Тагут и Неговите врсти

Шеријатско значење на поимот Тагут е се она што се обожава покрај Аллах или секој човек кој ќе ја премине границата и ќе присвои кај себе од правата кои му припаѓаат само на Аллах.

Пример : На сите им е познато дека Аллах е Единствен Створител и дека створувањето му припаѓа само Нему Возвишениот. Кога би дошол некој човек и каже :“ Јас сум створител на Небесата и Земјата“, нема сомнеж дека истиот ја преминал границата, и си дал за право кое му припаѓа само на Аллах. Таквиот човек би постанал лажно божанство, Тагут, во кој човек нас би ни постанала обавеза да ЗАНЕВЕРУВАМЕ, и со тоа би го оствариле првиот услов ( рукн ) на тевхидот.

Исто така, рекол Возвишениот Аллах во сура Јусуф 40 ајет :

“ ... Судот му припаѓа само на Аллах ...“ .

Рекол Аллаховиот Посланик с.а.в.с : “ Аллах е Судија и Судот му припаѓа само Нему “ .

Понатака, секој човек кој ќе ја премине границата и си го даде себе си ова право за суд, кое му припаѓа само на Аллах, било да се работи за учествување или препишување закони спротивни од Аллаховите или судење со закон покрај Аллаховиот Закон исто така постанува тагут без никаков сомнеж. Исти е случајот со било кое друго право кое му припаѓа само на Аллах Единствениот, Кој нема придружник. Тоа би било се околу шеријатската дефиниција за поимот Тагут.

Што рекле научниците за Тагут ?

После неколку изреки од асхабите, селефите и научниците на тевхидот, нека му се Возвишениот Аллах на сите смилува, доаѓаме до заклучок дека:

“ ... Името тагут опфаќа се она што се обожава покрај Аллах, секој поглавар кој е во заблуда, кој повикува во невистина и ја разубавува. Опфаќа исто така секој оној кого луѓето го поставиле да им суди со џахилијетски закони, спротивни на Судот од Аллах и Неговиот Посланик. Исто така опфаќа секој гатач, сихирбаз, говорник во име на кипови со цел за обожавање на мртви и други, со оглед на приказните и лагите кој ги измислуваат за да би ги одведиле незналиците во заблуда, кои сугерираат дека закопаните ( мртвите ) и слично исполнувале потреби на оној кој му се обраќа и дека тој го направил тоа и тоа, што е лага или е од шејтановите дела за да би му на луѓето сугерирале дека мртвите и слично задоволуваат потреби на оној кој ќе му се обрати, па да ги одведе во голем ширк и она што го прати него. А основа на сите овие врсти, и најголем од нив е шејтанот.Тој е најголемиот тагут. Возвишениот Аллах најдобро знае. Нека е салават и селам на Аллаховиот Посланик Мухаммед с.а.в.с, неговата породица и неговите асхаби.“ ( Фетви од улемата на Неџд, 1/325, “ Меџму’ атут – Тевхид, 498 – 500 стр )

Кажува Шејх Мухаммед ибн АбдулВеххаб, рахимехуллах :

“ Знај, Возвишениот Аллах да ти се смилува, прво што Аллах на човек фарз му го направил ( наредил ) е куфр во тагут и иман во Аллах. Доказ за ова се Неговите зборови, нека е Возвишен : ’И Ние за секој народ, секако, испративме пејгамбер :“ Обожавајте Го Аллаха и избегнувајте ги тагутите!“ ( Ен Нахл 36 ). Што се однесува на својствата ( каквоќата ) на куфрот во тагут; да си убеден во неисправноста за ибадет некому или на нешто покрај Аллах, да го оставиш, да го мрзиш, да го протекфириш ( да кажеш за него дека е неверник ) и оние кои тоа го прават да им се спротивставиш ( непријателство ). Да веруваш во Аллах значи да си убеден ( акида ) дека Аллах е Ел-Иллах, Ел-Ма’буд ( Бог кој заслужува ибадет ), единствено, покрај сите други поред Него, и сите врсти на ибадет чисто и бистро ( ихлас ) да ги насочиш само на Аллах, да го негираш секое обожавање освен Него, да ги сакаш следбениците на ихлас ( тевхид) и да пријателуваш ( Ел Вела ) со нив, и да ги мрзиш следбениците на ширк ( многубоштво ) и да им се спротивставиш. Ова е милетот на Ибрахима, кој го одбиваат само неразумни, и таа е онаа причина околу која Аллах нас не обавестил со Своите зборови :

“ Во Ибрахима и оние што беа со него имавте, навистина, добар пример. Кога му рекоа на народот свој :“ Ние сме далеку од вас, навистина, и од она што, освен Аллах, го обожавате. Ние не ви веруваме. Меѓу вас и меѓу нас, меѓутоа, има непријателство и омраза, засекогаш !. Се додека не верувате во Аллах, Единствениот “ ( Ел Мумтехане 4 ) .

А тагут е општ поим. Па, се она на што се насочува ибадет освен на Аллах, а е задоволен да му се прави ибадет, било да се работи за обожаван ( ма буд ), или следен ( метбу ’ у ) или на оној на кој или на што се покорува ( во ширк или на начин кој ја руши основата на исламот, а не во грев, како тврдат некои екстремисти ) во непокорност на Аллах и Неговиот Посланик – е ТАГУТ. Тагути има многу, а главни се пет:

Прв : Шејтан, повикувач во ибадет некому други покрај Возвишениот Аллах. Доказ на ова се зборовите од Возвишениот :

“ Нели ви наредив, о синови Адемови, да не го обожавате Шејтанот. Тој, навистина, е ваш јасен непријател “ ( Јасин 60 )

Втор : Неправеден судија ( Хаким ), кој ги менува прописите од Возвишениот Аллах. Доказ на ова се зборовите од Возвишениот :

“ Не ги гледаш ли оние кои мислат дека веруваат во она што ти се објавува и во она што беше пред тебе објавено; посакуваат да им се суди пред Тагут а веќе им беше наредено да не веруваат во него. Шејтанот сака да ги талне во беспаќе далечно.“ ( Ен Ниса 60 )

Трет : Оној кој суди со нешто друго кое Аллах не го објавил. Доказ за ова се зборовите од Возвишениот:

“ А оние кои не судат според она што го објави Аллах – та, неверници се !“ ( Ел Маиде 44 )

Четврт: Оној кој тврди дека го знае скриеното ( гајб ), покрај Аллах. Доказ за ова се зборовите од Аллах :

“ Зналец на Тајната ? Па, тајната Своја не ја открива ! Освен на оној кого Он ќе го избере за пејгамбер ... “ ( Ел Џинн 26 – 27 )

Пет : Оној на кој му се прави ибадет, покрај Аллах и тој со тоа е задоволен. Доказ за ова се зборовите од Возвишениот :

“ А оној меѓу нив кој вели :“ Да јас сум бог покрај него“ – ќе го казниме со Џехеннемот. И ете, така Ние ги казнуваме неверниците . “ ( Ел Енбија 29 )

Знај дека човекот не постанува му’мин ( муслиман ), освен со куфр во тагут. Доказ за тоа се зборовите од Возвишениот:

“Оној кој не верува во Тагут, а верува во Аллах веќе го дофатил најцврстото јаже во кое нема искинатини. Аллах е Слушач и Зналец.“ ( Ел Бекаре 256 )

Вистина ( рушд ) е динот од Мухаммеда с.а.в.с, а заблуда ( ел гајј ) е динот од Ебу Џехл .

А најцврста врска е шехадетот ( ЛА ИЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ ), и тој се состои од негација и потврда. Ги негира сите врсти на ибадет на секого, освен на Аллах Возвишениот и ги потврдува сите врсти на ибадет единствено само на Аллах, без придружување Него ( Кој нема придружник). “ Меѓма’атут “, 329 и 330. стр. и “ Ед – Дурерус – Сенијје “ , 1 / 161- 163 .

[You must be registered and logged in to see this link.]