На страната од Милостивиот или на Тагутската страна! Запрашај се каде си ти?
Во името од Аллах, Милостивиот, Семилосен.
Нека е Милоста Аллахова на Мухаммед саллалаху алејхи ве селлем, на неговата чесна фамилија, на неговите асхаби и на сите оние кои го следат се до Судниот ден.
Аллах Возвишениот кажува:
“Повикувај кон патот од Господарот твој, и со мудрост и со поука добра. И расправај со нив на најдобар начин! Господарот твој, секако, најдобро го познава оној кој скршнал од патот негов. Он најдобро ги знае упатените!“ (Ен Нахл 125)
Во денешно време се повеќе се зборува за текфир, некои потполно го негираат а некои се плашат да го спроведат онака како што треба. Ова се случува поради непознавање на основата од исламот па затоа денес проширена е идејата за ирџ’а позади која застанале и се поведиле многу научници, даи’и и студенти. Затоа денес тагутијетот, куфрот и оние кои повикуваат во секуларизам и демократија си пронашле заштита за своето делување токму кај тие алими, даи’и и студенти. На Тагутот му облекле исламски костим (Џубе, Галабија) а зиндиците (еретици) го загрлиле огртачот на скромноста. Новотарите се облекоа во облеката од ехлис суннет, а грешниците и неправедниците алиштата од праведните и богобојазните.
Овој демократски тренд е прифатен од мнозинството почнувајќи од оние кои имаат само исламско име па се до оние кои напамет го научиле Кура’нот и хадиските збирки. Тоа е така затоа што погрешно го разбрале тоа поради кое се испраќани Посланици и објавувни Книги и зошто Џихадот е пропишан. Не ја разбрале суштината во исполнување на Аллаховата Единственост и одрекнувањето од ширк и мушрици, низ покорност само Нему Возвишениот Кој нема придружник.
Така што по нив муслиман е оној кој изговорил шехадет па макар и да не го знаел неговото значење, макар и да не би го напуштил ширкот и да не се одрекнал од него. Од друга страна има и такви, кои ги текфираат таквите, меѓутоа не ги текфираат оние кои не ги текфираат тагутите затоа што сметаат дека текфирот на тагути не е од Асл Дин. Непознавање на тевхидот резултирал со тоа што земјата се исполни со ширк, од тука многу даи’и застанаа во своето повикување кон тевхид(значи не повикуваат повеќе кон вистината) кажувајќи: Тоа уште повеќе ќе ги оддалечи.
Нема сомнеж дека секој оној кој најпрво повикува во се друго освен во тевхид – таквиот не го знае тевхидот, неговото значење и важност и таквиот не е муслиман. А што тогаш да се каже за “имами“ кои држат худби по “џемати“ а никогаш од нив неможеш да слушнеш за тагут, само спомнуваат Аллахова Милост, а никогаш за Аллахова Лутина спрема ширк и чинот дека Он никогаш нема да го опрости? Па што е со тие “имами“ кои не одвраќаат од она што Аллах не ќе опрости (Ширк)? Нема сомнеж дека таквите не знаат за тевхид, па макар тоа што имаат дипломи дека се магистри по исламски науки. Аллах го упатува на оној кого Он сака, Он е Мудар и Он е Праведен.
Оваа нивна даветска идеја е потполно болна. Па затоа наша заедничка обавеза е да предупредуваме со јасни аргументи од Кур’ан и суннет на оние кои повикуваат во нивната заблуда.
Шејх АбдурРахман Ибн Хасан, рахимехуллах, при објаснувањето на значењето “ЛА ИЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ“ кажува :
“ЛА ИЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ се зборови од Исламот и Ислам на ниту еден човек не ќе му биде исправен без познавање на целта поради која се наредени овие зборови, она на што упатуваат и не ќе му биде исправен без нивно прифаќање и постапување по нив. Тоа се искрени зборови кои се спротивни на Ширкот. И тоа се зборови на богобојазност кој го чуваат на оној кој ќе ги изговори од припишување ширк на Аллах“
Исхак ибн АбдурРахман ибн Хасан, Аллах да им се смилува, кажува:
“Мухаммед бин АбдулВеххаб, рахимехуллах, рекол: ’Просто изговарање шехадет без знаење за она што човекот рекол, ниту работење по тоа што (тој шехадет) наредува, не го прават мукалеф (обавезник), туку тоа е доказ против човекот, за разлика од мислењето од оној кој тврди дека иманот е само проста потврда’.“ ( Ед Дурерус - Сенијје, 1/522-523 )
Куфр во тагут се прави на следниов начин:
Убеденост во забранетоста и неисправноста за насочување ибадет на тагут, доказ за ова се зборовите од Возвишениот :
“Ете, така Аллах, секако, е Вистина и дека она што го повикуваат, освен Него, е невистина. Аллах, навистина е Вишен и Голем!“ (Ел Хаџџ 62)
Напуштањето правење ибадет на тагутите, со срце, зборови и дела, доказ за тоа се зборовите од Возвишениот Аллах каде кажува:
“И Ние за секој народ, секако, испративме пејгамбер: Обожавајте Го Аллаха и избегнувајте ги шејтаните! (Ен Нахл 36)
Овде само ќе застанеме и ќе речеме дека човек мора да се одрекне од ибадет на тагут било да се работи со срце, збор или дело. Во врска со тоа кажува ибн Кесир рахимехуллах:
“Човек кој ќе даде заклетва дека ќе го почитува на тагутот, не се одрекнал од тагутот со јазик, и не е муслиман па макар ако би знаел со своето срце дека тоа е неверство или дека тоа не е добро. Исто така, рекол рахимехуллах, дека човек кој отишол да се суди пред тагут, таквиот не се одрекнал од тагут со дело, без обѕир што е во неговото срце и неговиот јазик, мрзење на тагутот и мрзење на ибадет него.
Доказ се наоѓа во Кур’ан каде Возвишениот Аллах кажува :
“Во Ибрахим и оние што беа со него имавте, навистина, добар пример. Кога му рекоа на народот свој: “ Ние сме далеку од вас, навистина, и од она што, освен Аллах, го обожавате. Ние не ви веруваме. Меѓу вас и меѓу нас, меѓутоа, има непријателство и омраза, засекогаш! Се додека не верувате во Аллах, Единствениот .“ ( Ел Мумтехане 4 )
Непријателство спрема него и према ибадетот на него. И за ова исто така се зема како доказ претходниот ајет од Кур’ан.
Текфир на тагут и текфир на тој чин. Оној кој не сведочи дека се лажни божанства или тагути кафири – таквиот незнае тевхид и истиот не е муслиман.
Заклучуваме дека само човек кој не верува во тагут (направил куфр во тагут) и верува во Аллах – се држи за “ЛА ИЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ“ (Најцврстото јаже) и дека само таков поединец ќе биде муслиман, и дека оној кој ова не го знае и не го спроведува – НЕ Е МУСЛИМАН, па макар обавувал намаз, давал зеќат, и ги правел другите ибадети на Аллах.
После спознавањето на условите (рукновите) на тевхидот кои се : куфр во тагут (неверство во тагут) и иман во Аллах (верување во Аллах), треба човек пред се да знае кој се тагути (лажни божанства), како би можел да се одрекне од нив или да заневерува во нив. Денес ќе најдете многу луѓе кои клањаат или тврдат за себе дека се муслимани, но незнаат што е тагут?. Кога незнаат што е тагут, па како тогаш да заневеруваат во него? Како да го остварат првиот услов на тевхидот, кој е “одрекнување од тагут“? Како да бидат муслимани, а не го имаат првиот услов (рукн) на тевхидот? Ништо не ќе му користи тоа што кажуваат: “Ние веруваме во Аллах“, затоа што Аллах им го негирал исламот на оние кои тврдат дека веруваат во Него, а не се одрекнале и не заневерувале во тагут. Тоа јасно се гледа во овој ајет каде што Аллах прво спомнува негација (куфр во тагут), а потоа споменува потврда (иман во Аллах). Затоа што потврдата без негација ништо не вреди.
Рекол Возвишениот Аллах :
“Во Верата нема насилство зашто патот вистински јасно се оделува од беспаќето. Оној кој не верува во Тагут, а верува во Аллах веќе го дофатил најцврстото јаже во кое нема искинатини. Аллах е Слушац и Зналец.“ (Ел Бекаре 256)
Шеријатско значење на поимот тагут е се она што се обожава покрај Аллах или секој човек кој ќе ја премине границата и ќе присвои кај себе од правата кои му припаѓаат само на Аллах.
Што рекле научниците за тагут?
После неколку изреки од асхабите, селефите и научниците на тевхидот, нека му се Возвишениот Аллах на сите смилува, доаѓаме до заклучок дека:
“... Името тагут опфаќа се она што се обожава покрај Аллах, секој поглавар кој е во заблуда, кој повикува во невистина и ја разубавува. Опфаќа исто така секој оној кого луѓето го поставиле да им суди со џахилијетски закони, спротивни на Судот од Аллах и Неговиот Посланик. Исто така опфаќа секој гатач, сихирбаз, говорник во име на кипови со цел за обожавање на мртви и други, со оглед на приказните и лагите кој ги измислуваат за да би ги одведиле незналиците во заблуда, кои сугерираат дека закопаните (мртвите) и слично исполнувале потреби на оној кој му се обраќа и дека тој го направил тоа и тоа, што е лага или е од шејтановите дела за да би му на луѓето сугерирале дека мртвите и слично задоволуваат потреби на оној кој ќе му се обрати, па да ги одведе во голем ширк и она што го прати него. А основа на сите овие врсти, и најголем од нив е шејтанот.Тој е најголемиот тагут. Возвишениот Аллах најдобро знае. Нека е салават и селам на Аллаховиот Посланик Мухаммед с.а.в.с, неговата породица и неговите асхаби.“ (Фетви од улемата на Неџд, 1/325, “Меџму’ атут – Тевхид, 498 – 500 стр )
Кажува Шејх Мухаммед ибн АбдулВеххаб, рахимехуллах:
“Знај, Возвишениот Аллах да ти се смилува, прво што Аллах на човек фарз му го направил (наредил) е куфр во тагут и иман во Аллах.
Доказ за ова се Неговите зборови, нека е Возвишен:
’И Ние за секој народ, секако, испративме пејгамбер :“ Обожавајте Го Аллаха и избегнувајте ги тагутите!“ (Ен Нахл 36).
Што се однесува на својствата (каквотијата) на куфрот во тагут; да си убеден во неисправноста за ибадет некому или на нешто покрај Аллах, да го оставиш, да го мрзиш, да го протекфириш (да кажеш за него дека е неверник) и оние кои тоа го прават да им се спротивставиш (непријателство). Да веруваш во Аллах значи да си убеден (акида) дека Аллах е Ел-Иллах, Ел-Ма’буд (Бог кој заслужува ибадет), единствено, покрај сите други поред Него, и сите врсти на ибадет чисто и бистро (ихлас) да ги насочиш само на Аллах, да го негираш секое обожавање освен Него, да ги сакаш следбениците на ихлас (тевхид) и да пријателуваш (Ел Вела) со нив, и да ги мрзиш следбениците на ширк (многубоштво) и да им се спротивставиш. Ова е милетот на Ибрахима, кој го одбиваат само неразумни, и таа е онаа причина околу која Аллах нас не обавестил со Своите зборови :
“Во Ибрахима и оние што беа со него имавте, навистина, добар пример. Кога му рекоа на народот свој :“ Ние сме далеку од вас, навистина, и од она што, освен Аллах, го обожавате. Ние не ви веруваме. Меѓу вас и меѓу нас, меѓутоа, има непријателство и омраза, засекогаш !. Се додека не верувате во Аллах, Единствениот “ (Ел Мумтехане 4) .
А тагут е општ поим. Па, се она на што се насочува ибадет освен на Аллах, а е задоволен да му се прави ибадет, било да се работи за обожаван (ма буд), или следен (метбу ’ у) или на оној на кој или на што се покорува (во ширк или на начин кој ја руши основата на исламот, а не во грев, како тврдат некои екстремисти) во непокорност на Аллах и Неговиот Посланик – е ТАГУТ.
Кажува ибн Кајјим рахимехуллах:
Тагути има многу, а главни се пет:
Прв : Шејтан, повикувач во ибадет некому други покрај Возвишениот Аллах. Доказ на ова се зборовите од Возвишениот :
“Нели ви наредив, о синови Адемови, да не го обожавате Шејтанот. Тој, навистина, е ваш јасен непријател“ (Јасин 60)
Втор : Неправеден судија (Хаким), кој ги менува прописите од Возвишениот Аллах. Доказ на ова се зборовите од Возвишениот :
“ Не ги гледаш ли оние кои мислат дека веруваат во она што ти се објавува и во она што беше пред тебе објавено; посакуваат да им се суди пред Тагут а веќе им беше наредено да не веруваат во него. Шејтанот сака да ги талне во беспаќе далечно.“ (Ен Ниса 60)
Трет : Оној кој суди со нешто друго кое Аллах не го објавил. Доказ за ова се зборовите од Возвишениот:
“ А оние кои не судат според она што го објави Аллах – та, неверници се !“ (Ел Маиде 44)
Четврт: Оној кој тврди дека го знае скриеното (гајб), покрај Аллах. Доказ за ова се зборовите од Аллах :
“Зналец на Тајната? Па, тајната Своја не ја открива ! Освен на оној кого Он ќе го избере за пејгамбер ... “ (Ел Џинн 26 – 27)
Пет: Оној на кој му се прави ибадет, покрај Аллах и тој со тоа е задоволен. Доказ за ова се зборовите од Возвишениот:
“А оној меѓу нив кој вели :“Да јас сум бог покрај него“ – ќе го казниме со Џехеннемот. И ете, така Ние ги казнуваме неверниците .“ (Ел Енбија 29)
“Кажи: “Сите чекаат. Па чекајте и вие, а сигурно ќе сознаете кои се следбениците на патот вистински и оние кои се упатени!“ (Таха 135)