Прашање:

Текфирите тагути, претседатели, кралеви, а не ги текфирите оние кои нив не ги текфират, особено нивната улема? Како и зошто? Поради имињата или чувствата?

Одговор:

Што се однесува до оној кој не текфири тагути во меселата постои познат тефсил (детално објаснување) кое улемата го споменува. Шејх Ахмед Ел-Халиди детално ја објаснил оваа месела во својата книга “Појаснување на прописите на оној кој ќе се посомнева и застане во текфир на некои тагути и мурдети.“ Предговор на книгата е од шејх Али Худајр, а книгата наскоро ќе биде печатена на наш јазик, иншх'Аллаху те'ала.

Шејх Ахмед Ел-Халиди, Аллах да го сочува и ослободи од тагутскиот затвор, вели:

Пропис на оној кој ќе застане или се посомнева во куфур на тагути кои не му се препишуваат на исламот

Прв вид: Тоа се тагути од неверници во основа (куффар ел аслијјун) кои не се припишуваат на исламот. Што се однесува до нив, оној кој не ги текфири или се посомнева во нивниот куфур, или се двоуми, или застане по прашање на нивниот текфир, тој е ќафир. И ова е третата работа од десете работи кои го поништуваат исламот, што ги споменал шејх Мухаммед ибн Абдул-Веххаб, рахимехуллах, околу што се согласиле сите припадници на Киблата, па дури и новотарите.

Вели шејх Ебу Бетин, рахимехуллах:“Сите муслимани се согласиле околу куфрот на оној кој не ги текфири евреите и христијаните или се сомнева во нивниот куфуф, а ние сме убедени дека повеќето од нив се незналици.“ (Рисала Ел-Интисар).

Овој куфур (куфур на евреи и христијани) е јасен од тоа за него да се донесе доказ, бидејќи ова се работи кои се потребни во верата и на учените и на неучените, освен оние чиишто срца Аллах, субханеху ве те'ала, ги запечатил и нивниот бесирет (вид) го ослепил. Да споменеме само некои од тие докази. Нема да ги споменуваме сите докази поради тоа што горе споменавме (т.е. поради тоа што нивниот куфур е евидентен и познат на секој оп.прев.)

Вели Возвишениот:

“Оние кои не веруваат од ехлул китабија (евреи и христијани) и мушрици ќе бидат сигурно во џехеннемскиот оган.“ (Сура Ел-Бејјине, 6)

И вели Возвишениот:

“Зарем не гледаш како мунафиците им говорат на своите браќа, следбениците на Книгата кои се неверници...“ (Хашр, 11)

И уште многу други стихови кои не им се непознати ни на најголемите глупаци и будали.

Пропис на оној кој ќе застане или се посомнева во куфур на тагути кои се припишуваат на исламот

Што се однесува до другиот дел на тагутите, а тоа се тагути кои му се припишуваат на исламот, нивната реалност е нејасна за голем број луѓе, а посебно поради тоа што тие извршуваат многу особености на исламот, како што се намазот, хаџот, изградба на џамија, печатење на мусхафот, садака, доброволен прилог итн... Тие кои нив не ги текфират мора да се најдат во една од трите состојби:

Прва состојба: Оние кои им помагаат на тагутите и неговиот пропис и не се обѕираат на Аллаховиот пропис, настојуваат да го згаснат Аллаховото светло и неговите зборови, и да се борат против Неговите евлии кои бдеат над верата. Таквите се слуги на тагутите и негови портпароли ,кои повикуваат нему во ибадет (на тагутот), на пример, секуларистите, демократите, и слични на нив, кои немаат удел на ахирет. Што се однесува до овој вид, нема сомнеж во нивниот куфр.

Втора состојба: Оние кои не ја знаат суштината на нивната состојба т.е. не ја знаат состојбата на тие тагути и она од куфрот во што тие потпаднале,, но го знаат Аллаховиот пропис по прашање на таквите. Тие се со исправен и'тикад (верување) и не се грешни. Ова се нарекува едноставно незнаење. Пример на тоа е човек кој верува дека секој кој повикува на знаење на гајбот (невидливото) е кафир, но не знае дека неоправдано поименично повикува на знаење на гајбот и не ги спознал суштините на неговите работи (т.е. до него не допрело дека тој и тој повикува на знаење на гајбот оп.прев). Тоа ништо нема да му наштети ниту пак влијае на неговиот иман.

Третта состојба: Оние кои ја спознале суштината на делата на тагутите, нивните невакиди и мукеффирате (дела кои излегуваат од верата) кои тие ги прават, но се воздржуваат од нивното текфирење. Во оквирот на оваа состојба имаме два вида луѓе:

Прва вид, а тоа се оние кои веруваат во нивниот куфур и заблуда, ги мразат, но не го изложуваат нивниот текфир. Под овој вид спаѓаат три групи луѓе:

а) Угнетени- мустадафун, а тоа се оние кои немаат заштита. Возвишениот нив ги оправдал сè додека не се отстрани пречката. Во оваа група спаѓаат и оние кои се присилени, според зборовите на Возвишениот:

„…И да немаше мажи верници и жени вернички, кои вие не ги познавате, па незнаејќи да ги убиевте, и поради тоа срам да да не би доживеале- Ние би ви ги препуштиле. А не ги препуштивме за Аллах во милоста Своја да го воведе тој што сака. А тие да беа одвоени, навистина со тешка казна ќе ги казневме тие меѓу нив што не веруваа.“ (Сура Фетх, 25)

б) Оние кои веруваат во куфрот на овие тагути и го признаваат, но тоа не го манифестираат, ниту се спротиставуваат со текфир, а ја имаат заштитата на племето и сл. Таквите се мудахинун- оние кои попуштаат. Тие потпаѓаат под зборовите на Возвишениот:

„Тие едвај би дочекале ти да попуштиш, па и тие би попуштиле.“ (Сура Калем, 9)

Нивниот пропис е пропис на грешниците кои им се слични, а во зависност од причината и поводот е и големината на гревот.
Шејх Сулејмам Ибн Абдуллах алу шејх вели: „ Ако го признава нивниот куфр, но не сака да им се спротистави со текфир, таквиот е мухадин, оној кој попушта, и потпаѓа под зборовите на Возвишениот:

„ Тие едвај би дочекале ти да попуштиш, па и тие би попуштиле.“

Таквиот има пропис на сличните нему грешници (Евсеку урел иман димне меџмуати ет-теухид 1/160).

ц) Оние кои кажуваат: „ Другите (тагути) Се неверници, но за овие не велам дека се неверници (иако се исти во куфрот и тагутијетот, заб.прев.)“ - па така се воздржуваат од нивниот текфир во целина. Нема сомнение дека таквата нивна постапка претставува суд за нивниот ислам затоа што нема средина меѓу куфрот и исламот.

Оној кој ќе го нарече куфрот ислам или ќафирите муслимани, таквиот е ќафир и во тоа нема шубха, ниту те’вил. Оваа група го одбила Аллаховиот пропис.
Шејх Мухаммед ибн Абдулвехаб вели: „Значењето на куфр во тагутот е да се одречеш од сето она во што се верува покрај Аллах (т.е.обожува покрај Аллах заб. Прев.), како што се џинните, некој човек, дрво, камен и сл. Да посведочиш за неговиот куфр и заблуда и да го мразиш, па дури и да ти е татко или брат. Па оној кој тврди- јас ќе го обоживам само Аллах, но нема да им се спротиставувам на садетите и кубетите, и ним сличните, таквиот е лажго во ла илахе иллаллах и не поверувал во Аллах, ниту сторил куфр во тагутот“. (Ед-дуреру-сенијје 2/121).

Дриг вид: Оние кои ја спознале суштината на тагутот (т.е.нивните дела) и забележале невакиди и мукеффирати (дела кои изведуваат од исламот), го негираат нивниот батил и го мразат со сето срце. Но велат- делото е дело на куфр, но личноста не се текфири без докази, остварување услови и исчезнување на пречките. Или се воздрживаат од текфирот поради измамата на одделни луѓе кои си припишуваат себеси знаење, или таклида (слепо следат) одреден учењак, или некој за кого имаат убаво мислење, или поради шубхата која ја имаат кај себе, ли поради те’вилот, или поради тоа што текстовите на одередена улема ја ја ставиле на погрешно место и нивниот говор го протолкувале на начин кој ним не им бил цел, што ги навело да застанат по прашањето на текфирот (тагутите и ним сличните муртеди кои му се припишуваат на исламот заб. На прев.). Тие во старт не се текфират, ниту е дозволено да се текфири некој од нив, сè додека не се воспостави доказ и од него се отстрани шубхата. На ова гледиште е консензусот...“ (Крај на цитатот од книгата на шејх Ахмед Халидиј).

Приредил: Ебу Усаме Идриз Билибани
Превод и обработка: Ахлу-Суннах
Извор: Stazomislama.com