Постојаниот комитет на фетви (10/140) е запрашан: Ако некоја личност е подготвена да пости Рамазан и да клања само во Рамазан, но престане да клањам штом Рамазан заврши, дали неговиот пост се рачуна (прифаќа, оп.прев)


Прашање: Дали е дозволено да се пости без клањање намаз?

Одговор: 

Славата Му припаѓа на Аллах

Ниедно дело нема да биде примено од оној кој што не клања - ниту зекат, ниту пост, ниту хаџ ниту било кое друго дело.

Ел-Бухари (520) пренесува дека Бурејдах рекол: “Аллаховиот Пратеник саллАллаху алејхи ве селлем рекол: 'Кој не клања икиндија неговите добри дела ќе бидат поништени“'

Тоа што се мисли со неговите добри дела ќе бидат поништени тоа е дека ќе бидат сметани за неважечки и нема да му бидат од никаква корист. Овој хадис укажува на тоа дека Аллах нема да прифати ниедно добро дело ниту од оној кој не клања, тогаш кој не клања нема да има никакви користи од своите добри дела и ни едно негово дело нема да се воздигне кај Аллах.

Од хадисот се чини дека два вида се од оние кои не клањаат: Оние кои не клањаат воопшто, што ги поништува сите нивни дела, и оние кои не клањаат еден одреден намаз во одреден ден, што ги поништува добрите дела во тој ден. Тогаш, поништувањето на сите добри дела се случува на оние кои ги оставаат сите намази, а поништувањето на добрите дела во одренен ден се случува на оние кои оставаат одреден намаз.

Шејх ибн Усејмин е прашан во Фетва ел-Сијаму (стр. 87) за пропис на оној кој пости а не клања.

Одговорил:

Постот на оној кој не клања не е валиден и не се прифаќа, бидејќи оној кој не клања е кафир и отпадник, бидејќи Аллах вели (во превод на значење):

 “Па, ако се покајат, и ако намаз извршуваат, и ако зекат даваат, тогаш, браќа се ваши по вера.“ (Ет-Тевба, 11)

А Пратеникот саллАллаху алејхи ве селлем рекол: “Измеѓу човекот и ширкот и куфрот е неговиот намаз“. Го бележат Муслим, 82. и тој, саллАллаху алејхи ве селлем рекол: “Договор меѓу нас (муслиманите оп.прев) и нив (мушриците/кафирите оп.прев) е намаз, кој ќе го остави, кафир е.“ Го бележат ет-Тирмизи, 2621, отценет како сахих од ел-Албани во Сахих ет-Тирмизи.

Ова е исто така став на повечето асхаби, ако не и нивниот консензус. Абд-Аллах ибн Шахик, радијАллаху анху, кој бил еден од многуте познати Таби'ини, рекол: “Пратениковите асхаби оставање на ниедно дело не го сметале дека на личноста го прави кафир, освен намазот.“

На оваа основа, ако личноста пости, но не клања, тогаш неговиот пост се отфрла и не се прима, и ништо нема да му користи пред Аллах на Судниот ден.

На таквиот му кажуваме: Клањај, а потоа (т.е. имај намаз и пости, оп.прев), бидејќи ако постиш а не клањаш, твојот пост ќе биде отфрлен, бидејќи делата на обожување не се примаат од кафири.

Постојан комитет на фетви (10/140) е прашан: Ако некоја личност има воља да пости Рамазан и да клања само во Рамазан, но ќе престане да клања штом Рамазанот ќе заврши, дали неговиот пост се рачуна (прифаќа, оп.прев)

Одговорија: 

Постот е еден од столбовите на исламот, и најважен столб после шехадетот. Тој (намаз) е задолжителност за секој поединец (фард ајн) и кој нема да има намаз тој го негира дека е задолжителен, или не клања бидејќи е безгрижен и мрзелив, тој е кафир.

Што се однесува до оние кои постат и клањаат само во Рамазан, тоа е обид да се измами Аллах, и навистина се несреќни оние кои на Аллах Го признаваат (знаат за Аллах, оп.прев) само во Рамазан, туку тоа ги прави кафири во смисла на голем куфур (куфур екбер), дури и ако не негираат дека намазот е задолжителен, спрема силни докази на две мислења на научници.

Извор: Islam Q&A
Обработка: ahlu-sunnah