Home
1
Заблуди на мевлудот и оние кои што го практикуваат Сре 16 Јан 2013, 7:58 pm
Muwehhid
Модератор
Бисмиллах ал рахман ал рахим
Тие кои што тврдаат дека треба да продолжат со оваа новотарија даваат провидни аргументи кои што се слаби како што е слаба пајаковата мрежа.Со овие провидни аргументи може да се направи следново:
1.Нивното тврдење дека тоа е почитување на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем.
Одговор: Начинот на кој што се почитува е да му бидеме покорни, да работиме како тој не сеоветува(наредува) и избегнување на она тој го забранува, и да го сакаме. Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем не се почитува со новотарии, митови и гревови. Прославување на неговиот роденден е покоден начин на искажување на почитување, бидејчи тоа е грев-харам.
Оние кои најмногу го почитувале на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем биле асхабите радијаллаху анхум, како што Урве ибн Мес’уд им рекол на Курејшиите: “О луѓе, се колнам во Аллах, се потсетив на кралевите. Бев кај Цезар,Киср и Негус, но се колнам во Аллах не видов ниту еден крал на кого неговите другари (асхаби) го почитуваа колку асхабите на Мухаммед, саллаллаху алјхи ве селлем. Се колнам во Аллах, кога и да плукнеше никогаш тоа не би паднало на земјата, туку би паднало во рацете на некој од неговите асхаби, затоа тие со тоа го триеле своето лице и кожа. Кога тој би им наредил да направат нешто, би побрзале да го направат онака како што им е речено. Кога че земаше абдест, скоро ќе се расправа за која да му ја даде водата.Кога тој ќе зборуваше, нивните гласови би биле неми во неговото присуство и не зјапаа во него од почит кон него. (Бухари, 3/178, 2731, 2732-Ел-Фетх,5/388) И покрај ваквата голема почит, тие никогаш не го зеле неговиот ден за роденден како прослава-мевлуд. Да беше тоа наредено во Исламот тие нигогаш немаше да го запоставаат...
2. Користат како доказ дека многу луѓе во многу земји тоа го прават.
Одговор: На сето тоа е, дека доказот се состои од она што е потврдено од Пратеникот, саллаллаллху алјхи ве селлм, а она што е потврдено од Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем е забрана новотарија во општа форма(услов), тоа е новотарија. Она што го прават луѓето ако е во спротивно со доказот (дело), таквото дело ништо не користи дури и ако тоа многу го праваат.
“Ако му бидеш послушен на мнозинството од оние кои се на земјата-ќе те скршнат во заблуда од Аллаховиот пат...” (Ел-Енам 116)
И пред тоа, во секое време, фаламу на Аллах, ги има и од оние кои што ја отфрлаат оваа новотарија и јасно тврдаат дека тоа е невистина(лага). Оние кои што продолжуваат со следењето новотарии откако вистинат им е објаснета немаат доказ за тоа.
Меѓу оние кои што го негираат Мевлудот бил и Шејхул-ислам Ибн Тејмијје, во делото Идтидаа ал-Сираат ал-Мустакеем, Имам Ел-Шатаби во делото ал-Итиссам, Ибн ал-Хаџер во делото ал-Мадкхил, Шејх Таадз ал-Деен Али ибн Омер ал-Лакхами кој што напишал цела книга во која го негира мевлудот, Шејх Мухаммед Басхеер ал-Сахсаваани ал-Хинди во својата книга Сијаанах ал-Инсаан, ал-Сајјид Мухаммед Расхеед Ридаа напишал посебен есеј на таа тема, Шејх Абд ал-Азеез ибн Баз, и други кои што пишуваат против новотаријата преку весници и магазини токму времето кога оваа новотарија се одржава.
3. Тие велат дека обележувањето(прославувањето) на Мевлудот оживуваат сечавање на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем.
За сеќавањето на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем муслиманите се одоржуваат константно, кога че се спомне неговото име во езан, икамет, худба, и секој пат кога муслиманите го изговораат шехадетот после земањето на абдест и во намазите, и секој пат тие испрачаат благослови(салавати) на Пратеникот, саллаллаллаху алјхи ве селлем, во намазите и секој пат кога еден муслиман извршува ваџиб (она што е обврзувачки) или мустехаб (она што се препорачува) дело кое го пропишал Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем. На сите овие начини муслиманите се сеќаваат на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем. Према тоа, муслиманот константно одржува сечавање на Пратеникот и има врска со него и ден и ноќ на начин кој Аллах субханеху ве теала тоа го пропишал, не само во денот на Мевлудот и работите кои што се новотарии и кои што се косаат со Суннетот, бидејчи со тоа на личноста го одалечува од Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем и Пратеникот го негира поради тоа. Пратеникот , саллаллаху алјхи ве селлем нема потреба( не му користат) од овие измислени прослави (славења), бидејчи Аллах субханеху ве те ала веќе го дарувал со почит и респект, како Тој вели: “И споменот на тебе високо го Воздигнавме(Подигнавме)” (Ел-Инширах 4)
Не се спомнува никаде Аллах Аллах субханеху ве те ала во езан, икамет, худаб, а да не е и Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем спомнат. Ова е вистинско почитување, љубов и обнување на сеќавањето на него и значаен поттик да го следиме.
Аллах субханеху ве те ала не го спомнал раѓањето на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем во Куранот, Тој ја преферираше да привлече внимание на својата мисија и вели:
Да, Аллах ги даруваше верниците: Кога помеѓу нив испрати пратеник(Мухаммед)... (Али Имран 164) Меѓу незнабошците Он испрати пратеник...(Ел-Џума 2)
4. Тие можат да речат дека прославувањето на раѓањето на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем е претставено од учен и праведен крал кој сакаше на тој начин да се приближи до Аллах субханеху ве те ала
Нашиот одговор е дека со новотарија не се приплижува без разлика која го прави тоа. Добрата намера не го оправдува лошото дело, дури и ако една личност умрела како учена и праведна личност, тоа не значи дека таа не била безгрешна личност.
5.Тие велат дека прославата на Мевлудот е бид’a хасен (добра новотарија), бидејчи се базира на заблагодарност на Аллах субханеху ве те ала за Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем.
Нашиот одговор е дека нема ништо во новотариите. Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем рекол: “ Кој ќе додене нешто нови во нашиве работи(исламот), а тоа не дел тоа тоа се одбива(отфрла). (Забелжува Бухари,2697- Ел-Фетх, 5/355) А исто така рекол:” Секоја новотарија води во заблуда. (Забележува Ахмед, 4/126, Тирмизи, 2676) Прописот за новотариите е дека тие се погрешни упати, но овој провиден аргумент сака да сугерира дека не е секоја новотарија заблуда, туку тоа се –добри новораии.
Хафиз ибн Реџеб во делото "Шерху Ербеин" за зборовите на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем “Секоја новотарија е заблуда” рекол: “Овој хадис е концизен, но и сеопфатн коментар кој ги исклучува се. Тоа е еден од најважните закони на верата. Тоа е слично и со зборовите: ““ Кој ќе додене нешто нови во нашиве работи(исламот), а тоа не дел тоа тоа се одбива(отфрла). (Забелжува Бухари,2697- Ел-Фетх, 5/355). Кој ќе измисли нешто ново и дојде тоа во исламот без никаква основа, тоа е како заблуда и нема ништо со исламот, па макар да се работи во работите на исламското верување (Акаида). Овие луѓе немаат никакви докази да постои нешто како што е добра новотарија, освен зборовите на Омер радијаллаху анху во врска со Теравих намаз: ““Колку е добра оваа новотарија...” (Сахихул-Бухари 2/252, 2010 муаллек, Ел-Фетх 4/294)
Тие исто така велат дека работите кои што се измислени кои не се осудени(негирани) од страна на селефиите(асхабите, табиниите и ткн..), како е собирање на Куранот во единсвен на книга и пишување и собирање на хадисите.
Одговорот на овие работи имаат основа во исламот, така да не се работи за нивни измислени работи.
Омер радијаллаху анху рекол: “Колку е добра оваа новотарија...” со ова се мисли, иновација во лингвистичка смисла, а не во шеријатска, бидејчи иновација во шеријатска смисла е нешто што нема основа во исламот.
Собирањето на Куранот во една книга има основа во исламот, бидејчи Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем наредил да се запишува Куранот, бидејчи беше растурен, така да асхабите го собрале во еден збирка за да се сочува.
Пратеникот,саллаллаху алјхи ве селлем ги предводеше(клањаше) на своите асхаби на Теравих намазите едно време, потоа престанал да го прави тоа, за да не им биде тоа наредено. Асхабите продолжиле да клањаат поединечно за време на животот на Пратеникот,саллаллаху алејхи ве селлем и после неговата смрт, се додека Омер ибн ел-Хаттаб не ги спобра зад еден имам како што клањале за Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлм. Ова не била новотарија воведена во верата.
Пишување на хадисите истотака има основа во исламот.Пратеникот,саллаллаху алјхи ве селлем наредил некои хадиси да се запишуваат за некои асхаби кои што го прашале за тоа. Генерално кажувајчи за време на неговиот живот тоа не било дозволено, од страв хадисите да не се помешаат со текстовите на Куранот.Кога Пратеникот,саллаллаху алјхи ве селлем умрел, овој страв не беше пречка затоа што Куранот бил комплетиран и уреден уште уште дедека беше жив Мухаммед,саллаллаху алејхи ве селлем. Муслиманите го собрале Суннетот после тоа, за да би го сочувале и да не го изгубиме. Го молам на Аллах да ги награди во име на исламот и муслиманите, бидејчи ја сочувале Книга од својот Господар и Суннетот на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем од загубување и фалсификати.
Можеме уште да им кажеме: зошто овој чин на благодарност, како тие што го нарекуваат, не е практикуван од страна на најдобрите генерации, асхаби,табиини и таби-табиини, кои што го сакале на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем најмногу и кои што најмногу биле подготвени да прават добри дела и благодарност? Да тие кои што го измислиле Мевлудот се подобри од нив? Да ли се тие повеќе му се благодарни на Аллах субханеху ве теала? Секако дека не се!
6. Тие можат да кажаат дека прославувањето на роденденот од Пратеникот,саллаллаху алјхи ве селлем е покажувањето на нивната љубов спрема Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем, а љубовта спрема Пратеникот е пропишана во исламот.
Одговорот на ова е, дека нема сомнеж дека е обврска на секој муслиман да го сака на Пратеникот,саллаллаху алјхи ве селлем.Треба да го сака повеќе од самиот себеси, од своето дете, својот татко, и од сите луѓе, но тоа не значи дека ние можеме да воведуваме новотарии кои што на нас не ни се пропишани. Да го сакаш значи, дека треба да го слушаш и да го следиш, бидејчи тоа е најголем израз на љубовта, како што е кажано: “Ако љубовта твоја е искрена тогаш слушај го, бидејчи оној кој што не го сака тој и не го слуша.”
Да се сака Пратеникот,саллаллаху алјхи ве селлем е барање(одоржување) да живеме според неговиот суннет, цврсто да се држиме, и да ги избегнуваме зборовите и делата кои се спротини со тоа. Без сомнеж е дека се што не е во склад со неговиот суннет е покудена бид’а-новотарија и израз е на непослушност. Во таа непослушност се вклучува прославувањето на неговото раѓање и други бидати. Добрата намера не значи дека е дозволено да измислиш новотарија во верата.
Исламот се темели на две работи, чистотата на намерата и следење на Пратеникот,саллаллаху алјхи ве селлем. Аллах субханеху ве теала вели: “ Но, не! Оној што ќе го предаде лицето на Аллах, кој е Доброчинител, има награда кај Господарот свој. Тие не ќе стравуваат и не ќе тагуваат! (Ел-Бекара 112)
Да се покоруваш на Аллах субханеху ве те ала значи да бидеш искрен спрена Него, а правење на добри дела значи да го следиш на Пратеникот,саллаллаху алјхи ве селлем и спроведување на Суннетот.
7. Уште еден од нивните провидни аргументи дека го прославуваат Мевлуд и ја читаат биографијата на Пратеникот,саллаллаху алјхи ве селлм и на тој начин му даваат мотив на народот да го следат неговиот пример.
Ние им велиме читањето на биографијата на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем и следењето на неговиот пример е обврска за муслиманите во секое време, во текот на годината и целиот живот. Пронајдување на посебен ден без докази дека е дозволено тоа е новотарија, а секоја новотарија води во заблуда.” (Забележува Ахмед, 4/164, Тирмизи, 2676). Новотаријата не дава никаква корист туку дава само штета и ја води личноста далеку од патот на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем.
Заклучок!!!
Славењето на роденденот на Пратеникот, саллаллаху лјхи ве селлем, на било кој начин е покудена новотарија.Муслиманите требаат да престанат со овие и други новотарии, и треба да се заземаат со изучување и придржавање на Суннетот. Тие не би требале да бидат измамени од страна на оние кои повикуваат во бидатите (Новотариите), бидејчи тие луѓе повеќе се заинтересирани да одржуваат новотарии во жвотот отколку да оживаат некој Суннет; а можеби вопшто не се загрижени за суннетот. Кој е таков, не е дозволено да се инитираа таквата личност дури и ако повеќето луѓе се такви. Наместо тоа да го следиме примерот на оние кои што ја следаат патеката на Суннетот, од праведните селефи и нивните следбеници, дури и ако се млкубројни. Вистината не се мери со бројот на луѓето која ја кажуваат, туку луѓето се мераат со помош на вистината. Пратеникот,саллаллаху алјхи ве селлем рекол: “Оној кој че живее после мене ќе виде многу резединувањаа (Несогласии) и држете се за мојот суннет и суннетот на моите преведни халифеи (наследници) после мене. држете се цврсто за нив. Чувај те се од новите работи, бидејчи секој новотарија е заблуда. (Забележува Ахмед 4/126 и Тирмизи 2676). Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем нас ни објаснал во својот хадис што и да правеме кога ќе се појават разлики во мислењата, како што објаснал дека се што е спротивно од неговиот Суннет, било да се зборови или дела, е бидат(новотарија), а секоја новотарија води во заблуда.
Кога гледам дека нема основа за прославување на роденденот на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем би бил дел од Суннетот на Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем или прославување на родендено би бил пракса на праведните халифи, тогаш се работи за нови работи, за новотарија која ги води во заблуда на луѓето. Овој пропис е оној што значи овој хадис и што покажуваат следниов ајет:
“О верници, бидете послушни и на Аллах и на пратеникот и на оние меѓу вас кои се претпоставени. Ако не се согласувате во нешто, доколку верувате во Аллах и во Денот ахиретски, тогаш, обратете се до Аллах и до пратеникот. Ете, тоа е најдобро објаснување! (Ен-Ниса 59)
Обратете се на Аллах, значи обратете се во Неговата Книга, и обратете се на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве сллем, значи обратете се на неговиот суннет откако тој се преселил. Куран и Суннет се место за решавање во случај кога се има спорови. Каде во Куранот или во Суннетот пишува дека треба да се слави роденденот на Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем? Кој го прави тоа и мисли дека тоа треба да се прави, мора да се покае на Аллах субаханеху ве те ала. Таква е постапката на муслиманот кој ја бара вистината. Меѓутоа, оној кој што е тврдоглав и арогантен откако доказот е изложен, тогаш неговите сметки ќе бидат кај Неговиот Господар.
Го молиме на Аллах да ни помогне да се држиме за Неговата Книга И Суннетот на Неговиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлме се до денот на средбата со Него. Нека е мир и спас на нашиот Пратеник Мухаммед, саллаллаху алјхи ве селлем на неговото семејство и на асхабите радијаллаху анхум.
Извор: allahova-milost.blogspot
Обработка: Ahlu-sunnah