Home
1
Примери навредување на асхабите од страна на шитите Пон 09 Апр 2012, 1:33 pm
Muwehhid
Модератор
Во името на Аллах, Семилосниот, Милостивиот!
Во книгата “ел-Кафи”, која шиитите ја сметаат за најверодостојна книга стои предание од Ебу-Џафер во кој се вели: После Пратеникот сите луѓе станаа муртеди (отпадници од верата) освен тројца! Реков: Кои се тие тројца? Микдад ибнул-Есвед, Ебу-Зерр ел-Гафари и Селман ел- Фариси, одговорил тој. (Погледни: Furu’ul-kafi, III poglavlje “Kitabur-revda” str. 115, izdanje Lucknov)
Бекир ел-Меџжлиси рекол: Алллаховиот Пратеник рекол: Алија е мој претставник и халифа после мене. Меѓутоа, неговите асхаби го направија она што е направено на Аллаховата Книга, ја измешаа, ја искривиија , и правеа со неа што сакаа.( Погледни - Hajatul-kulub“ 554)
Ел-Кумми (Умрел 381) рекол: Аллах неговиот пратеник не го испратил а да во неговиот народ не даде двајца шејтани кои че го вознемируваат. Двајца шејтани кои го вознемирувале на Аллаховиот Пратеник а тоа се Ебу Бекр и Омер. (Погледни - Tefsirul-kummij“, 1/214, štamparija Nedžef, Irak, 1386 h.g.)
Оној кој го признава халифетот на Ебу Бекр и Омер, од нив е насибија.(Погледни - Siratul-mustekim“, 2/321)
Одрекнување (Откажување) од два шејха- Ебу Бекр и Омер, за нив е еден од исламските шартови. (Погледни - Siratul-mustekim“, 2/88)
За Ебу Бекр, Омер и Осман, велат дека се теле, фараон и Самирија.(Погледни- Siratul-mustekim“, 2/343)
Исто така, за Ебу Бекр, Омер и Осман, велат дека се џехеннемски кучиња и свињи.(Погледни - Siratul-mustekim“, 2/344)
Според нивното верување, нивните имами, кога на џземретиите фрлаат камења, ги фрлаат на Ебу Бекр и Омер.(Погледни - Besairu deredžat,“ 274)
Мајката на правоверниците , Аиша р.а , за нив е мајка на сите зла. (Погледни - Siratul-mustekim“, 2/465)
Аиша се однесува како ” расипница” (fedžire). (Погледни- Siratul-mustekim“, 2/350)
Во “Тухфетил авамил макбул” (стр 422) Хомеини објавил хартија (документ) со други дови текст дова против двајца халифи: “ Аллаху проколни ги, и следбениците нивни, и кој ги сака, да тие ја уништат куќата на Пратеникот, и му ги убија своите деца, и го оставиа неговиот мимбер празен без наследник, вечно остави ги во оган!.
Хомеини донесол доказ од шитските книги: Шерх Нехџжил-Белага од Ибну Еби Хадида и Тариху Багдад од Еби Тахира во кој Омер (втор халифа) наводното признание: Сакаше Аллаховиот Пратеник на смртната постела да му го даде имаметот (Аманетот) на Алија, но го спречив во тоа!, Како што вели Хомеини: Историските книги нас ни говорат каков овој куфур (неверство) било дело на Омер, и дека асхабите го подржале и не му дозволувале на Аллаховиот Пратеник на напише што сака. (Погледни - Kešful ešrar")
Шиитите велат дека нивниот Мехди (имам на кого што го чекаат) че дојде до гробот на Ебу бекр и Омер, па че ги проживее. Па че им прави зло, а потоа че ги шири. И че ги убије, па потоа повторно че ги проживее и така пак илјада пати. Погледне те ја имагинацијата на децата и омразата. А се поради што Ебу Бекр и Омер ја уништија неговата предисламска држава и неговата огнопоклоничка вера. (Погледни -.iz predavanja “Zabluda šiija”)
Хусејн ибн Абдус- Самед ел-Амили ги дели асхабите во три групи:
1. Асхаби чиија што праведноста е позната, како што се Селман ел-Фариси, Микдад ибнул-Есвед и сите оние кои не отстапуваат ниту еден поглед од ехли-бејат.
2. Асхаби кои се познати по гревовите и неверството, како што се Ебу Бекр , Омер, Осман , Аиша, и други.
3. Асхаби за кои не знаеме ништо. (Погледни - Vusulul-ahjar ila usulil-ahbar“: 78,79,81,82,84,94,162.)
Шиитите дури и некои членови на Ехли-Бејтот ги прогласиле за неверници, како што е Аббаз, чичкото на Аллаховиот Пратеник и тврдат дека на него се однесува следниов ајет: А кој е во ова слеп.... (Погледни -.“Rid`alul-Keši”, str. 53)
Во Ел-Кафиј постои поглавје за веродостојноста на Лејлетул-Кадар во кој се наведува хадис кој сакаат да докажат дека Ибн Аббаз бил неверник без памет. (Погледни - .“Usulul-Kafi”, 1/247)
И ќерката на Аллаховиот Пратеник изговараат гнев шитите. Меѓутоа, причините за нивните неверства вопшто не ги спомнуваат, а дури негираат на можноста дека тие беа неговите ќерки, секако освен Фатима.(Погледни- .“Kešful-gita” - Dž’afer En-Nedžeti, 5; “Eš ši’ah” - Dairetul-me’arif, 1/27)
Најголем доказ пртив шитите е што Алија ја дадол неговата ќерка за Омер. Како е тоа можно да го направи, да се достави до вашата чест на оној кој што е поголем неверник од иблис? Шитската улема затоа измислила предание од имамите во кој се вели: Таа жена на нас насилно е одземена. (Погледни- Furuu’l-Kafi”, 2/10)
На некои не им се допаѓало на ваквото објаснување по го измислиле уште по чудно, тие тврдат дека Умму Кулсум не била ќерка на Алија, туку џин кој се појавила во нејзиниот лик. (Погледни- El-Envarun-nu’manije”, 1/83)
Кулејни, во “Фуру Кафи” тврди дека Омер не се оженал со Умму Кулсум, туку ја украдол и ја силувал! Ни метуллах Ел-Дџезаири тврди дека Алија мораше да се согласи да ја даде својата ќерка бидејчи Аббаз, чичкото на Аллаховиот Пратеник му се закани со убиство!. (Погледни- El-envar Nu'manijje" 1/80)
Затоа го слават на Омеровиот убијец Ебу лулу ( а кој според нив заслужува Аллахова милост бидејчи го убил на Омер од Пратеникот и од Фатимовото проклетсво), го слабват три дена (9-11 ребиул-еввел), и тогаш им е наредено на мелеките да не запишуваат гревови, па шитите можат да прават што сакаат во тие три дена! Така вели Химеиневиот миленик Меџзлиси во “Зедул Меад” (стр.433)
А во друго негова книга “Хајатул Кулуб” не поминаат подобро ни Аиша ни Хафсам чесните сопруги на Аллаховиот Пратеник (и ќерки на Ебу Бекр и Омер) Меџзлиси и нив ги одвинува дека се договориле со своите татковци да го отрујат на Аллаховиот Пратеник, и тој со тоа стана шехид. Во следново негово предание јасно кажува на лажните обвиненија на Аиша р.а. Во својот тефсир вели дека Куранските примери оние кои не веруваат, жените на Хух а.с и жените на Лут а.с се однесува на мајките на верниците Аиша и Хафса. Дека тие отидоа во куфур (неверство) како Нуховата и Лутовата жена. Ибн Кетхир вели: Ставот на целата исламска улема, дека оној што че ја проколнува (навредува) на Аиша р.а и че ја одвинува за блуд, откако она што дошло од Куранот , во суре суре Ен-Нур – таквата личност е неверник, зато што му се спротиставува на Куранот!. (Погледни - Tefsir Ibn Kethir)
Имам Куртуби во својот тефсир вели: Секој кој че ја проколнува и че ја одвинува (навредува) на Аиша р.а за она од што Аллах што ја очистил, тој го занегирал на Аллах и таквиот е неверник!
Утбе ибн Абдуллах Ел-Хемедени Ел-Кади вели дека во негово присуство некој човек ја спомнал на Аиша р.а со грд спомен разврат Одговорил: Од Аллах барам засолниште, овој човек го навредува на Аллаховиот Пратеник, салаллаху алејхи ве селлем! Зарем Аллах не рекол во Куран:
الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ
Лоши жени за лоши мажи, а лоши мажи за лоши жени... (Ен-Нур 26)
Па ако Аиша р.а е злобна (лоша), тогаш и Пратеникот, саллаллаху алејхи ве селлем, е злобен (Лош). Тој што тоа че го каже е неверник! Извршите над него смртна казна! И казната е извршена.
Меџзлиси напишал поглавје во кој вели: Иблис е на поголен степен во Оганот отколку Омер.
Че го употребиме нивното тврдење и она што Аллах вели за асхабите на чии раменици е подигнат исламот:
وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُنَ
Со предходниците правенците мухаџирите и меѓу енсариите и оние кои гиследеа во доброчинство... Аллах е задоволен со нив, а и тие се задоволни со Него. За нив Он подготви бавчи низ кои реки течат и во нив за навек ќе останат. Ете , тоа е победа голема! (Ет-Тевба 100)
Неприфатливо е да некој ги псуе и проколнува на најдобрите луѓе од овој уммет. Како може во тоа да се поверува, Кога Возвишениот Аллах вели:
كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ
Вие сте најдобра заедница за луѓето која се појави: наредувате добро, одвраќате од зло... (Али Имран 110)
Аллах на другарите на Неговиот Пратеник, саллаллаху алејхи ве селлем, им ветил Џеннет, и посведочил за Своето задоволство со нив, по што никогаш нема да се лути на нив затоа што се качиле на голем дел во ширењето на Исламот, во заштита на Аллаховиот Пратеник, саллаллху алехи ве селлем.
Од Ебу Хурејре р.а се пренесув дека Аллаховиот Пратеник , саллаллаху алејхи ве селлем рекол : Не напаѓајте ги моите другари! Се колнам во Аллах, кога некој од вас би потрошил рид со злато колку што е планината Уход, не би го постигнал нивното место ни нивната положба. (Муслим)
Извор: dzemat-sabah.
Обработка : Ahlu-Sunnah