1 Семилост спрема Аллаховите Створенија Саб 04 Дек 2010, 1:21 pm
Muaz al Islam
Модератор
Се пренесува од Абдуллах б. Омер р.а дека Аллаховиот пратеник с.а.в.с рекол: -,,Милостивиот Аллах ќе му се смилува на оние кој се милостиви. Бидете милостиви спрема оние кои се на Земјава па и на вас ќе падне милост од оној што е на Небото,,!
Во прилог на овој хадис ќе наведам еден пример од животот на хазрети омер р.а. Тој во една прилика, одејќи по улиците на Медина, Видел дете в раце со врапче, играјќи со него. Омер р.а му се смилувал на врапчето, купувајќи го од детето, и потоа да го пушти на слобода.
после смрта на Омер р.а една група луѓе го виделе на сон и го прашале за неговата состојба, што било, како со него се постапило. Омер р.а им одговорил:- Аллах ми опрости и премина преку моите грешки. па тие рекле:-Зашто? - можеби заради твојата даежливост? Или, можеби заради твојата праведност? или пак заради твојата побожност? Омер р.а им рекол:- кога ме ставивте во кабурот, ме покривте со земја и ме оставивте сам, ми дојдоа два страшни мелеки. Паметот ми одлета и ме обзеде голем страв од нивниот страшен изглед. Сакаа да ме испрашуваат, и токму тогаш слушнав глас од непозната страна, некој викана: - ,,Оставете го мојот роб! - и немојте да го плашете .
- јас му се смилував нему и преминав преку неговите грешки.
Како тој што му се смилува на врапчето на дуњалукот, така и Јас му се смилував во вечноста на Ахиретот,,!
Во прилог на овој хадис ќе наведам еден пример од животот на хазрети омер р.а. Тој во една прилика, одејќи по улиците на Медина, Видел дете в раце со врапче, играјќи со него. Омер р.а му се смилувал на врапчето, купувајќи го од детето, и потоа да го пушти на слобода.
после смрта на Омер р.а една група луѓе го виделе на сон и го прашале за неговата состојба, што било, како со него се постапило. Омер р.а им одговорил:- Аллах ми опрости и премина преку моите грешки. па тие рекле:-Зашто? - можеби заради твојата даежливост? Или, можеби заради твојата праведност? или пак заради твојата побожност? Омер р.а им рекол:- кога ме ставивте во кабурот, ме покривте со земја и ме оставивте сам, ми дојдоа два страшни мелеки. Паметот ми одлета и ме обзеде голем страв од нивниот страшен изглед. Сакаа да ме испрашуваат, и токму тогаш слушнав глас од непозната страна, некој викана: - ,,Оставете го мојот роб! - и немојте да го плашете .
- јас му се смилував нему и преминав преку неговите грешки.
Како тој што му се смилува на врапчето на дуњалукот, така и Јас му се смилував во вечноста на Ахиретот,,!