Home
1
Местото на законодавната власт во исламот Пон 07 Јан 2013, 7:15 pm
Muwehhid
Модератор
Бисмиллах ал рахман ал рахим
Шејх Еш-Шенкити, рахимехуллах, вели: “Затоа што законодавството и сите прописи, биле оние кои што мораат но и не мораат да се случаат (шеријје) или оние кои неминовно( мораат) да се случаат (кавније-кадерије), се од одликите(својствата) на господаруват-рубубијјет- како што тоа укажува спомнатиот ајет- секој оној кој че го следи друго законодавството сосвен Аллаховото законодавството,
Засегнатиот законодавец го зел за господар и му го пропишал дека е Аллах(Бог). (Edvaul-bejan, 7/169).
Рекол: “Пристапување(правење) ширк спрема Аллах во Неговата власт е придружување на Нему(Аллах) во неговото обожавање. За својата власт, Возвишениот вели:
وَلَا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدًا
...Освен Него тие немаат заштитник и во одлуката Негова никој не учествува. (Ел-Кехф 26)
А Ибн Амир вели:
وَلَا تُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدًا
...”Освен Него тие немаат заштитник и во одлуката Негова никој не учествува.” Е во форма на забрана.
За придружување на Аллах во ибадет Возвишениот Аллах вели:
فَمَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا
Па, оној кој се надева во средбата со Господарот свој, нека работи добро, и во обожавањето нека не Му здружува на Господарот свој никого! (Ел-Кехф 110)
Истотака рекол:“Во секој случај, без сомнеж (несомнено) е дека секој кој се покорува на некој друг освен на Аллах во законодавството, спротивно на она што Аллах, џелле шанху, го порпишал; таквата личност му се придружил(таквата лилност направила ширк) према Аллах. На тоа укажуваат Неговите зборови:
وَكَذَٰلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلَادِهِمْ شُرَكَاؤُهُمْ
И така на многу од многубошците Шејтанот им го разубави убивањето на децата нивни за да ги упропастат и да ја искриват верата нивна...(Ел-Енам 137)
Ги нарекол ортаци затоа што им се покорувале (на шејтанот) во убивањето на децата .Истотака, и зборовите на Возвишениот:
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ
Имаат ли оние божества кои им го пропишуваат во верата она што Аллах не им го дозволи? (Еш-Шура 21)
Прифачање некое друго законодавството совен законодавството на Аллах е ставање таквото законодавството на местото на Аллах.
Имам Ел-Куртуби вели: “Возвишениот вели:
وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ
…Ништо да не Му припишуваме и други божества, освен Него, да не прифачаме.(Али имран 64) Односно. Да не следиме во повикување на никој или негово забранување, освен во она што Аллах, џелле шанху, го дозволил. Тоа е слично и со зворовите на Возвишениот:
اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ
Ги земаат нивните свештеници и нивните калуѓери за госпоради покрај Аллах.( Ет-Тевба 31), што значи: ги ставиле на местото на својот господар во прифачањето на неговото забранување на она што Аллах, џелле шанху, не го забранил ниту пак го дозволил. (Tefsir El-Krtubi, str. 1348. štampa Daruš-ša'b)
Шејх Ахмед Шакир кажувал за оние кои што ја оспрувале казната која Аллах, џелле шанху, ја пропишал- а тоа е казна за кражба- па вели: “Ова е прашање кај нас муслиманите е дел од акидата и верувањето.Овие кои што се пропишуваат во ислам, оние кои што ја оспоруваат казната отсечување или ја избегунуваат, че ги прашаме: Верувате ли вие во Аллах и во тоа дека Тој го створил ови створенија? Че одговорат Да. А вие верувате ли дека Тој знае што се случило и она што че се случи, и дека Тој најдобро ги познава своите створенија од нив самите, како и она што е за нив корисно и штетно? Че одговораат Да. А верувате ли дека Тој го испратил Својот пратеник Мухаммед, саллаллаху алјхи ве селлем со упата и вера на вистината и му објавил овој Куран и Упатсво за луѓето и дека им користи за нив во нивната вера и живот? Че одговорат Да. Значи, па каде може да отстапуваат? На кој закон сте вие?. (Umdetut-tefsir, 4/147. štampa Darul-mearif)
Шејх Мустафа Сабари кажувал за Османлиската држава како практичен пример отстранување на Аллах од пропишување на своите створенија, а тоа е одвојување на верата од државата. Тој вели: “Вистината е дека пропагандата се одвојува верата од државата- без разлика дали таа пропаганда би била од валидни луѓе или писатели, мислители во корист на државата и народот- не се совпаѓа со верување дека верата е објавена од Аллах и дека прописте кои што се спомнати в Куранот и суннетот Аллаховите прописи се доставени со посредување на неговиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем. (Mevkiful-akli vel-ilmi vel-alimi min rabbil-alemin ve ibadihil-murselin, 4/294. štampa Isa el-Halebi)
Не може да се спои верувањето во Аллах и судењето пред некој друг (судење пред тагуски суд , закои се измислени од самите луѓе) осен Него. Ваков е прописот на Аллах, џелле шанху. Возвишениот Аллах вели:
فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا
Ако не се согласувате во нешто, доколку верувате во Аллах и во Денот ахиретски, тогаш, обратете се до Аллах и до пратеникот. Ете , тоа е најдобро објаснување! (Ел-Ниса 59)
Шејх Еш-Шенкити вели: “Неговиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем , после Неговите зборови ,,.... обратете се до Аллах..... Се изненади на оние кои што тврдат дека се верници: иако оние сакаат да им се суди судски спор на оној кој што не е опишан со својствата на оној кој што му припаѓа власта а што во ајетот е именуван како тагут.
Секако барањето на судење пред некој друг закон освен Аллаховиот закон е судење пред тагут. А тоа стои во зборовите на Возвишениот :
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلَالًا بَعِيدًا
Не ги гледаш ли оние кои мислат дека веруваат во она што ти се објавува и во она што беше пред тебе објавено; посакуваат да им се суди пред Тагутот а веќе им беше наредено да не веруваат во Него. Шејтанот сака да ги талкне во беспаѓе далечно. (Ен-Ниса 60)
Неверување во тагутот- за кој Аллах, џелле шанху, во овој ајет јасно кажува дека им наредил- состојбата на верување. Возвишениот тоа го објаснува во зворовите:
فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ
Оној кој не верува во Тагут, а верува во Аллах веќе го дофатил најцврстото јаже во кое нема искинатина... (Ел-Бекара 256)
Од цитираниов ајет може да се заклучи дека оној кој што не чини куфур во тагут веќе го дофатил најцврстото јаже, а оној не го дофатил најцврстото јаже ќе биде од оние кои што пропаднале. (Шејх Еш-Шенкити - Edvaul-bejan, 7/164.
Шејх Еш-Шенкити за говорот во ширкот во покорност рекол: “Пратеникот, саллаллаху алјхи ве селлем, ова му го објаснал на Адиј б. Хатим, радијаллаху анху, кога го прашал за зворовите на Возвишениот Аллах: “Ги земаат нивните свештеници и нивните калуѓери за госпоради покрај Аллах…( Ет-Тевба 31), Му објаснал дека тие го дозволиле она што Аллах, џелле шанху, го забранил а им забранил она Аллах, џелле шанху, го дозволил па тие во тоа ги следеле и дека тоа е токму нивно земање за Богови(Тоа било нивното обожавање на некој друг покрај Аллах џеле шанху).
Од најсаните докази за тоа е дека Аллах, џеле шанху, во суре Ен-Ниса објаснал дека се им се чудиза тврдењето на оние кои сакаат судење пред законот кој Аллах, џелле шанху кој што не пропишал дека се верници. Таа е причината што неивното тврдење дека се верници со желба да им се суди пред тагутски суд е сосема лажни, од кое што настанува чудење. Возвишениот вели: Не ги гледаш ли оние кои мислат дека веруваат во она што ти се објавува и во она што беше пред тебе објавено; посакуваат да им се суди пред Тагутот а веќе им беше наредено да не веруваат во Него. Шејтанот сака да ги талкне во беспаѓе далечно. (Ен-Ниса 60) (Шејх Еш-Шенкити - Edvaul-bejan, 4/82.]
Извор : et-taqwa
Обработка: Ahlu-sunnah