ПРОБЛЕМ: Селам алејкум! Наскоро треба да се женам, но порано сум направил зиналук со една друга девојка, и сега ме мачи дали тоа да и го кажам на девојката со која се верив или не? Дали можеме да стапиме во брак шеријатски покрај ова што го направив?

СОВЕТ: Бисмиллахир-рахманир-рахим. Благодарност на Аллах, салават и селам на Аллаховиот Пратеник Мухаммед, на неговата фамилија и асхабите.

Алејкумус-Селам.

Правење на блуд (неморал) е голем грев и обврска е веднаш да се покаеш и постојано да Го молиш на Аллах да ти прости. Цврсто приврзи се дека повеќе никогаш нема да се вратиш на тој грев и оддалечи се од сето тоа што поттикнува на страсти. Додека не стапиш во брак помогни си во зачувувањето од неморалот и разврат со смирен намаз и доброволен пост. А на чесниот муслиман бракот му е најдобра заштита од развратот.

Оној кој искрено ќе се покае нека знае дека Аллах е милостив и го прима покајанието. Возвишениот Аллах рекол: 

قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ

Кул ја ибадијеллезине есрефу ала енфусихим ла такнету мин рахметиллах, инналлахе јагфируз зунубе џемиа, иннеху хувел гафуру рахим.

Кажи: “О робови мои, вие, кои ги занемаривте душите ваши, не губете надеж во милоста Аллахова. Аллах, навистина, ги простува сите гревови. Он, секако, е Простувач и Сомилосен! (Превод на значење: Сура – Ез Зумер, 53 ајет)

Пратеникот, саллАллаху алејхи ве селлем, рекол:„Оној кој ќе се покае од гревови – како и да немал гревови.“ (Сунен Ибн Маџе, 4250. Албани го отценил хасен-добар.)

Абдуллах ибн Омер, радијАллаху анхума, пренесува дека Пратеникот, саллАллаху алејхи ве селлем, рекол: “Отргнете се од овие пагански нешта (т.е. гревови) кои Аллаг ги забранил, а кој направил нешто од тоа нека се покрие со тоа што Аллах го покрил и нека се покае на Аллах. А оној кој нас ќе ни го открие својот грев, ќе му пресудиме по Аллаховата Книга.“ (Хадисот го бележи ел-Хаким во ел-Мустедреку, а Албани го отценил сахих во Сахихул-Џами’, број 149.) Тогаш, човекот не треба да ги открива своите гревови,  туку треба да се покае и да молчи за тоа. А ако некој во исламска држава на надлежни институции го признал својот пристап, властите (а не поединци или неформални групи на муслимани) се должни да ја извршат пропишаната казна.

Ебу Хурејре, радијАллаху анху, рекол: „Аллаховиот Пратеник, саллАллаху алејхи ве селлем, кога бил во џамија, дошол некој човек и рекол: 'Аллахов Пратенику, јас навистина направив  блуд!' Веровесникот, саллАллаху алејхи ве селлем, се свртил од него, но тој поминал пред него, на онаа страна на која што тој се свртил, и рекол: 'Аллахов Пратенику, јас навистина направив блуд.' Веровесникот, саллАллаху алејхи ве селлем, повторно се сврил од него, но овој повторно поминал пред него, на онаа страна на која што се свртил. А кога против себе посведочил четири пати, Веровесникот, саллАллаху алејхи ве селлем, го повикал и прашал: 'Дали си ти луд?' 'Не сум, Аллахов Пратенику.“, одговорил. 'А дали си оженет?', прашал. 'Да, Аллахов Пратенику.', одговорил, па Аллаховиот Пратеник, саллАллаху алејхи ве селлем, рекол: „Земете го и каменувајте го!“ (Сахихул-Бухари, број 6825)

Ебу Омер ибн Абдилберр во делото ел-Истизкар наведува од Сеида Мусејјиба предание во кое се вели дека некој човек право му дошол на Ебу Бекр, радијАллаху анху, и му кажал: „Човек направил блуд.“ - мислејќи на себе. Ебу Бекр, радијАллаху анху, му рекол: „Покај се на Аллах и сокри го тоа што Аллах ти го сокрил.“ Но човекот не чувствувал смиреностсо овој одговор па заминал кај Омер, радијАллаху анху, и му рекол истото што му го рекол и на Ебу Бекр, радијАллаху анху, а Омер му одговорил истото што му одговорил и Ебу Бекр, радијАллаху анхума, за после да замине кај Пратеникот, саллАллаху алејхи ве селлем.

Ибн Хаџер ел-Аскалани рекол: „Од овој случај произлегува оној што направил исто и споменатиот човек, треба да се покае на Аллах и да го сокрие тоа што Аллах го сокрил, и да не го споменува тоа на никој, како што Ебу Бекр и Омер го советувале споменатиот човек, кој се викал Маиз. Исто така, оној на кој што некому ќе го открие  својот грев треба за тоа да го советува да се покае, а не треба да се откриванеговата срамота ниту да го пријавуваш на владар (т.е. надлежните шеријатски органи), бидејќи во едно предание стои дека Веровесникот, саллАллаху алејхи ве селлем, асхабот кој навредува загрижено рекол: 'Подобро би било да си го сокриел со својата наметка.'

Затоа имам еш-Шафи рекол: 'Го сакам оној кој ќе направи грев и Аллах му го сокрие за тој себе си да не го открива туку да се покае.' И како доказ на наведол случајот на Маиза и што што го советувале Ебу Бекр и Омер, радијАллаху анхум еџмеин. Од хадисот, исто така, разбираме дека е пофално (мустехабб) дека оној кој ќе направи грев па се пожали поради тоа, да побрза со искрено покајание, и на никој да не му говори за тој грев, туку да го сокрие тоа што Аллах му го сокрил. И пофално е човекот на некој кому што се открива некој свој грев да го советува на тој грешник да се покае и својот грев да го сокрие од луѓето, како што Ебу Бекр и Омер го советувале на Маиза.“ (Фетхул-Бари, 12/124-125)

На основа на наведоното заклучуваме дека исламските научници препорачуваат на муслиманот и муслиманката кои направиле некој грев па Аллах им го сокрие, да се покаат и на никој да не говорат за тоа што го направиле. Особено не е добро да се откриваат своите гревови на личноста со која сака да стапи во брак, или со кој/а што веќе е во брак, бидејќи тоа може да донесе до брачни проблеми, развод или прекин на ангажманот, ако се работи за сопружниците.

Аллах најдобро знае.