот свет

затворени во некакви тајни простории, безработица, конзумирање

духан – тутун, алкохол, бричење бради а пуштање бркови (Кое е

сосема спротивно од сунетот на Ресул саллаллаху алејхи ве селлем)

пишување ајмајлии, музика, танцување, прободување на нивните

тела со разни железни предмети, обожавање мртви, евлии, шефаат (на

недозволен начин), забранет тевесулл (земање мртви за посредници),

истигаса (барање помош од умрени на нивните гробови) , исти’аза

(барање заштита од гробовите и мртвите), градење турбиња,

подигнување гробови, палење свеќи, разни видови на зикр кои не

постоеле и не се познати од Ресул саллаллаху алејхи ве селлем, китење

- украсување на гробови, слики во текиите и гробиштата итн итн.



“Вие ги обожававте киповите а не, на Аллах, навистина! И лага

создававте. Оние кои, секако, обожаваат друг бог, освен Аллах, не

поседуваат риск за вас. Та, од Аллах барајте и посакувајте риск,

обожавајте Го и бидете Му благодарни. Нему ќе Му се вратите!“

(Ел Анкебут 17)


[You must be registered and logged in to see this link.]