Home
1
Сестро моја Пон 16 Jул 2012, 12:56 am
Muaz al Islam
Модератор
Сестро
моја, не сум изненадена кога ќе ја видам Слаѓана, Јадранка, Марија и на
нив слични како одат разголени и го “продаваат“ своето тело на улица.
Тие немаат вера и убедување, а оној кој нема вера нема ни срам. Она што
ме жалости и поради што срцето ми плаче е тоа кога така разголена
личност ќе ми се престави со: “Јас сум Амина“ или “Јас сум Хатиџа“ или
“Фатима“, па дознавам дека се работи за моја сестра по вера. Посакувам
добро да се исплачам во тој момент.
Ја погледнав датата и
гледам дека летото веќе ни се приближи, а со летото и “одморот“ и
летните горештини. Се сетив што ни носи летото па посакав да ти напишам
писмо тебе сестро муслиманко, за да те потсетам на некои важни работи,
имајќи ги на ум зборовите на Возвишениот: “А верниците и верничките се
пријатели едни со други: Бараат да се прават добри дела, а од лошите
одвраќаат!“(Ет Теуба, 71)
Немој да ми се налутиш доколку моите
зборови бидат остри, затоа што јас не сакам така да ги почуствуваш, туку
сакам само мојот глас да допре до тебе и да го разбереш секој мој збор,
и да прочиташ што ти пишувам затоа што сестричке моја навистина те
сакам во името на Аллах. Ти посакувам успех и среќа на дуњалукот и на
Ахиретот, а посебно оној Ден кога сите ќе стоиме пред Создателот Кој не
создал, за да ни предочи што сме заработиле на овој свет: “Тој ден кога
секој човек пред себе ќе го најде доброто дело што го сторил и лошото
дело кое го сторил, ќе посака помеѓу нив и него да има голема
раздалеченост. А Аллах ве предупредува на Себе и Аллах е благ кон
робовите Свои!“(Али Имран, 30)
Дали ќе ме подржиш сестро во тоа
двете да посакуваме да бидеме од првиот вид кој е спомнат во ајетот?
Срцето ме боли поради она што го гледам и што ќе бидеме присилени да го
гледаме овие летни денови на нашите плоштади, улици, продавници, и сите
други јавни места.
Разголување и покажување на се
Сестро моја, не сум изненадена кога ќе ја видам Слаѓана, Јадранка,
Марија и на нив слични како одат разголени и го “продаваат“ своето тело
на улица. Тие немаат вера и убедување, а оној кој нема вера нема ни
срам. Она што ме жалости и поради што срцето ми плаче е тоа кога така
разголена личност ќе ми се престави со: “Јас сум Амина“ или “Јас сум
Хатиџа“ или “Фатима“, па дознавам дека се работи за моја сестра по вера.
Посакувам добро да се исплачам во тој момент. Да и кажам: “Сестричке
Фатима или ...., внуко на најдобрите жени кои оделе по дуњалукот, дали
знаеш чие име го носиш? Поради што татко ти, кога си се родила, тоа
преубаво име ти го ставил? Дали знаеш што значи да се биде муслиманка?“
Тоа, и бројни други прашања ми надоаѓаат и остануваат без одговор секој
пат кога сум на улица. На тие прашања нашите муслиманки не сакаат,
немаат или незнаат да дадат одговор. Го следат она кое што ќе им донесе
само пропаст и несреќа. “Муслиманките“, кои не сакаат да ги покажат
обележјата на својата вера и одбиваат да го носат она што Аллах им го
наредил при излегувањето од куќата, ја следат модата, сакаат да бидат во
“тренд“. Се плашат да не се каже дека се заостанати. Заостанатост во
денешно време е да се биде закитен со благородни особини како што се
срамот и невиноста. А Пратеникот, саллаллаху алејхи ве селлем, ја
пофалил личноста која се закитила со оваа особина велејќи: “Срамот е од
иманот (верата).“(Бухари, 5653)
моја, не сум изненадена кога ќе ја видам Слаѓана, Јадранка, Марија и на
нив слични како одат разголени и го “продаваат“ своето тело на улица.
Тие немаат вера и убедување, а оној кој нема вера нема ни срам. Она што
ме жалости и поради што срцето ми плаче е тоа кога така разголена
личност ќе ми се престави со: “Јас сум Амина“ или “Јас сум Хатиџа“ или
“Фатима“, па дознавам дека се работи за моја сестра по вера. Посакувам
добро да се исплачам во тој момент.
Ја погледнав датата и
гледам дека летото веќе ни се приближи, а со летото и “одморот“ и
летните горештини. Се сетив што ни носи летото па посакав да ти напишам
писмо тебе сестро муслиманко, за да те потсетам на некои важни работи,
имајќи ги на ум зборовите на Возвишениот: “А верниците и верничките се
пријатели едни со други: Бараат да се прават добри дела, а од лошите
одвраќаат!“(Ет Теуба, 71)
Немој да ми се налутиш доколку моите
зборови бидат остри, затоа што јас не сакам така да ги почуствуваш, туку
сакам само мојот глас да допре до тебе и да го разбереш секој мој збор,
и да прочиташ што ти пишувам затоа што сестричке моја навистина те
сакам во името на Аллах. Ти посакувам успех и среќа на дуњалукот и на
Ахиретот, а посебно оној Ден кога сите ќе стоиме пред Создателот Кој не
создал, за да ни предочи што сме заработиле на овој свет: “Тој ден кога
секој човек пред себе ќе го најде доброто дело што го сторил и лошото
дело кое го сторил, ќе посака помеѓу нив и него да има голема
раздалеченост. А Аллах ве предупредува на Себе и Аллах е благ кон
робовите Свои!“(Али Имран, 30)
Дали ќе ме подржиш сестро во тоа
двете да посакуваме да бидеме од првиот вид кој е спомнат во ајетот?
Срцето ме боли поради она што го гледам и што ќе бидеме присилени да го
гледаме овие летни денови на нашите плоштади, улици, продавници, и сите
други јавни места.
Разголување и покажување на се
Сестро моја, не сум изненадена кога ќе ја видам Слаѓана, Јадранка,
Марија и на нив слични како одат разголени и го “продаваат“ своето тело
на улица. Тие немаат вера и убедување, а оној кој нема вера нема ни
срам. Она што ме жалости и поради што срцето ми плаче е тоа кога така
разголена личност ќе ми се престави со: “Јас сум Амина“ или “Јас сум
Хатиџа“ или “Фатима“, па дознавам дека се работи за моја сестра по вера.
Посакувам добро да се исплачам во тој момент. Да и кажам: “Сестричке
Фатима или ...., внуко на најдобрите жени кои оделе по дуњалукот, дали
знаеш чие име го носиш? Поради што татко ти, кога си се родила, тоа
преубаво име ти го ставил? Дали знаеш што значи да се биде муслиманка?“
Тоа, и бројни други прашања ми надоаѓаат и остануваат без одговор секој
пат кога сум на улица. На тие прашања нашите муслиманки не сакаат,
немаат или незнаат да дадат одговор. Го следат она кое што ќе им донесе
само пропаст и несреќа. “Муслиманките“, кои не сакаат да ги покажат
обележјата на својата вера и одбиваат да го носат она што Аллах им го
наредил при излегувањето од куќата, ја следат модата, сакаат да бидат во
“тренд“. Се плашат да не се каже дека се заостанати. Заостанатост во
денешно време е да се биде закитен со благородни особини како што се
срамот и невиноста. А Пратеникот, саллаллаху алејхи ве селлем, ја
пофалил личноста која се закитила со оваа особина велејќи: “Срамот е од
иманот (верата).“(Бухари, 5653)
