ila напиша:Selam alejkum!
Imam edno prashanje za sehvi sedžda i nekoi drugi prashanja okolu namazot??
Kako se pravi ova sedzde i koga se pravi?
Na primer ako dodeka se klanjame i pocneme so edna sura i ne mozheme da se setime na surata, znaci go kazhuvame do polu i ne se seteme kako beshe ponatamu dali treba da se klnajame povtorno od pocetok ili da prodolzhime so druga sure..ili ako sme zboravile kolku rekati sme klanjale kako da postapime?
Shto da pravime koga ne sme koncentrirani na namazot, znaci ova se slucuva koga sme umorni i zaboravime kako shto spomenav kolku rekati sme klanajle itn..
I ako mozhete da mi kazhate poveke za greshkite koi se pravat vo namazot.
Не треба да преклањуваш, ако направиш грешка во самиот намаз. Но иншАллах, step by step со опишување на се.
Суџуд ас-саху (сехви сеџде)Прилика на
Суџуд ас-саху (сехви сеџде)Суџуд ас-саху е против шејтанот, кој што покушува на верникот (верничката) во време на намазот да му донесе други мисли, кои што предизвикуваат деконцентрација во истиот.. Со тоа сеџде него (ланетуАллах) го гнјавиме и му докажуваме, дека се извинуваме за нашето не внимание во намазот пред Аллах субаханаху ве теала.
Суџуд ас-саху е обавеза, ако се заборави некој фарски (облигаторни) дел од дневниот намаз, иако човекот се сети саат време после намазот. Пејгамберот
го нареди Суџуд ас-саху на својот уммет ако греши некој во намазот, и самиот
го извршуваше, кога правеше грешки. Суџуд ас-саху неје суннет, него обавеза.
Пејгамберот
вели:
„За секое заборување, имаат две сеџдина.„Суџуд ас-саху постои од 2 сеџдина:
- Се вели: „Аллаху Акбар!„ и се оди на сеџде. После тоа се исправаува човекот и останува долу за кратко време.
- после тоа уште еднаш се вели „Аллаху Акбар„ и пак се исправа и останува долу.
Тоа сеџде се извршува, ако на пример се заборави „ташахуд„.
*Кога се заборава ташахуд, имаат две могучности:
- Ако го заборави човекот на тешахудот и веќе е станат, продолжува со намазот нормално и не го прекинува на истиот - а на крај, пред да го изговори таслимот (ес селаму алејкум ве рахмтуАллах - заваршување на намазот), се извршува Суџуд ас-саху (сехви сеџде), како што е горе опишано и после тоа го изговара таслимот. (ес селаму алејкум ве рахмтуАллах - заваршување на намазот).
- Намазлиата сака да стане, но уште неје станат, тогаш смее тој да седне и да го пофтори ташахудот, извршува Суџуд ас-саху (сехви сеџде), и продолжува со намазот нормално (станува на нози).
*(Ташахуд е довата, која што се цитира, додека сме во намаз доле седнати:
„At-taḥiyyātu lillāhi waṣ-ṣalawātu waṭ-ṭayyibāt.
As-salāmu ʿalayka ayyuhan-nabiyyu wa raḥmatu-llāhi wa barakātuh.
As salāmu ʿalaynā wa ʿalā ʿibādillā hiṣ-ṣālihīn.
Ašhadu al-lā ilāha illallāh,
wa ašhadu anna Muḥammadan ʿabduhū wa rasūluh.“)
Во Суџуд ас-саху (сехви сеџде) не се цитира ништо даље, освен изговорувањето на
„Аллаху Акбар„, на спротив, како што е во нормалниот сеџде (субахана рабби ел´ала). Имаат некои алими, кои што викаат, дека и во Суџуд ас-саху (сехви сеџде) треба да се изговори тоа. Но тие алими, кои што се држат за хадисите се сигурно, дека пејгамберот
ништо не цитирал во време на Суџуд ас-саху (сехви сеџде) - дека не постои вердостојни хадис за тоа.
Може исто така Суџуд ас-саху (сехви сеџде) да се прави после таслимот, на пример, кога ке се потсети некој, дека извршил еден рекает повеќе или по малку.
Во овие три примери мора верникот (верничката) Суџуд ас-саху (сехви сеџде) да изврши:
- заборавување или извршување на повеќе рекаети од колку што се одредени.
- заборавување на ташахудот (како што пишува горе)
- имање шубе (несигурност) во време на намазот - неможе да се сети или неје сигурен (сигурна), колку рекаети клањал(а) или има за клајнање.
Шубе во тоа, колку имаш клањато:
- се помислува како прво, и можда се потсетува колку има клањато
- се држи во тоа, што веќе клањал(а), или е сигурен (сигурна), дека клањал(а) некој број на рекаети (и се под сечава дека рецитира фатиха, некои сурина и тешахуд итк., но даље не се сечаваш)
- ако човекот неје сигурен во тоа, што исклањал до тука, го одбира помалиот дел и го преклањува се во самиот намаз - но обавезно се извршува во сите ситуации Суџуд ас-саху (сехви сеџде)
Ако во самиот намаз заборава некој, како се цитира сурето, може човекот да почне од поново да ја цитира сурата, без да изврши Суџуд ас-саху (сехви сеџде). Но ако има во се то тоа шубе, добивајќи од шејтанот - ланетуаллах -, слободно може да го изврши Суџуд ас-саху (сехви сеџде), за своето срце да го смири и да има подобро осеќавање во срцето.
А Аллах субаханаху ве теала се нај добро знае - Аллаху Алем